นอนกลางวัน คือความสุขที่สุดของเราเวลาอยู่บ้าน
จริง ๆ นะ
2-3 ปีมาเนี่ย
ที่เราอยู่บ้านเกือบตลอดช่วงวันหยุดเสาร์ อาิทิตย์
เราโหยหาและหวงแหนการนอนกลางวันเป็นที่สุด
ไม่มีอะไรมีความสุขเท่ากับการได้กินอาหารฝีมือหม่าม้าทั้ง 3 มื้อ
ได้นอนตื่นสาย ๆ แล้วได้อ่านหนังสือตอนบ่าย ๆ แล้วล้มลงนอนกลางวันอีกแล้ว
เมื่อก่อนตอนทำงานใหม่ก็ไม่ได้รู้สึกนะ
เพราะตอนนั้นไฟแรง
วันหยุดไม่ค่อยได้อยู่บ้าน
ออกจากบ้านตลอด
ไม่ว่าจะเป็น
ไปต่างจังหวัดค้าง 1 คืนกับเพื่อน
ออกไปดูคอนเสิร์ต
ไปเดินเล่นตลาดนัด เดินดูหอศิลป์ นิทรรศการต่าง ๆ
หรือนัดกินข้าวกับเพื่อน
คือต้องมีกิจกรรมให้ไม่อยู่บ้านเกือบทุกเสาร์ อาทิตย์เลย
เรียกว่าต้องออกไปหาความสุขนอกบ้านและกับชาวบ้านตลอดเวลา
หลัง ๆ มานี่สงสัยเริ่มแก่แล้ว
รู้สึกว่าความสุขของเรามันอยู่ในบ้านเราเนี่ยแหละ
เสาร์ อาิทิตย์ก็อยากนอนอ่านหนังสือ ดูหนังอยู่บ้าน
ง่วง ๆ ก็นอนกลางวัน
เป็นความสุขที่หาง่าย แล้วก็ไม่ต้องใช้เงินและแรงงาน
แล้วก็ต้องขอบคุณพ่อกับแม่เราด้วยที่ทำให้เรามีเวลาสำหรับการนอนกลางวัน
เพราะถ้าเราต้องอยู่หอ
เวลาเสาร์ อาทิตย์เราคงหมดไปกับการซักผ้า ตากผ้า แยกผ้า พับผ้า รีดผ้า กวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างห้องน้ำ ไปซื้อข้างของที่หมดเข้าบ้าน ซื้อกับข้าว ล้างจาน
เราคงไม่มีเวลาอ่านหนังสือ ดูหนังและนอนกลางวันแน่นอน
ที่บอกว่าเด็ก ๆ หาความสุขง่ายน่ะจริง
แต่เมื่อเราแก่ขึ้น
มีประสบการณ์ได้ลองหาความสุขมาหลายรูปแบบ
เราก็ได้เรียนรู้ว่า
ความสุขบางอย่าง
มันก็ใกล้ตัวแล้วก็ทำได้เลยโดยไม่ต้องหาคนอื่นมาร่วมสุข
แก่ขึ้นก็หาความสุขได้ง่ายขึ้น เรียกร้องน้อยลง
ทำอย่างที่ตัวเองต้องการจริง ๆ โดยไม่ต้องแคร์คนอื่น
ตอบคำถามลึก ๆ ของตัวเองได้จริง ๆ ว่าเรามีความสุขจากอะไร
ไม่ต้องเอาความสุขของเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่น
สามารถมีความสุขได้คนเดียว จากตัวเอง ไม่ต้องเดือดร้อนคนอื่น
ถ้าเราไม่ 30 เราคิดแบบนี้ไม่ได้นะเนี่ย 
| Create Date : 09 กุมภาพันธ์ 2555 |
| Last Update : 9 กุมภาพันธ์ 2555 19:20:41 น. |
|
5 comments
|
| Counter : 2052 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 94 คน [
ป้าแก่สิ เหยียบๆ เส่เสบแร้วนี่
อิอิ
ความสุขเป็นเรื่องง่ายๆ จ่ะ
บางทีแค่นั่งเฉยๆ ตากพัดลม ก็สุขเหลือหลายแล้ว ฮ่าๆๆ