ปวดก้น ปวดสะโพก ไอ้เครื่องนวดกระตุ้นก็ช่วยได้ระดับนึงเหมือนกันนะถ้ามันไม่ช็อตใส่ซะก่อน

ปีชงแห่งโรคอันไม่ประเสริฐจริงจริ๊งปีนี้
ปวดก้น ปวดสะโพกมาเป็นปี ๆ ก็ยังไม่หาย
ได้เคยบ่นและอธิบายวิธีการบริหารไว้แล้วในบล็อคนี้

ปวดสะโพก ปวดก้น ไปหามา 3 รพ.ทั้งกิน ทั้งฉีดก็ไม่หาย สุดท้ายเพิ่งมารู้ว่าตัวเองรักษาผิดวิธีมาตลอด

ซึ่งเป็นบล็อคที่คน search มาเจอเยอะบล็อคเราที่สุดพอ ๆ กับรีวิวแป้งมิสทีน, แลนด์มาร์คฟอรั่ม, แล้วก็คำพูดดี ๆ ของเราเลย
(แต่ละบล็อคก็ไม่ได้มีเนื้อหาเกี่ยวกันเล้ย บ่งบอกถึงความจับฉ่ายของเจ้าของบล็อคเป็นอย่างดี)
ติดไอ้ตัว Histats ก็ดีเหมือนกันนะ



เห็นสถิติอะไรได้หลายอย่าง ถึงแม้จะไม่ได้เอาไปทำการค้าอะไร
แต่ก็ได้รู้อะไรหลายอย่าง
เสียดายว่าไม่ได้ติดมันตั้งแต่วันแรกที่เริ่มทำบล็อค
ไม่อย่างนั้นจะได้รู้ว่าจนถึงวันนี้มีคนคลิ๊กเข้ามาดูบล็อคเราเท่าไหร่แล้ว
แต่ติดมา 2 ปีพอดี
คนเข้าคลิ๊กเข้ามาทั้งหมดประมาณแสนแปด
ตอนแรกก็เชื่อจำนวนผู้ชมที่อยู่ตรงหน้าจัดการบล็อคของ blogang นะ
แต่พอดูรอบนึง 2 แสนกว่า
ลืม ๆ ไปอีกเดือนมาดู ทำไมมันเหลือ 5 พันฟระ
เชื่อถือไม่ได้เล้ย



อ้าว
นอกเรื่อง
เข้าเรื่อง
พอดีอาการปวดก้น ปวดสะโพกของเราก็ยังอยู่
แต่ขี้เกียจบริหาร
แล้วพอดีไปอ่านคอมเม้นท์นึงล่าสุด
ที่แนะนำให้คนที่บ้านเหยียบคลึงตรงจุดที่เจ็บ
แล้วมันจะค่อย ๆ หายไปเอง
อ่านจบปุ๊บ
เย็นวันนั้น นอนตะแคงให้หม่าม้าเหยียบเลย
เราจะปวดข้างซ้ายมากกว่าข้างขวา
ลองให้หม่าม้าเหยียบอยู่ 3 วัน
ไม่ไหว ระบม
แถมมันดูจะลามด้วย เพราะลองเอียงตัวไปทางขวาให้ฝั่งซ้ายตึงมันจะเจ็บมาก





ซึ่งจากที่ทำอะไรไม่เจ็บนอกจากนั่งนาน
คราวนี้กลายเป็นยืนแล้วบิดก็เจ็บ
เลยกลัวว่ามันจะแย่ เลยไปหาหมอดีกว่า
หมอคนใหม่ โรงพยาบาลที่ใหม่
หลังจากเริ่มลองบริหารเองมาหลายเดือนก็ไม่ได้ไปหาหมอ
แต่ก่อนหน้านั้น ไปหาหลายหมอ หลาย รพ ก็ได้แต่ยาคลายกล้ามเนื้อกับคลายเส้นเอ็นมาตลอดจนกระเพาะพังไปหมดแล้ว
แล้วมันก็ยังไม่หาย


เล่าตอนเข้าไปหาหมอคนใหม่ล่าสุดให้ฟังดีกว่า
ก็เล่าอาการให้หมอฟังว่าปวดตรงก้น หรือบางคนจะบอกว่าปวดสะโพก
แต่สำหรับเรา เราว่ามันตรงก้นนะ
บอกว่าปวดตรงก้นข้างในลึก ๆ ค่ะหมอ
หมอก็ถามว่าไปทำอะไรมา
ก็ตอบหมอว่าคงนั่งนาน เพราะก่อนหน้านี้มีพฤติกรรมนั่งนานมาตลอด
เพราะติดเกมในเน็ท นั่งที่ทำงาน 8 ชั่วโมงก็กลับมานั่งที่บ้านยันเข้านอน
เสาร์ อาทิตย์ก็นั่งหน้าคอมไม่ลุกไปไหนตั้งแต่ตื่นนอนยันเข้านอนเลยค่ะหมอ
หมอก็ให้ลุกขึ้นยืน กด ๆ
ให้ไปนอนแล้วก็ให้ยกขา เคาะ ๆ ดึง ๆ พับ ๆ เหยียด ๆ สเตปเดียวกับหมอคนเก่าเป๊ะ
ตามตำราที่เรียนด้านกระดูกและข้อมาหลักสูตรเดียวกัน






หมอก็ไม่พูดอะไรสั่งยาให้ไปรอข้างนอก
เอิ่ม
แล้วหนูเป็นอะไรตรงไหนหมอไม่คิดจะบอก จะอธิบายหน่อยเหรอคะ
เลยถามหมอไปว่ามันเป็นที่กล้ามเนื้อหรือเป็นที่เส้นเอ็นคะ
หมอก็บอกว่าน่าจะเป็นที่เส้นเอ็นข้างในมากกว่า
ก็ชวนหมอคุยต่อว่า
เป็นไปได้มั้ยที่จะเป็น piriformis syndrome ตามประสาคนที่ทำการบ้านก่อนมาคุยกับหมอ
หมอถามว่าคุณรู้ได้ยังไงว่าคุณเป็น
คุณเป็นหมอเหรอ (แป่ว)
ก็บอกว่าไปศึกษาทาง internet มาค่ะ
เพราะว่าตัวเองอาการเดียวกับอาการนี้เลย
แล้วลองบริหารก็เจ็บตรงที่เค้าบอกให้บริหารเลยค่ะ







หมอบอกว่า
piriformis syndrome มันต้องเดินนาน
ของคุณนั่งนาน มันไม่เกี่ยวกันเลย
ถ้าคุณอ่านในเน็ทแล้วเชื่อในเน็ท
คุณมาหาหมอทำไม
อย่างนี้ทุกคนเป็นอะไรก็อ่านในเน็ท ก็ไม่ต้องมาหาหมอแล้ว
แล้วหมอจะเรียนมาเพื่ออะไรตั้ง 6 ปี 7 ปี
มาด้วยอาการเดียวกันยังเป็นโรคไม่เหมือนกันเลย
แป่ว

เอิ่มได้ข่าวว่าทุกเว็ปที่หนูไป search มา
cause ของ piriformis syndrome ก็มีการนั่งนานทุกเว็ปเลยนะคะ
คิดในใจแต่ไม่กล้าพูดออกไป แหะ ๆ






ก็เลยไม่คุยกับหมอละ
เลยถามคำถามสุดท้ายว่าความร้อนจะช่วยมั้ยคะ
หมอบอกว่าช่วย
แล้วหมอถามกลับ
แล้วคุณรู้มั้ยว่ามันช่วยอะไร
ก็ตอบหมอว่า
มันทำให้เลือดไหลเวียนดีขึ้น
เพราะตรงเส้นเอ็นมันมีเลือดไหลเวียนน้อย (จำคำพูดที่หมอคนก่อนอธิบายมาตอบ)
แล้วหมอถามต่อว่า
เลือดไหลเวียนดีขึ้นเพื่ออะไร
เอาล่ะสิ
ถ้ารู้ก็เรียนหมอไปแล้ว ไม่มานั่งเสียเงินค่าหมอหรอกนะคะ
ก็เลยบอกว่าไม่ทราบค่ะ
หมอก็เลยอธิบายว่า
เพราะเลือดมันเอา oxygen กับอาหารไปหล่อเลี้ยงเซลที่มันอ่อนแอบริเวณนั้นไง
นี่แหละที่หมอต้องเรียนพวกชีวะกับอะไรเยอะแยะตั้ง 6 ปี 7 ปีกว่าจะได้เป็นหมอ
อ่อค่ะ

แล้วสุดท้าย
เราก็ได้ยาคลายกล้ามเนื้อกับเส้นเอ็นมาเหมือนที่เก่าเป๊ะ
แต่ก็ไม่ได้จะอะไรกับหมอนะ
เพราะเคสเราตอนนี้มันปวดกว่าปกติจากการให้หม่าม้าเหยียบมา มันคงต้องใช้ล่ะ


แล้วระหว่างทางกลับบ้าน
เห็นคนมุงไอ้โต๊ะเล็ก ๆ ตั้งขายเครื่องไฟฟ้าเล็ก ๆ อะไรซักอย่างอยู่
เลยไปมุงกับเค้า
เซลก็อธิบายว่ามันคือเครื่องกระตุ้นไฟฟ้าแบบฝังเข็มของจีน
(เอารูปมาจากเว็ปจีนที่เค้าขายนะ เราไม่ได้ขาย แล้วไม่มีเบอร์คนขายด้วย เพราะเราทิ้งไปแล้วตั้งแต่ได้มา)





ขนาดเล็ก พกพาง่าย แล้วมันใส่ถ่านด้วย ไม่ได้ใช้ไฟฟ้า
เค้าลองมาแปะให้ที่ไหล่มันมันก็สั่น ๆ
แล้วราคาไม่กี่ร้อย เห็นคนซื้อกันคนละ 2-3 เครื่อง
เลยเอาวะ
ซื้อมามั่ง เผื่อมันจะดีขึ้น ไปหาหมอมาได้ยามาไม่กี่เม็ดก็ร่วม 2 พันแล้ว
ไอ้เครื่องไม่กี่ร้อย ซื้อมาใช้ทุกวันเดือนนึงก็คุ้มซะยิ่งกว่าคุ้มถ้ามันหาย

ตั้งแต่ซื้อมา
เราก็ใช้ทุกวันก่อนนอน
แปะตรงสะโพกตรงที่เจ็บ
แล้วก็เปิดสั่น ซึ่งมันสั่นได้ถึง 8 ระดับ
ขนาดแปะตรงก้นซึ่งเนื้อเยอะแล้วนะ ยังเปิดไม่ถึงระดับ 8 เลย
แค่ระดับ 5-6 ก็สั่นจี๊ดดูดเนื้อเหมือนฝังเข็มจะแย่อยู่แล้ว
ถ้าไปแปะตามหลัง ตามขานะ ระดับ 4-5 ก็จี๊ดแล้ว
แต่เราลองแปะไหล่แล้วมันไม่ work นะ
เพราะมันจะดูดไหล่เราขึ้นมา ทำให้เราต้องฝืนกดไหล่ลงง่ะ




หลังจากใช้มาร่วมเดือนทุกวัน
ดีอยู่นะ
ตามประสาคนขี้เกียจบริหาร
ให้มันสั่นไป เราก็อ่านหนังสือไป 1 รอบ 15 นาที
เพลินหน่อยก็อีกซักรอบ

แต่มันคงใช้ได้ไม่นานรึเปล่า
เพราะตัวกาวที่ต้องแปะบนผิวเรามันก็จะเหนียวน้อยลงทุกครั้งที่เราลอกมันออก
แต่ใช้ไปก็แอบเสียวไฟช็อตไปนะ
แต่ยังวางใจได้หน่อยว่าถ้าช็อตก็ไฟระดับถ่าน AAA 2 ก้อน
ไม่ใช่แบบเสียบปลั๊กที่น่ากลัวกว่ากันเยอะ

แต่ถามว่าหายมั้ย
ไม่หายนะ
เพราะพอเช้าอีกวันไปนั่งทำงานซัก 2-3 ชั่วโมง
มันก็กลับมาปวดใหม่อยู่ดี
ถ้าไม่อยากปวดก็ไม่ควรจะนั่ง
เหมือนกับคนปวดหลังเวลายกของ
ถ้าไม่อยากปวดก็ไม่ต้องยกของ
แต่การนั่ง ยังไงเราก็ต้องนั่งอ่ะเนอะ แล้วมันก็เป็นอาชีพเราที่ต้องนั่ง เฮ้อ

หมอก็แนะนำมาอยู่นะว่า
คุณก็อย่านั่งให้มันปวดสิ
ลุกทุกชั่วโมงเป็นมั้ย
ก็บอกว่า อ๋อ บางทีทำงานเพลินค่ะหมอ
หมอบอกว่าไม่ได้ เรื่องสุขภาพมันสำคัญ
อย่างนี้คนขับรถฝ่าไฟแดง พอตำรวจถามบอกว่า อ๋อ ผมขับเพลิน ได้มั้ยล่ะ
แป่ว

ขอจบแบบดื้อ ๆ ด้วยประโยคของหมอข้างบนแล้วกัน

Create Date : 22 กันยายน 2555		5 comments
Last Update : 21 กันยายน 2556 19:28:31 น.
Counter : 9074 Pageviews.
Share Tweet