No. 423 ยามเช้า @ เวียงกาหลง...สวย
| บล๊อกประจำวัน ศุกร์ / จันทร์ 
| | | | เช้ามืดของกันยายน ดวงอาทิตย์เริ่มส่องแสง เรืองรอง พวกเราเตรียมตัว | | ไปถ่ายภาพ ท้องไร่ท้องนา สายน้ำ เป็นเดือนที่ฝนตกมาก ผิดฤดู | |
| | อากาศเย็น เลยต้องกลับไปคว้าเสื้อแจ๊คเก็ต สวมใส่ แล้วขับรถจากบ้านแม่ห่างใต้ | | ใกล้ตลาดแม่ขะจาน ไปตามถนนสู่ อ.วังเหนือ ลำปาง | | ถนนสายนี้ เป็นถนนราบ ค่อนข้างดี รถไม่มาก วิ่งสบาย ๆ | | 
ข้างบน เป็นภาพ ชาวไร่ปลูก ถั่วแระญี่ปุ่น ส่งโรงงาน อยู่ ขันหอม ชื่่อหมู่บ้าน ดีเนาะ 
ได้หยุด คุยกับ ชาวบ้าน ก็ชาวไร่..... พาหลานสาวตัวน้อย มาขุดหา จี้กุ่ง ถ้าภาคกลางเรียกว่า จิ้งหรีด... เป็นอาหารที่หายาก แพงนะครับ บางทีก็ได้ ตัวแมง อะไรไม่รู้เหมือนกัน อาจจะเป็นตัวนอนกลมขาว ๆ มั้ง อันนี้กินไม่เป็น แหะ ๆ เริ่มพูดภาษา เด็ก เต็ป..ซะหน่อย 
| | กว่าจะได้กิน ต้องหารู แล้วใช้จอบค่อย ๆ ขุด แคะเอาตัวออกมา... คั่วกับเกลือ หรือ ทำน้ำพริกจี้กุ้ง | | | | เลี้ยวซ้ายเข้าไป เป็นถนนในหมู่บ้าน ลึกประมาณ ครึ่ง กม. เป็นถนนขึ้นเนินสูง | | ถนนร่มครึ้ม แสงเกือบจะไม่ลอดผ่าน | | | | ไม่อยากจะบอกเลยว่า วันนี้จะเขียนถึง วัด.... แต่เชื่อเถอะครับ | | วัดนี้น่าไปมากที่สุดวัดหนึ่ง สภาพวัดสวย สะอาด เป็นระเบียบ ต้นไม้มาก | |
| | ผมไปถ่ายภาพทีไร ไม่มีใครสนใจว่า เราจะทำอะไร | | แต่ยามใด ที่เราชะเง้อ มองหาอะไร | | หญิงในชุดขาว ผู้กวาดใบไม้ หรือเช็ดถู เห็น จะเดินเข้ามาหา แล้ว ยกมือไหว้ | | สอบถาม ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม พร้อมที่จะช่วยบอกทาง หรือแนะนำ | | | | เหมือนกับ เราเดินที่ห้างสรรพสินค้าใหญ่หรูที่มีหลายสาขา เช่นสาขาชิดลม | | พนักงานขาย เขาจะทำโน่นทำนี่ เหมือนไม่สนใจเราที่เดิน ดูสินค้า | | เราเดินดูสินค้าแบบสบาย ๆ | | | | เมื่อเราดูสินค้าสนใจ อยากดูละเอียด เพียงเงยหน้าจะสอบถาม | | พนักงานก็เดินยิ้มเข้ามาพร้อมที่จะ บริการ... เพื่อน ๆ เคยเจอหรือเปล่าครับ กำลังดูสินค้าอยู่ พนักงานรีบประกบขยั้นขยอให้ซื้อ ผมเผ่นเลยครับ... | | | | ทำให้ผมเกิดความสนใจ เข้าไปคุยกับผู้ที่มีใบหน้าแย้มยิ้ม | | จึงรู้ว่า วัดแห่งนี้ มีผู้สมัครไปปฏิบัติธรรม กันเยอะ แล้วแต่พระอาจารย์จะประกาศรับสมัคร | |
| | วัดแห่งนี้ดารา นักแสดง นักร้อง และคนทั่วไปไปปฏิบัติธรรม กันมากแห่งหนึ่ง | | ก่อนไปวัดแห่งนี้ เข้าไปจอดรถในวัด มีลานจอดรถกว้าง สอาด | | เดินไปถ่ายภาพ ตามสบาย 
ข้างบน เป็นศาลาที่ ภิกษุ เดินเข้าไปเป็นแถว... หลังจากกลับจาก บิณฑบาต 
| ภายในวัด ร่มรื่น ไม่อับชื้น แม้จะเป็นฤดูฝน 
เห็นที่นั่ง หรือเก้าอี้ขาวข้างบน... น่านั่ง.... มองดูแล้ว ที่นี่สงบ ไม่มีผู้คน สันนิษฐานว่า เป็นที่นั่ง สมาธิ ของผู้มาปฏิบัติธรรม บางคน 
ข้างบน มีป้ายบอกว่า ทางไปสุขา... ลองเดินไป กลับเป็นศาลา หรือบ้านพัก เป็นหลังเล็ก ๆ 
เลยเดินกลับมา ดู บริเวณ กลาง ๆ วัด 
มีอาคาร ที่ก่อสร้างด้วย อิฐสีแดง รอบ ๆ จะเป็นต้นไม้ สีเขียว ชะอุ่ม 
เลยเดินกลับไป ที่ทางบอกว่า ไป สุขา... ใหม่.... กลายเป็น เรือนพัก ผู้ไปปฏิบัติธรรม เป็นหลังเล็ก 
ลึกเข้าไป เป็นอาคารใหญ่ น่าจะเป็นที่พัก รวมของผู้ไปปฏิบัติธรรม ที่นี่ ผมเคยมาฤดูหนาว หนาวมาก ๆ พูดทีไร ไอน้ำ ออกจากปาก 
เดินต่อ... 
ชักเมื่อย เลย นั่งพัก ภาพนี้ลืม แขม่วพุง 555 ไปภาคเหนือ กินอาหารเยอะมาก 
..... 
เดือนที่ไป เป็นฤดูฝน แต่วัดแห่งนี้อยู่สูง เลยไม่อุ้มน้ำ หรือมีน้ำขัง ลำห้วยที่เห็น แห้ง เลยนี่ไปไม่กี่เมตร เป็นเขต จังหวัดลำปาง นึกแล้วเหมือนไกล กันระหว่างเชียงราย กับลำปาง แต่นี่เป็น อ.วังเหนือ 
เดินดูต่อ 
วัดภาคเหนือ มักจะมี ซุ้มบริการน้ำดื่ม บริการแก่ญาติโยม ที่กระหายน้ำ แหะ ๆ พอเข้าวัด เริ่มจะ ลืมตัว ซึมซับ ภาษาพูดของ ตุ๊เจ้า ก็พระภิกษุ 
ภาพข้างล่าง เป็นอาคารหรือศาลาใหญ่ มีมุ้งลวด เข้าไปข้างในเย็น สบาย เป็นที่ผู้ปฏิบัติธรรม เข้าไป ฟังพระอาจารย์สอน แล้ว ทำสมาธิ ไวน์เอง ก็เคยเข้าไป เมื่อครั้ง ก่อน ๆ ในฤดูหนาว... เจอคนนั่งสมาธิ เลยเดินจงกรม แล้ว นั่งสมาธิ ได้ด้วย(ใช้คำนี้เลย) เพราะการนั่งสมาธิ มิได้เข้าสมาธิลึก ทุกครั้ง 
ได้เวลา เดินทางเที่ยวต่อ... เดินทางไปที่จอดรถ มองกลับไป ด้านป่าไผ่ เขต อ.วังเหนือลำปาง เห็นภาพ แบบนี้ 
ข้างล่าง เป็น ลานจอดรถ กับ ที่ ติดต่อกับ วัด... ส่วนข้างหน้ารถ เป็นที่... คนมีทุกข์เข้าไปแล้ว มีความสุข สบาย ๆ ครับ แปลก แต่ดี ก็วัดเขาไม่ถือนี่ครับ เลยปลูกส้วมไว้หน้าวัด สะอาด..มาก อาคาร ซ้ายมือตามภาพข้างล่าง เป็นที่ติดต่อ กับ วัด หรือสอบถามการปฏิบัติธรรม สำหรับ ผู้ที่ไม่ถนัด ดูข่าวทางอินเตอร์เน็ต 
อ้อลืมบอกไปว่า วัดแห่งนี้ชื่อ 
มองไม่ชัด ส่วนใหญ่เราเรียกกันว่า วัดเวียงกาหลง เป็นวัดที่มีบริเวณกว้างขวาง ถ้าเข้าวัดไปขวา มือตามภาพ จะเป็นเนินสูง กว้างขวาง เป็นเขต สงฆ์ แห่งวัด 
ถนนไปที่วัดแห่งนี้ มี นาข้าว เหลือง ในฤดูหนาว ฤดูฝนจะเขียวไปด้วย ไร่มันฝรั่ง ถั่วแระญี่ป่่น ข้าวโพด หลังวัดเป็นป่า ดอย เขต อ.วังเหนือ ลำปาง 
ที่กว้าง ด้านล่างขวามือ เป็นที่โล่ง จะเห็นกุฏิ พระภิกษุ เรียงราย ตรงโค้ง.... ส่วนด้านหน้าถัดมา เป็นเรือนพัก ของคนทำงานให้วัด เราขับรถออกจากวัด ตรงถนนตัด สี่แยกนี้ เป็น หมู่บ้าน ขันหอม เป็นแหล่งปลูกข้าว กับพืชอื่น เยอะมาก และสวย จะว่าโลกกลม ก็คงได้มั้ง เจอเพื่อน ที่เคยวิ่งด้วยกัน ที่สวนหลวง ร.9 ออกวิ่งจากตัวตลาด บ้านแม่ขะจาน มาได้หลาย กิโลเมตร  เราท้้งสอง ต่างแปลกใจ ที่มาเจอกันได้.... เพื่อนเป็นคนภาคใต้ แต่ได้ย้ายมาอยู่ บ้านแม่ขะจาน แล้ว ก็มีบ้านอยู่ใน กรุงเทพ... พอว่างก็ ไปพักผ่อนบ้าน ชนบท... ได้ทักทายกัน ด้วยความดีใจ แล้วเราก็ต้องจากไป ดูสายน้่ำไหล แถวนั้นเยอะครับ 
ตำบล แม่ขะจาน ตำบล แม่เจดีย์ใหม่ ตำบลเวียงกาหลง มีภูมิประเทศสวยงาม ล้อมรอบด้วย ภูเขา หรือดอยเตี้ย ๆ น่าไปพักผ่อนมาก.... มีที่พักสวย เป็นโรงแรมรีสอร์ท สวย สร้างใกล้ถนน จากเชียงใหม่มา 70 กว่ากิโลเมตร รอบ ๆ เป็นเนินเขาที่ปลูกข้าวโพด และพืชอย่างอื่น เท่าที่ดูข้อมูล ค่าที่พักไม่แพง อยู่ใกล้แหล่งท่องเที่ยวเยอะด้วย ไว้ได้ไปพัก ค่อยมารีวิวให้ชม ตอนนี้ พักบ้านน้อง หลังเล็ก ๆ แถวนั้นไปก่อน ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ end 574,784
visit บล๊อก 573,765 st
=1,019
งานเขียนประเภท Diarist
| Create Date : 02 ตุลาคม 2558 |
| Last Update : 5 ตุลาคม 2558 5:58:58 น. |
|
30 comments
|
| Counter : 2899 Pageviews. |
 |
|
และ ในหมู่บ้านเค้า ดู เงียบๆไม่วุ่นวายดีนะคะ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
haiku Art Blog ดู Blog
เศษเสี้ยว Photo Blog ดู Blog
kae+aoe Parenting Blog ดู Blog
ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
สวัสดียามเช้าพร้อมกาแฟค่ะคุณสายน้ำ