ความทรงจำเก่า ๆ ก่อนจะลืมเลือนหายไปกับกาลเวลา
Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2558
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
 
8 กุมภาพันธ์ 2558
 
All Blogs
 

มนุษย์เสื้อหนังรองเท้าในสหรัฐ

ถ้าคุณเคยอยู่ที่ Westchester County ในตอนใต้ของ New York
หรือทางตะวันตกของ Connecticut ช่วงปลาย ๆ กลางศตวรรษที่ 19
คุณอาจจะเคยเห็นมนุษย์ลึกลับรายหนึ่ง
ที่เดินทอดน่องอย่างช้า ๆ ผ่านเมืองต่าง ๆ
พร้อมกับไม้เท้าในมือและสมบัติติดตัวที่ไร้ค่าไร้ราคาเพียงไม่กี่อย่าง
ภายใต้เสื้อผ้าที่เย็บปะติดปะต่อด้วยเศษหนังสัตว์
ผู้คนมักจะเรียกเขาว่า (มนุษย์เสื้อหนังรองเท้า) Leatherman

เรื่องลึกลับของชายคนนี้เป็นที่เล่าขานสืบต่อกันมาในเมืองเล็ก ๆ
ระหว่างชุมชนข้างทาง Hudson  กับ Connecticut Rivers
แม้ว่าลักษณะท่าทางของเขาดูค่อนข้างน่ากลัวเล็กน้อย



ช่วงวัยหนุ่มจนถึงระยะเวลา 30 ปี เขาเดินไปกลับระหว่าง New York กับ Connecticut
โดยไม่มีใครทราบเหตุผลเลยว่า  ทำไปทำไม

Credit : Dan DeLuca, via NPR




เส้นสีเขียวในภาพระยะทาง  365 ไมล์ จะมีการหยุดพักในหลายเมือง
แต่ทุก ๆ 35 วันเขาจะเดินทางมาถึงเมืองดังกล่าวนี้

Credit : Ghost Village


จนถึงทุกวันนี้  ยังไม่มีใครทราบเลยว่า Leatherman
มาจากไหน  ชื่อจริง  นามสกุลจริงว่าอะไร
และทำไมเขาต้องเดินตลอดเวลา
เป็นระยะทางวงรี  365 ไมล์ตลอดเวลา 30 ปี
และจะผ่านเมืองเดือวกันทุก ๆ 35 วัน
เหมือนนาฬิกา(เที่ยงตรงตลอดเวลา)

แปลกแต่จริง
ไม่ว่าเขาจะดูแปลกประหลาดอย่างไรก็ตามแต่
แต่ชาวบ้านมักจะให้ทานเขาเป็นอาหารอย่างเป็นประจำ
เขามักจะหยุดประจำที่บ้านหลังนั้นสม่ำเสมอ
เป็นเวลานานหลายปีทุกครั้งที่เขาเดินทางผ่าน
ด้วยสถานะที่พิเศษยิ่งสำหรับชาวบ้านในท้องถิ่น
ในวันนั้น  แม่บ้านจะจัดเตรียมอาหารพิเศษสำหรับคนในครอบครัว
และเด็กนักเรียนจะได้รับอนุญาตให้หยุดเรียนเพื่อดูเขา
ถ้าเด็กวางเศษเหรียญ pennies ไว้บนรั้วบ้าน
ถ้าเขาเดินผ่านและพบเขาจะวางเหรียญที่ใหม่กว่าไว้แทน
ทุกเมืองที่เขาเดินผ่านต่างยกเว้นความผิดทางกฎหมาย
ข้อหาคนจรจัด/คนเร่ร่อนเฉพาะเขาคนเดียว



มีภาพถ่าย Leatherman น้อยมาก ภาพนี้ถ่ายในปี 1885
เสื้อผ้าทำจากหนังทำรองเท้าเย็บด้วยด้ายหนัง มีน้ำหนัก 60 ปอนด์

Credit : Wikimedia Commons


แม้ว่าโดยทั่วไปแล้ว  คนเรามักจะชอบเผือกเรื่องชาวบ้าน
แต่มีใครบ้างบนโลกนี้ที่ใช้เวลาตลอดทั้งชีวิตกับการเดิน
และสวมเสื้อที่ทำจากหนังทำรองเท้าที่เย็บด้วยด้ายหนัง

โชคร้ายมากที่เมื่อใครถามเขาก็ป่วยการเปล่า
เพราะ Leatherman นาน ๆ จะพูดซักครั้ง
ภาษาอังกฤษก็ติดสำเนียงภาษาฝรั่งเศส
ทำให้หลายคนเชื่อว่าเขาไม่เป็นคนฝรั่งเศส
ก็เป็นชาวแคนนาดาที่ใช้ภาษาฝรั่งเศส
ทุกวันนี้  ชาวบ้านตั้งข้อสงสัยเรื่องการไม่พูดของเขา
แม้แต่ภาษาพื้นเมืองของเขาเอง
อาจจะเป็นเพราะความผิดปรกติ
ทางการสื่อสารและอารมณ์ Autism spectrum

เรื่องลึกลับต่อมาก็คือ
เมื่อมีใครถามภูมิหลังเรื่องราวชีวิตของเขา
เขาจะหยุดแล้วยุติการพูดคุยด้วยทันที
สิ่งที่รู้บ้างเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับชีวิตส่วนตัวเขา
ได้มาจากการปะติดปะต่อเกร็ดประวัติของเขาเข้าด้วยกัน
จากชาวบ้านที่เขาแวะที่บ้านเพื่อขอรับอาหารที่ให้ทาน
คือ เขานับถือศาสนาคริสต์นิกาย Roman Catholic
เขาพกหนังสือสวดมนตร์ภาษาฝรั่งเศส
และปฏิเสธการกินเนื้อในทุกวันศุกร์(แต่กินปลาได้)
(ในสมัยก่อนศาสนาคริสต์มีกฎข้อห้ามเรื่องนี้
ก่อนที่จะมีการยกเลิกในภายหลังไม่นานมานี้)


เขาชอบสูบบุหรี่
เมื่อชาวบ้านลอบติดตามเขาเข้าไปในป่า
หลังจากที่เขาเดินทางออกจากเมืองแล้ว
ก็พบว่าเขาพักในถ้ำหินขนาดเล็ก
ที่ทุกวันนี้ยังเรียกว่า "leatherman caves"
เพื่อปกป้องตนเองจากสภาพแวดล้อมตามธรรมชาติ
Leatherman ชอบพักในถ้ำขนาดเล็ก
เช่น หนึ่งในถ้ำที่ Watertown ที่รัฐ Connecticut



Credit : Wikimedia Commons



ข้างในถ้ำ Leatherman Cave ที่ Watertown รัฐ Connecticut

Credit : //bit.ly/1DNZEhO



Credit : //bit.ly/1DNZEhO


นี่คือ ถ้ำ Tories เป็นหนึ่งในบ้านหินของ  Leatherman
ที่พำนักถูกรบกวน/ทำลายและตามตำนานเล่าว่า
มีเด็กชายคนหนึ่งได้ปีนเขามาที่นี่ในวันหนึ่งแล้วก่อไฟค้างคืน
เช้าวันรุ่งขึ้นจึงกลับบ้านและเล่าให้แม่ฟังเกี่ยวกับเรื่องราวเมื่อคืน
แม่ถามเขาว่า ไปเอาไม้ฟืนมาจากไหน พอรู้เรื่องนี้เข้า
แม่ของเด็กโกรธเป็นฟืนเป็นไฟทีเดียว
พร้อมกับสั่งให้เด็กคนนี้เดินทางไปไกลถึงสองไมล์
เพื่อนำไม้กลับไปคืนที่เดิม เพราะเธอรู้ว่าไม้ฟืนนี้เป็นของ Leatherman



Leatherman, June 9, 1885  Credit : //bit.ly/1DNZEhO


ภาพถ่ายของ Leatherman มักจะต้องแอบถ่าย
เพราะเขามีความเป็นส่วนตัวอย่างแรงส์ส์
เรื่องราวก็มีว่า ถ้าบ้านใครก็ตามที่ถ่ายภาพของเขา
หลังจากนั้นเขาจะไม่ไปแวะที่บ้านหลังนั้นอีกตลอดกาล



Credit : Dan DeLuca, via NPR


แม้ว่าเขาจะมีความแปลกประหลาดมากก็ตาม
แต่ชาวบ้านยังสนใจและเอาใจใส่เขาเสมอ
ทั้งยังห่วงใยสุขภาพของเขา
ช่วงเปลี่ยนผ่านสภาวะอากาศที่เปลี่ยนแปลงอย่างรุนแรง
ครั้งหนึ่งเขาถูกจับตัวและส่งไปรักษาพยาบาล
เพราะชาวบ้านเห็นสิ่งผิดปรกติที่ริมฝีปากของเขา
แต่เขากลับหลบหนีและเดินต่อไปก่อนที่จะได้รับการรักษาพยาบาล
เขารอดตายจากหิมะได้อย่างเหลือเชื่อในปี 1888
แต่ในปีต่อมา  เขากลับต้องตายด้วยอาการโรคมะเร็ง
มีการตรวจพบในภายหลังว่าช่องปากของเขาเป็นโรคมะเร็ง
ศพของเขาพบในถ้ำแห่งหนึ่งที่  Ossining รัฐ New York

ป้ายชื่อศพของเขาคือ Jules Bourglay
ไม่มีใครรู้ว่าทำไมถึงใช้ชื่อนี้
แต่มีตำนานเล่าขานกันว่า
เขาเป็นพ่อค้าหนังสัตว์จากฝรั่งเศส
ที่โชคร้ายสูญเสียอนาคตและเจ้าสาว
และที่ต้องเดินทางเร่ร่อนในแถบนี้
เพื่อบำเพ็ญทุกรกริยาเพื่อถ่ายบาป
นักประวัติศาสตร์หลายคนเห็นด้วยในเรื่องนี้
แต่ไม่ใช่ทุกคนจะที่เห็นด้วย



ภาพเกือบสุดท้ายของ Leatherman ก่อนหน้าที่เขาจะตายไม่นานนัก
ให้สังเกตด้านล่างริมฝีปากของเขา มีลักษณะอาการคล้ายเป็นโรคมะเร็ง
และรวมทั้งสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติเป็นสาเหตุให้เขาถึงแก่กรรม

Credit : Dan DeLuca, via NPR


หลังจากเขาตาย มีหนังสือพิมพ์บางฉบับ
สร้างเรื่องราวตำนานนิทานประโลมโลก
หรือเรื่องราวน่าขนลุกสยดสยอง
หรือเรื่องราวว่าเขาเป็นสัตว์ประหลาดชอบกินเด็ก
แต่เรื่องราวเหล่านี้ต้องสิ้นสุดลง
เพราะชาวบ้านต่างพากันประท้วงเรื่องราวเหล่านี้
เพราะชาวบ้านที่เคยพบปะ/ติดต่อเขาอย่างใกล้ชิด
ต่างยืนยันว่า เขาเป็นคนสุภาพ
แม้ว่าจะเป็นคนแปลกประหลาดบ้างก็ตาม



ป้ายหลุมศพอันเดิมมีชื่อว่า Jules Bourglay
Jules ฝรั่งเศสย่อคำจากละติน Julius
Bourglay คนยากจนที่เดินระเหเร่ร่อนจากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่ง
ระบุปีเกิด-ตาย 1858-1889 ช่วงเวลาที่เขาเดินวนรอบเป็นวงรี
เพราะไม่มีใครรู้ว่าเขาเกิดเมื่อใด

Credit : Dan DeLuca, via NPR


ในปี  2011 นักประวัติศาสตร์ได้ร่วมมือกันขุดหลุมศพของเขา
เพื่อค้นหาว่ามีอะไรที่ทิ้งร่องรอยเป็นหลักฐานเกี่ยวกับตัวเขา
แต่เรื่องราวกลับแปลกประหลาดยิ่งกว่านั้นอีก
เพราะตอนเปิดโลงศพไม่มีศพอยู่ข้างในเลย  ไม่เหลืออะไรเลย
ที่พบภายในหลุมศพคือ ส่วนมากเป็นตะปูตอกโลงศพ
ทำให้ต้องมีการฝังศพเปล่าอีกครั้งหนึ่ง
พร้อมกับการทำป้ายชื่อศพอันใหม่ทดแทน
โดยชาวบ้านต่างวางเศษเหรียญ pennies ไว้ที่บนป้ายหลุมศพ
สำหรับศพหาย Leatherman หรือเขายังเดินอยู่บนเส้นทางเดิม



ทุกวันนี้ Leatherman ยังอยู่ (หรือไม่แล้ว) ถูกฝังใต้ก้อนหินที่ Ossining รัฐ Newyork
ชาวบ้านยังคงวางเศษเหรียญ pennies บนป้ายหลุมศพแห่งนี้

Credit : Wikimedia Commons



นักเขียนเรื่องนี้



เรียบเรียง/ที่มา
//bit.ly/1uoDMdh
//bit.ly/1DNZEhO




 

Create Date : 08 กุมภาพันธ์ 2558
0 comments
Last Update : 1 มีนาคม 2559 21:06:39 น.
Counter : 1454 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


ravio
Location :
สงขลา Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 34 คน [?]




เกิดหาดใหญ่ วัยเด็กเรียนหนังสือโรงเรียน Catholic คณะ Salesian มีนักบุญประจำโรงเรียน Saint Bosco, Saint Savio ชอบอ่านหนังสือ godfather เกี่ยวกับ Mafio ของพวกซิซีเลียน เคยเล่นเกมส์ Mario แล้วได้คะแนนนำเลยนำสระโอมาต่อท้ายชื่อเป็น Ravio ได้กลิ่นอายแบบ Italino เคยเดินทางเข้ากรุงเทพฯ เพื่อเรียนวิชาชีพทำมาหากิน แต่ไม่ใช่วิชาที่ชื่นชอบมากนัก เรียนอยู่กว่าเจ็ดปี ต้องกลับมาทำงานเป็นกรรมกรที่บ้านเกิด จนเริ่มเกิดความหลงรักชีวิตบ้านนอก และวิถีชิวิตชุมชนท้องถิ่นที่ตนอยู่และไปร่วมวงเสวนา

เกิดเดือนมีนาคม แต่ลัคนาราศรีตุลย์ ชอบไปทุกเรื่อง สุดท้ายทำอะไรที่ได้เรื่องไม่กี่เรื่อง แต่ส่วนมากมักไม่ได้เรื่อง

ชอบขับรถยนต์ท่องเที่ยวชมภูเขา ป่าไม้ น้ำตก แต่ไม่ชอบทะเลหรือชายหาด เพราะรู้สึกอ้างว้าง โดดเดี่ยว เมื่อคิดถึงชีวิตตนเองที่มาเปรียบเทียบกับสองสิ่งสองอย่างนี้ รู้สึกว่ามนุษย์เป็นเพียงชีวิตที่เล็กน้อยมากที่มาอยู่อาศัยในโลกใบนี้

ชอบอ่านหนังสือ ท่องเที่ยวใน Internet ชอบเดินทางท่องเที่ยวแถว ในละแวกท้องถิ่นบ้านเกิด นาน ๆ ครั้งจะขึ้นไปเยี่ยมเพื่อนที่กรุงเทพฯ หรือไปหาซื้อหนังสือแถวสยามสแควร์ ถิ่นเก่าที่อยู่และที่เรียน






Friends' blogs
[Add ravio's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.