|
เก็บรัก - แล้วความรักจะเยียวยาหัวใจทุกดวง
ผู้เขียน : มาภา สนพ.อรุณ พิมพ์ครั้งแรก ตุลาคม ๒๕๕๗
 หนึ่งชีวิตของคนอาจผ่านความรักมาไม่รู้กี่ครั้ง แต่ความรักครั้งใดกันที่จะได้อยู่กับเราตราบจนาทีสุดท้ายของลมหายใจ
รพี มัทนภิรมย์ วิศวกรหนุ่มผู้มีชีวิตเรียบง่าย มั่นคง เพิ่งจะขอ ดุจฤทัย แต่งงานหลังจากคบกันมาสิบสามปี แต่แล้วโชคชะตากลับมาพลิกผัน เมื่อผู้หญิงคนหนึ่งก้าวข้าวมาในค่ำคืนแห่งความฝันอันลึกซึ้ง รพีไม่รู้ว่าเธอคือใคร รู้เพียงศรัทธาที่เขาเคยมีต่อหัวใจกำลังสั่นคลอน
ขวัญชนก หญิงสาวผู้เคยเป็นอิสระ มองโลกในแง่ดี ก่อนที่ใครคนหนึ่งจะเปลี่ยนวิถีของเธออย่างไม่อาจย้อนคืน เขาทำให้เธอได้รู้จักกับความรัก ได้สัมผัสถึงความอ่อนโยนและได้รู้ซึ้งถึงการเสียสละเมื่อวันที่เธอ ...ไม่ได้มีหัวใจแค่เพียงหนึ่งดวง
แล้วเธอจะรักษาหัวใจอีกดวงนี้ไว้ได้หรือไม่ หรือเธอจะทำให้ความรักของใครต้องจบลง
เก็บรัก คือหนึ่งคำตอบสำหรับทุกหัวใจที่เคยต้องเลือกระหว่างเหตุผลกับความรัก หรือเคยต้องอ้างว้างอยู่บนเส้นขนานที่ไม่มีวันมาบรรจบกัน แต่ไม่ว่าปลายทางจะเป็นเช่นไร ความรักจะดูแลทุกหัวใจที่ยังสัมผัสถึงความอบอุ่นเมื่อครั้งวันวาน ( ที่มา : ปกหลัง)
เคยเห็นนิยายเรื่องนี้ขึ้นแท่น "ขายดี" แต่อ่านเรื่องย่อที่ปกหลังแล้วรู้สึกทำใจลำบาก เพราะการที่นางเอกเป็นใครอีกคนที่ไม่ใช่รักมาราธอน ๑๓ ปี นึกภาพไม่ออกว่าจะหมดรักคนเดิมหรือรักใหม่เกิดแทรกซ้อนอย่างไรจึงจะไม่เลว  พอได้มาเปิดเน็ตอ่านรีวิวจึงพอจะเข้าใจ และก็เป็นพลอตที่น่าสนใจจนแทบจะทนรอวันหยุดไม่ไหว เพราะมันชวนเจ็บปวดมาก กำลังอยากอ่านแนวสะเทือนซางอยู่พอดี จึงคิดว่าพลอตนี้คงสุดสนอง ก็เข้าใจได้ชัดๆ เลยว่านี่จะเป็นความรักที่ "สุดยาก"
รพี กับ ดุจฤทัย รักกันดีและรักกันมานานตั้งแต่เมื่อครั้งตกลงเป็นแฟนกันหลังจบมัธยม รพีซื้อที่ดิน เตรียมปลูกบ้านสร้างเรือนหอ โดยสถาปนิกผู้ออกแบบปลูกสร้างก็ไม่ใช่คนอื่นไกล เป็นว่าที่เจ้าสาว-ดุจฤทัย ผู้ตกลงตามคำขอว่าจะแต่งงานกัน
แต่เพราะความผิดพลาดที่ รพี กับ ขวัญชนก มีร่วมกันแค่เพียงสัมพันธ์ชั่วคืน มันได้สั่นคลอนความรักที่ทำให้หัวใจหลายดวงต้องเจ็บปวด
ในค่ำคืนแห่งความฝันอันลึกซึ้ง รพีไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร แต่ขวัญชนกรู้อยู่แก่ใจ ว่าใครคือผู้ชายคนนั้น ทว่ามันเป็นสถานการณ์ที่เธอไม่อาจจะเอ่ยปากเรียกร้องสิ่งใด ในเมื่อเธอเองก็ผิดพลาด และที่สำคัญกว่านั้น เขากำลังจะแต่งงานกับคนที่รัก
คนไม่เคยมีความรัก ไม่เคยมีคนรักอย่างขวัญชนก บทจะมีขึ้นมาก็เหมือนโชคชะตาจะเล่นตลก เธอดันไปตกหลุมรักคนมีเจ้าของ เท่านั้นยังไม่พอ ยังถูกซ้ำเติมให้ผิดพลาดไปมีความสัมพันธ์กับเขา คนที่เธอไม่มีสิทธิ์
ขวัญชนกตั้งใจจะเก็บความลับนี้ไว้จากเขาตลอดไปเพราะไม่มีประโยชน์อะไรจะบอกให้รู้ ทว่าความลับหรือจะมีในโลก ในที่สุด--เขาก็รู้ และสิ่งที่เขาเลือก ขวัญชนกไม่อาจยอมรับได้ ก่อนที่เธอจะเป็นตัวทำลายความรักของใคร เธอขอเป็นฝ่ายเดินจากไปพร้อมกับเลือดเนื้อเชื้อไขที่เขาฝากไว้ในกายเธอ -- (แต่ไม่ได้สยองเหมือนหนังเรื่องนั้นหรอกนะ)
แม้การลาจากได้พรากความสัมพันธ์ลับหาย ต่างคนต่างไปมีชีวิตของตัวเองอย่างที่ควรจะมี หรือที่ต้องเปลี่ยนแปลงก็เริ่มจะเข้าที่เข้าทาง แต่ก็อีกนั่นแหละ ความลับมีอยู่ในโลกไม่นานหรอกจ้า จะพรหมลิขิต หรือ โชคดี หรือชะตาร้าย เส้นขนานของชีวิตก็เวียนกลับมาบรรจบ เขาได้พบเธออีกครั้งและรู้ว่าเธอกำลังท้อง
ไม่ว่าจะต้องฉีกเส้นทาง เปลี่ยนชะตาชีวิตของตัวเองหรือคนอื่น รพีจะต้องเลือกอีกครั้ง
เตือนว่าบางจุดที่อยากเอ่ยถึงมี 'สปอยล์' นะคะ 
อ่านจบแล้วไม่เป็นไปตามคาดเท่าไรนัก ก็มีอยู่แหละ 'ความเจ็บปวด' แต่มันก็เรียบๆ เรื่อยๆ ไม่พีคถึงขั้นจะทำให้ซางสะเทือน ความรักดูเหมือนยากก็จริง แต่บางจังหวะของการตัดสินใจมันเหมือนไม่ค่อยยากนักสำหรับตัวละคร เพราะมีทางเลือกค่อนข้างชัดเจน ไม่ค่อยลังเล จนอดคิดไม่ได้ว่า เฮ้ย..เลือกเร็วไปป่ะเนี่ย หากจะมองในแง่ของการเป็นสุภาพบุรุษลูกผู้ชายที่รับผิดชอบ รพีก็เป็นคนดีจริงๆ แต่เรากลับมองในแง่ของ ความสัมพันธ์ทางกายแค่เพียงหนึ่งคืน เทียบกันได้หรือกับความผูกพันทางใจที่มีต่อกันมากว่าสิบสามปี แล้วหัวใจดวงนี้ที่แตกสลาย ใครจะรับผิดชอบ ? ขึ้นอยู่กับมุมมองของแต่ละคนนะคะ และน้ำหนักของความรับผิดชอบก็ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ ตอนไม่รู้ว่าท้อง กับตอนที่รู้ว่าท้องย่อมต่างกัน เพราะนั่นหมายถึงการเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งชีวิตและหนึ่งหัวใจที่ต้องเป็นเหตุและผลให้คำนึงถึง
รพี - ตั้งแต่ที่รู้ว่าผู้หญิงในคืนงานเลี้ยงคืนนั้น คือ ขวัญชนก พนักงานต่างแผนกในบริษัทเดียวกัน ไม่ว่าในท้ายที่สุดเขาจะยังอยู่กับดุจฤทัย แต่ใจของเขาก็เลือกแล้วตั้งแต่แรกและเลือกได้เร็วมาก (เราคิดว่างั้นนะ) จึงไม่แปลกที่เขาจะเลือกและทำได้เร็วเช่นกันในเวลาต่อมาที่รู้ว่าเธอท้อง เหมือนแค่รอเหตุผลอันเพียงพอให้เลือกได้อย่างใจต้องการ และแท้จริงส่วนลึกมันเริ่มต้นจากความรู้สึก 'รับผิดชอบ' หรือเป็น 'ความรัก' ที่เกิดซ้อนเร้นลึกซ่อนแรงปราถนา เราก็บอกไม่ค่อยถูกเหมือนกันเพราะมันก็ค่อนข้างจะคลุมเคลือ หากจะมองเป็นสุภาพบุรุษแสนดีที่หนักแน่น ก็คงใช่ แต่หากจะมองว่ารักกันน้อยหรืออย่างไร จึงไม่ค่อยทรมานกับความรู้สึกผิด ความห่วงใย-อาลัยอาวรณ์ (ซาดิสต์อย่างเราอยากได้อารมณ์นี้มากอีกนิด) เราคาดว่าความรักที่ยากของรพีจะเป็นการพยายามลืมคนเก่าเพื่อพยายามรักคนใหม่ ยังเหลือเยื่อใยค้างคาที่อาจกลายเป็นหาของชีวิตคู่ แต่มันไม่เชิงเป็นแบบนั้น เพราะรพีตัดแล้วตัดเลย ความรักที่ยากของเขาจึงเป็นไปในทาง--ทำอย่างไรให้ขวัญชนกเชื่อว่าเขารักเธอแล้วจริงๆ และจะรักตลอดไป (โดยไม่ต้องใช้ความพยายาม)
"--หน้าที่ของเราก็แค่ต้องทำให้มันถึงจุดหมาย ก็คงไม่ต่างอะไรกับเรื่องของคุณขวัญ ผมไม่รู้หรอกว่าผมรักเธอตอนไหน แต่เมื่อเลือกเธอมันก็มีทางเดียวเท่านั้น คือทำให้ทางที่เลือกเป็นทางที่ถูกและดีที่สุด คือทำให้เธอมีความสุขที่สุด"
ขวัญชนก - จะโทษเธอก็ไม่ได้ ในเมื่อเธอไม่ได้ตั้งใจจะเป็นมือที่สามเข้าไปขวางทางความรักของใคร เธอเป็นคนดีที่ โนวีน โนเหวี่ยง โนเรียกร้อง มีสติในการจะคิดแก้ไขปัญหา และเข้มแข็งมากในการเลือกทางเดินของตัวเองโดยไม่เคยคิดจะเห็นแก่ตัวหรือทำร้ายใคร หัวใจเธอรักเขา แต่ก็ยอมรับให้เขาเลือกเธอไม่ได้ ไม่ว่าจะตั้งใจหรือไม่ไม่ตั้งใจการที่เธอจะกลายเป็นสาเหตุให้ความรักของคนคู่หนึ่งต้องอับปางคงไม่ต่างอะไรกับการเป็นตราบาป ทั้งความรู้สึกผิด ทั้งความรู้สึกที่ว่าพวกเขายังรักกัน ก่อเกิดเป็นกำแพงทิฐิที่ความรักของรพีไม่อาจจะส่งผ่านไปถึง
--รู้สึกเคว้งคว้างและไม่มั่นใจ อยู่กับเขาโลกทั้งใบของเธอก็เหมือนจะมีแต่ความสุข มีความหวัง แต่ทันทีที่อยู่ห่างกัน เสียงในหัวใจก็กัดกินทำร้ายเธอทุกที ---
ดุจฤทัย - แม้ว่าบทบาทของเธอจะน้อยกว่าอีกสองคนมาก แต่ก็เป็นตัวละครที่สมควรได้รับการถูกร่ำไห้มากที่สุด เพราะเธอไม่ได้ทำผิดอะไรเลย 
เชื่อว่าทุกคนคงอยากอยู่กับคนที่เรารักไปตลอดชีวิต --- แต่หากชีวิตไม่เป็นดั่งใจหวัง แน่นอนว่าคงไม่มีใครอยากเลือกคำตอบที่ทำให้ตัวเองเจ็บปวดนัก ทว่าเมื่อตัดสินใจเลือกใช้สมองมากกว่าหัวใจ ก็คงต้องก้าวต่อไป และเก็บความรักนั้นไว้เป็นเพียงความทรงจำ (ที่มา : คำนำสำนักพิมพ์)
๘ เต็ม ๑๐ ค่ะ หากเป็นการให้คะแนน ขาด ๒แต้ม สำหรับรายละเอียดอารมณ์ความรู้สึกของตัวละครที่ยังไม่ถึงสุดใจเราในแง่ของความเจ็บปวดที่จำต้องใช้สมองมากกว่าหัวใจ "ไม่อยากเลือก แต่จำต้องเลือก" "ความรัก หรือ ความรับผิดชอบ" ที่เรารู้สึกว่าเขาเลือกได้เร็ว เพราะใจพร้อมจะเลือกอยู่แล้ว ความเครียด ความเจ็บปวดที่ต้องจำใจทิ้งคนรัก มีน้อยไปในความรู้สึกของเรา มันจึงค่อนไปในทาง คนที่เต็มใจเลือกแล้ว (รพี) คนที่เลือกได้ (ขวัญชนก) กับคนที่ไม่มีทางเลือก (ดุจฤทัย)
แต่ถึงจะไม่สะเทือนซางตามคาด ก็ไม่ได้ทำให้ผิดหวังเลย เพราะ เก็บรัก เป็นนิยายที่มีเนื้อหาดีงาม ่เกินคาด เต็มไปด้วยความรักความเข้าใจในหลากหลายแง่มุม ความรักของแม่ ความรักของพ่อ ความรักของสามีภรรยา ความรักของคู่เกย์ ความรักที่อดทนเฝ้ารอ ความรักที่บริสุทธิ์ด้วยความปรารถนาดีอย่างจริงใจ ความรักในแบบที่ใช้เหตุผลเป็นแรงผลักดันเหนือความรู้สึก อาจจะถูกเกลียดชังหรือทำให้ใครต่อใครต้องเจ็บปวด แต่ก็จะก้าวต่อไป ทั้งยังมีเนื้อหาของความอ่อนโยน การมองโลกในแง่ดีที่ชวนให้หัวใจอบอุ่น อ่านแล้วทำให้ฟีลกู๊ด เวรี่กู๊ด
ดวงจันทร์มันงดงามอยู่บนฟ้า ไม่ใช่ในถังน้ำผุๆ พังๆ พ่อทำใจให้มีความสุขไม่ได้ ถ้าต้องเป็นต้นเหตุของการเปลี่ยนแปลงในชีวิตแม่ พ่อเคยมองพระจันทร์ดวงเดิมที่มุมไหน ก็จะขอมองมันอย่างนั้นเรื่อยไป แค่ได้เป็นคนครอบครองหัวใจของแม่ทั้งดวง เหมือนที่แม่ได้ไปจากพ่อทั้งดวง...ก็พอแล้ว เรามีความสุขแบบนี้มากกว่า มันไม่ใช่เพราะเรา 'กลับมาอยู่ด้วยกันไม่ได้' แต่เรา 'ไม่ได้อยากกลับมาอยู่ด้วยกัน' เราคุยกันแล้ว
นี่คือบทนำก่อนที่จะเปิดเข้าสู่เรื่องราวบรรทัดแรกที่ทำเราตลกตัวเองมาก คือ อย่างที่รู้พลอตแต่แรกว่านางเอกจะท้องลูกของพระเอก ดังนั้นประโยค --- มันไม่ใช่เพราะเรา 'กลับมาอยู่ด้วยกันไม่ได้' แต่เรา 'ไม่ได้อยากกลับมาอยู่ด้วยกัน' เราคุยกันแล้ว --- ถึงกับทำให้เราอึ้งสนิท นั่นมันหมายความว่าอย่างไรกัน ? หมายความว่าพ่อก็รักแม่ของลูก แต่ความรักของเราเป็นแบบที่ไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกัน แล้วพ่ออยู่กับใคร? อยู่กับรักแท้ ๑๓ ปีที่จะรักกันตลอดไปหรืออย่างไร ? ใจคิดว่าถึงเราจะอยากอ่านแนวสะเทือนซางแต่เราไม่ได้ซื้อหนังสือ ๕๘๒ หน้ามาเพื่อจะอ่านอะไรแบบนั้นหรอกนะ ยังไงพระเอกก็ต้องเป็นพ่อที่รักแม่ของลูก และแม่ก็ต้องรักพ่อของลูกและอยู่ด้วยกันสิ อ่านไปก็ใจไม่ดีมากเลยค่ะ จนสักพักก็ทนไม่ไหวต้องแอบไปเปิดเช็คตอนจบ เฮ้อ....โล่งใจแฮปปี้เอนดิ้ง อ่านต่อได้เรื่อยๆ แม้วรรคเด่นดังกล่าวจะไม่ได้หมายถึงคู่พระนางแต่ก็สมควรได้เป็นวรรคนำเพราะเป็นอีกหนึ่งหัวใจสำคัญของเรื่องที่มีความรักเป็นเครื่องเยียวยา
โดดเด่นที่สุดในใจเรา คือ ความรักของพ่อ-คะนึง จิตกรหนุ่มใหญ่ที่เป็นคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยวเลี้ยงลูกสาว ขวัญชนก มาเพียงลำพังนับตั้งแต่เธอยังเป็นเพียงเด็กทารก เลี้ยงดูด้วยความรักความเข้าใจ มอบให้ความใกล้ชิดสนิทสนม พร้อมจะเป็นกำลังใจเป็นที่พึ่งเป็นความอบอุ่นใจทุกอย่างในยามที่ลูกต้องการ
"พ่อไม่ว่าขวัญใช่ไหมที่ขวัญตัดสินใจแบบนี้ พ่อโกรธขวัญหรือเปล่า" "ขวัญชนก" พ่อเอ่ยตอบเสียงขรึม "ชื่อของขวัญเป็นคำตอบของทุกคำถามแล้วนะ"
ไม่ว่าลูกตัดสินใจอย่างไรพ่อเข้าใจ ยอมรับ และจะยืนอยู่ข้างลูกเสมอ
"ลูกสาวผมอยู่ได้ แกไม่ลำบากหรอก คุณไม่ต้องรับผิดชอบอะไรสักอย่าง เพราะแกไม่เคยต้องการ"
"---ปล่อยลูกสาวผมไปเถอะ แกมีทางเดินของตัวเอง อย่าให้ต้องเป็นมือที่สามของใครเลย"
แต่หากลูกกำลังจะหลงทาง พ่อก็จะคอยดึงรั้งให้ตั้งสติลองคิดดูใหม่
"ขวัญไม่อยากทำร้ายคุณดุจมันก็เป็นสิ่งที่ดี แต่ลูกของขวัญเป็นอีกหนึ่งชีวิตที่ขวัญไม่มีสิทธิ์กะเกณฑ์อะไรได้ตามใจชอบ ขวัญเลือกทางไหนก็ต้องมีคนเสียใจ แต่ขวัญจะยอมให้ใครเสียใจ ลูกของขวัญหรือตัวขวัญเอง"
"ขวัญลองคิดดูซิว่า สาเหตุที่ขวัญไม่ยอมรับความรับผิดชอบจากเขา มันเป็นเพราะว่าเขาไม่รักลูก หรือเขาไม่รักขวัญ"
"ขวัญูลูกพ่อ ดูสิ ...สีทุกสีผสมกันแล้วเกิดสีใหม่ ไม่ว่าสิ่งปรุงแต่งใดๆ จะเข้ามา วันเวลาของเราไม่เคยเหมือนเดิม มันจะหมุนไปเรื่อยๆ ดีบ้างร้ายบ้าง แต่ขวัญของพ่อต้องก้าวต่อไป เปิดใจยอมรับ ไม่งั้นอะไรที่ดีๆ ที่จะเข้ามา มันจะถูกสีดำในหัวใจของขวัญกลืนกินจนมองไม่เห็น ขวัญรักเขาก็แค่กล้าที่จะมีความสุข กล้าที่จะคิดถึงวันพรุ่งนี้ ---"
โอ้โห พ่อคะ ถ้าพ่อจะหล่อขนาดนี้พ่อต้องรับบทโดยคนนี้เลยค่ะ พี่อู๋ ธนากร โปษยานนท์ เพราะพ่อมีลูกตั้งแต่ตอนอายุ ๑๘ พ่อในเรื่องจึงยังไม่แก่ และตอนที่รู้จักกับรพีโดยไม่รู้ว่าต่างคนต่างเกี่ยวข้องกับขวัญชนกนั้น รพีเรียกพ่อว่าพี่เลยนะคะ ดังนั้นพี่อู๋เหมาะมาก
สุดซึ้งกับความรักของเพื่อนหนุ่มหัวใจสาว แพตตี้-ปฏิพัทธ์ และ วีวี่-วิกรม สองสาวประเภทสองผู้เป็นเพื่อนสนิทของขวัญชนก คอยช่วยเหลือดูแล เป็นกำลังใจ และกล้าที่จะตักเตือนเพราะนี่คือความเป็นเพื่อนแท้
"ฉันไม่โทษเลยที่แฟนเก่าคุณพีจะทำตัวปัญญาอ่อน เพราะพ่อมหาจำเริญของแกนั่นแหละสปอยล์ทุกคน ถ้าสักวันหนึ่งเขาตาย คนที่เกี่ยวข้องกับเขาจะอยู่ยังไง ฉันอยากรู้ แกจำวินาทีที่หน้าลิฟต์ในวันที่แกลาออกจากงานได้อยู่ไหมขวัญ วันนั้นแกเข้มแข็งมากจนฉันทึ่ง แต่วันนี้ผู้หญิงวันนั้นในตัวแกหายไปไหน ถ้าแกมัวหมกมุ่นอยู่กับเรื่องเดิมๆ ร้องห่มร้องไห้ ไม่ยอมหันหน้ามาคุยกันดีๆ คนที่จะได้รับผลของแกไปเต็มๆ คือลูก ลูกของแก! ไม่ใช่ชะนีแฟนเก่า แก หรือ คุณพี คิดให้ได้นะขวัญ เรียกผู้หญิงที่ชื่อขวัญชนกคนเดิมกลับคืนมาซะ ฉันคิดถึงนางจนจะทนกับความงี่เง่าของแกไม่ไหวอีกแล้ว"
"ฉันเข้าใจนะว่าเกิดมาแกก็เพิ่งเคยมีสามี แล้วผู้ชายคนนี้ก็ดันเป็นคนที่แกแอบปลื้มอยู่แล้วด้วย และการจะมาเริ่มต้นใช้ชีวิตคู่ขณะที่ต่างฝ่ายต่างมีโลกส่วนตัวสูงขนาดนี้ มันคงยาก ลองถอยหลังมาตั้งสติทบทวนสิ่งที่ตัวเองคิดและทำหน่อยไหมขวัญ ฉันเตือนในฐานะคนหนึ่งที่สนิทกับแกที่สุด พอเห็นการเปลี่ยนแปลงในตัวแกแล้วฉันอ่อนใจ"
แพตตี้เพื่อนรักคนนี้ของขวัญชนก หัวใจของเธอ สวยมากกกก
สำนวนดี อ่านรื่นไหล รวดเดียวจบ ชอบค่ะ อิ่มใจในเนื้อหาตามความหมายนี้เลย
ความผิดพลาดเกิดขึ้นไม่ใช่ข้อแก้ตัวที่จะทำให้เราไม่สามารถก้าวไปข้างหน้าได้
"แล้วความรักจะเยียวยาหัวใจทุกดวง"
| Create Date : 23 พฤศจิกายน 2557 | | |
| Last Update : 12 กรกฎาคม 2558 21:59:11 น. |
| Counter : 3126 Pageviews. |
| |
|
| |
|
พอได้มาเปิดเน็ตอ่านรีวิวจึงพอจะเข้าใจ และก็เป็นพลอตที่น่าสนใจจนแทบจะทนรอวันหยุดไม่ไหว เพราะมันชวนเจ็บปวดมาก 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 98 คน [
