ฤกษ์สังหาร ..บางห้วงแห่งความลึกเร้นที่เป็นโหราศาสตร์ฆาตกรรม
ฤกษ์สังหาร พิมพ์ครั้งที่ ๔ สำนักพิมพ์ ณ บ้านวรรณกรรม มิถุนายน ๒๕๕๑ บทนำ "ดวงดาวบนฟากฟ้า วิถีโครจรกำหนดชะตาชีวิตคน อยากทราบอนาคต อยากสอบถามเรื่องความรัก โทรมาหาเราสิ นางพญาพยากรณ์รอคำถามของท่านอยู่ หมายเลข...... " เสียงโฆษณารายการโทรทัศน์ที่ฟังคุ้นหู แล้วต้องลงท้ายด้วย "นาทีละเก้าบาททั่วประเทศ" หญิงสาวนอนเหยียดผึ่งอยู่บนเตียงหน้าจอโทรทัศน์กลางแสงสลัวดูเหลือบแวววาว จนอดนึกถึงความหวามไหว .. รสหวานในวัยสาวที่จะด้รับรองรัฐมนตรีหนุ่มไม่ได้ ด้วยกระบวนที่เข้าใจกัน ในที่ลับระหว่างคนสองคน! เสียงประตูอัลลอยด์หน้าบ้านเปิดออก หญิงสาวกระชับเสื้อคลุมตัวบางอีกครั้ง ก่อนเดินกรุยกรายออกมารับถึงปากประตูรถยนต์คันหรู ท่านรัฐมนตรีมองภรรยาสาวในชุดบางเบายืนยิ้มด้วยแววตาวาววับ ก่อนเขยิบตัวก้าวออกจากรถประจำตำแหน่ง บรึ้ม! เสียงระเบิดกัมปนาท แรงระเบิดจากตัวรถทำลายทุกอย่างรอบข้าง ร่างรัฐมนตรีหนุ่มและภรรยาสาวถูกระเบิดอัดร่างแหลกเหลว ตำรวจติดตามและคนขับรถ ติดอยู่ในเพลิงมรณะ! เสียงโทรทัศน์ที่ยังเปิดส่งเสียงเล็ดลอดออกมา " อนาคตของเท่านจะเป็นเช่นไร การงาน การเงิน วิธีแก้ไขดวงชะตาตามหลักของดวงดาว เราสามารถช่วยท่านได้ เพียงโทรมาหาเรา นาทีละเก้าบาททั่วประเทศ..นางพญาพยากรณ์" ดวงดาวเป็นเหรื่องแปลกประหลาด ลี้ลับ ศาสตร์แห่งโหร คำประกาศแห่งนายพยากรณ์ ฮวงจุ้ย ตัวเลข จักรราศีทั้งสิบสอง ความเชื่อนำไปสู่ฤกษ์ยาม เพื่อสิริมงคลของชีวิต และสิ่งนี้ บางคน บางห้วงแห่งความลึกเร้น เราเรียกมันว่า ฤกษ์สังหาร! 
เป็นการเกริ่นนำที่น่าสนใจมาก ถ้าเปิดเรื่องได้น่าตื่นเต้น จุดความสนใจให้พลุ่งพล่านโดยเอาส่วนนี้ไปเกริ่นไว้ที่ปกหลัง ก็คงจะซื้ออ่านเสียนานแล้ว เพราะปกหลังที่มีคำ เสวยสุขาวดี อัคนีบริสุทธิ์ เสพสังวาส บูชาปสานเทพเทวา ถวายเป็นบัดพลี ฯลฯ ชวนให้นึกไปถึงว่าคงจะเป็นแนว 'จอมขมังเวท' แบบร่ายมนต์คาถาล่ะมั้ง คุณไสยปะทะไสยดำอะไรเทือกนั้น พออ่านจบไปแล้ว เข้าใจเรื่องราวถูกทางแล้วนั่นแหละ มันถึงกลายเป็นปกหลังที่ 'ดีแล้ว' ขึ้นมา..ซะงั้น จากปกหลัง - เล่ม ๑ ตำนานเล่าว่าการวางศาลหลักเมือง มีการกำหนดฤกษ์ เพื่อบรรจุ 'ผู้รักษาคุ้มครองเมือง' อันศักดิ์สิทธิ์ เสาหลักเมืองสลักขึ้นจากไม้ชัยพฤกษ์ ช่องใต้ดินต้องรองรับด้วยสี่ชีวิตผู้คุ้มครองเมือง ด้วยชายชื่อที่เป็นมงคล อยู่-ยัง-มั่น และ คง เพื่อเป็นเคล็ด ในการทำพิธีวางเสาหลักเมืองตามศาตร์โบราณ หากต่อมาบังเกิดตำรา 'แก้เคล็ดดวงเมือง' เพื่อทอนความศักดิ์สิทธิ์ของดวงเมือง คือใช้ชีวิตของสาวผู้ครองธาตุตามทิศประเมืองทั้งสี่ 'สี่คนสี่ธาตุ บูชาปสานเทวา เสริมราศีชะตา ผู้ประกอบพิธีบำเพ็ญ หลังเหตุอาเพศธานี ผู้เสริมชาตะเสวยสุขาวดีเล็งเห็น กระทำบัดพลีมิเว้น 'ธรณิน คงคา วายุ เตโช' ผู้ใด กระทำการสำเร็จดังว่า ดวงชะตานั้นจะกุมทั้งหมดเหนือดวงเมือง หากต้องสามารถคำนวณ 'ฤกษ์' ยามอาเพศธานี ภัยพิบัติ ของบ้านเมือง ไปกำหนดเวลาเสวยสุขาวดี เสพสังวาสกับ 'ผู้ถูกเลือก' สี่คน สี่ธาตุ เมื่อคำนวณได้วันและเวลาไหน ก็ถือว่านั่นคือ 'ฤกษ์' ที่พวกมันจะลงมือประกอบพิธีบูชาแก้เคล็ดดวงเมือง เอา 'ผู้ถูกเลือก' ไปสังหารเพื่อถวายเป็นบัดพลี ! จากปกหลัง - เล่ม ๒ มันคำนวณหา ฤกษ์ แล้วเสาะแสวงหา ผู้ถูกเลือก สี่คน สี่ธาตุ บูชาปสานเทพเทวา มันเฝ้าติดตามตัว ผู้ถูกเลือก และนำมาเข้าพิธีทีละคน หากที่เพ่งพิศจับตามอง...สาวน้อย รันหณ์ เธอเกิดมาเพื่อเป็น ผู้ถูกเลือก ที่แสนพิสุทธิ์โดยแท้ หญิงสาวธาตุไฟ อัคนีบริสุทธิ์ ที่จะมาเป็นเครื่องบัดพลี ผู้เสริมชะตาเสวยสุขาวดีเล็งเห็น กระทำบัดพลีมิเว้น 'ธรณิน คงคา วายุ เตโช' มันใช้สายตาจับจ้องแทบทุกซอกทุกมุม นิ้วมือเหี่ยวย่นลูบลงที่ผิวหน้าระเรื่อใสของสาวน้อย โอ้...เตโชต้องบัดพลีด้วยอัคนีบริสุทธิ์ ผิวพรรณผ่องผุดของสาวพรหมจรรย์เป็นอย่างนี้เองน่ะหรือ นิ้วนั้นไล่เรื่อยลงมาตามลำคอ จนแตะเสื้อบางรับรู้ถึงเนินเนื้อ มันปิดตาแน่นดั่งพยายามหักห้ามใจ ความรู้สึกพลุ่งพล่าน จนแทบหยุดตัวเองไม่ได้ นี่คือ ผู้ถูกเลือก คนสุดท้ายมันจะกระทำการใดให้เสียฤกษ์ไม่ได้ มันต้องรอฤกษ์...และฤกษ์นั้น...มันจะเสวยสุขาวดีอัคนีบริสุทธิ์ บูชาต่อหน้าเทวรูปเทพสังวาส สวดมนตราระเริงเร่ง ก่อนนำพาร่างน้อยไปสู่วินาทีแห่ง ฤกษ์สังหาร ! เห็นมานานแล้ว นิยายของผู้แต่งนาม 'วรรณวรรธน์' แต่ละเรื่องที่เห็นตามร้านหนังสือ ล้วนดึงดูความสนใจด้วยชื่อเรื่อง เช่น เส้นทรายสีเงา อัสวัต-ราชันย์แห่งความมืด ทรายล้อมตะวัน บัลลังก์สายหมอก แต่ที่ยังไม่เคยอ่านมาก่อน เพราะได้ยินมาว่าสำนวนแข็งๆ จึงไม่กล้าที่จะลอง แม้จะสังกัดอยู่ ณ บ้านวรรณกรรม ก็ตาม รู้สึกเหมือนโตมากับนิยายของสำนักพิมพ์นี้ ชื่นชมทั้งคุณภาพนักประพันธ์และคุณภาพการพิมพ์ (แต่ชอบรูปเล่มสมัยก่อนที่มีขนาดกะทัดรัดมากกว่า) แต่นั่นหมายถึงเมื่อก่อนนะ เดี๋ยวนี้ไม่รู้ เพราะไม่ได้อุดหนุนกัมานานหลายปี ฤกษ์สังหาร อาจไม่ถึงขั้นระดับประทับใจ แต่ก็ชอบมากพอจะเรียกได้ว่า นี่แหละ นักเขียนอีกคนที่เรามองหา คนที่จะเขียนเรื่องแปลกแหวกแนวแบบมีธีม อย่างเรื่องนี้ก็ธีมโหราศาสตร์ พระเอกเป็นหมอดู .. แหวกแนวพอไหม เมื่อได้ลองผลงานเรื่องแรก .. ก็ต้องเอ่ยถึง สำนวนกันสักนิด สำนวนบรรยายฉาก สถานที่ เหตุการณ์ เขียนดีค่ะ อ่านเห็นภาพ เรื่องของข้อมูลก็แน่น ทำให้รู้สึกว่าคุณวรรณวรรธน์มีความรู้ในเรื่องที่เขียน ไม่ว่าข้อมูลที่มีอยู่จริงจากการค้นคว้าหรืออ้างอิงกับจินตนาการจะเป็นสัดส่วนกี่เปอร์เซ็นต์มากน้อยก็ตาม เอาเป็นว่าอ่านแล้วเรารู้สึกไม่ขัดแย้งและสนุกไปกับเรื่องราวในนิยายมากเลยล่ะ แต่ถ้าเป็นการบรรยายความรู้สึก ส่วนตัวคิดว่ามันออกแข็งๆ อยู่นิดนึง ถ้าไม่รู้เกี่ยวกับประวัตินักเขียนมาก่อนบ้าง เราคงจะคิดว่านักเขียนท่านนี้เป็นผู้ชายน่ะค่ะ 
เอ่ยถึง สำนักพิมพ์ ณ บ้านวรรณกรรม ก็อดไม่ได้จะเอ่ยถึงท่านนี้ บรรณาธิการ รัชนก นามทอน สำนวนคำนำแต่ละเรื่องของคุณ บก. ล้วนดึงดูดความสนใจ จับเอาประเด็นมาเป็นเรื่องย่อ จับเอาถ้อยความสำคัญมาเร้าใจให้รู้สึกอยากอ่าน ถึงอ่านแล้วมันอาจไม่ได้น่าสนใจและสนุกดั่งคำนำของคุณ บก. ที่ทำให้เชื่อว่ามันต้องสนุกแน่ๆ แต่ก็ไม่เคยจะเข็ด ยังคงหลงคารมคำนำคุณรัชนกอยู่เสมอ ลองว่าได้เปิดอ่านคำนำของคุณรัชนกแล้วล่ะก็นะ โชคดีที่หนังสือในร้านมันเปิดอ่านไม่ได้ ไม่งั้นที่ห้องคงเต็มไปด้วยหนังสือนิยายจาก สนพ. นี้ ..... เบื้องหน้านั้น ส่งให้ขนลุกอย่างไม่มีเหตุผล ศีรษะหญิงสาวที่ร่างถูกฝังกลบใต้กองดินพูน มีสายสิญจน์พันรอบศีรษะนั้น ราวกับถูกตราสัง! มันไม่ใช่ความสยดสยอง แต่เป็นความหวาดกลัวต่อสิ่งลึกลับที่มองไม่เห็นตัวตน มันกดลึกเข้าไปในจิตใจ เหมือนกระตุ้นเตือนสัญญาณบางอย่าง ชายหนุ่มหลับตานิ่ง ทบทวนคลับคล้ายเคยเห็นบทความในตำราโบราณที่อธิบายลักษณาการเช่นนี้ "บูชาธรณี ตั้งเศียรขึ้นฟ้า ตั้งแท่นเทียนเทพพนม ผินพักตร์หน้าตรงมุ่งสู่บูรพา" ตามศาสตร์โบราณว่าด้วยการวางเสาหลักเมือง มีการกำหนดฤกษ์เพื่อบรรจุร่างสี่ผู้รักษาคุ้มครองเมือง ด้วยชื่อผู้รักษาอันเป็นเคล็ดมงคล อยู่-ยัง-มั่น-คง หากที่ประจักษ์เบื้องหน้า ไม่ใช่เพื่อบ้านเมือง แต่เพื่อมันและพวกมัน ใช่แน่แล้ว "ตำราแก้เคล็ดดวงเมือง" !! ตำราที่ผู้คนแห่งโหราศาสตร์ ห้ามทำการ ห้ามแตะต้อง เด็ดขาด! ทันทีที่เริงร่ายพิธีกรรม มันจะทอนความศักดิ์สิทธิ์ของดวงเมือง ผู้ประกอบพิธีกรรมจะได้ประโยชน์อเนกอนันต์ หากแผ่นดินจะระอุ ให้ผู้ประกอบพิธีควบคุมเมืองได้ตามใจปรารถนา ที่สำคัญ .. กว่าจะถึงวันนั้น ต้องใช้มนุษย์มา 'บูชาปสานเทพเทวา' ผลแห่งพิธีแก้เคล็ดดวงเมือง มันไม่ใช่แค่เรื่องคุณไสยธรรมดา หากมันนำชีวิตมนุษย์ ไปสู่ ... ฤกษ์สังหาร!!!สนองต่อกิเลสของ 'คน' ที่อยากใหญ่เหนือ .. ดวงเมือง กำนหด 'ฤกษ์' ทอนอำนาจผู้รักษาคุ้มครองเมือง เพื่อมันแลพวกมันจะปกครองเสียเอง พวกมันหารู้ไม่ว่า การณ์เยี่ยงนั้น การเสริมดวงตน โยกดวงเมือง เคลื่อนฟ้าฝืนดาว จะก่อการณ์ใดที่มันคาดไม่ถึงบ้าง ต้องมี ผู้ขัดขวางมัน! พวกมัน! หาก 'ผู้ขัดขวาง' นั้นคือใคร และจะกระทำสำเร็จเยี่ยงใด ........... ฯลฯ .............. สนุกครับ ไม่ผิดหวังแน่นอน รัชนก นามทอน บรรณาธิการ ตุลาคม ๒๕๔๘
สนุกน่ะสนุกแน่นอน แต่ไม่ใช่จะไม่มีผิดหวังเอาซะเลย เพราะคารมท่านบก. ทำให้คาดหวังไว้สูง คาดหวังว่าพระเอกจะทำอะไรได้มากกว่า การคำนวณหาฤกษ์และปกป้องสาวคนรัก ไพล่คิดไปไกลว่าคงจะออกแนวคล้ายๆ การหักเหลี่ยมเฉือนคมของสุดยอดนักพยากรณ์ อารมณ์ประมาณ ไสยขาว ไสยดำ มางัดข้อกัน แต่มันก็พอเข้ากับเรื่องอยู่แหละว่า ...การเคลื่อนฟ้าฝืนดาว มันยาก แล้วก็ไม่แปลกใจเลยที่ความพ่ายแพ้ของเดรัจฉานวิชา จะทำให้รู้สึกกระอักใจ เพราะมัน เอ่อม ..เหตุผลเพราะเรื่องพื้นๆ ง่ายๆ แค่นี้เองเหรอ คาดหวังคาแรคเตอร์ของพระเอกหมอดู หรือถ้าจะเรียกให้หรู "นักพยากรณ์" ไว้แบบหนึ่ง จากชื่อ 'มหากะทิง' หลงคิดว่าคงจะเป็นคน ขำๆ เฮฮาอารมณ์ดี แต่จากการพบกันครั้งแรกของ 'มหากะทิง' (นายกนธี ธรรมอรรฆน์) กับ 'รันหณ์' หลังจากเขินแทนนางเอกไปซะมาก คิดว่าพระเอกจะเป็นแนวนิ่งๆ รักนะ ห่วงนะ แต่ไม่แสดงออกมาก ทำเอาตื่นเต้นนึกว่าจะเป็นพระเอกแบบหล่อๆ ขรึมๆ เท่ห์ๆ แบบฤาษีจำศีล ที่ไหนได้ มหากะทิงทำหงายเงิบไปเลย พ่อมหาหน้านวล กรุ้มกริ่มซะ พบกันแป๊บๆ ก็สารภาพความในใจโต้งๆ ซะงั้น หมดกัน ... นี่ยังไม่นับคาแรคเตอร์พระเอกแบบ พูดจาหางเสียงหวาน รันหณ์จ๊ะ รันหณ์จ๋า ที่ส่วนตัวจะไม่ค่อยชอบ นางเอกยิ่งแล้วใหญ่ เจอคำ "คุณมหาของรันณห์" เข้าไปหลายทีติดๆ กัน ก็รู้สึกอิหลักอิเหลื่ออยู่บ้างเหมือนกัน หลังจากนั้น ความรู้สึกว่าพระเอกเท่ห์เลยหดหาย แต่ก็กลายเป็นพระเอกน่ารัก ผิดความคาดหวังอีกประการคือ ส่วนตัวคิดว่า รักกันง่ายไป เร็วไป ถึงจะเป็นหมอดู รู้ดวงว่าเป็นเนื้อคู่ก็เถอะนะ ถ้ามันโจ่งแจ้งเร็วเกินไป ก็ลดทอนความน่าสนใจในเรื่องของ 'ความรัก' เค้าจะรักกันหรือยัง เค้าจะรักกันตอนไหน เค้าจะบอกรักกันยังไง ไม่ต้องลุ้นอีก ก็เค้ารักกันไปแล้วนะ เป็นแฟนกันไปแล้วนี่..(ฉันยังไม่ทันได้เริ่มอินเลยนะพ่อมหา...) ยังคงเหลืออีกหนึ่งความคาดหวัง เอาน่า .. ถ้าคู่นี้จะรักกันก็ปล่อยให้เค้ารักกันหวานชื่นไป แม้จะไม่มีฉากสวีทหวานอะไรมากนัก แต่โดยพฤติกรรมและคำพูดของตัวละคร ทำให้เรารู้สึกว่าคู่นี้เค้าหวานกันอยู่ จึงหันไปสนใจอีกคู่ เมื่อมีสารวัตรศรีล ตำรวจหนุ่มเลือดร้อนภาพลักษณ์นิสัยออกห่ามๆ กับคุณหมอนิติเวช ชิงดวง คุณหมอสาวที่สวย เก่ง ฉลาด และไม่จุกจิกเรื่องมาก นึกว่าจะเป็นคู่สร้างสีสัน แต่ที่ไหนได้เป็นแฟนกันเฉยเลยแบบไม่ต้องพูดอะไรมาก แล้วบทของหมอชิงดวง ก็แทบไม่มีเหลือ บทน้อยมากจริงๆ ประเด็นเหล่านี้แหละค่ะ ที่ทำให้เรื่องนี้ไม่อาจพุ่งไปสู่จุดของความประทับใจ ทั้งที่ก็ยังชอบมากอยู่กับความสนุกเร้าใจที่มุ่งไปสู่การคลี่คลายปมฆาตกรรมของเรื่อง ถึงแม้แนวความรักจะไม่ถูกใจ แต่โดยรวมก็ยังสนุกอยู่ดี เพราะโดยปกติก็อ่านนิยายได้หลายประเภท แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็เป็นความคิดเห็นจากแนวความชอบเฉพาะบุคคลเท่านั้นนะคะ ถ้าใครชอบแนวคู่รักแบบรักกันดีๆ หวานๆ พระเอกเหมือนเป็นฮีโร่คอยวิ่งโร่ไปช่วยดูแลหรือปกป้องนางเอกอย่างเรื่องนี้ ก็จะใช่เลย แนวของท่าน เข้าทาง! ถึงก่อนหน้านั้นจะไม่เคยอ่าน แต่ก็จดจำชื่อนิยายได้ เพราะชื่อของผู้แต่ง "วรรณวรรธน์" เป็นชื่อที่เท่ห์มาก ฟังหนักแน่นมั่นคงดี ชอบค่ะ
| Create Date : 17 กันยายน 2556 |
| Last Update : 17 กันยายน 2556 13:11:50 น. |
|
10 comments
|
| Counter : 2793 Pageviews. |
 |
|
อยากมีเวลาว่างเยอะๆๆๆๆ นอนอ่านนิยายจริงๆ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 98 คน [
ติดใจทันที จนต้องรีบไปหาเรื่องอื่นมาอ่านต่อ