|
ระลึกความหลัง
สี่สิบเอ็ด ปีที่ผ่าน อ่านความหลัง บัดนี้ยัง จดจำมั่น ไม่ห่างหาย วันเวลา หมุนเวียน เปลี่ยนผันกาย ไม่ระคาย ไม่ระเคือง เรื่องหัวใจ
ความมั่นคง มั่นใจ ชีวิตคู่ ควรรับรู้ ทั้งทุกข์สุข ใช่ผลักไส ให้เกียรติกัน ให้คำมั่น หมั่นทำใจ พลาดผิดไป ให้อภัย เรื่องหนักเบา
นึกย้อนกลับ กับชีวิต ใช่ราบรื่น ทุกวันคืน ชื่นทุกข์สุข ระคนเศร้า อกระทม ปนน้ำตา สองแก้มเรา กินข้าวเคล้า เบ้าตาเอ่อ ช่างลำเค็ญ
แต่บางครั้ง สุขสำลัก รักรักล้น ฉ่ำกมล ดลฟ้าใส ให้เห็นเห็น คือวิมาน บนดิน อย่างที่เป็น ดูชัดเจน ตามกงกรรม ตามเวลา
สี่สิบเอ็ด ปีที่ผ่าน รำลึกห่วง ไม่ติดบ่วง ห้วงกิเลส มัดแน่นหนา ห่วงรักชัง ห่วงและหวัง พันธนา ชั่วชีวา ไม่กลับกลาย ตราบวันตาย
คุยกันท้ายเรื่อง
ห่างหายไปหลายตอน มัวแต่ตะลอนทัวร์ค่ะ มาแบบรีบเร่งอีก ผิดพลาดต้องขออภัยกันค่ะ
ขอบคุณเพื่อนที่ติดตามอ่านนะคะ
|