Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
เที่ยวต่างประเทศกับรัชชี่
น้องหมาน่ารัก
ภาษาอังกฤษวันละนิด
จักร ๆ วงศ์ ๆ ฝรั่ง
นักเขียนเล็ก ๆ คอลัมน์ "กลักไม้ขีด"
No place like home (Thailand)
My English diary online
The lost love songs
เรียนรู้บทเรียนจากประวัติศาสตร์
ไดอารี่ภาคภาษาไทย
ธรรมะสบาย ๆ สไตล์รัชชี่
ภูฎานในความทรงจำ
ลับเฉพาะคนรู้ใจ
ดูหนัง อ่านหนังสือ แล้วนึกคิด
My work , my secret
ชมรมคนรักโปสการ์ด
แข่งเก็บเงินประเภท ข.ชนิด 50 บาท
All blogs
ตามรอยพระบาทในหลวง ร.9 ที่สวิตเซอร์แลนด์
ตามรอยคุณชายปวรรุจไปปราสาท Chillon
ฟูจิในมุมไม่ค่อยเห็นที่หมู่บ้าน Saiko Iyashino Sato Nenba
ชมพิพิธภัณฑ์โดราเอเมอน
Kawaguchiko music forest
ญี่ปุ่นไปแล้วต้องไปอีก...นั่งรถรางสาย Arakawa Line
โตเกียวไดอารี่ : ซื้อทัวร์ 1 วันไปฮาโกเน่
โตเกียวไดอารี่ : เดินเล่นในโตเกียว
โตเกียวไดอารี่ : นั่งรถไฟออกนอกเมืองไปดูพิงค์มอส
โตเกียวไดอารี่ : จุดเริ่มต้นของการเดินทาง
Slow life in Southern Lao : Part 3
Slow life in Southern Lao : Part 2
Slow life in Southern Lao : Part 1
เยือนปักกิ่งช่วงใบไม้เริ่มเปลี่ยนสี ตอน 4
เยือนปักกิ่งช่วงใบไม้เริ่มเปลี่ยนสี ตอน 3
เยือนปักกิ่งช่วงใบไม้เริ่มเปลี่ยนสี ตอน 2
เยือนปักกิ่งช่วงใบไม้เริ่มเปลี่ยนสี ตอน 1
อิสระในฮ่องกง
ตะวันตกพบตะวันออกที่"มาเก๊า"
Symphony of light v.s. ข้ามฝั่งไปมาเก๊า
Ngong Ping 360 องศา
City tour in Hong Kong
Hong Kong at first sight
ลัดฟ้าไปมาเลเซีย ตอน 6
ลัดฟ้าไปมาเลเซีย ตอน 5
ลัดฟ้าไปมาเลเซีย ตอน 4
ลัดฟ้าไปมาเลเซีย ตอน 3
ลัดฟ้าไปมาเลเซีย ตอน 2
ลัดฟ้าไปมาเลเซีย ตอน 1
ไปเปิดหูเปิดตาที่มาเลเซีย
เวนิส วันวานกับเดือนนี้ (ธ.ค. 51)
ฮอยอันฉันรักเธอ นำทางสู่เวียดนาม (ตอน 7)
ฮอยอันฉันรักเธอ นำทางสู่เวียดนาม (ตอน 6)
ฟ้าจรดทรายที่แดนไอยคุปต์
โรมรำลึก (ตอน 2)
โรมรำลึก (ตอน 1)
ฮอยอันฉันรักเธอ นำทางสู่เวียดนาม (ตอน 5)
ฮอยอันฉันรักเธอ นำทางสู่เวียดนาม (ตอน 4)
ฮอยอันฉันรักเธอ นำทางสู่เวียดนาม (ตอน 3)
ฮอยอันฉันรักเธอ นำทางสู่เวียดนาม (ตอน 2)
ฮอยอันฉันรักเธอ นำทางสู่เวียดนาม (ตอน 1)
ข้ามขอบฟ้าไปยังภูฎาน ตอน 3
ย้อนรอยหลวงพระบาง
ข้ามขอบฟ้าไปยังภูฎาน ตอน 2
ข้ามขอบฟ้าไปยังภูฎาน ตอน 1
เยี่ยนเยียนสิ่งมหัศจรรย์ของโลกที่หอเอน เมืองปิซ่า
ยุโรปในฝัน
ย้อนรอยหลวงพระบาง
เมื่อข้ามแดนไปสู่ฝั่งลาวแล้ว สองข้างทางในลาวดูไม่แตกต่างจากเมืองไทยนัก ผิดกันก็แต่ว่าเราต้องเปลี่ยนเลนวิ่งมาวิ่งที่ถนนฝั่งขวาตามแบบฝรั่งเศสซึ่งลาวเคยตกอยู่ภายใต้การปกครอง กับอีกอย่างหนึ่งคือตัวอักษรตามสองข้างทางที่เป็นภาษาลาว พออ่านได้พร้อม ๆ ไปกับความรู้สึกขำ ๆ
ผ่านประตูชัยฝรั่งเศส
มื้อกลางวัน ชิมเฝอตามร้านข้างทาง ต้องสั่งอาหารกันดี ๆ นะสำหรับคนที่ไม่ทานเนื้อ ต้องเน้นว่าหมู แล้วถ้าเราบอกว่าเอาลูกชิ้น หรือย่อ ๆ ว่า ชิ้นหมู ล่ะก็ จะได้ทานทั้งเนื้อหมู ผสมกับลูกชิ้นเนื้อกันล่ะ เป๊บซี่ในลาวที่นี่กระป๋องละ 16 บาท (ปี 2548) ค่าครองชีพในลาว ฉันว่าสูงทีเดียวเมื่อเทียบกับไทย จากเดิมทีในความคิดที่คิดว่าลาวจนกว่าไทย ฉันว่าคนลาวน่าจะแบ่งออกเป็นไม่รวยก็ธรรมดาหรือจนไปเลย แต่คนรวยน่าจะมีอยู่ไม่กี่เปอร์เซนต์ รถที่เห็นในลาวก็เป็นรถมีราคา น้ำมันเบนซินที่นี่มีเกรดเดียวคือออกเทน 92 ณ ช่วงที่ฉันไปราคาอยู่ที่ 28-29 บาทต่อลิตร ในขณะที่ไทยเกือบ 23 บาท ส่วนดีเซลที่ลาวตกลิตรละ 25 บาท ในขณะที่ดีเซลในไทย 18 บาท คนก็บ่นกันใหญ่แล้ว
ต้องปรับการคิดค่าเงินกีบกันใหม่ ที่นี่ใช้เงินบาทได้ แต่แนะนำให้ใช้แบงก์ย่อย เดี๋ยวเขาจะไม่มีทอน หรือไม่ก็ได้ทอนเป็นเงินกีบมาเพียบ แม่ค้าไม่นิยมรับเหรียญไทย ยกเว้นบางร้านที่มีการติดต่อค้าขายกับไทย สามารถใช้เหรียญได้ เพราะใช้เงินบาทได้ ฉันจึงแลกเงินกีบเพียงแค่เก็บไว้เป็นที่ระลึกเท่านั้น คือ 25,000 กีบซึ่งเท่ากับ 100 บาท พร้อมกับในการเดินทางครั้งนี้ฉันได้เงินกีบมาอีก 2,000 กีบจากเงินทอนในการซื้อของ อัตราแลกเปลี่ยนเงินกีบกับเงินบาทคือ 1,000 กีบเท่ากับ 4 บาท เป็นการเอาค่า 250 หารด้วยเงินกีบก็คือค่าเงินบาท ถ้ามูลค่ามากกว่า 100,000 กีบล่ะ จะใช้ 260 หาร ออกมาได้เป็นค่าเงินบาท
ระหว่างทางสู่หลวงพระบาง แวะสัมผัสธรรมชาติของลำน้ำซอง ที่นี่เป็นภูเขาหินปูนที่ได้รับฉายาว่าเป็น กุ้ยหลินเมืองลาว ( ในไทยเองก็มีเขื่อนเชี่ยวหลานที่ได้รับสมญานามว่า กุ้ยหลินมืองไทย เหมือนกัน ) ที่นี่มีห้องพักสำหรับต้อนรับนักท่องเที่ยว ฉันเห็นชาวต่างชาติที่เป็นชาติตะวันตกเยอะทีเดียว เดินไปมาและนั่งที่ร้านกาแฟที่เราแวะกัน ราคาที่พักแถบนี้ประมาณ 30 ดอลลาร์/คืน ทั้งที่ไม่ใช่โรงแรม ฝรั่งนักท่องเที่ยวที่พักอยู่แถบนี้ ไลฟ์สไตล์ส่วนใหญ่จะชอบความเรียบง่าย สงบ ชอบอ่านหนังสือ
ไกด์พาไปทางอาหารบนถนนสายหนึ่ง ใกล้พระราชวังหลวงพระบาง เมืองเก่าในอดีต ร้านอาหารแถบนี้ฉันพบนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติมากมาย จนฉันคิดว่าเหมือนเดินอยู่ในเมืองท่องเที่ยวของไทย กระบี่ ภูเก็ต พัทยา ยังไงยังงั้น ส่วนใหญ่พวกนี้จะวางตัวดี เรียบร้อย ฉันติดใจหนุ่มสาวต่างชาติคู่หนึ่งในร้านอาหารที่เราทาน ผู้หญิงเป็นสาวสวยน่ารัก นั่งอ่านหนังสือคนละเล่มระหว่างรออาหาร
ระหว่างรออาหาร ฉัน survey สถานที่ช็อปปิ้งก่อน ไม่ไกลกันจะมีสาว ๆ เมืองหลวงพระบางมาวางของขายตามริมถนน ซึ่งพื้นที่ตรงนั้นจะปิดถนนในตอนเย็นทุกวัน สองข้างทางคือพระราชวังหลวงพระบาง อีกฝั่งคือพระธาตุภูสีอันเป็นที่เคารพสักการะของชาวลาว
คนไทยนี่ยังไงก็ชอบช็อปปิ้ง แต่ฝรั่งส่วนใหญ่เขาจะเดินดู เขามายังไงก็กลับอย่างนั้น ฉันอยากได้ของพื้นเมืองที่เป็นสัญลักษณ์ของการมาเยือนหลวงพระบางกลับไปเป็นที่ระลึก แต่ไม่พบ ของที่วางขายส่วนใหญ่ไม่ต่างจากเดินไนท์บาร์ซ่าที่เชียงใหม่ และราคาสินค้าบางอย่างก็ไม่ต่างจากไทยนัก
ดู ๆ แล้วสินค้าที่น่าซื้อกลับคือพวกผ้าทอ ผ้าไหม ผ้าฝ้ายต่าง ๆ แต่ต้องต่อรองราคากันดี ๆ ไม่เช่นนั้นก็ซื้อที่ไทยก็ได้ ที่นี่มีหมู่บ้านทอผ้า ฉันเจอข้อมูลในอินเตอร์เน็ทก่อนไป เขาว่าในอดีตที่ลาวยังปกครองโดยกษัตริย์ ซึ่งที่ลาวจะเรียกว่า เจ้ามหาชีวิต นั้น จะมีหมู่บ้านหนึ่งซึ่งมีข้าราชบริพารอาศัยอยู่ สาว ๆ ที่นี่จะทอผ้าแล้วส่งเข้าไปในวัง มีการสืบทอดศิลปะการทอผ้ามายังรุ่นต่อ ๆ มาจนถึงปัจจุบัน เรียกว่าหมู่บ้านผานม เป็นหมู่บ้านทอผ้า ไกด์พาชมหมู่บ้านนี้อยู่เหมือนกัน ทุกร้านจะมิสินค้าวางขายเหมือนกันหมด ฉันว่าเป็นตลาดแข่งขันสมบูรณ์เลยหละ ขึ้นอยู่กับการเลือกร้านและต่อรองราคากันอย่างเดียว
ที่หลวงพระบาง ฉันตื่นแต่เช้ามาใส่บาตรข้าวเหนียว การใส่บาตรข้าวเหนียวเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งของหลวงพระบาง ที่พระภิกษุและสามเณรจากทุกวัดจะมารวมตัวกันเดินเรียงรายเป็นแถวยาวให้ชาวบ้านใส่บาตร ผู้คนจะเอาเสื่อมาปูพื้น พร้อมวางกระติ๊บข้าวเหนียวไว้ด้านหน้า ถ้าเป็นชาวหลวงพระบาง ผู้หญิงจะนุ่งผ้าถุง นักท่องเที่ยวบางคนก็เตรียมผ้าถุงไปใส่ เมื่อพระเดินผ่าน ก็จะปั้นข้าวเหนียวใส่ในบาตร ที่นี่จะใส่เฉพาะข้าวเหนียว ส่วนกับข้าว ชาวหลวงพระบางจะนำไปไว้ที่วัดต่างหาก แต่นักท่องเที่ยวบางคนมักทำไปด้วยความไม่รู้ คือใส่หลายอย่างรวมไปในบาตร ฉันเองเห็นผู้ชายคนหนึ่งใส่แบงค์ลงไปในบาตรด้วย
ฉันได้รับการแนะนำจากไกด่ว่าให้ซื้อข้าวเหนียวกันเองที่อื่นที่ไม่ใช้บริเวณใส่บาตร ราคากิโลละ 20 บาท เพราะจุดบริเวณถนนที่พระเดินบิณฑบาตรนั้น จะมีแม่ค้ามาขายข้าวเหนียวกระติ๊บใหญ่ประมาณ 80 บาท ไกด์บอกว่าอย่าไปซื้ออะไรจากกลุ่มนี้ ที่ทำลายการท่องเทียว และให้ระวังแม่ค้าบางคนจะนำถาดใส่ข้าวเหนียวหรือขนมห่อใบตองมาวางข้าง ๆ เราขณะใส่บาตร แล้วเราอาจเผลอหยิบใส่บาตรด้วย เมื่อนั้นนักท่องเที่ยวจะถูกเรียกราคาสูงจากแม่ค้า ฉันเห็นคุณป้าคนหนึ่งมากับทัวร์คณะหนึ่ง ท่านเจอเหตุการณ์นี้อยู่ มีการถกเถียงกันหลังใส่บาตรเสร็จแล้ว ไกด์กรุ๊ปนั้นเข้ามาแก้ไขสถานการณ์ ได้ยินว่าบอกล่วงหน้าลูกทัวร์ไว้แล้ว แต่ก็มีการเผลอเรอกันอีก ฉันว่านี่แหละที่จะทำให้เสน่ห์ของหลวงพระบางจืดจางไป ทำให้คนต้องมาหัวเสียหลังจากที่เพิ่งมีความสุขจากการทำบุญมาหยก ๆ
เช้าวันแรกของการใส่บาตร ยังไม่รู้เทคนิคปั้นข้าวเหนียว เพราะเพิ่งซื้อข้าวเหนียวมาร้อน ๆ แล้วนำมาปั้น มือพองไปตาม ๆ กัน ปั้นไม่ทันเพราะร้อน จนพระบางองค์เดินผ่านไปแล้ว วันแรกพวกเรานำกระดาษหนังสือพิมพ์ในรถมาปูพื้นนั่ง พอวันถัดมาพวกเราขอแก้ตัว (จัดฉากถ่ายรูป) ด้วยการยืมผ้าทอมาปูพื้น พร้อมยืมกระติ๊บมาใส่ข้าวเหนียว (เพราะข้าวเหนียวที่พวกเราซื้อมาใส่ในถุงก๊อปแก๊ป) และยืมช้อนจากโรงแรมเพื่อไว้เป็นตัวช่วยปั้นข้าวเหนียว เจ้าหน้าที่โรงแรมแนะนำให้วางแก้วน้ำไว้ข้าง ๆ เมื่อเอามือจุ่มในระหว่างนั้นจะทำให้ข้าวเหนียวไม่ติดมือ และไม่ร้อนมือจนเกินไปด้วย
มุมต่าง ๆ ในหลวงพระบาง
City tour ในหลวงพระบางของการสัมผัสเมืองมรดกโลก หลวงพระบางในอดีตเป็นเมืองหลวงของอาณาจักรล้านช้าง ถ้ามองตามแผนที่โลก หลวงพระบางจะอยู่ในระดับเดียวกับ จ.เชียงรายของไทย มีความสูงจากระดับน้ำทะเล 1,700 เมตร เสน่ห์ของหลวงพระบางในวันนี้คือการสัมผัสวิถีชีวิตของชาวบ้านที่นี่ ที่เรียบง่าย Life is easy เหมือนย้อนวิถีชีวิตของไทยไปในอดีต สาว ๆ ที่นี่ยังนุ่งผ้าถุงกันเป็นเอกลักษณ์ ชุดนักเรียนหญิงเป็นเสื้อสีขาว ปักตัวอักษร แต่ยังนุ่งผ้าถุง ในวันนี้เรายังสามารถมองเห็นสาว ๆ นุ่งผ้าถุง ขี่จักรยาน กางร่มกันตามท้องถนน
ในวันนี้ส่วนหนึ่งของหลวงพระบางเปลี่ยนไปบ้าง เนื่องจากที่นี่ก็ไม่ต่างจากมุมอื่น ๆ ในโลกที่เมื่อความเจริญทางวัตถุเข้ามา การรับสื่อสัญญาณดาวเทียม (ที่นี่เรียกสัญญาณดาวเทียมว่า อ่างดาวเทียม) ไม่รู้ว่าวันข้างหน้าค่านิยม ความฟุ้งเฟ้อจะเข้ามาเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตที่นี่มากน้อยแค่ไหนหนอ
นับจากองค์การยูเนสโก UNESCO ยกย่องให้หลวงพระบางเป็นเมืองมรดกโลกทางวัฒนธรรม นับแต่นั้นนักเดินทางจากทั่วทุกมุมโลกต่างมุ่งตรงมาเพื่อสัมผัสความงดงวามของเมืองมรดกโลก ที่มีเอกลักษณ์ความเป็นตัวของตัวเองในแบบอาณาจักรล้านช้างเมื่อวันวาน
พระราชวังหลวงพระบาง สร้างขึ้นเมื่อประมาณ 100 กว่าปีมาแล้ว เป็นที่ประทับของเจ้ามหาชีวิตศรีสว่างวงศ์ ออกแบบโดยสถาปนิกชาวฝรั่งเศส เป็นอาคารชั้นเดียวยกพื้นสูงแบบฝรั่งเศส แต่มีการผสมผสานระหว่างความเป็นลาวและฝรั่งเศส หลังคายอดปราสาทเป็นศิลปะแบบล้านช้าง ที่นี่จึงถูกเปรียบเทียบว่าเป็นลักษณะของฝรั่งสวมชฎา เจ้ามหาชีวิตศรีสว่างวงศ์เป็นกษัตรย์องค์สุดท้ายก่อนเปลี่ยนแปลงการปกครอง จึงถูกเปลี่ยนมาเป็นพิพิธภัณฑ์
ที่นี่ห้ามนำสิ่งของสัมภาระเข้าไป เขาจะมีตู้ล็อกเกอร์ ให้เราไปเก็บของและล็อกกุญแจไว้ รวมทั้งห้ามถ่ายรูปภายใน ไกด์ลาวพาชมห้องต่าง ๆ มีภาพจิตรกรรมฝาผนังเกี่ยวกับวิถีชาวลาวโดยช่างฝีมือชาวฝรั่งเศส ชมห้องนอนเจ้ามหาชีวิต ห้องนอนพระมเหสี เตียงบรรทมเป็นไม้สักฝีมือชาวไทยในสมัยนั้น ที่ท้องพระโรงปัจจุบันเป็นที่จัดแสดงราชบัลลังก์ไม้แกะสลักหุ้มทอง อีกด้านหนึ่งของอาคารพระราชวังเป็นที่ประดิษฐานของ พระบาง พระพุทธรูปคู่บ้านคู่เมือง หล่อด้วยทองคำบริสุทธิ์
สิ่งที่ฉันประทับใจในห้องหนึ่งเป็นรูปภาพวาดของเจ้ามหาชีวิตศรีสว่างวงศ์ พระมเหสีและพระโอรส เป็นภาพวาด 3 มิติ ไกด์ลาวบอกว่าวาดโดยช่างชาวฝรั่งเศส ไม่ว่าเราจะเดินอยู่ ณ จุดไหนของห้องจะเหมือนภาพในรูปวาดมองตามเราไปทุกจุด พวกเรารวมทั้งนักท่องเที่ยวกลุ่มอื่นต่างสนุกสนานกับการเดินไปรอบ ๆ เพื่อพิสูจน์ว่าเป็นไปตามที่ไกด์เล่าหรือเปล่า เสียดายจังที่เขาไม่อนุญาตให้ถ่ายรูป
วัดเชียงทอง สร้างเมื่อ 400 กว่าปีมาแล้วโดยพระเจ้าไชยเชษฐาธิราช เป็นวัดที่นักท่องเที่ยวนิยมมามากที่สุด ได้รับการยกย่องจากนักโบราณคดีว่าเป็นดั่งอัญมณีแห่งสถาปัตยกรรมลาว เป็นสิ่งปลูกสร้างที่สมบูรณ์ที่สุดของศิลปะสกุลช่างล้านช้าง ลักษณะสำคัญคือมีหลังคาซ้อนกัน 3 ชั้น เรียกว่า หลังคาปีกนก
จุดที่น่าสนใจคือผนังด้านหลังของพระอุโบสถทำจากกระจกสีตัดต่อกันเป็นรูปต้นทองขนาดใหญ่ ซึ่งเป็นต้นไม้ที่เคยมีอยู่ในหลวงพระบางคล้ายกับต้นโพธิ์ อีกจุดหนึ่งคือโรงเก็บราชรถ ประตูด้านนอกแกะสลักเรื่องรามเกียรติ์ เดิมเป็นการลงรักปิดทอง แต่ปัจจุบันบูรณะใหม่ด้วยการทาสีทอง
พระธาตุภูสี อีกแห่งหนึ่งที่เป็นที่เคารพของชาวหลวงพระบาง อยู่ฝั่งตรงข้ามพระราชวังหลวงพระบาง เดินขึ้นบันไดประมาณ 300 ขั้นเพื่อไปสักการะ ระหว่างทางมีจำปาลาว (ซึ่งก็คือต้นลั่นทมนั่นเอง) เป็นต้นไม้อันเป็นสัญลักษณ์หลวงพระบางอยู่รายรอบ มองลงมาจากพระธาตุจะเห็นตัวเมืองหลวงพระบางทั้งหมด
มุมมองจากด้านบนของพระธาตุภูสี
เสน่ห์ของการท่องเที่ยวที่มีต่อฉันคือการสัมผัสวัฒนธรรมในรูปแบบอื่นซึ่งมีเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง และสามารถรักษาสิ่งนั้นให้ยาวนาน แน่ละหลวงพระบางในวันข้างหน้า บริเวณรอบข้างคงมีการเปลี่ยนไปมากตามกาลเวลาที่ผ่านไป แต่ในฐานะที่เป็นเมืองมรดกโลก ฉันหวังว่าที่นั่นจะยังคงรักษารูปแบบอันเป็นเอกลักษณ์ที่ทำให้นักท่องเที่ยวทั้งภูมิภาคแถบนี้และอีกซีกโลกหนึ่งมาเยี่ยมเยือนตราบนานเท่านาน
Create Date : 29 กันยายน 2551
Last Update : 30 กันยายน 2551 7:18:11 น.
8 comments
Counter : 4105 Pageviews.
Share
Tweet
กำลังจะเดินทางไปหลวงพระบางพอดี ขอบคุณที่นำข้อมูลมาเผยแพร่สู่กัน หวังว่าคงจะได้อ่านทริปต่อไปนะ
โดย: หญิงท่าสาย IP: 222.123.208.61 วันที่: 30 กันยายน 2551 เวลา:9:43:12 น.
ไปเส้นทางเดียวกันเลยค่ะ แต่ของเราไปเมื่อปีที่แล้ว ชอบวังเวียง กับเมืองงอยมาก ๆ ค่ะ น้ำใสและภูเขาสวยทั้งคู่ ใส่บาตรข้าวเหนียวทุกเช้าเหมือนกัน แล้วยังขี่จักรยานไปไหว้พระ 9 วัดอีกด้วย ไปกับเพื่อนสองคน สนุกมาก ๆ ค่ะ ยังคิดว่าจะหาโอกาสกลับไปอีกน่ะ (ขนาดไปเที่ยวมาสองรอบแล้วนะนั่นน่ะ) ฮิ ฮิ
โดย:
Jujastar
วันที่: 30 กันยายน 2551 เวลา:15:58:25 น.
จะไปช่วงออกพรรษานี้เหมือนกันครับ...ดีเลย จะได้ศึกษาไว้จากBlog นี้เลย
มีคนเคยบอกไว้ว่า..."มื่อเรามีความฝัน...แต่จะมีใครสักคนที่จะได้ทำตามฝัน" ชื่นชมครับ
โดย: yu'na IP: 210.86.182.238 วันที่: 8 ตุลาคม 2551 เวลา:16:59:38 น.
ตามมาเที่ยวดูค่ะ
แอนกำลังหาข้อมูลอยู่
โดย:
ann_269
วันที่: 6 พฤศจิกายน 2551 เวลา:19:45:40 น.
ไปไม่บอกเลย อยากไป
โดย: ไม่ใช่ศัตรู IP: 58.8.123.143 วันที่: 10 สิงหาคม 2552 เวลา:14:45:44 น.
ไปหลวงพระบางมาแล้ว บรรยากาศสวยงามมาก
โดย: ลูกอม IP: 192.168.0.68, 58.147.7.143 วันที่: 21 สิงหาคม 2552 เวลา:10:01:35 น.
บ้านเมืองเค้าสวยเนอะ
มีเทคนิคการปั้นข้าวเหนียวด้วยนะ แต่เห้นแก้วเล็ก มือหมูจุ่มไม่พอ ฮ่า ฮ่า ขอแก้วใหญ่เลย
โดย:
วันที่ท้องฟ้าแจ่มใส
วันที่: 28 กันยายน 2552 เวลา:16:52:45 น.
ไปมาแล้วค้าบ
สวยมากๆๆๆๆๆ
โดย: เด็กน้อย IP: 192.168.1.68, 124.157.148.145 วันที่: 1 ธันวาคม 2552 เวลา:11:37:27 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
รัชชี่
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [
?
]
พี่มานิต ประภาษานนท์ เป็นผู้ชักชวนเข้าสู่วงการการเขียนบล็อก ด้วยประโยคว่า
จ๊ะเขียนบล็อกซี"
เริ่มเขียนบล็อก : 24 ก.ย. 51
สงวนลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์
พ.ศ.2539 ห้ามละเมิดไม่ว่าการลอกเลียน นำรูป ข้อความที่เขียนไว้หรือส่วนหนึ่งส่วนใดในบล็อกแห่งนี้ ไปเผยแพร่อ้างอิง โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของบล็อก
Setting program for counting visitors since 7 Nov. 2009
สนุก! ความรู้
New Comments
Friends' blogs
รัชชี่
หนังสือของกระเต็น
ajarnmodabac
หนุ่มร้อยปี
มณฑารัตน์
ตะไคร้หอม
กะว่าก๋า
boonblue
KungGuenter
ป้ามด
สมภพ เจ้าเก่า
ดอกหญ้าในดงผู้ดี
ฝนตกแดดออก
pompier
prettyguide
JewNid
wbj
หมอหมู
พ่อพเยีย
nLatte
naiberm
samranjai
haiti
aston27
Phoebe Buffay
ย่าชอบเล่า
SmileBug4U
บลูยอชท์
คุณ โตน
butterfly pea
Dr.Manta
ทุกคนไม่ได้รู้ทุกสิ่ง
นพ.วัลลภ
discipula
Pormaid
ดอกหญ้าเมืองเลย
bite25
สัญจร ดาวส่องทาง
SevenDaffodils
แม่อบเชย
endless man
นางสาวดุ่บดั่บ
Paradijs
Opey
sexybodylove
นกหรรษา
yyswim
CDCR265
คนขับช้า
เชษฐภัทร
DAN_KRAB
Yolanrita
ลุงแว่น
sirivinit
maturos
M y . P l a c e
The Bride
water_front
ร่มไม้เย็น
ชบาฉาย
Lucky in Life
Lan_Dao
เรื่อยๆ-เหนื่อยก็พัก
~ Cerulean Blue ~
KOok_k
Johann sebastian Bach
น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา
addsiripun
พรหมญาณี
ระบบราง
กระจ้อน
KiSs MoRe
สายลมอิสระ
Flowery
roundfinger2547
p_tham
ดาริกามณี
ฟ้าดิน
I am just fine^^
Abilene
biobas
puppy_art
arcoiris
Insignia_Museum
skippyth
satarung
mr-cozy
nikanda
ศิลาจันทรา
grappa
ตรีนุช3903
ถั่วฝักยาวสีขาว
kruaun
Love At First Click
pichayaratana
Mining 74
^^LingZaa_For_Friends
ลำเนา
ภูเพยีย
วันจัน
SHotprofile
MaRiMeKKo
TiPPnana
ThE BooK@HoLiC
Fesa Bkk
แพรวขวัญ
peeradol33189
aoigata
I-am-Nina
Kengmanny
redclick
สาวไกด์ใจซื่อ
cruduslife
ซองขาวเบอร์ 9
เริงฤดีนะ
Ghoeby
ktip13
sawkitty
Holly
วันที่ท้องฟ้าแจ่มใส
pinkypunch
นักล่าน้ำตก
nongkaw
aLwaYs moodY
กระชอน
กาแฟเย็นใส่นมเยอะๆ
oattao
TheKPP
wanalee
tiensongsang
pantamuang
อลิซ ในดินแดนไม่มหัศจรรย์
แพนด้ามหาภัย
BeCoffee
เมฆชรา
Epinephrine
sierra whiskey charlie
แม่ไก่
นัทธ์
ปรานทยา
มินทิวา
kanna
homkorn
A'Jim
silly
วิสกี้โซดา
นักเดินทางพเนจร
lovelylk
Siriporn&Flemming
zubzerous
diamondsky
toor36
ChrisLau
anotherfarangswife
~\MINKU/~
nontree
inghappy
Li Shana
Pang-Pouille
meenmaochong
Trapped inside a woman's body
มัยดีนาห์
matabamania
OKANEMOCHI
nana76nam
Hana*
foneko
mrmessenger
Fruit Cake
lavender_jam
ฟ้าใสวันใหม่
JinnyTent
Mr.Walkman
jc2002-warmfamily
นาฬิกาสีชมพู
กาหยู
bewae1001
A-TunGkYs
ซ่อนทรายแก้ว
Devonshire
Rinsa Yoyolive
allaboutaccessorie
อุ้มสม
pintakai
Guynes
ฝากเธอ
multiple
meaw-angle
adreamaway
sognomio
พนอจัน
mariabamboo
taiki
naruchan
leena
polyj
coffeespoon
เดหลีสีแดง
dudao
dangerous-aunt
prophetdoll
ระเบียงดอกไม้
hoshii
bumu
Webmaster - BlogGang
[Add รัชชี่'s blog to your web]
Links
ปราย พันแสง
ประภาส ชลศรานนท์
เพลงดาบแม่น้ำร้อยสาย
นิ้วกลม
My Twitter
Blog ดร.วรภัทร์
My facebook
ทรงกลด บางยี่ขัน
ทรงศีล ทิวสมบุญ
วงศ์ทนง ชัยณรงค์สิงห์
บล็อก"ขวัญเรือน"
ดวงตะวัน
ชิงชิง
mysousvidelife
Always on my mind
WEEGEE
My home Magazine
Tristy
หนีตามญี่ปุ่น
Setthasat
Bareo-Isyss
คุณอ้อม
ตวงพร อัศววิไล
ความรู้เรื่องหุ้น
นพ.พงศกร
VI
วรรณศิริ ศิริวรรณ
Verypink
หนูหวาน
http://jeenina.com/
มาม่ากับปลากระป๋อง
Pollka dot
blog somchartlee
All about Norway
ข้อมูลญี่ปุ่น
IURBAN
กระเป๋าหนูหวาน
Let's go to eat
Bethany Hamilton
Puyisme
ECON DIARY
What MAMO say
blogger centralworld
NarataBoutique
แพรว
2 Madames
There she goes
ผู้หญิงคนเดียวก็เที่ยวได้
HeartandHome
ggtwin
DIY blisby
ซายูริ
อ.อดัม
Salary DIY
TED
academy
Doknommeaw
kanken
A beautiful mess
Everyday emma
Mr.Messenger
fancypantsreport
Lovefitt
เรียนภาษาญี่ปุ่น
YUNA
ถามตอบภาษาอังกฤษกับคุณวงศ์
LetmeHelpyouThailand
Style
We go Inter
เวปเที่ยวญี่ปุ่น
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.