ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.ที่ 121 "วันพักผ่อน"
วันพักผ่อน
วันพักผ่อน หย่อนกายา ใต้ร่มไม้ ปล่อยให้ใจ ลอยล่องไกล ใต้ร่มฝัน ฝนโรยริน โปรยปราย ใต้จำนรรค์ หลับตาพลัน ปั่นป่วน จนเอนโอน
เสียงลมแผ่ว แว่วลมพลิ้ว สะท้อนสั่น อกเลื่อนลั่น สนั่นสนอง พร้อมจะโค่น ฟ้าอื้ออึง สะทกสะท้าน นานนานโอน แทบกระโจน โผนทะยาน ระร่ำรัว
สะดุ้งตื่น ยื่นผงะ งงงวยไหว ให้หัวใจ วุ่นวาย สลับสลัว ฟ้ากำสรวล ครวญคราง จนน่ากลัว ที่แท้ตัว นอนหลับ จนฝันไป
คุยกันจิ๊บๆ
คิดว่ารอบนี้จะไม่ได้เขียน เพราะภาระยุ่งเหยิง ปีใหม่เขาเที่ยวกัน แต่แม่บ้านอย่างเรา วุ่นวายงานครัว
เอาเวลาเงียบๆที่เขาหลับนอนกัน ปลีกวิเวกมาสานกลอนให้จบในสองชั่วโมง นับว่ารอบนี้เขียนกลอนโดยใช้เวลาจิ๊บๆ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ เพราะคิดว่าไม่มีทางทำได้ แต่ก็ได้แหะ
ฝากบทกลอนแบบรีบด่วนให้เพื่อนติชมกันค่ะ
ป.ล. แม่ซองฯขอแก้ไข นิสนุงค่ะ
อันเดิม "แทบกระโจน โพนทะยาน ระร่ำรัว"
ขอแก้เป็น
"แทบกระโจน โผนทะยาน ระร่ำรัว" ค่ะ
มีบล๊อกเกอร์ใจดี ช่วยแก้คำผิดให้ แต่ไม่ขอออกนาม ก็เลยตามใจคนใจดีค่ะ ท่านบอกไว้แบบนี้
คิดว่า คำว่า โพนทะยาน ไม่มีในภาษาไทยอ่ะครับ กระโจน ต้องตามด้วย โผนทะยาน ส่วน โพน นั้นใช้กันแต่ในวลีที่ว่า โพนทะนา เช่น เขาถูกโพนทะนาว่าร้ายไปทั่ว ถ้าโพนตัวเดียวแปลว่าการคล้องช้าง อะไรประมาณเนี้ยครับ
ขอบพระคุณอย่างสูงเลยค่ะ
ขอขอบคุณเพื่อนๆที่เขามาอ่านและเยี่ยมชมค่ะ
Create Date : 03 มกราคม 2558 |
|
55 comments |
Last Update : 6 มกราคม 2558 18:38:20 น. |
Counter : 1975 Pageviews. |
|
|
|