ความทรงจำเก่า ๆ ก่อนจะลืมเลือนหายไปกับกาลเวลา
Group Blog
ravio
เรื่องเล่าเมืองหาดใหญ่
ชีวิตชายแดนปาดังเบซาร์
ชีวิตชาวบ้านคลองหวะ
เรื่องเรียบเรียง
เรื่องเรียบเรียงชุดที่ 2
ภาพบอกเล่าเรื่องราว
กสิกรรม
บักทึกสัพเพเหระ
DIY-สิ่งประดิษฐ์
Computer Tips
<<
พฤษภาคม 2553
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
14 พฤษภาคม 2553
กลิ่นน้ำมันใส่ผมของพ่อ
All Blogs
ตำนานเสี่ยโรงเหล้า เพื่อนที่สนามหลวง
ตำนานเสี่ยโรงเหล้า อัฏฐะบท
ตำนานเสี่ยโรงเหล้า สัตตะบท
ตำนานเสี่ยโรงเหล้า ฉ บท
ตำนานเสี่ยโรงเหล้า เบญจาบท
ตำนานเสี่ยโรงเหล้า จัตวาบท
ตำนานเสี่ยโรงเหล้า ตรีบท
ตำนานเสี่ยโรงเหล้า ทวิบท
ตำนานเสี่ยโรงเหล้า
วิธีทำกระเทียมดำ
วิธีทำกระเทียมดำ Black Garlic
ซื้อขาย/เช่าที่ดิน
ขุดคลองดีกว่าขุดสระน้ำ
หมอจากเทพกลายเป็นอสูร
กระเป๋าหายที่สถานีรถไฟหัวลำโพง
ไม้ไผ่กับการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม
ปุ๋ยอินทรีย์นรก
กากน้ำตาล
พังลา
ความเชื่อโบราณ
ก่อนวันล่มสลาย ๒๕๔๐
ชายผู้ทำสงครามกับภูเขา
พระพุทธศาสนาในบังคลาเทศ
พระพุทธศาสนาในบังคลาเทศ
ท่านปรีดี พนมยงค์
รายงานการค้นหาความจริงเื่พื่อการปรองดองแห่งชาติ
คลังเอกสารสาธารณะ
อยู่อย่างไรให้สุขกว่า
การดูแลสุขภาพที่บ้าน
สุลต่านสุไลมาน
ศาลเจ้าพ่อหลักเมืองสงขลา
กาลานุกรม
ก้วยเตี๋ยวใต้ถุนโรงงิ้ว(สงขลา)
พ่อที่แท้จริงของ Steve Jobs
ตะเครียะ
Eadweard Muybridge ผู้สร้างภาพเคลื่อนไหว (ทวิบท)
Eadweard Muybridge ผู้สร้างภาพเคลื่อนไหว (ปฐมบท)
Juan Gris ศิลปิน Cubism
วรรคทอง วรรคธรรม
กระแสสินธุ์-กำแพงวัดเตี้ยที่สุดในสงขลา
จะทิ้งพระ-ทวดโค้งปราบเซียน
จะทิ้งพระ-ชื่อสถานที่ห้ามผวนคำ
ภาพเก่าแก่-ภาพพระบรมฉายาลักษณ์
Awas ไม่ใช่ Avast
สัจจะออมทรัพย์ตำบลคลองเปรียะ
จะทิ้งพระ-ทวดหนอน
สงขลา-ป้อมปราการ
จะทิ้งพระ-วัดเจดีย์งาม
เรื่องเล่าสามเรื่อง
การศึกษาระดับอนุบาลของญิ่ปุ่น
นิทานเรื่องเจ้านายกับลูกน้อง
อีก 49 ปีครบร้อย ควรทำหรือไม่ควรทำ
สวัสดีปีใหม่ 2554
ส่วนผสมสามอย่างของการสื่อสารข้อความ
Trouble is a friend.
ซ่อมมอเตอร์ไซด์หลังน้ำท่วม
เหลียงลี่จาง สอนลูกแบบคนฮ่องกง
Avatar ในทัศนะของ ดร.วรภัทร ภู่เจริญ
มณีเวช เพื่อชื่วิตง่าย ๆ สบาย ๆ
ลุงสอนหลาน
พันธุไม้/สัตว์ Aliens.
พระบ้าคุยกับนกรู้เรื่อง
โกฮั้ว ฝากรถยนต์ด้วย
ภาพประกอบเพลงสวยแปลกดี
เพื่อนที่มีชื่อเล่นว่า ลิง คนที่สาม
เพลง Paparazzi ของวัยรุ่นอายุ 13 ปี
เพื่อนที่มีชื่อเล่นว่า ลิง คนที่สอง
เพือนที่มีชื่อเล่นว่า ลิง คนแรก
กลิ่นน้ำมันใส่ผมของพ่อ
ประตูผี ที่ระนอง
เทศกาลไหว้พระจันทร์-วันขับไล่มงโกล
ซ่งเอี่ยม ผู้เยี่ยมยอดขนย้ายคอมพิวเตอร์
ทองสูง
ผีดุที่ซอยยายสปีดหาดใหญ่
ผีดุ ที่สถาปัตย์ จุฬาฯ
ชายชราชาวจีน คนที่สี่
ชายชราชาวจีน คนที่สาม
โค้วอิ้ม ป้าจีนคนหนึ่ง
หมาบอกลาตาย
โต้งเพื่อนรัก
23 ปีทางโทรศัพท์
19 ปีเหมือนฝัน
มีเพื่อนเป็นหมา ดีกว่ามีเพื่อนหมาหมา
เรื่องเล่าจากคนทำป้ายสุสานจีน (ตอนต่อ)
โตัว หญิงชราชาวจีนคนหนึ่ง
ชายชราชาวจีน คนที่หนึ่ง
กลิ่นน้ำมันใส่ผมของพ่อ
เรื่องนี้เกิดขึ้นหลายปีมาแล้ว
หลังจากพ่อได้เสียชีวิตไปปีกว่าแล้ว
ครอบครัวก็ได้ย้ายบ้านไปอยู่ที่บ้านหลังใหม่แล้ว
ช่วงเย็นวันหนึ่งเวลาประมาณห้าโมงเศษ
ท้องฟ้าก็ยังสว่างไสวอยู่มาก
ได้เดินกลับไปที่บ้านหลังเก่าของครอบครัว
เพื่อรำลึกถึงความหลังและตรวจตราสภาพบ้าน
ว่ายังมีอะไรหลงเหลืออยู่บ้าน
จะได้ขนกลับมาที่บ้านหลังใหม่บ้าง
ขณะเดียวกันเป็นการตรวจตราว่า
มีขโมยขโจรบุกรุกเข้าไปในบ้านหรือไม่
บ้านหลังเดิมของครอบครัวเป็นบ้านครึ่งตึกครึ่งไม้
(ข้างล่างก่ออิฐถือปูน
ส่วนข้างบนปูไม้กระดานแทนหล่อคอนกรีต
โครงหลังคาใช้ไม้แล้วปูกระเบื้องว่าวข้างบน)
เมื่อเดินขึ้นบันไดขึ้นไปข้างบนชั้นสอง
ที่ห้องนอนเดิมของพ่อกับแม่
ขณะเดินดูสภาพภายในห้องนอน
ซึ่งเป็นพื้นที่ว่างเปล่าไม่มีอะไรหลงเหลือแล้ว
มีแต่กลิ่นอับ ๆ และฝุ่น ตามสภาพห้องรกร้าง
สักพักได้กลิ่นน้ำมันใส่ผมของพ่อ
เป็นกลิ่นน้ำมันใส่ผมรุ่นโบราณพวกยาร์ทเลย์
กระปุกแก้วสีเขียวเป็นกลิ่นที่คุ้นเคย
กระทบจมูกนานสักพักใหญ่
จำกลิ่นได้ดีเพราะคุ้นชินกับกลิ่นนี้ตั้งแต่เด็ก ๆ
ไม่ถึงกับชอบและโตขึ้นทำงานก็ไม่เคยใช้นำมันใส่ผมอีกเลย
เมื่อได้กลิ่นน้ำมันใส่ผมแล้ว
ผมก็ค่อย ๆ เดินออกมาจากห้องนอน
แล้วลงบันไดเดินกลับบ้าน
หลังจากปิดประตูบ้านหลังเก่าเรียบร้อยแล้ว
มาเล่าให้แม่ฟัง แม่บอกว่า "จมูกฝาดมากกว่า"
แต่ก็ยังมั่นใจและยืนยันว่าได้กลิ่นน้ำมันใส่ผมดังกล่าวจริง
หลังจากนั้นไม่นานเกินกว่าหนึ่งเดือน
ช่วงที่ไปทำบุญเติมน้ำมันตะเกียงที่
ศาลเจ้าฮกเต็กแป๊ะกง ที่หาดใหญ่
เป็นศาลเจ้าที่ ที่ดินดังกล่าว
คุณชีกิมหยงกับคุณหญิงละม้าย
อุทิศที่ดินทั้งหมดให้เป็นศาลเจ้าฮกเต็กแป๊ะกง
ขณะนั้นเป็นช่วงประมาณห้าโมงเย็น
ท้องฟ้ายังมีแสงสว่างอยู่มาก
ในศาลเจ้าคนเฝ้าศาลไม่อยู่ไม่รู้ไปไหน
ในศาลเจ้าเหลือผมเข้าไปทำบุญคนเดียง
หลังจากไหว้ฟ้าดิน หน้าประตู
แป๊ะกง ต้นไม้ เสือ ตามลำดับ
ก็ทำบุญค่านัามันตะเกียงกับธูปเทียน
ช่วงที่กำลังเติมน้ำมันลงในตะเกียงศาลเจ้า
กลิ่นน้ำมันใส่ผมกลิ่นแบบพ่อใช้
ก็มีกลิ่นกระทบจมูกอีกครั้ง
ผสมปนเปกับกลิ่นน้ำมันพืชที่เติมตะเกียง
เลยไม่แน่ใจว่าได้กลิ่นจริงหรือไม่
เลยรีบเติมน้ำมันตะเกียงแล้ว
ไหว้ลาแป๊ะกง แล้วรีบขับจักรยานยนต์กลับบ้าน
ประสบการณ์ที่ผ่านมาทั้งสองครั้ง
เป็นเรื่องที่ประสบพบกับตนเอง
ไม่ถึงกับกลัวแต่ก็ไม่อยากเจอ
เหมือนคนทั่ว ๆ ไปที่มักจะบอกว่า
ขอให้ไปสู่ที่ชอบ ๆ และเป็นสุข
ไม่ค่อยจะมีคนบอกว่า
ให้มาหาบ่อย ๆ ประจำ ๆ เลยนะ
แต่มักจะบอกว่าให้มาบอกหวยบ้างนะ
เขียนขึ้นจากความทรงจำเก่า ๆ
ก่อนที่จะลืมเลือนหายไปกับกาลเวลา
Create Date : 14 พฤษภาคม 2553
Last Update : 23 มิถุนายน 2553 23:31:46 น.
6 comments
Counter : 2141 Pageviews.
Tweet
สวัสดีค่ะ..แวะมาทักทายค่ะ
โดย:
nootikky
วันที่: 14 พฤษภาคม 2553 เวลา:10:00:02 น.
เป็นเรื่องราวของความผูกพันจริงๆนะคะ..ถ้าใช่ท่าน..ท่านก็คงยังห่วงคุณอยู่...แวะมาทักทายค่ะ
โดย:
ในความอ่อนไหว
วันที่: 14 พฤษภาคม 2553 เวลา:10:59:46 น.
ความผูกพันนิ
โดย:
อินทรีทองคำ
วันที่: 14 พฤษภาคม 2553 เวลา:11:14:30 น.
คุณพ่อเราก็ใช้น้ำมันใส่ผมยี่ห้อนี้ค่ะ
โดย:
อุ้มสี
วันที่: 14 พฤษภาคม 2553 เวลา:12:01:09 น.
ขนลุกค่ะ
โดย:
tuk-tuk@korat
วันที่: 14 พฤษภาคม 2553 เวลา:12:55:08 น.
นั่งอยู่ในห้องคนเดียว แอบกัวอ่ะค่ะ
โดย: เพียว (
123zarender
) วันที่: 14 พฤษภาคม 2553 เวลา:21:03:35 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
BlogGang Popular Award#15
ravio
Location :
สงขลา Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ให้ทิปเจ้าของ Blog
[
?
]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 30 คน [
?
]
เกิดหาดใหญ่ วัยเด็กเรียนหนังสือโรงเรียน Catholic คณะ Salesian มีนักบุญประจำโรงเรียน Saint Bosco, Saint Savio ชอบอ่านหนังสือ godfather เกี่ยวกับ Mafio ของพวกซิซีเลียน เคยเล่นเกมส์ Mario แล้วได้คะแนนนำเลยนำสระโอมาต่อท้ายชื่อเป็น Ravio ได้กลิ่นอายแบบ Italino เคยเดินทางเข้ากรุงเทพฯ เพื่อเรียนวิชาชีพทำมาหากิน แต่ไม่ใช่วิชาที่ชื่นชอบมากนัก เรียนอยู่กว่าเจ็ดปี ต้องกลับมาทำงานเป็นกรรมกรที่บ้านเกิด จนเริ่มเกิดความหลงรักชีวิตบ้านนอก และวิถีชิวิตชุมชนท้องถิ่นที่ตนอยู่และไปร่วมวงเสวนา
เกิดเดือนมีนาคม แต่ลัคนาราศรีตุลย์ ชอบไปทุกเรื่อง สุดท้ายทำอะไรที่ได้เรื่องไม่กี่เรื่อง แต่ส่วนมากมักไม่ได้เรื่อง
ชอบขับรถยนต์ท่องเที่ยวชมภูเขา ป่าไม้ น้ำตก แต่ไม่ชอบทะเลหรือชายหาด เพราะรู้สึกอ้างว้าง โดดเดี่ยว เมื่อคิดถึงชีวิตตนเองที่มาเปรียบเทียบกับสองสิ่งสองอย่างนี้ รู้สึกว่ามนุษย์เป็นเพียงชีวิตที่เล็กน้อยมากที่มาอยู่อาศัยในโลกใบนี้
ชอบอ่านหนังสือ ท่องเที่ยวใน Internet ชอบเดินทางท่องเที่ยวแถว ในละแวกท้องถิ่นบ้านเกิด นาน ๆ ครั้งจะขึ้นไปเยี่ยมเพื่อนที่กรุงเทพฯ หรือไปหาซื้อหนังสือแถวสยามสแควร์ ถิ่นเก่าที่อยู่และที่เรียน
Friends' blogs
เจียวต้าย
หมุยจุ๋ย
tiki_ทิกิ
latics1
กุมารสยาม
kdunagin
พิธันดร
อารีรัตน์
tuk-tuk@korat
ก้าวไปตามใจฝัน
Paradijs
ป้ามด
ดอกหญ้าเมืองเลย
บางส้มเปรี้ยว
darren
HuggytheHusky
garnet19th
เศษเสี้ยว
อุ้มสี
zzu-farsai-ccu
pat-naja
rainfull
pimdow
sorryiloveyou
สวนดอก
snasui
a666
BIGSIAW
คมไผ่
adreamaway
teansri
ploythana
khurtai
masterpiece
ในความอ่อนไหว
--^ไชโย^--
panthep
rattanakosin225
ge-or-ge
wbj
novel-by-setakan
babyL'
gutswallow
ญามี่
Sahassa
sirivinit
ความรักสีจาง
Webmaster - BlogGang
[Add ravio's blog to your web]
Links
มติชน
ผู้จัดการ
วารสาร/บทความ
technology
วิชาการ/คนชายขอบ
Notebook
Bloggang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.