ความศรัทธาของชาวพุทธ กับ สังเวชนียสถาน  (ตอนที่  5) วันเวลาผ่านไปรวดเร็ว เหมือนมีปีกบิน เลย นะคะ  พวกเราได้กลับจาก การไปแสวงบุญที่ประเทศอินเดีย  เมื่อวันที่ 2 มีนาคม วันนี้ วันที่ 16  เมษายน ประมาณ เดือนครึ่งเข้าไปแล้ว ค่ะ  และการเล่า เรื่องที่พวกเราไปแสวงบุญของฉัน  ก็มาถึงตอนที่ 5 แล้ว ค่ะ วันที่ 25 ก.พ. พวกเรา  ก็ตื่นกันด้วยความสดชื่นที่จะไปแสวงบุญกัน ต่อตามโปรแกรมที่ได้วางไว้  ทานข้าวเช้าที่วัดไทยกุสาวดี น่าจะเกือบ 6โมงเช้า พวกเราต้องรีบทำเวลา เพราะว่ายังเหลือสถานที่  ค้างจากเมื่อวานอีกหลายแห่ง ค่ะ ซึ่งพระอาจารย์ดร.มหากิติพันธ์ บอกว่าจะต้องพาพวกเราไปให้หมดตามโปรแกรม ค่ะ  วันนี้ เราต้องเดินทางจากเมืองกุสินารา  เพื่อไปยังเมือง เวสาลี หรือ ไพสาลี ( ว แผลงเป็น พ  เอ แผลงเป็น ไอ ได้ค่ะ) ระหว่างที่เดินทาง  เราก็ต้องไปกราบนมัสการสถานที่ต่าง ๆ ที่ค้างจาก เมื่อวานนี้ ค่ะ  แห่งแรกเลย คือ เกสริยาสถูป ซึ่งเป็นสถูปใหญ่ เป็นที่ประดิษฐานบาตรของพระพุทธเจ้าที่ประทานให้ แก่ชาววัชชรี (ได้ความรู้จาก น้องต้อย ค่ะ  น้องต้อย ได้มาแสวงบุญที่อินเดียหลายครั้ง  จะจำสถานที่ได้แม่นยำ แน่นอนค่ะ) พวกเรามาถึงที่นี่ยังเช้าอยู่  แต่ฝนฟ้าครื้มมาเชียว   แล้วพวกเรา ก็ต้องเดินไปไกลพอสมควร เด็กรถช่วยกันปูที่นั่ง  พวกเรา ก็เตรียมปูแผ่นพลาสติกเพื่อสวดมนตร์  พิธีวันนี้ จะมี การเผาชื่อของบุคคลที่ล่วงลับไปแล้ว  เพื่อส่งผลบุญที่เรามาแสวงบุญ ครั้งนี้ให้แก่บุพการีและทุกคนที่เรารัก   พิธีนี้  ก็มีการบอกบุญกันแล้วแต่ความพร้อมของแต่ละคน  ฉันใส่ ปัจจัยไป 700  บาท เพราะมีเพื่อนฝากมา 6 คน รวมฉันก็เป็น 7 คน  คนละ ทำบุญ 100  บาท  ทุกคนก็ส่งรายชื่อให้กับ พระอาจารย์  ซึ่งจะเป็นผู้ทำพิธีนี้  มีกาละมังที่เตรียมมาด้วย   ฉันเพิ่งคิดได้ว่า ใบรายชื่อของครอบครัวฉัน และครอบครัวเพื่อน ๆ ฉัน ไม่ได้เอาลงมาจากรถ  จะวิ่งไปเอาที่รถ ก็คงไม่ไหว  ไม่ทันแน่นอน  จอยรู้เข้า  เขาน่ารักมาก  อาสาวิ่งไปที่รถเพื่อเอาสมุดที่ จดรายชื่อของครอบครัวฉันและเพื่อน ๆ ที่ฝากเงินมาทำบุญ ฉันก็ยืนรอ  นั่งไม่ติดเลย  เดินไปเรื่อย ๆ เห็นจอยวิ่งมา  เอากระเป๋ามา ผิดใบ  เลยบอกเขา  จอยต้องวิ่งไปอีกรอบ จึงได้มา ฉันรีบฉีกรายชื่อที่เพื่อน ๆ จดมาให้ พร้อมกับของฉันเอง  ส่งให้พระ อาจารย์ไปเพื่อทำพิธี    ยังไม่ทันได้สวดมนตร์ ทำพิธีเลย  ฝนก็เทเม็ดใหญ่ลงมา  ดูท่าจะไม่ไหว  ทุกคนก็เก็บที่นั่ง บางคนนำร่มมาก็กางร่ม  ฉันไม่ได้เอาร่มลงมา  แต่เสื้อโค้ตฉันมีหมวก  ก็อาศัยกันได้บ้างเท่านั้น  เสื้อโค้ตก็เปียกปอน ไปหมด  ทุกคนวิ่งขึ้นไปนั่งรถกันหมด  เฮ้อ ！  รอพักใหญ่  ฝนก็เริ่มหยุดตก  แต่ฟ้าก็ยังฉ่ำมาก ๆ พวกเราก็ลงไปอีกรอบหนึ่งค่ะ  ครั้งนี้ ไม่ได้สวดมนตร์อะไรมาก  มีการเผาชื่อตามพิธี พอเสร็จก็เริ่มมีอาการฝนจะเทลงมาอีก เลยรีบเดินกันไปขึ้นรถค่ะ  นี่เป็น เกสริยาสถูป  เป็นสถูปใหญ่เป็นที่ประดิษฐานบาตรของ พระพุทธเจ้าที่ประทานแก่ชาววัชชี  พิธีเผาชื่อบรรพบุรุษผู้ล่วงลับ เพื่ออุทิศส่วนกุศลไปให้ ค่ะ  นั่งหลบฝนใต้ต้นไม้  เตรียมพร้อมถ้าฝนเทลงมา ค่ะ ห้าห้า   พอพิธี ซึ่งทำอย่างรวบรัด  พระพิรุณก็เริ่มโปรยปรายลงมา  เริ่มหนักขึ้น ทุกคนต่างก็รีบวิ่งไปเพื่อขึ้นรถกัน ซึ่งก็ไกลไม่น้อยเลย  แล้วพวกเราก็เดินทางกันต่อไป  ฝนฟ้ายังตกพรำ ๆ ไปตลอดทาง เพื่อเดินทางไปสาลวโนทยาน   ซึ่งเป็นสถานที่เสด็จ ดับขันธ์ปรินิพพานของพระพุทธเจ้า  ในเมืองกุสินารา แคว้นมัลละ เป็น แคว้นเล็ก ไม่สำคัญมากนัก  สาลวโนทยาน แปลว่า สวนป่าไม้สาละ  ป่าแห่งนี้ตั้งอยู่ใกล้แม่น้ำ หิรัญญวดี   เป็นป่าไม้สาละ ร่มรื่น  การที่พระพุทธองค์เลือกเมืองกุสินารา ซึ่ง เป็น เมืองเล็ก ๆ แห่งนี้เป็นที่เสด็จดับขันธ์ปรินิพพาน  สาเหตุสำคัญก็คือ ทรงทราบดีว่า  เมื่อพระองค์เสด็จปรินิพพานแล้ว พระสรีระและพระบรมสารีริกธาตุของพระองค์  จะถูกแว่นแคว้นใหญ่ ๆ  แย่งชิงไปทำการบูชา  และคงจะไม่ยอมแบ่งให้ แคว้นเล็ก ๆ อย่างเช่น เมือง กุสินารา เป็นต้น   และการที่ทรงคาดคะเน และหวั่นเกรงนั้นถูกต้อง  เพราะหลังจากที่ พระองค์เสด็จดับขันธ์ปรินิพพานแล้ว  เจ้าผู้ครองแคว้นใหญ่ก็ยกทัพมา ล้อมเมือง กุสินารา   เพื่อแย่งชิงพระบรมสารีริกธาตุ เมืองกุสินารา  ซึ่งเป็นเมืองเล็ก ๆ  มิอาจสู้ได้  จึงจำต้องแบ่งพระบรม สารีริกธาตุของพระพุทธเจ้าให้แก่ทุกเมืองไป โดยไม่ต้องเกิดสงครามกัน  หลังจากที่พระพุทธเจ้าเสด็จดับขันธ์ ปรินิพพานแล้ว  เมือง กุสินาราก็กลายเป็นเมืองสำคัญ แห่งการสักการบูชาของชาวพุทธ  เหล่ากษัตริย์มัลละ ได้สร้าง เจดีย์และวิหารเป็นจำนวนมาก  ไว้รอบ ๆ สถูปใหญ่ คือ มหาปรินิพพานสถูป  อันเป็นสถานที่บรรจุพระบรมสารีริกธาตุของพระ พุทธเจ้า  มหาสถูปนี้ได้กลายเป็นศูนย์กลาง ของปูชนียสถานอื่น ๆ ที่สร้างขึ้นมาภายหลัง  สถูปปรินิพพาน  เป็นสถูปรูปแบบทรงบาตรคว่ำอยู่ด้านหลัง เป็นที่บรรจุพระบรมสารีริกธาตุ  สูง 70 ฟุต  บนหลังคา มีฉัตร 3  ชั้น  มีเสาหินรูปสิงห์ ศิลาจารึก เป็นสิงห์ที่สมบูรณ์ที่สุด เท่าที่ขุดค้นพบ  นอกจากนี้  ยังมีวิหารปรินิพพาน  ซึ่งเป็นที่ประดิษฐาน พระพุทธรูปปางปรินิพพานอยู่ภายใน  มีซาก ศาสนสถานโบราณโดยรอบมากมายรอบ ๆ สถูปใหญ่  คือ มหาปริ นิพพานสถูป  อันเป็นสถานที่บรรจุพระบรมสารีริกธาตุ ของพระพุทธเจ้า  มหาสถูปนี้ได้กลายเป็นศูนย์กลางของปูชนียสถาน อื่น ๆ ที่สร้างขึ้นมาภายหลังในบริเวณนั้น  พระพุทธรูปในวิหาร เป็นพระพุทธรูปปางปรินิพพานเป็นจุดหมายสำคัญ ของชาวพุทธทั่วโลกจะมาสักการบูชา  เป็น พระพุทธรูปที่มีลักษณะพิเศษ  คือ  เหมือนคนนอนหลับธรรมดา  แสดง ให้เห็นว่า  พระองค์ได้เสด็จดับขันธ์ปรินิพพาน จากไปอย่างผู้หมดความกังวลใด ๆ ในโลกทั้งปวงแล้ว   มาชมภาพของพวกเราที่ฉันรวบรวมมา ค่ะ  ด้านหลังรูปที่เห็นนี้  คือ วิหารปรินิพพาน ที่ประดิษฐานพระพุทธรูป ปางปรินิพานที่งดงามอย่างยิ่งค่ะ   พระพุทธรูปปางปรินิพพานในวิหาร  งดงามยิ่งนัก  ค่ะ  ภายในวิหาร ปรินิพพาน  เป็นห้องสี่เหลี่ยม  แออัดไปด้วยชาวพุทธที่ มากราบนมัสการมากมาย  ค่ะ  บรรยากาศในวิหาร นั่งสวดมนตร์ นั่งสมาธิ  ค่ะ  มองกล้องกันหน่อย  จะได้มีรูปไว้เป็นที่ระลึก ค่ะ อิอิ ตั้งใจกันภาวนา อธิษฐาน พร้อมมองกล้องด้วย นะคะ เนี่ย  พวกเรา นำผ้าแพรห่มพระ เดินเวียนรอบองค์พระพร้อมเดินสวดมนตร์ ไปด้วย  โดยเวียนขวา  3  รอบ  ค่ะ แล้วก็นำผ้าแพรนี้ช่วยกัน ห่มที่องค์พระพุทธรูป  ค่ะ  สถานที่ไว้พระบรมศพพระพุทธเจ้าก่อนมีพิธี ถวายพระเพลิง  ค่ะ  มกุฎพันธเจดีย์   อยู่ห่างจากวิหารปรินิพพานไปทางตะวันออก 1 กม. ชาวบ้านท้องถิ่นเรียกว่า "รัมภาร์สถูป" เป็นสถานที่ถวายพระเพลิง พระพุทธสรีระ  มีสภาพเป็นเนินดินก่อด้วยอิฐขนาดใหญ่ ปัจจุบัน รัฐบาลอินเดียได้เข้ามาบูรณะซ่อมแซมเป็นอย่างดี  ค่ะ  อาหารมื้อเที่ยงวันนี้  เราก็ยังทานกันบนรถ เหมือนเดิม เพื่อเป็นการ ประหยัดเวลาในการเดินทาง  ฝนยังคงตกพรำ ๆ  เกือบทั้งวัน   จนถึงประมาณบ่าย  3 โมง  เราเดินทางมาถึง กุฎาคาร ศาลา   ป่ามหาวัน เมืองไวศาลี  เป็นสถานที่ที่เกิดภิกษุณี เป็นครั้งแรก รูปแรกของโลก  คือ พระนางปชาบดี โคตมี พระเจ้าน้า ของพระพุทธเจ้า  ท่านบวชที่เมือง เวสาลี  รักษาศีล 311 ข้อ ก่อนที่ พระพุทธเจ้าจะเสด็จไปที่ เมืองกุสินารา พระองค์ท่านประทับอยู่ที่ กูฎาคารศาลา และแจ้งแก่ทุกคนว่า  อีก 3  เดือนข้างหน้า  พระองค์ท่านจะเสด็จดับขันธ์ปรินิพพาน ที่เมืองกุสินารา มาชมภาพที่ฉันรวบรวมมาให้ชม ค่ะ  ที่เห็นด้านหลังภาพ คือ กุฎาคา ศาลา ป่ามหาวัน ค่ะ บริเวณรอบ ๆ  กุฎาคารศาลา ท้องฟ้าหลังฝนงดงามมากค่ะ  บริเวณนี้ จะมีเสาหินที่พระเจ้าอโศกมหาราชได้สร้างไว้มากมาย  เสาหินด้านบนหัวเสา จะมีตัวสิงห์ทุกต้น ค่ะ   เสาหินที่พระเจ้าอโศกมหาราชทรงสร้างไว้  ค่ะ  สองศรีพี่น้อง   น้องเล็ก  น้องเหน่ง ผู้มีเสียงหัวเราะเป็นเอกลักษณ์ ค่ะ  สองศรีพี่น้องอีกคู่หนึ่ง  น้องบุญชูและน้องบัวลา  ค่ะ  พระอาจารย์นำสวดมนตร์ บริเวณ กูฎาคารศาลา ในป่ามหาวัน พระอาจารย์จ่อยและท่านมหาเขียว ค่ะ  ถ่ายรูปหมู่หน้า กุฎีคารศาลา ไว้เป็นที่ระลึก  ค่ะ  รูปหมู่อีกรูป ค่ะ  เราออกจากที่ กุฎาคารศาลา  เมื่อพระอาทิตย์ตกดินไปแล้ว  เดินทาง ไป วัดไวสาลี  คืนนี้เราจะทานอาหารมื้อเย็นและพักที่นี่ค่ะ  หลังทานอาหารมื้อเย็นแล้ว  ก็มีพิธีทอดผ้าป่าเหมือนทุก ๆ วัดที่ผ่าน มา ค่ะ  วัดนี้ ฉันทำบุญไป 300 บาท  และมีเณร ซึ่งส่วนใหญ่เป็นเณรชาวอินเดียเกือบทั้งหมด  ฉันก็ใช้เงินไทยทำบุญ รูปละ  20  บาท  เณรมีทั้งหมด 15  รูป  รวม 300 บาท ค่ะ  เณร ชาวอินเดีย ที่วัดไวสาลี   พิธีทอดผ้าป่าที่ วัดไวศาลี  ค่่ะ    เย็นนี้พวกเรานอนกัน ห้องละ  4  คน  ค่ะ  ก็เป็นน้องคู่เก่า ที่นอนพักใน คืนแรก ค่ะ คือ  น้องแจ่มและน้องต๋อย  ค่ะ  การไปกราบนมัสการยังสถานที่ต่าง ๆ  ก็หมดลงอีกวันหนึ่งแล้ว ทุกคน คงจะอิ่มบุญ  อิ่มท้องด้วยอาหารไทย ๆ ทานง่าย ๆ  แถมมีอาหารเสริมทุกมื้อ ที่คณะดำเนินงานเตรียมมาเพิ่มเติมจากที่ทาง วัดจัดให้  เช่น  ปลาสลิดทอด  กุนเชียง ทอด  ปลาหมึกแห้งทอด  อร่อยทุกมื้อเลย ค่ะ อุดมสมบูรณ์ในเรื่องการกิน ผลไม้ มีส้มเป็นประจำ  ส้มที่นี่ราคาถูกมาก ค่ะ  4 กิโล  100  บาทเท่านั้น ค่ะ  กล้วยหอม ก็มีแจกให้ทาน  บางช่วงก็ เป็นขนม เช่น ท้อปฟี่  เวเฟอร์  ถั่ว  ฯลฯ  ตอนที่  5 ก็ขอลาผู้อ่านไปเพียงเท่านี้ ค่ะ  บล็อกหน้า  คือ ตอนที่ 6   ใครที่สนใจอ่านก็สามารถติดตามตอนต่อไปได้ ค่ะ      Create Date : 16 เมษายน 2563 32 comments Last Update : 18 เมษายน 2563 22:50:25 น. Counter : 1237 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณhaiku, คุณKavanich96, คุณกะว่าก๋า, คุณอุ้มสี, คุณSweet_pills, คุณเริงฤดีนะ, คุณสันตะวาใบข้าว, คุณชีริว, คุณสองแผ่นดิน, คุณNior Heavens Five, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณmambymam, คุณทนายอ้วน

ฝันดีนะคะครูสุวิมลคืนนี้ ขอให้สุขภาพแข็งแรงค่ะ   โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 18 เมษายน 2563 23:42:06 น.

ขอบคุณที่แบ่งปัน   โดย: Kavanich96 19 เมษายน 2563 1:26:02 น.

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์ ไปแล้วเจอฝน น่าจะเพิ่มความหนาวเย็นขึ้นอีกมากเลยนะครับ ตอนผมไปเสาอโศกก็เงียบมากครับ แทบจะไม่มีคนเดินเลย อินเดียมีนกกาเยอะมากด้วย ผมถ่ายรูปที่นี่ไว้พอสมควร ขณะที่พระสงฆ์ในคณะท่านกำลังนั่งสมาธิครับ โหวตครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 19 เมษายน 2563 7:17:37 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์ ผมเคยผ่านเหตุการณ์เฉียดตายมาสองครั้งครับ เลยทำให้ผมรู้สึกว่าความตายอยู่ใกล้ตัวมากๆ พอตอนที่พี่ชายตาย ผมยิ่งได้เห็นความตายใกล้ชิดมาก ผมเป็นคนเดียวในบ้านที่ได้อยุ่เฝ้าตอนที่พี่ชายจากไป ผมรู้สึกว่าความตายของเขาเป็นครูที่ยิ่งใหญ่ สอนใจผมได้มากมายจริงๆครับ ผมมักจะพูดถึงความตายในบล็อกตัวเองบ่อยๆ เพื่อเตือนสติตัวเองไม่ให้ประมาทในการใช้ชีวิตนี่ล่ะครับ   โดย: กะว่าก๋า 19 เมษายน 2563 19:39:22 น.

สวัสดีครับ อาจารย์สุ แวะมาตอบ ผมยังมาทำงานทุกวันครับ ลาพักผ่อนก็ไม่ได้ ต้องลากิจ+เหตุผลในการลา รักษาสุขภาพด้วยนะครับ   โดย: สองแผ่นดิน 19 เมษายน 2563 22:43:49 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต Rinsa Yoyolive Review Travel Blog ดู Blog ตะลีกีปัส Food Blog ดู Blog ต้นกล้า อาราดิน Music Blog ดู Blog กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog Tui Laksi Photo Blog ดู Blog life for eat and travel Travel Blog ดู Blog Ces Travel Blog ดู Blog nonnoiGiwGiw Diarist ดู Blog อาจารย์สุวิมล Diarist ดู Blog ตอนที่ 5 แล้วเหรอคะ แป๊บๆ นะคะ   โดย: อุ้มสี 19 เมษายน 2563 23:33:38 น.

อนุโมทนาบุญค่ะ อจ.สุวิมล อยากไปๆ ไว้ฌควิด19 ซา ครอบครัวตัว อ. จะได้ตามรอย บ้าง นะคะ Stay safe & take care ค่ะ   โดย: เริงฤดีนะ 20 เมษายน 2563 6:14:24 น.

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 20 เมษายน 2563 6:34:56 น.

อนุโมทนาบุญค่ะคุณครู^^ อิ่มบุญ อิ่มใจนะคะ   โดย: สันตะวาใบข้าว 20 เมษายน 2563 16:31:14 น.

มาชมตอน 5 ต่อครับอาจารย์ แป๊บๆ ผ่านมาเดือนครึ่งแล้ว เดี๋ยวก็จะผ่านไป 1 ปี 2 ปี 3 ปีนะครับ บล็อกดีตรงที่เอาไว้บันทึกความทรงจำนี่ละครับ โดยเฉพาะการเดินทาง ผมกลับไปเปิดบล็อกเก่าๆดู มีประโยชน์กับตัวคนเขียนเองมากจริงๆนะ สภาพอากาศที่นั่นคงคล้ายเรานะครับ มีฝนลงตอนไปทัวร์นี่คือเสียหายมาก เที่ยวไม่ได้ หรือต่อให้ลงปรอยๆก็ถ่ายรูปไม่ถนัด สถานที่ปรินิพพานเป็นที่ที่อยากไปที่สุดเลยครับ สถานที่สุดท้ายของพระพุทธองค์บนโลกนี้ มหาปรินิพพานสถูปที่ฝังอัฐิทำรูปร่างเป็นเนินดิน คล้ายเจดีย์ในศิลปะเก่าแก่มากๆอย่างทวารวดีที่พบที่อู่ทอง คูบัว นครปฐม และพัฒนายอดสูงขึ้นๆจนกลายเป็นเจดีย์ต่างๆในปัจจุบันด้วยนะครับ ก็คงเป็นเจดีย์ที่เก่าแก่ที่สุดในโลกไปด้วย เสาอโศกของแท้ตั้งแต่สมัยพระเจ้าอโศกมหาราชก็อยากเห็นเช่นกันครับ กุฎาคารศาลา มุมถ่สยภาพสวยๆเยอะเลย ได้ท้องฟ้ายามเย็นหลังฝนตกด้วย   โดย: ชีริว 20 เมษายน 2563 21:32:56 น.

ขออนุโมทนาบุญกับอาจารย์ด้วยนะคะ ขอบพระคุณอาจารย์สำหรับกำลังใจค่ะ   โดย: Sweet_pills 20 เมษายน 2563 21:42:51 น.

ดีใจค่ะที่ได้รู้จักอาจารย์ ต๋าขออนุญาตแอดอาจารย์เป็นเพื่อนด้วยนะคะ   โดย: Sweet_pills 20 เมษายน 2563 23:01:49 น.

ขอบคุณครับอาจารย์ ผมแก้ไขคำผิดเรียบร้อยแล้วครับ ไม่ทันได้สังเกตเลย การไปหาหมอที่ รพ. ใช้เวลามากจริงๆ โห...อาจารย์ต้องรอนานจริงๆครับ ปกติผมไปตรวจสุขภาพทุกสามเดือน ก็รอประมาณ 8 โมง - 11 โมง รอตรวจ รอเจอหมอ รอจ่ายเงิน ช้าทุกจุดจริงๆครับ 555   โดย: กะว่าก๋า 20 เมษายน 2563 23:05:07 น.

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 21 เมษายน 2563 6:53:44 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์ ด้วยความยินดีครับ อาจารย์แชร์คลิปได้ตามสบายเลยครับ ช่วงนี้ผมสนุกกับการทำคลิปเพลงมากๆ น่าจะลงให้ฟังกันในบล็อกอยู่หลายบล้อกเลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 21 เมษายน 2563 15:08:56 น.

สวัสดียามบ่ายครับอาจารย์ อนุโมทนาบุญด้วยครับ โหวตครับ   โดย: Nior Heavens Five 21 เมษายน 2563 15:27:26 น.

ขอบพระคุณอาจารย์มากนะคะสำหรับกำลังใจที่ให้ต๋า บล็อกแก๊งค์มีกิจกรรมนี้ทำให้ต๋าได้ลองทำเมนูที่ยังไม่เคยทำหลายเมนูค่ะ ได้ลองผิดลองถูก ได้พี่ๆเพื่อนๆแนะนำ ทำให้การทำอาหารที่บ้านสนุกขึ้นค่ะ อาจารย์นอนหลับฝันดีคืนนี้นะคะ   โดย: Sweet_pills 22 เมษายน 2563 0:23:38 น.

สาธุ อนุโมทนาบุญค่ะ อจ.สุวิมล ได้ไปยืนที่เสาหินพระเจ้าอโศกมหาราชสร้างครั้งหนึ่งในชีวิต จะเป็นอะไรที่พุทธศาสนิกชนปลาบปลื้มในหัวใจ   โดย: คนผ่านทางมาเจอ 22 เมษายน 2563 6:51:25 น.

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 22 เมษายน 2563 7:48:16 น.

มาตามอ่านต่อค่ะ อาจารย์โชคดีนะคะ ได้ไปก่อนจะปิดประเทศ การบินไม่ทำงาน ถ้าไม่ได้ไปตอนนั้น ไม่รู้อีกกี่ปีจะไปได้นะคะ   โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า 22 เมษายน 2563 7:59:48 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์ จิตโพธิ์สัตว์ เป็นเชิงเปรียบเปรย ให้เราฝึกฝนการเป็นผู้ให้และเสียสละครับ ธรรมะข้อนี้เน้นมากในนิกายมหายาน ผมอ่านแล้วชอบ เลยนำมาเขียนเตือนใจตนครับ   โดย: กะว่าก๋า 22 เมษายน 2563 16:04:43 น.

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 23 เมษายน 2563 5:59:30 น.

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์ ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับ   โดย: Nior Heavens Five 23 เมษายน 2563 7:39:58 น.

ตามมาติดๆคราบ   โดย: ทนายอ้วน 23 เมษายน 2563 14:19:46 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์ ผมเคยเชื่อและชอบเรื่องดวงมากๆ จนถึงขนาดลงมือศึกาาด้วยตนเองเลยครับ จนวันหนึ่งผมคิดว่า ดวงไม่สำคัญเท่ากับสิ่งที่เราคิด พูด ทำ ผมก็เลิกสนใจศาสตร์นี้ไปเลย ชะตากรรม ไม่สำคัญเท่ากับสิ่งทีเ่ราทำจริงๆครับ   โดย: กะว่าก๋า 23 เมษายน 2563 14:35:55 น.

มาส่งอาจารย์เข้านอนและย้อนโหวตตอนที่แล้วให้อาจารย์ค่ะ   โดย: Sweet_pills 23 เมษายน 2563 23:33:00 น.

สวัสดียามเช้าครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 24 เมษายน 2563 6:40:25 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับอาจารย์ คำว่ารู้ในภาษาไทย เหมือนที่อาจารย์เขียนเลยครับ ว่าไปต่อกับคำว่าอะไร ความหมายก็เปลี่ยนไปจริงๆ ไม่รู้ อวดรู้ สู่รู้ ผู้รู้ นกรู้ ฯลฯ ภาษาไทยมีความสนุกสนานในคำจริงๆครับ   โดย: กะว่าก๋า 24 เมษายน 2563 13:48:51 น.

เพิ่งสังเกตุฐานสิ่งก่อสร้างชัดๆ คล้ายโบราณสถานยุคทวาราวดีแถวๆนครปฐม ราชบุรีเลยครับ   โดย: ทนายอ้วน 24 เมษายน 2563 14:10:31 น.

สาธุ   โดย: อุ้มสี 24 เมษายน 2563 16:16:22 น.

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์   โดย: กะว่าก๋า 25 เมษายน 2563 5:48:35 น.

สวัสดีค่ะอาจารย์ มาย้อนอ่านต่อค่ะ   โดย: tuk-tuk@korat 26 เมษายน 2563 13:21:55 น.