ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.ที่ 112 "แม่"
"แม่"
แม่รักลูก ผูกพัน สลักจิต
แม่นิมิต เสกสรร ปั้นแต่งให้
แม่เติม ความว่าง กว้างและไกล
ให้หัวใจ ความห่วงใย ให้เวลา
ตักอุ่นอุ่น ที่สัมผัส และเห่กล่อม
ตักที่พร้อม ล้อมไอรัก สิเหน่หา
ตักนุ่มนุ่ม ลุ่มลึกล้ำ ฉ่ำอุรา
โอ้ แม่จ๋า คิดถึงตัก หนักอารมณ์
กอดของแม่ กอดรัดรึง ตรึงเมื่อเศร้า
กอดคอยเร้า เข้าใจลูก ยามขื่นขม
กอดกระชับ ซับน้ำอุ่น จากน้ำนม
แสนรื่นรมย์ ชมและชื่น ทั้งกายใจ
บันทึกท้ายเรื่อง
เป็นงานเขียนที่ตั้งใจเขียนเพื่อแม่
แต่มันตื้อคิดไม่ค่อยออก
เลยได้แค่นี้อ่ะ
ความจริงในหัวใจมีมากมายที่อยากบอกแม่
ทุกอย่างผ่านไปรวดเร็ว
บางอย่างยังไม่ได้บอกแม่เลย
หวังว่าคนที่ยังมีแม่อยู่
อยากกอดก็กอด อยากจูบก็จูบ
อยากบอกรักแม่ก็รีบบอก
ก่อนที่จะไม่ได้บอกหรือทำ เหมือนแม่ซองฯค่ะ
ขอบคุณเพื่อนที่แวะเข้ามาอ่านและเยี่ยมชมค่ะ
| Create Date : 23 สิงหาคม 2557 |
| Last Update : 24 สิงหาคม 2557 11:27:41 น. |
|
59 comments
|
| Counter : 2043 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 40 คน [
หลังๆ ไม่ค่อยได้พูดบอกรักเท่าไหร่ มันเขินน่ะ (ฮา)
+