ลิขิตรักลัดฟ้า_ประเดิม-เจิมเรื่องแรก ลัดฟ้าแอร์ไลน์ สายการบินแห่งรัก
เหมือนโลกถล่มลงมาตรงหน้า เมื่อหนุ่มหล่อเพอร์เฟ็กต์แถมยังอนาคตไกลอย่างระฟ้า ต้องมารับรู้ว่าแฟนสาวที่กำลังจะแต่งงานด้วยไประเริงรักกับชายอื่น! นี่เขามีข้อเสียอะไรตรงไหนรึ ถึงต้องถูกสวมเขาให้เสียเชิงชายแบบนี้ และต่อให้ระฟ้าเคยแกร่งขนาดไหน เมื่อเจอเรื่องช็อกหัวใจขนาดนี้ก็ถึงกับไปไม่เป็น เสียอกเสียใจ และเมามายเสียผู้เสียคนจนคนใกล้ชิดต่างกลุ้มใจ
วันดีคืนดีระฟ้าก็ตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าตัวเองได้ย้ายนิวาสสถาน มาอยู่ท่ามกลางป่าเขาบนดอยสูงห่างไกลความเจริญ โดยมี อาจารี เด็กสาวชาวดอยมาคอยดูแลให้ข้าวให้น้ำ แถมยังคอยปะทะคารมให้เขาหายเหงาได้ทุกวันไม่เว้นวันหยุดราชการ
ซึ่งถ้าทั้งหมดนี่เป็นแผนการของใครบางคน เขาก็คิดว่าคนคนนั้นคือ พ่อ แต่นอกจากหาเรื่องให้เขาลืมความทุกข์แล้ว พ่อจะต้องมีแผนบางอย่างมากกว่านั้นแน่ ระฟ้ามั่นใจ ทว่ามันคืออะไร... เขาจะต้องรู้ให้ได้! เมื่อความรักเข้ามาทักทายแบบไม่ได้ตั้งตัว CEO หนุ่มทั้งสี่ของ "ลัดฟ้าแอร์ไลน์" จึงสลัดสโลแกน mind your miles ทิ้งไป แล้วเริ่ม show you love ด้วยบริการที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความประทับใจ ..แบบไม่รู้ลืม . นั่นเป็นคำโปรยสำหรับนิยายชุด "ลัดฟ้าแอร์ไลน์ สายการบินแห่งรัก" ที่ค่อนข้างชอบธีมเรื่องของนะคะ ความรักของบรรดาหนุ่มๆ CEO สายการบิน ให้ความรู้สึกน่าสนใจ น่าอ่าน อย่างแรกเลยชอบการตั้งชื่อ "ลัดฟ้าแอร์ไลน์" สั้น เก๋ เท่ และจดจำง่าย แต่โดยประสบการณ์จะไม่ค่อยคุ้นกับผลงานของ สนพ. แจ่มใสมากนัก เพราะเป็นอคติไปเสียแล้วว่า นิยายของแจ่มใส ต้องอารมณ์รักๆ ใสๆ วัยรุ่น (ซึ่งแน่นอน คงไม่ใช่รุ่นเรา) จะนึกอยากอ่านก็เป็นบางเวลาที่ต้องการอะไรแบบใสๆ เบาๆ ถึงจะได้รับการบอกกล่าวว่าไม่ได้มีแต่แนวเด็กๆ วัยรุ่น ก็เถอะ ยังคงชินกับอคติของตนเองต่อไป
ชุดนี้ ถ้าอ่านจากพลอตจากปกหลังทั้งสี่เรื่อง เป็น "พรหมลัดฟ้า" ที่น่าสนใจที่สุด ตามด้วย "วาดรักลัดฟ้า" แต่พอเลือกอ่านกลับเลือก "ภัสรสา" มาประเดิมลัดฟ้าฯ เป็นเล่มแรก นั่นไม่ใช่ชื่อเรื่องหรอกนะคะ แต่เป็นชื่อนักเขียนเพราะเคยอ่านแล้วชอบมาก่อน จึงเชื่อใจกัน ส่วนที่เหลือ วันไหนนึกอยากอ่านของแจ่มใสอีก ก็คงจะค่อยๆ ทยอยอ่านเรื่องอื่นตามมา - ภัสรสา ยังคงความสามารถในการสร้างคาแรคเตอร์ที่โดดเด่นให้ตัวละครนะคะ เรื่องนี้ก็ตามคาด รักนุ่มๆ ของหนุ่มลัดฟ้าฯ ที่มีชื่ออย่างเพราะพริ้งสะอิ้งเอยว่า "ระฟ้า" เป็นอีกครั้งที่ชอบในความสั้น ความเก๋ เหมือนชอบชื่อ ร่มโพธิ์ ร่มไทร ในเรื่อง กลซ่อนใจ แล้วก็ใช่จะยอมให้ชื่อพระเอกเก๋คนเดียว ชื่อนางเอกก็เก๋ไม่น้อยหน้านะ "อาจารี" ที่มีชื่อเล่นน่ารักๆ "เอื้อง" อะไรจะหน่อมแน้ม ง้องแง้ง งุ้งงิ้ง ซะขนาดนั้นพระเอกของเรา อ่านแล้วไม่ค่อยรู้สึกว่าเป็นหนุ่มอายุสามสิบสอง (ถ้าจำไม่ผิด) แต่นึกว่าเป็นเด็กหนุ่มอายุสิบห้า ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเวลาพูดกับพ่อด้วยการแทนตัวเองด้วยชื่อว่า "ฟ้า" เอ่อมม ... ให้ความรู้สึก นายลูกแหง่มากกกก - เท่านั้นยังไม่พอ นิสัยอันโดดเด่นเป็นคาแรคเตอร์หลักของเค้าคือ "งอน" โอ้ พระเอกที่โดนแฟนสวมเขา เป็นคนอย่างไรแฟนถึงไม่รัก และสวมเขา นี่ก็ชวนหมดความสนใจไปเยอะละนะ ยังที่อกหักจะเป็นจะตายกับผู้หญิงที่เขาไม่รักและนอกใจ ก็ชวนให้ลดคะแนนความที่ควรจะเท่ลงไปได้อีกฮวบฮาบ ขัดใจคนรักพระเอกหัวใจใหญ่ พระเอกอะไรจะมาใจเล็กใจน้อยใจปลาซิวปลาสร้อยแบบนี้ไม่ชอบเด็ดขาด เพราะอกหักรักคุดแผนวิวาห์ล่มจึงเซซังและซมซาน สุดจะทนดูในความอนาถ เขาจึงถูกนำไปทิ้งดัดสันดานบนดอยสูงที่เมืองเหนือ โดยมีผู้คุม เอ๊ย ผู้ดูแล เป็นเด็กสาวหน้าใส ที่เข้าใจเอาเองว่าเป็นเด็กดอย คอยดูแลให้ข้าวให้น้ำ อยู่ห่างๆ อย่างไม่ค่อยห่วง - นั่นน่ะ โดยไม่รู้ตัว จากที่เคยงอนแค่พ่อ แค่คนที่รัก คนที่แคร์ ตอนนี้ไม่รู้ยังไงต้องมางอนใส่ยัยเด็กดอยคนนี้อีกคน - ทำไปทำมา ไหง ผู้ชายขี้งอน คนนี้ จึงน่ารักหว่า - อ่านเรื่อยๆ ก็อมยิ้มเรื่อยๆ - แต่ถ้าเป็นช่วงท้ายๆ นะ - ขอ... กรี๊ด - น่ารักจัง เพราะ เค้างอนแล้วไม่ยอมง้อใช่ไหม งอนแล้วไม่ง้อก็ต้องโดนหอมเอ๊าหอมเอา - หัวใจสะออน ออดอ้อน กระเง้ากระงอดซะขนาดนี้ ถ้าเป็นผู้หญิงคาแรคเตอร์นี้คงไม่ไหวจะเคลียร์ - แต่พอเปลี่ยนมาเป็นผู้ชายก็กลายเป็นว่าน่ารักน่าเอ็นดู ดี.. ซะงั้น (ลำเอียงทางเพศกันเห็นๆ) ซึ่งถ้าเป็นในชีวิตจริง ก็คงไม่ชอบหรอกนะผู้ชายแบบนี้ - โหมดความสัมพันธ์แห่งรักน่ะเหรอ .. คือว่าคือ - พระเอกขี้งอน ส่วนนางเอก งอนเหรอ ...ได้เลย จ้างให้ก็ไม่ง้อ - ระฟ้า เป็นลูกชายเจ้าของสายการบินลัดฟ้า ตั้งใจเลือกมาเพราะชื่อ ภัสรสา เท่านั้นเอง ไม่รู้ซะด้วยซ้ำว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของชุด บังเอิญว่าเป็นเรื่องแรกก็ดีจังเลย เพราะเป็นเรื่องที่หนุ่มๆ ทั้งสี่จะขึ้นรับตำแหน่งผู้บริหารอย่างเต็มตัว คุณวรุฒของพรหมลัดฟ้าน่ะนะ แอบปิ๊งเค้าตั้งแต่เรื่องนี้แล้วล่ะ เพื่อนสนิทของระฟ้า ที่ถูกงอนใส่มาแต่เด็ก - แต่ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นอีกหนึ่งรายที่ งอนเหรอ ...ไม่ง้อหรอกจ้า - เนื้อเรื่องก็ใสๆ อ่านได้เรื่อยๆ มาสะดุดช่วงหลังบ้าง กับเรื่อง ตรรกะของตัวร้าย ที่ไม่สามารถจะเห็นควรและสุดแสนจะประหลาดใจกับการสร้างสถานการณ์นั้นๆ ขึ้นมา ตัวละครต่างไม่ให้ความรู้สึกว่าจนตรอกพอ ที่จะต้องทำอะไรๆ กันถึงขั้นนั้น ซึ่งมันก็ไม่น่าจะใช่ทางแก้ปัญหาอย่างที่ยกมาเป็นสาเหตุของการลงมือกระทำด้วย มันมีเสียงในใจว่า เฮ้ย.. เอางั้นเลยเหรอ ทำงั้นเลยนะ ก็เข้าใจสาเหตุที่ว่านะ แต่ก็เป็นความเข้าใจแบบมึนๆ - ยังคงชอบสำนวนนะคะ อ่านแล้วอดคิดไม่ได้ว่า ตัวผู้เขียนเองน่าจะเป็นคนที่มีจิตใจรื่นรมย์ ชอบบทสนทนาของพระเอกนางเอก เหมือนเรื่องอื่นๆ ที่มักจะมีคารมชวนอมยิ้ม "คุณชมได้ไม่จริงใจมากๆ ไม่เห็นเหมือนตอนด่าเลย ดูจริงใจสุดๆ" - มีอยู่อย่างหนึ่งที่ฮา คือ ตอนอยู่บนดอย ระฟ้าเบื่อ ขอให้อาจารีหาหนังสือมาให้อ่านแก้เซ็ง สาวเอื้องก็ไม่มีหนังสืออื่น เมื่อเขาว่าอะไรก็ได้ ก็จัดนิยายโรมานซ์ของตนที่พกติดกระเป๋ามา ตอนนั้นระฟ้าโวยวายเกี่ยวกับเนื้อหาภาษาเซ็กส์ในนิยาย เป็นเรื่องเป็นราว ....งอน ไม่ง้อ กันไปพักนึง พอตอนท้าย เกี่ยวกับเรื่องจดหมาย "ลับสุดยอด" ที่เป็นสุดยอดความน่ารักน่าเอ็นดูของพระเอกเรา - 'พี่อ่านจบแล้ว พยายามเรียนรู้จากพระเอกร่างกายกำยำกล้ามเนื้อหนั่นแน่นของเอื้อง แต่บางท่ามันผิดธรรมชาตินะเอื้อง ทำไม่ได้จริงอย่างในหนังสือหรอก เดี๋ยวแต่งงานแล้วเอื้องจะรู้เอง' - ดูเหมือนว่าเราจะเอะอะในใจด้วยคำพูดเดียวกับของนางเอกโดยอัตโนมัติ บ้าาาาา ฮาฮ่าฮ่า ความจริงชอบบทพูดอยู่เยอะนะ แต่ไม่มีโพสต์อิตเหลือติดห้อง ไม่อยากจะพับมุมหนังสือ เลยไม่ได้คัดไว้ เอาเป็นว่าแค่บอกเล่าก็แล้วกันว่า เค้าคุยกัน งอนกัน ไม่ง้อกัน ได้น่ารักดี อาจไม่ได้ชอบมากมาย เหมือนเรื่อง หนึ่งจันทร์กลางใจ หรือ กลซ่อนใจ แต่ก็เป็นเรื่อง "น่ารักดี" ที่อ่านแล้วอมยิ้มได้เรื่อยๆ จะคอยเป็นกำลังใจในฐานะผู้อ่าน คอยเมียงมอง อยู่ห่างๆ อย่างให้ความสนใจ เพื่อติดตามผลงานกันต่อไป
Create Date : 31 มกราคม 2557 |
Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2557 22:25:43 น. |
|
11 comments
|
Counter : 2790 Pageviews. |
|
|
ปล. เวลาเจอบทที่ชอบแล้วจะใช้สำหรับรีวิว เราจะใช้ที่คั่นหนังสือคั่นไว้ค่ะ พอเลิกใช้เราก็เอาไว้ใช้คั่นกะเล่มต่อๆไปได้