Conclusion

โย่วววววว ว้อดแซ่บบบบบ


โดยไม่มีข้อแก้ตัวใดๆที่หายไปนานนนนนอีกละ เหตุผลเดียวคือ...ขี้เกียจจจจจจ ค่ะ 555

อ่ะ จริงๆก็คือ ทำงานนนน แบบไม่ค่อยได้โงหัวเท่าไหร่ค่ะ 

*และข่าวร้ายคือ...ไม่ได้ย้าย นอยยยค่ะ เพราะกระแสมาแรงมากว่าได้ย้ายแน่นอนแบบชิลๆ เลยย่ามใจ แต่สุดท้ายพลิกโผ วงในว่าโดนเอาชื่อออกกันเกือบยกแผง มีเพียงผู้รอดแค่สองคนเท่านั้น นอกนั้นไม่อนุมัติเพราะคิดว่าน่าจะยังทำงานที่เดิมได้อยู่(หราาา?) ก็ก้มหน้าก้มตารับงานประชุมกันต่อปายยยย

หลังจากไม่ได้ย้ายก็งอลลลล ไม่เอางานกลับมาทำหลังเลิกงานค่ะไม่อยากเปนคนขยันละ(ขยันไปก็เท่านั้น ขั้นก็ไม่ได้) พอไม่เอางานมาทำก็ไม่ต้องเปิดคอม พอไม่เปิดคอมมันก็เลยไม่ได้เข้ามาอัพและใส่ใจเพื่อนๆในบล็อคนี้ตามไปด้วย แหะๆๆ ขอประทานอภัยจริงๆค่ะ 

ก็เลยคิดว่า เก็บไว้อัพรวบยอดทีเดียวเลยน่าจะดีกว่า...นับจากหน้าที่แล้ว ตั้งแต่สงกรานต์ มีอะไรบ้างนะ..ไปดูกันเลยจร้าาา

เอาแบบล่าสุดทั้งช่วงหลังสงกรานต์และที่เพิ่งผ่านมาไม่กี่ชั่วโมงนี้กันก่อนเลย นั่นก็คือ...การสิ้นพระชนม์ของสมเด็จพระสันตะปาปาองค์ก่อน และตอนนี้ที่ได้เพราะสันตะปาปาองค์ใหม่แล้ว

ถึงเราจะไม่ใช่คริสตศาสนิกชน แต่ช่วงเวลาหนึ่งของชีวิต ก็เคยได้อยู่ในรั้วของคริสตจักรนะ เพราะอิชั้นก็... เด็กคอนแวนต์คนนึงจ้าาาา

ที่บ้านไม่ได้ร่ำรวยอะไรมากหรอก แต่พ่อแม่ก็ส่งเข้าเรียนในโรงเรียนเอกชนคาทอลิกหญิงล้วนแห่งเดียวในหาดใหญ่ รร.ธิดานุเคราะห์ ตั้งแต่ ป.1-ม.6 เลยจร้าาา (จะมี รร.พี่น้องกันอีกแห่ง แต่เปนชายล้วนคือ รร.แสงทอง)

มีหลักฐานยืนยัน 5555

รูปถ่ายตอนสมัยจบ ม.6  (หาอิชั้นเจอมั้ยคะ อิๆๆ) 

อย่าถามเลยว่ากี่ปีผ่านมาแล้ว 5555 พอจบรุ่นอิชั้นปุ๊บ (แต่ก็ยังผ่านมาอีกหลายรุ่นแหละกว่าจะยอมเปลี่ยนนโยบาย) จากที่ไม่ให้ไว้ผมยาว ก็ให้ไว้ได้ จากชุดยูนิฟอร์มที่เหมือนโรงเรียนรัฐทั่วไป ก็เปลี่ยนเป็นเสื้อแขนยาว(เฉพาะ ม.ปลาย) ที่ค่อยเหมือนเป็นโรงเรียนคอนแวนต์หน่อย งืออออ ชั้นอยากแต่งชุดนักเรียนแบบเด็กคอนแวนต์ที่แท้ทรูบ้างงงง

อ่ะ เดี๋ยวจะออกทะเลไปกันใหญ่ ที่จะบอกคือ จากในรูป ซิสเตอร์คนที่ตัวสูงสุด ซิสเตอร์อันนาโรซา(สอนวิชาภาษาอังกฤษพวกเรา) คนนี้แหละที่เป็นญาติกับ พระสันตะปาปาองค์ก่อน (โป๊ปฟรานซิส) เราที่เคยได้เป็นศิษย์ของญาติคนสำคัญ ก็เลยอยากบอกแค่นี้แหละ แหะๆๆ

และที่ต่อเนื่องคือ เมื่อวานนี้เราได้โป๊ปพระองค์ใหม่เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ก็พอดีได้ดูพิธีการคัดเลือกโป๊ป(Conclave) จากในคลิปต่างๆที่เค้าเอาลงกัน(แค่ภาพก่อน-หลังพิธีน่ะ ก็พิธีจริงได้ดูซะที่ไหนล่ะ) ก็เลยนึกไปถึงตอนที่ได้ดูหนังที่สร้างจากหนังสือนิยายชื่อดังนั่นก็คือ เทวากับซาตาน 

ติดตามนิยายของผู้เขียนคนนี้อยู่สองเรื่อง เพราะตอนนั้น ทั้งสองเรื่องนี้ค่อนข้างเป็นกระแสดังพอสมควร จากการเขียนที่อ้างอิงจากสถานที่จริง และดึงเอาประวัติศาสตร์ของคริสตจักรมาเล่น ทำให้เกิดข้อโต้แย้ง (ก็เลยทำให้ดัง)


ซื้อตามกระแส 555 แต่พอเค้าทำเป็นหนังออกมา ก็ตามเข้าไปดูในโรงกับเค้าด้วยนะ

แล้วก็ช่วงที่ผ่านมา  Netflix ก็เอาสองเรื่องนี้ มาลงจออีกครั้ง ก็ต้องดูสิรอไร (และมีอีกเรื่องที่ไม่ได้ซื้อหนังสืออ่านแต่ก็มีลงจอก็เลยดูไปด้วยอีกเรื่อง) อาทิตย์ที่ผ่านมา ก็เลยนั่งดูไปทั้ง 2+1 เรื่อง




ก็ดูตามลำดับหนังเลยน่ะ (แต่ถ้าตามในหนังสือ เทวาฯ เหตุการณ์จะเกิดก่อน) ถ้าคนที่อ่านหนังสือมาก่อนด้วย ก็จะรู้ว่ามีบางส่วนที่ต้องดัดแปลงเพื่อให้สามารถสร้างออกฉายได้ อรรถรสก็จะเปลี่ยนไป แต่เราเป็นคนไม่ค่อยใส่ใจกับความเหมือนหรือแตกต่าง(ถ้าเป็นหนังที่มาจากนิยาย)อยู่แล้ว ก็เลยดูสนุกไปอีกแบบ ส่วนอีกเรื่อง(Inferno) ดูไปแบบไม่คิดอะไรมากเพราะไม่เคยอ่านหนังสือมาก่อนก็สนุกดีนะ ชอบนิยายหรือหนังอะไรแนวๆนี้อยู่แล้วด้วย แล้วตอนนี้เน็ตฟลิกซ์ก็เอาโคนันเดอะมูฟวี่มาฉายยาวๆเกือบจะครบทุกตอนแล้ว ตอนนี้ก็นั่งไล่เก็บดูอยู่น่ะ ไว้ว่างๆอาจจะมารีวิวละกัน

มีอะไรเกิดขึ้นในชีวิตอีกบ้างในช่วงเกือบๆเดือนที่ผ่านมา...หลายสิ่งแหละ แต่บางอย่าง ไม่อยากพูดถึง แต่เรื่องต่อไปนี้ขอพูดถึงหน่อย ในมุมของการใช้บริการระหว่างภาครัฐและเอกชน...

คืองี้ค่ะ อิชั้นเป็นคนซุ่มซ่ามอีกละ เกิดอุบัติเหตุเล็กน้อยถึงปานกลางที่ทำให้ต้องไปพบแพทย์...

ความที่เป็นข้าราชการ ก็มีสิทธิ์การรักษาอยู่ที่โรงบาลของรัฐและสามารถเบิกจ่ายตรงได้ ปกติเจ็บป่วยอะไรก็ไปโรงบาลรัฐอยู่แล้วถูกป่ะ แต่การที่เลือกไปโรงบาลรัฐ มันก็ต้องแลกกับอะไรหลายๆอย่างค่ะ ทั้งการที่ต้องไปรอคิวอะไรนานนนนนๆๆๆๆๆๆๆ นานแบบ น.หนูแปดแสนสามหมื่นตัว และไม้ยมกอีกสองล้านห้าแสนตัว(จำนวนที่จินตนาการขึ้นเองจากความรู้สึกจริงค่ะ 5555 แบบใต้เลข 5 มีน้ำตาซ่อนอยู่) และการที่บางทีก็ต้องเจอกับเจ้าหน้าที่ ที่มีแอบเหวี่ยงวีนบ้าง(แต่ก็บางคนน่ะ บางคนก็ใจเย้นนนเย็น)

แต่...จากเหตุเมื่อวาน อิชั้นที่มานึกได้ว่า เออ เราก็มีประกันอุบัติเหตุอยู่นี่นา แล้วทำไมไม่ไปโรงบาลเอกชนซะหน่อยล่ะ จะได้ไม่ต้องหัวร้อนและคุ้มกับค่าประกันที่เสียไปหน่อย ดังนั้น...รอไรล่ะคะ ไปเอกชนสิ 

แน่นอนว่า การไปโรงบาลเอกชนมันเหมือนสวรรค์จริงๆค่ะ ไปถึงท่านก็จะได้พบเจอกับบริการ ที่ประดุจเราเปนเจ้าหญิง ตั้งแต่การหาที่จอด ไม่ต้องไปไกลค่ะ ก็จอดขาวเหลืองหน้าตึกไปเลยเซ่ แต่ก็เพราะไปตอนค่ำแล้วแหละ ไม่ค่อยมีรถสัญจรเยอะเลยจอดได้ และคงเพราะ พอคุณการ์ดเห็นเรา คนเจ็บที่ถ่อสังขารขับรถไปเองคนเดียวด้วยมั้งคะ (ตอนไปถึงแล้วการ์ดเห็นมาคนเดียวเขาถามว่ามาทำไร อิชั้นบอกมาหาหมอค่ะ พร้อมโชว์แผลให้ดูไปเลยจร้าาาา นางคงเวทนาอิชั้นน่าดู ไร้ญาติขาดมิตรไปป่าวเนี่ย) จะให้ไปหาที่จอดไกลๆก็คงกระไรอยู่ (แต่ถ้าเปน รพ.รัฐ ยังไงคุณคงต้องไปหาที่จอดเอาค่ะ) 

พอขึ้นไปถึง จริงๆก็เคยไปรักษา รพ.นี้อยู่แหละ (สมัยประกันสังคมยังมีสิทธิ์ รพ.นี้ ซึ่งก็เกินเวลาเป็นสิบๆปีแล้ว) ก็เลยต้องทำประวัติใหม่ แต่ก็ไม่นานค่ะ เสร็จไปยื่นใบคิวซักประวัติวัดความดัน แล้วยังไม่ทันได้นั่งรอ ก็โดนเรียกไปห้องฉุกเฉินเลยค่ะ (เคสเราไม่ฉุกเฉินมาก แต่ก็คงเพราะไม่มีคิวฉุกเฉินก่อนหน้าด้วยมั้ง) รอแป๊บๆ เค้าทำแผลให้ก่อนรอบแรกแบบเบาๆค่ะ (รอเอ็กซเรย์ก่อน) ระหว่างนั้นด้วยความที่มีแผล ก็โดนจับฉีดยากันบาดทะยักไปหนึ่งเข็ม แล้วพอไปเอ็กฯ เสร็จก็ทำแผลแบบจริงจังให้อีกรอบ รอผลเอ็กฯก็ไม่นานมาก (เราที่เคยรอตอนพาพ่อไปโรงบาลรัฐ ทั้งรอเอ็กฯ และรอผล อย่างละเป็นชั่วโมงค่ะ) พอหมอแจ้งผล ไม่มีกระดูกแตกร้าวหรือหัก ก็โอเคกลับบ้านได้ ก็ออกมารอเซ็นเอกสารประกัน (แอบเห็นราคาค่ารักษาแล้วก็...เออ คุ้มค่าประกันแล้วแหละ) รอรับยา ขับรถกลับคอนโด จบการไปโรงบาลด้วยเวลาประมาณชั่วโมงเศษๆค่ะ (ถ้าเปน รพ.รัฐ กว่าจะได้กลับ น่าจะไม่ต่ำกว่า 3 ชม.ค่ะ)

เร็วจริงจังค่ะ เร็วแบบที่ว้าววววมาก (อาจจะเพราะไปตอนกลางคืนแล้วด้วย) แต่ประสบการณ์ที่ก็เคยไป รพ.เอกชนมาบ้างแหละ(ในตอนที่มีสิทธิ์จ่ายตรงแล้ว แต่ถ้าให้ถ่อไปถึง รพ.ตำรวจ อิชั้นอาจตายก่อนค่ะ แถมตอนนั้นจ่ายเองจร้าาา ไม่ได้ทำประกันที) ถึงจะกลางวันก็เร็วจริงค่ะ น่าจะคนน้อย เพราะแลกกับการจ่ายที่แพงขึ้น แต่ถ้ามีตังอันนี้แนะนำค่ะ คุณจะไม่หัวร้อนแน่นอน ยิ่งถ้าทำประกันด้วยแล้ว ก็แนะนำให้ทำค่ะ ใช้สิทธิ์ให้เต็มที่อย่าให้ค่าประกันที่เราเสียไปต้องสูญเปล่า คนเรามันก็ต้องหาสิ่งที่ดีที่สุดให้ตัวเองอยู่แล้วจริงป่ะล่ะ ยิ่งคนโสดไร้คนดูแลแบบอิชั้นเนี่ย ไม่มีใครดูแล ขอประกันดูแลละกัน 5555 (ดีที่ยังขับรถไปหาหมอเองได้ แอบคิดอยู่ว่าถ้าแก่ๆไป ถ้ายังไหวก็คงต้องไปเอง แต่ถ้าไม่ไหวเปนไรขึ้นมา รอ 3-4 วันข้างบ้านได้กลิ่นไม่พึงประสงค์คงแจ้งความเองแหละ เหอๆๆ)


โดนฉีดยาไปจึ๊กนึง


ทำแผลแบบจริงจัง (ก่อนจะไป รพ.ติดพลาสเตอร์แบบก๊องแก๊งไปเองค่ะ) อย่าถามว่าทำไมแผลแค่นี้ต้องไปโรงบาล มันมีมากกว่านั้นค่ะ แค่ไม่ได้เล่าเนอะ (รู้เท่าที่อยากให้รู้ค่ะ)


ได้ยากลับมากินกับสเปรย์พ่นแถมคุณพยาบาลใจดีให้ที่ติดแผลมาอีก

เช้านี้ตื่นมาก็ยังปวดแผลและปวดเมื่อยตามตัวอยู่ แต่ก็ดีหน่อยที่วันนี้หยุด(ของราชการ)ค่ะ เลยได้พักด้วย แถมคราวนี้ก็หยุดยาว 4 วันอีก

ส่วนการมาอัพบล็อคของเบบี่ฯนั้น...จะหยุดไปอีกยาววววววววไหมนะ แหะๆๆ ยังไงก็รอติดตามกันนะคะ แถมบล็อคของวันนี้ก็ยาววววมากแล้วด้วย งั้นไว้เจอกันใหม่ เมื่อไหร่....ม่ายยู้ววววววววววว์ 

 bbL'®2025©

Create Date : 09 พฤษภาคม 2568		7 comments
Last Update : 9 พฤษภาคม 2568 13:22:47 น.
Counter : 611 Pageviews.
(โหวต blog นี้)  Share Tweet