ความฝันเมื่อคืนทำให้เราเรียนรู้ว่าเวลามีค่าแค่ไหน
ปีใหม่นี้
จะพยายามอัพบล็อคให้มากขึ้น
อัพบ้าอัพบออะไรก็อัพไปเถอะ
แถมอัพในเวลางานด้วยเพราะเก้าอี้และคีย์บอร์ดดีกว่า
เก้าอี้ที่บ้านที่อุตส่าห์ลงทุนซื้อเก้าอี้หนังมา made in Italy หนังแท้ใหญ่บึ้ม
คล้าย ๆ แบบนี้มา
ดันใหญ่ไปสำหรับคนเอเชีย
นั่งไปดูภูมิฐานก็จริง
แต่ไม่สบายเลยเพราะมันใหญ่เกิ๊น
นั่งแล้วต้องไปหาที่ดันหลัง ที่รองก้นอีกเพราะโต๊ะสูง เดี๋ยวปวดไหล่
พอรองก้นสูง เท้าดันไม่ติดพื้นอีก ปวดขาอีก
สู้นั่งพิมพ์อยู่ที่ทำงานไม่ได้
เก้าอี้ปรับได้ทุกอย่าง หน้าตาประหลาด แต่สบ๊าย สบาย
อย่ากระนั้นเลย
ช่วงต้นปีก็ว่าง ๆ อีเมลก็น้อย
งานที่ต้องทำก็ขี้เกียจทำ ไม่เร่งไม่รีบพวก filing ซะส่วนใหญ่
อัพบล็อคดีกว่า
เมื่อคืน ๆ
ตอนเช้ามืด
ฝันว่า
ตัวเองตาย
แล้วก็ไปเจอยมทูต
ซึ่งก็หน้าตาเหมือนคนเราธรรมดาเนี่ยแหละ
เค้าบอกว่าให้เราสามารถกลับไปร่างเดิมได้ 2 วัน
สงสัยอินกับซีรี่ย์เรื่อง 49 days ที่เล่าไว้ในบล็อคนี้มากไปหน่อย
แต่ในฝันไม่มีเงื่อนไขอะไรเพราะเค้าจะพักร้อน 2 วันประมาณนี้
แล้วก็กลับเข้าร่างเดิมด้วย
ไม่ต้องเข้าร่างคนอื่น
เค้าก็พาเรามาร่างเราที่วัด
เค้ากำลังสวดศพเรากันอยู่
เห็นครอบครัวเรา
เห็นหม่าม้านั่งร้องไห้ หมดอาลัยตายอยาก
สิ้นหวังที่ลูกต้องมาตายก่อนพ่อแม่
มันคงเจ็บปวดมากนะ
ที่ลูกต้องมาตายจากไปก่อนคนเป็นพ่อเป็นแม่เนี่ย
แต่พระท่านก็เคยเทศน์ไว้นะ
ว่าคนที่เกิดที่หลัง ก็ใช่ว่าจะตายทีหลัง
ชีวิตเรามันไม่แน่นอน
แต่จงใช้ทุกวันให้มีสติ
ในฝันเราก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่าเราตายเพราะอะไร
แต่พอเราฟื้นขึ้นมาได้
เราต้องใช้ความพยายามมากที่การจะออกมาจากโลง
พอเราออกมาได้
เราก็พยายามใช้ทุกวินาทีให้มีค่า
อยู่กับครอบครัว พูดคุยกับเค้า ใช้เวลาที่เหลือทั้งหมด 86,400 วินาทีให้มีค่ามากที่สุด
เราแทบไม่อยากจะนอนเลยด้วยซ้ำ
และแล้วมือถือก็ปลุก
ว้า
เลยไม่ได้รู้เลยว่าเราใช้เวลาไปทำอะไรบ้าง
แต่ตอนกลับเข้าร่างแล้วได้เห็นหน้าหม่าม้าเนี่ย
ดีใจมาก
ในหัวคิดเยอะไปหมดว่าเราจะใช้เวลา 2 วันนี้ทำอะไรกับครอบครัวเราไ้ด้บ้าง
จะทำอะไรดีให้คุ้มกับเวลาอันสั้นเหลือเกิน
ถ้าเรารู้ว่าเราจะตายวันไหนก็ดีสิ
เราจะได้แพลนถูกเนอะว่าเราจะทำอะไรบ้าง
บางคนไปกระทันหันโดยไม่ได้ร่ำลาใคร
ไม่รู้เนื้อรู้ตัว
มีหลายสิ่งที่ยังไม่ได้ทำ
มีหลายสิ่งที่ค้างคา
แต่ก็หมดเวลาของตนไปแล้ว
ตอนนี้
เราไม่รู้ว่าจะตายเมื่อไหร่
แต่รู้ไว้ว่า
ชีวิตเรานั้น สั้นเกินกว่าจะอยู่ด้วยความเกลียดชัง เครียด กังวล หรือทุกความรู้สึกที่แย่ ๆ
จงใช้ชีวิตทุกวันให้เหมือนวันสุดท้าย
อยากทำอะไรก็รีบ ๆ ทำ
อยากตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ก็ทำเลย
อย่ารอเวลา
เพราะเราไม่มีทางรู้ว่าเวลาของเราจะหมดลงเมื่อไหร่
ทำทุกอย่างที่คิดว่าถ้าพรุ่งนี้ตายไปเราจะมีเสียดาย ไม่มีอะไรติดค้าง
ขอให้วันนี้เป็นวันที่ดีของทุกคนค่ะ
| Create Date : 06 มกราคม 2555 |
| Last Update : 6 มกราคม 2555 10:11:37 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 2611 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 94 คน [
บางครั้งมันไม่เป็นอย่างที่ตั้งใจไว้เลยก้าวพลาดก็อาจเจอเรื่องร้าย ๆ
ว่าแล้วเราทำประกันชีวิตกันเถอะ 555
เปล่าเค้าไม่ได้เป็นคนขายประกันนะเอออ
..
ใช้ชีวิตให้มีค่าทำวันนี้ให้ดีที่สุดนะคะ