แจ้งข่าว : เจ้าของ blog ยังไม่ได้ปิดบล้อกนะคร้าบ เพียงแต่ช่วงนี้ อาจมาแบบนานๆถี่ เพราะ กำลังจะย้ายที่พัก ย้ายที่ทำงาน + เร่งต้นฉบับพ็อกเก็ตบุ้คเล่ม2 จึง อาจได้มา เขียนถึงหนังแบบ เต็มๆ ลดน้อยลงไปบ้าง

เคลียร์งานหมด จะกลับมาเจอบ่อยๆเหมือนเดิมจ้า/ เดือนนี้นอกจาก Cream กับ All เจ้าของบล็อกกำลังจะไปโผล่เขียนประจำคอลัมน์ให้กับแม็กกาซีนใหม่อีกหนึ่งเล่ม + มีบทสัมภาษณ์ลง ASTA magazine เล่มมิ.ย.กับ 5 หนังเกาหลีประทับใจ ครับผม

...บางคำถามในพลอย อย่าเสียเวลาหาคำตอบแบบโต้งๆ หรือ คำตอบตายตัว

การจบหนังด้วยข้อสงสัย เป็น การเล่าเรื่องที่หนังไทยยังไม่คุ้นมากนัก เป็นความตั้งใจที่จะเปิดปลายคำถามไว้ให้จินตนาการคนดูต่อเติมเอง เหมือน เสียงกระซิบก่อนลาใน Lost in translation หรือ เนื้อความจดหมายของสาวน้อยชิเอโกะใน Babel

การเล่าเรื่องเช่นนี้ ไม่ใช่ความพล่อยๆของคนสร้างที่ละเลย แต่เป็นเจตนาที่จะทิ้งให้คนดูได้คิด เช่นเดียวกับในหนังเรื่องนี้ มีคำถามที่เปิดปลายไว้ให้จินตนาการของคนดู อย่าง พลอยเขียนว่าอะไรในโน้ตก่อนออกจากห้อง? , ตอนจบพลอยหายไปไหน? ฯลฯ ซึ่งถ้าคนไม่คุ้นเคย อาจหงุดหงิดใจที่ไม่มีหนังไม่มีคำตอบแบบตายตัวไว้ให้

หากพิจารณาดีๆ คำถามที่เกิดขึ้นนี้ อย่าง โน้ตของพลอย หรือ การหมดบทบาทของพลอย แทบจะไม่ได้มีความหมายต่อแกนหลักของหนังเลย หนังปล่อยให้เป็นส่วนที่ จินตนาการของคนดูต้องทำงานเอาเอง

แต่ละคนย่อมมีคำตอบในใจที่ไม่เหมือนกัน เช่น บางคนอาจคิดว่าโน้ตของพลอยคือ เมียเผลอแล้วเจอกันใหม่นะพี่ หรือไม่ก็อาจจะเป็น รักแท้หรือแค่ฝันไป ฯลฯ

... มองข้ามคำถามเหล่านั้นไปก่อน เพราะ หนังมีคำถามที่ชวนขบคิดและไม่ได้ทิ้งท้ายแบบนามธรรม และ คำถามข้อนี้ อาจจะเป็น คำถามเดียวที่หนังเตรียมคำตอบไว้ให้แล้ว คือ คำถามที่เป็นแกนหลักของหนังเรื่องนี้กำลังพูดถึง อายุของความรัก ซึ่งปีล่าสุดหนังไทยอย่าง โคตรรักเอ็งเลย ก็แย้มประเด็นนี้มาแล้วหรือ หนังเฮียหว่อง คา ไว อย่าง Chungking express ก็เคยบอกไว้

คุยเรื่องรัก


ความรักมีวันหมดอายุจริงๆหรือ ?


...วิทย์ในหนังยืนยันว่า "มี" จะต่างจากอาหารกระป๋องก็ตรงที่ อายุของความรัก ไม่ได้ติดฉลากบอกว่าจะหมดอายุเมื่อไหร่

...เราเห็นอะไรในความสัมพันธ์ของคนที่มาจากดาวคนละดวง

ฝ่ายหญิงอยากได้ยินคำว่า รัก ที่แสดงออกถึงความต้องการ แต่ ฝ่ายชายไม่เข้าใจ มอง การบอกรักซ้ำๆ เหมือนเสียงนกแก้วนกขุนทอง

ฝ่ายหญิงอยากมี เวลา อยู่ด้วยกันกันสองคน เช่น ดูหนัง ฟังเพลง แต่ ฝ่ายชายไม่เข้าใจความหมายของ “เวลาที่อยู่ร่วมกัน” เพราะทุกวันนี้ก็แทบจะอยู่ด้วยกันตลอดเวลา จะเอาอะไรอีก หรือ ต้องลดเวลาเที่ยวกับเพื่อนลง ซึ่งฝ่ายหญิงไม่ได้หมายความเช่นนั้น

คนสองคนมอง การบอกรัก/การใช้เวลาชีวิตคู่ แตกต่างกัน เพราะ คนหนึ่งกำลังหมายความถึง ความรู้สึกความปรารถนา แต่อีกคน กลับเข้าใจว่าเป็นเรื่องของ พฤติกรรม

ฝ่ายหญิงแค่อยากให้ คำบอกรักทำให้เธอรู้สึกได้ถึงความรู้สึกถึง การยังเป็นที่ต้องการ การยังเป็นที่รัก และ การอยู่ด้วยกัน มีความหมายของความเป็นคู่รัก แต่ สิ่งนี้ไม่สามารถจะเชื่อมต่อเข้ากับฝ่ายชาย

...รอยห่างของความสัมพันธ์ ยังปรากฎให้เห็น เมื่อฝ่ายชายไม่ให้เกียรติฝ่ายหญิง นึกจะพาผู้หญิงขึ้นห้องก็พามา โดยไม่คิดถามภรรยาหรือปรึกษากันก่อน

ส่วน

ฝ่ายหญิงก็มีพื้นของความความระแวงไม่ไว้ใจ ก็เข้าไปเช็คมือถือ เช็คโทรศัพท์ แล้วด่วนสรุปความ โดยไม่ถามไถ่

ความรักของทั้งคู่ หมดอายุ แล้วหรือยัง ?

ยังหรอก - ความรักของทั้งคู่เหมือนอาหารกระป๋องที่ยังไม่หมดอายุ แต่ เริ่มมีจุลินทรีย์ที่ทำให้บูด ถ้าปล่อยทิ้งไว้ แกล้งไม่รู้ไม่สนใจ แน่นอนว่า มันต้องหมดอายุก่อนวันอันควรแน่นอน

...ความเงียบของหนังโดยเฉพาะห้านาทีแรก ไม่ได้ดัดจริตถูกจัดใส่เข้ามาเพื่อความเท่ ความเงียบของหนัง สะท้อน ความเงียบในความสัมพันธ์ของคนสองคน ตั้งแต่บนเครื่องบิน

หลายชีวิตคู่กำลังมีปัญหาแต่ไม่เคยรู้ตัว เพราะเลือกการแก้ปัญหา ด้วยการนิ่งเงียบ เก็บกด และ วิธีการเช่นนี้เอง ที่เร่งปฏิกิริยาวันหมดอายุให้กับความรักของคนสองคน

เพราะ ชีวิตคู่ที่ใช้ความเงียบเข้าแก้ปัญหา ไม่ต่างอะไรจากการกลบฝีหนองเล็กๆไว้ ซึ่งหากไม่รีบรักษา ไม่วันใดก็วันหนึ่ง หนองนั้นย่อมต้องแตกออกมา



... พลอยไม่ได้เป็นสาเหตุของการทะเลาะขัดแย้ง

พลอยเป็นแค่ตัวเร่งปฏิกิริยาให้วิทย์และแดง รู้ตัวมากยิ่งขึ้น และ จะว่าไป การมาของพลอยยังเป็นข้อดีอีกต่างหากเพราะทำให้ คนสองคน เห็น ปัญหาได้เร็วขึ้น ไม่ใช่แค่กลบๆไว้

พลอย เป็น ไกด์ที่พาคนดูไปสำรวจแก่นกลางความสัมพันธ์ของวิทย์และแดงให้ลึกมากขึ้น และ พลอยก็ยังเป็น สะพานที่เชื่อมให้คนสองคู่ที่ตรงกันข้ามกันอย่างน่าสนใจ

คู่ที่สถานภาพชัดเจนว่า สามี – ภรรยา แต่ ความสัมพันธ์นั้นเกิดระยะห่าง เย็นชา และ บทบาทสามี-ภรรยา ดูจะจางหายไปทุกที

VS.

คู่ที่สถานภาพยังไม่ผูกพันธ์ชัดเจน แต่ ความสัมพันธ์นั้นชิดใกล้ เร่าร้อน และ พยายามสวมบทสามี-ภรรยา






ชวนคิดลึกกับ พลอย

(คำเตือน : เนื้อหาถัดจากนี้ สปอยล์ บอกเล่าตอนจบและทุกอย่าง เป็นแน่แท้)


...ในทางจิตวิทยา ความฝัน(Dream) คือ ช่องทางระบายออกของจิตใต้สำนึก ที่ถูกกดเก็บไว้ ได้ออกมาโลดแล่นอย่างมีอิสระ เราสามารถเติมเต็มจินตนาการที่ในชีวิตจริงไม่อาจเป็นไปได้ หรือ ความกลัวความระแวงทั้งหลายแหล่ที่เก็บกดไว้ก็จะมาปรากฎในฝัน ในอดีต ซิกมันด์ ฟรอยด์ ก็ยังเคยตีพิมพ์ผลงานชื่อ The Interpretation of Dreams ซึ่งไม่ใช่การทำนายฝันในทางโหราศาสตร์แต่อย่างใด

ทุกความฝันย่อมมีความหมาย ดังนั้น ฝันของใครก็จะสะท้อนสิ่งที่อยู่ในจิตใต้สำนึกของคนๆนั้น และ นั่นเป็น สิ่งที่ผมแบ่งความฝันของแต่ละตัวละคร ตามความหมายของสิ่งที่ซุกซ่อนในใจ

....หนังเรื่องพลอย ฉุกให้คนดูคิดเรื่องการเล่นกับความฝัน ในตอนที่ แดงฝันว่าตัวเองได้ฆ่าพลอย ซึ่ง สะท้อน Death wish ในจิตใต้สำนึกของแดง และ นั่นทำให้เราต้องจับจ้องหนังอย่างตั้งใจ

เพราะ หากย้อนไปตั้งแต่ต้น เราจะเห็นคำใบ้ตั้งแต่แรก ด้วยการเห็น การเปิดฉากของหนังด้วยการหลับสลับไปมา ตั้งแต่ การนอนหลับของแดงบนเครื่องบิน จนในช่วงลิฟต์ที่เราจะเห็น วิทย์หลับในลิฟต์
(น่าสนใจที่ว่า ทั้งสองการหลับต้นเรื่อง แดงเป็นคนกุมมือวิทย์ตลอด แต่ ฉากจบ วิทย์เป็นคนกลับมากุมมือแดง)

"ผมอยู่ข้างหลังคุณ" ขอนำเสนอ 3 ทฤษฎีที่ คิดลึก กับพลอย



สมมติฐานที่ 1.ฝันขนาบไปกับความจริง

ตัวละคร 3 คนในหนังเรื่องนี้ ตื่น 3 ครั้ง จึงมี ความฝันของคน 3 คน ที่เกิดควบคู่กับ ความจริง

ฝันของแดง ตามมาด้วย ฝันของพลอย และ สิ้นสุดที่ ฝันของวิทย์


อะไรคือ ความจริง(Reality) อะไรคือ ความฝัน (Dream / Surreal)

ความจริง(Reality)

วิทย์+แดง เดินทางกลับเมืองไทย เข้าพักในโรงแรมด้วยความเงียบงัน แดงเป็นฝ่ายกุมมือวิทย์ทั้งช่วงหลับบนลิฟต์และช่วงตื่นบนเครื่อง วิทย์บุหรี่หมด ลงไปที่ห้องอาหาร พบ บาเทนเดอร์ และ พลอย วิทย์ชวนพลอยขึ้นมาพักบนห้องเพื่อรอแม่มารับ ก่อนถึงห้อง ทั้งคู่เดินสวนกับพนักงานทำความสะอาด

แดงไม่พอใจที่พาพลอยขึ้นมา แดงตัดสินใจออกจากห้อง วิทย์ตื่นมาพลอยไม่อยู่แล้ว และ โทรศัพท์หาแดงไม่ติด วิทย์เสียใจร้องไห้ในอ่าง พลอยเข้าไปในห้องที่ว่างเปล่าแล้วก็หมดบทบาท ส่วนวิทย์กับแดงก็มาเจอกันในงานศพ แดงมีรอยช้ำที่ขอบตา และ จบบนแท็กซี่ที่แดงเปรยว่า เด็กคนนั้นก็น่ารักดี

ความฝัน (Dream / Surreal)

ฝันของแดง : แดงใส่เสื้อกลับข้าง โมโหที่พลอยขโมยยา ทะเลาะกับวิทย์ บ่นว่าวิทย์ไม่เคยเข้าใจ แล้วตัดสินใจไปฆ่าพลอย เจอน้อยอุ้มเด็กที่หน้าประตู ทั้งหมดนี้คือ ความฝันของแดง

ความหมายของความฝัน : น้อย + พลอยขโมยยา + การฆ่าพลอย คือ จินตนาการ ผสมกับ สมมติฐานในจิตใต้สำนึกแดง

น้อย อาจเป็นใครก็ได้หรืออาจเป็นผู้ชายเสียด้วยซ้ำ แต่ อย่างที่เกริ่นไว้

ความฝันของคนมักจะเป็นการปลดปล่อยความคิดในจิตใต้สำนึกของคนๆนั้น จากความหวาดระแวง ความกังวล ทำให้ ฝันของแดงโลดแล่นเห็น น้อยคือชู้รักและมีลูกด้วยกันกับวิทย์

เช่นเดียวกัน

ความเกลียดชังพลอย ที่อยากฆ่าเสียให้ตาย แต่ด้วยตัวแดง มีบุคลิกภาพแบบรักษาอิมเมจตัวเอง (ตามที่วิทย์ว่าไว้) ไม่เกรี้ยวกราดต่อคนนอก ทำให้ ความรุนแรงเก็บกดไว้ แล้วมาแสดงออกมาในฝัน ยิ่งมี ความคิดว่า พลอยจะมาขโมยของรัก(วิทย์=ยา) จึงอยากจะฆ่าเสียให้ตาย

ฝันของพลอย : พลอยทำสร้อยหาย แดงเอาสร้อยไปแขวน แดงกับวิทย์ทะเลาะกัน บาร์เทนเดอร์กับพนักงานมีเซ็กส์กัน ทั้งหมดนี้คือ ความฝันของพลอย

ความหมายของความฝัน : พลอยตื่นมาพร้อมความเข้าใจว่าทั้งคู่ทะเลาะกันเพราะตัวเอง ซึ่งก็คงมาจากสัมผัสแรกที่เปิดประตูเจอแดง และ ได้ยินแดงกับวิทย์ทะเลาะกันในห้องน้ำ จึงฝันว่า ทั้งคู่ทะเลาะกันเพราะเธอ และ แดงก็เป็นคนขโมยสร้อยของเธอไป

เซ็กส์ของ บาร์เทนเดอร์ กับ พนักงานสาว เป็น ส่วนความฝันของ พลอย เพราะเธอเป็นคนเอ่ยออกมาจากปากเอง ว่า ฝันเห็นสองคนนี้มีเซ็กส์กัน
(เนื้อหาส่วนนี้ อาจจะอยู่ในฝันของวิทย์ด้วยก็ได้ แต่ไม่มีทางเป็นฝันของแดง เพราะ มีแค่ วิทย์ กับ พลอย ที่เห็นตัวจริงของ บาร์เทนเดอร์กับพนักงานสาว จึงสามารถนำไปฝันได้)

ความฝันของพลอย ส่วนนี้ ถือกำเนิดขึ้นมา เป็นเจตนาของหนัง เพื่อ พาคนดูไปเปรียบเทียบ ความสัมพันธ์ที่ โหยหาในกันและกัน มีความเร่าร้อน ซึ่งเป็นความฝัน VS. ความสัมพันธ์ ในโลกแห่งความจริง ที่เงียบงันเย็นชา

ความฝันของวิทย์ : วิทย์นอนคุยกับพลอย แดงออกไปเจอกับคนแปลกหน้า แดงโดนข่มขืน

ความหมายของความฝัน : ความกลัวของวิทย์ในเบื้องลึกที่จะสูญเสียแดง ทำให้ฝันเป็นเรื่องราวของการสูญเสีย แต่ ในฝันนั้นที่แดงถูกข่มขืน + แดงในฝันของวิทย์โทรกลับไปแล้วได้ข่าวว่า วิทย์ออกไปกับพลอย ก็อาจสะท้อนว่า ในจิตใต้สำนึก อาจมีบางส่วน ที่ วิทย์อยากเลิกกับแดงและอยากไปมีสัมพันธ์กับเด็กสาวคนนี้



...อย่างไรก็ดี จาก สมมติฐานข้างต้น จะพบว่า มีบางตอนที่ไม่เคลียร์ในเรื่องจริงกับฝัน ซึ่ง หนังอาจจะตั้งใจ เป็นความตั้งใจของเป็นเอกที่ต้องการเหลื่อมล้ำจริงฝัน หรือไม่ก็พลาดไป เป็นความไม่แม่นยำเด็ดขาดในตัวบทที่จะแยกจริงฝันนี้ออกจากกัน เช่น ตอนแดงออกไปเจอคนร้าย เป็นได้ ทั้ง ความฝันของวิทย์ และ ความจริงของแดง เพราะแดงหายไปนานพร้อมกลับมากับรอยช้ำที่เบ้าตา




สมมติฐานที่ 2 .พลอยไม่มีอยู่จริง


ในอีกมุมหนึ่งที่ผมชวนคิดมาก คือ ตัวละครพลอย ไม่มีอยู่จริง แต่

พลอย เป็น สัญลักษณ์ของ คนที่วิทย์อยากจะมี + ตัวตน(identity)ที่แดงอยากจะเป็น

วิทย์อยากมีคนเข้าใจอย่างพลอย คนที่เขาสามารถปรับทุกข์ได้ โดยไม่ต้องถูกตัดสิน และ แดงเองก็อยากเป็นพลอย คนที่วิทย์เทคแคร์

...พลอย เป็นแค่ จิตใต้สำนึกที่โลดแล่นในความฝันของวิทย์และแดง

วิทย์ลงมาเจอพลอยในบาร์ พลอยที่นั่งฟังวิทย์ปรับทุกข์เพราะ วิทย์อยากเจอคนแบบนี้ และ เพลงที่พลอยเปิดให้วิทย์ฟังผ่านไอพอดในบาร์ เป็น ความหมายที่แดงอยากได้ยินจากวิทย์

"ใจมีแต่เธอๆ ฉันพูดตรงๆ ฉันไม่เคยหลงรักใครมากมายอย่างนี้ ชอบเธอจริงๆ จะรักเธอชั่วชีวี เธองามอย่างนี้ กี่วันกี่ปี ก็ลืมไม่ลงๆ ..."

.... เราจะเห็นว่า พลอยหายไปในฉากสุดท้ายเมื่อเธอเดินออกไปนอกห้อง เช่นเดียวกับที่ แดงเดินออกไปนอกห้อง

แดงค่อยๆเข้าไปเทคโอเวอร์ของพลอย เริ่มด้วย สวมสร้อย ถอดแหวน และ ออกไปกับชายอีกคน แต่ เมื่อสวมบทพลอยเข้าจริงๆ ก็จะพบว่า การเป็นคนอื่น มันไม่ได้ดีอย่างที่เธอคิด และ มันไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาชีวิตคู่แต่อย่างใด

สิ่งที่ดีที่สุดคือ เป็น แดง อย่างที่เธอเป็น และ หันหน้ามาปรับความเข้าใจกัน






ผมชวนให้คิดลึกๆเล่นๆเข้าไปอีก กับ สมมติฐานที่ 3 ที่ผมอดปักใจสงสัยไม่ได้ว่า


สมมติฐานที่3. หรือทั้งหมด คือ ฝันไป


...ถ้าความจริง(reality) มีแค่

วิทย์กับแดงเช็คอิน วิทย์ลงมาเจอพลอย แล้วพาพลอยเข้าห้อง ทั้งวิทย์และแดง ทะเลาะกัน หลังจากนั้น แดงกับวิทย์หลับบนเตียง & พลอยหลับบนโซฟา

... ช่วงกลางของหนัง คือ การเดินทางของความฝันของแต่ละคน

แดงตื่นก่อน ... แดงยังคงไม่พอใจ รู้สึกโกรธ น้อยใจ แดงจึงเดินออกจากห้อง

พลอยตื่นถัดมา ... พลอยเขียนโน้ต พลอยกลับไปหาแม่แต่ก็แวะดูห้องของคู่บาร์เทนเดอร์ว่ามีจริงหรือเปล่า

วิทย์ตื่นคนสุดท้าย ... เจอโน้ตของพลอย แต่ก็ไม่สนใจนัก เพราะ สำหรับวิทย์ พลอยไมได้มีความหมายอะไรมากมาย เขาพะวงกับแดงที่หายไปบวกกับเรื่องร้ายในฝัน

ความจริงมาบรรจบกันอีกครั้ง เมื่อ แดงเจอกับวิทย์ และ วิทย์รู้แล้วว่า สิ่งที่ขาดหายไปทำให้ฝันร้ายเกิดขึ้นคืออะไร

วิทย์บอกรักที่มีความโหยหาในคำพูด และ เป็นคนเริ่มต้นกุมมือแดงเอง ไม่เหมือนกับตอนที่มาถึงกรุงเทพ

เขาเรียนรู้ที่จะรักษาความรักให้อายุยืนยาว และ สามารถที่จะถ่ายทอดความรัก ให้คนข้างๆสัมผัสได้ด้วยความรู้สึกจากใจ ไม่ใช่แค่ คำพูด




...งานของ เป็นเอก ที่ผมเคยรักคืองานเก่าๆอย่าง มนต์รักทรานซิสเตอร์ หนึ่งในหนังไทยประทับใจตลอดกาลของผม และ งานมันๆอย่าง เรื่องตลก 69 กับ ฝันบ้าคาราโอเกะ

แต่พอ เป็นเอก ทำงานที่นักวิจารณ์ทั้งในและต่างประเทศล้วนชื่นชมและว่ากันว่า ดีขึ้น อย่าง เรื่องรัก น้อยนิด มหาศาล และ คำพิพากษาของมหาสมุทร ผมกลับรู้สึกว่า ผม กับ งานของเป็นเอก มีระยะห่างกันมากขึ้น และ ผมเริ่มรักหนังของเป็นเอกน้อยลง

...พลอย เป็น งานที่ผมคาดหวังว่า ผมจะกลับมารัก เป็นเอก อีกครั้งตั้งแต่ยังไม่ฉายจริง พิจารณา จากหนังตัวอย่าง จากประเด็นของหนัง จากฉากเลิฟซีน () และ จากที่เป็นเอกให้สัมภาษณ์ว่าหนังครั้งนี้จะออกมาอารมณ์เป็นหนังเล็กๆในอดีตที่เคยทำ

... และ ผมก็พบว่า พลอย ไมได้ดูยาก เหมือน เรื่องรัก น้อยนิด มหาศาล, คำพิพากษาของมหาสมุทร ซึ่งสองเรื่องนี้ผมรู้สึกว่ามันให้อารมณ์ “อะไรว้า” สำหรับหลายๆคนค่อนข้างมาก เช่น ฉากเรื่องนี้หมายถึงอะไรว้า , แล้วตกลงใครตายว้า , อ้าว จบแล้วหรอว้า ฯลฯ

ความ “อะไรว้า” ในพลอยยังคงมีอยู่บ้าง ชนิดที่เรียกว่า ผมเองก็คงไม่ได้เข้าใจแจ่มแจ้งแดงแจ๋ตั้งแต่ดูจบ เพราะต้องให้เวลาสมองได้ทำงาน แต่ หากลองทบทวนหรือมีคนทัก ก็จะ อ๋ออออ ขึ้นมาได้ในทันที

แต่

พลอย ก็ไม่ ไม่ใช่งานที่ชวนให้รู้สึกว่าเข้าใกล้ มนต์รักทรานซิสเตอร์ แม้แต่น้อย พลอย ยังคงอบอวลไปด้วยความเงียบงันและเคลื่อนตัวด้วยความเชื่องช้าเหมือนสองเรื่องหลังสุด

จะต่างไปก็ตรงที่ ความช้าในสองเรื่องก่อน ทำให้ผมซึมกระทือเหมือนตัวเองบื้อๆง่วงๆ แต่ ความช้าเงียบใน พลอย ทำให้ผมลุ้น คิด และ เก็บอารมณ์ที่หนังส่งต่อมาได้เป็นระยะ


...สิ่งที่ผมชอบมากๆ ยังมีอีกหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็น การใช้มุมกล้องที่ถ่ายทอดอารมณ์ของหนังได้ดีมากๆในหลายฉาก , เพลงประกอบที่เข้ากับหนังดีเหลือหลาย

ความสุดยอดหนึ่งสิ่ง ที่สังเกตมาจากหลายๆเรื่องของเป็นเอก คือ การรีดประกายจากนักแสดงในเรื่อง เช่น อุ้ม ใน มนต์รักทรานซิสเตอร์ หมิวในเรื่องตลก69

ใน พลอยก็เช่นกัน เราจะได้เห็นทีมนักแสดงยอดเยี่ยม ไล่ไปตั้งแต่ พรวุฒิ สารสิน นักธุรกิจมืออาชีพต้องมาเป็นนักแสดงสมัครเล่น แต่ฝีไม้ลายมือกินขาดมืออาชีพหลายคน กับการแสดงที่เป็นธรรมชาติสมจริงเหมือนไม่ได้แสดง

ส่วน หมิว ลลิตา ปัญโญภาส ได้เล่นอีกหนึ่งบทบาทที่มีความลึกในการแสดงอารมณ์แบบไม่ต้องฟูมฟายแต่คนดุสัมผัสได้แบบเต็มๆ และ น้องสายป่าน ในบท พลอย ที่ไม่ได้มีดีแค่น่ารักกับหัวฟู แต่ เธอผสมผสานความน่ารัก ความลึกลับ และ ความเป็นตัวของตัวเอง ผ่านการแสดงที่เป็นธรรมชาติ ชนิด ไม่ถูกหมิวกลบประกาย จนไม่อยากจะเชื่อว่า นี่คือ งานหนังใหญ่ชิ้นแรกของเธอ

สิ่งที่ชอบ

1.ความคิดที่หนังทิ้งให้เล่น ... หนังไม่ได้ยากเกินไป และ เป็นการให้เกียรติคนดูโดยไม่ดูถูกคนดูเกินไป เป็น หนังที่อาจเปลี่ยนและเปิดประสบการณ์ใหม่ๆแก่คนดู ซึ่ง มีหนังไทยสักกี่เรื่องกันเชียว ที่กล้าทำเช่นนี้ ที่ผมชอบมาก ก็คือ มันไม่ได้ก้าวกระโดดไปไกลชนิดไม่แคร์คนดู

2.ทีมนักแสดง

3.มุมกล้อง ... ฉากทะเลาะกัน และ อีกหลายๆฉาก หนังฉลาดในการวางมุมกล้องแล้วถ่ายทอดอารมณ์มาก

4.เพลงและดนตรีประกอบ ... ไพเราะก็ประการหนึ่ง แต่ ที่สุดยอดคือเข้ากับหนังอย่างร้ายกาจ

5.ไดอะล็อคในหนัง ... สมจริง และ น่าจะชนประสบการณ์จริงของหลายๆคน

สิ่งที่ไม่ชอบ

อาชญากรรมช่วงท้าย ... รู้สึกว่าจงใจเกินไป และ หลุดๆจากอารมณ์รวมๆของหนัง เหมือนตอนผมเจอยากูซ่า ในเรื่องรักน้อยนิดตอนท้าย



สรุป ... ยืนยันว่า พลอย เป็นหนังที่น่าดู ดูสนุก ไม่ได้ดูง่ายแบบดูแล้ว อ๋อ เข้าใจปรู๊ดปร๊าด แต่ ก็ไม่ได้ ดูยาก แบบต้องแบกตำราหรือหาบันได เข้าไปดู เป็น หนังที่ขอเพียงไม่ง่วงจนเกินไป ใช้สมองคิดตามเล็กน้อย และ เหมาะเป็นที่สุดสำหรับ ทุกๆคู่รัก ที่เริ่ม สงสัยใน ‘อายุของความรัก’ ตัวเองว่า มันเริ่มใกล้วันหมดอายุแล้วหรือยัง และ ทุกๆคู่รัก ที่กำลังคิดจะริเริ่มความสัมพันธ์ต่อไป

พลอย คือ ผลงานที่ผมกลับมารักเป็นเอกมากยิ่งขึ้น และ ก็ได้แต่หวังว่า เป็นเอก จะมาในทิศทางนี้ต่อไป

ป.ล. ถ้าใครเริ่มสนุกกับการดู พลอย แล้ว แนะนำว่า การบ้านบทถัดไปคือ การไปหาหนังในตระกูลของ เดวิด ลินช์ อาทิเช่น Mulholland dr. ที่จะทำให้ ความสนุกในการดูหนังแบบบริหารเซลล์สมองเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ

ป.ล. 2... ดูเป็นเอกสนุกกับการเล่นกับตัวละครหนังตัวเองพอสมควร เราจึงได้เจอทั้ง ตุ้ม น้อย และ ตุ๊กแก ในหนังเรื่องนี้

ขอฝาก"หนังสือรัก" พ็อกเก็ตบุ้คที่ไม่ใช่ หนังสือวิจารณ์หนัง แต่เป็นการหยิบยกความรักและความสัมพันธ์ในภาพยนตร์ มาช่วยให้คุณเข้าใจตัวเองและคนรอบข้าง ได้มากขึ้นและลึกซึ้งกว่าเดิม

(สนพ.ฝากแจ้งว่า มีลด15% ถึงสิ้นเดือนกค.ที่ ดอกหญ้าสาขา อนุสาวรีย์, เมเจอร์สุขุมวิท, พันธ์ทิพย์ กทม., เมเจอร์เชียงใหม่, แฟชันไอแลนด์, เมเจอร์รังสิต, เมเจอร์ปิ่นเกล้า, เมเจอร์รัชโยธิน
)

ชวนไปอ่านบทความเรื่องอื่นๆ คลิก >> หน้าสารบัญ

ชวนคลิก ชวนคุยกับเจ้าของ Blog ที่ --> หน้าแรก

รวบรวมรายชื่อหนังเรื่องเก่าๆที่เคยเขียนไว้แล้วที่ ---> ห้องเก็บหนัง