ตำนานเสี่ยโรงเหล้า เพื่อนที่สนามหลวง

เพื่อนสนามหลวงของเริญ

สุธนคนทอดข้าวเกรียบขายที่ท้องสนามหลวง
ได้ตั้งโรงงานผลิตข้าวเกรียบรายใหญ่
ขายส่งขายปลีกทั้งในและต่างประเทศ
รายได้หลักจริง ๆ มาจากยอดขายต่างชาติ

แกบอกเริญว่าขายในร้านค้าปลีกผูกขาดทั่วประเทศ
ยิ่งขายยิ่งขาดทุน เพราะค่าแรกเข้าแพงอย่างหนึ่ง
คิดค่าวางบนชั้นวางสินค้า ยิ่งสูงยิ่งแพง
มีค่าเปอร์เซ็นต์ส่วนแบ่งยอดขาย และค่าการตลาด
ค่าพ่องมันเก็บทุกเม็ดเก็บทุกอย่าง

แต่คิดให้มุม 360 องศาแล้ว
คุ้มยิ่งกว่าแฟลตปลาทอง
เพราะคนต่างชาติที่จะซื้อสินค้า
พอเห็นสินค้านี้ทุกร้านค้าปลีก
ก็ตัดสินใจสั่งซื้อได้แบบง่าย ๆ ทันที
เท่ากับแกได้ที่ PR หรือโฆษณาทางอ้อม

ส่วนแกตอนนี้หมดเงินกับการทำฟันปลอมทั้งปาก
ตื่นเช้าว่ายน้ำในสระน้ำที่ใช้แก๊สวันละหนึ่งถังใหญ่
อุ่นน้ำให้อุ่นก่อนลงว่ายน้ำตอนตีห้าของทุกวัน
ว่ายน้ำเสร็จก็จะขับรถยนต์ไปทำงานที่โรงงาน
ไม่มีที่จอดรถยนต์เฉพาะเจ้าของ
เพราะแกไปก่อนใคร ๆ เลือกจอดได้ตามสบายใจ

ค่าใช้จ่ายบันเทิงส่วนตัวนี้ ไม่ต้องไปสนใจแต่อย่างใด
ถือว่าซื้อความสุขส่วนตัวก่อนตาย
กับได้ใช้เงินของธนาคารไปด้วย
จากการสนับสนุนการเงินให้โรงงานแกทั้งหมด
คนเราไหน ๆ ก็จ่ายดอกเบี้ยธนาคารทุกวันแล้ว
กลัวอะไรกับการจ่ายเงินเพิ่มอีกเล็กน้อย

Create Date : 07 มกราคม 2559		0 comments
Last Update : 1 มีนาคม 2559 21:58:59 น.
Counter : 1457 Pageviews.
Tweet