หากแฟนเก่าที่ทำร้ายเรารักล่ม สะใจรึ สมน้ำหน้าใครดี?

สาวทอมที่เคยมากิ๊กกับผม ฉอเลาะหวังหลอกเอาเงินนั่นแหละ
ผมก็รู้ว่าเธอไม่จริงใจ แค่เหมือนจริงเท่าั้นั้น
ไอ้คำว่า" love you Too" นั่นนะเพราะแค่ผมให้สิ่งที่เธอต้องการ
ขณะเดียวกันเธอก็ไปทุ่มเทกับดี้สาวคู่ใจของเธอเสียมากมาย
แม้กระทั่งโยนทิ้งโยนขว้างผมก็หลายครั้ง ผมก็ยังยอมแกล้งโง่
ผมเคยนึกในใจ "สาธุถ้าหลอกผมขอให้โดนดี้หักหลัง
ทิ้งขว้างๆแบบผมโดนบ้างเถอะ"

แฟนเก่ามุสลิมที่อดทนคบมาหลายปี เธอคอยเอาแต่ใจไม่เคยเห็นใจผมบ้าง
ผมก็รู้ว่าไม่มีทางเพราะเธอไม่เคยคิดบ้างว่าผู้ชายก็คน
ไอ้คำว่า "รักนะ" นั่นนะเพราะแค่ผมการเป็นที่ยึดเกาะจนหนักอึ้ง
พอผมไม่ไหว ในสถานะที่หนักหน่วงหลายๆเรื่อง จังหวะมีคนมาดูตัวเธอ
ผมก็ได้ความเห็นใจปนความเย้ยหยัน ด้วยการเลือกไปแต่งงานกับคนใหม่
คำว่าศาสนาที่เธอเคยย้ำว่าไม่เป็นปัญหา ก็กลายมาเป็นเรื่องถูกอ้าง
แต่นั่นแหละถือป็นน้ำใจครั้งแรกและครั้งเดียวที่เธอให้ผมจริงๆ
ผมเคยนึกในใจ "สาธุขอให้เขาเจ็บและเจอหักหลัง
แยกก็แยกกันไม่ได้อยู่แบบทรมาณแบบที่ผมเจอ"

เวลาผ่านมา....
รุ่นน้องคนนึงพูดว่า
"คบคนแฟร์ๆอย่างพี่น่ากลัวสุด เพราะตลอดเวลาที่ให้พี่ไม่ได้คิด
เพราะมองเรื่องใจ แต่เมื่อไหร่ที่ใจหมด
จะกลายเ็ป็นคนหยุมหยิม และโหดได้อย่างไม่น่าเชื่อ"
บางคนเรียกว่าเป็นการลำเลิก แต่ผมเรียกว่าการป้องกันตัว
ไม่ให้โดนคนแบบนั้นทำร้ายอีก เพราะเขาเอาแต่ได้เกินไป ไม่จริงใจ

ก็จริง สาวทอมก็ยังติดต่อผมมาอีก แต่เพียงเพื่อผลประโยชน์ของเธอ
แต่พอเริ่มรู้สึกว่า คนๆนี้ไม่ใจ ผมก็กลายเป็นคนถ้วนถี่ทันที
แต่ที่แย่คือวูปแรกผมสะใจ "กรูว่าแล้ว มันต้องโดนทิ้ง"
ก็แน่หละ เธอโดนดี้ทิ้งจริงๆ บอกแล้ว บาปกรรมมันมีจริง
ทั้งหมดต่อจากนั้นขึ้นอยู่แค่ว่า เธอจะสำนึกเรื่องกรรมได้รึไม่
หากได้ เธอก็จะรีบกลับไปชดๆใช้ๆ กรรมที่ก่อกับใครที่ยังพอได้
เพื่อให้ผลภายหน้ามันบรรเทา รึหากจะตะแบงก่อใหม่ต่อไป
หนังภาคต่อก็คงมีออกมาฉายเรื่อยๆ

และพอมานั่งคิด เฮ่อ...
แล้วเราเกี่ยวอะไรกับเขาละ?
เขาจะไปดีไปร้าย คนไม่กลับก็มีแค่สองแบบ คือละอายไม่กล้ากลับมา
รึมองหัวใจอีกฝ่ายไร้ค่าไปเสียแล้ว แต่ทั้งหมดนั้นคือสิ่งล่วงไปแล้ว
เราซิไปใส่ใจเขาก็มีแต่ทำให้เราตกต่ำ
ดูทีวีเห็นคนนามสกุลเดียวกับแฟนเก่าโดนจับก็เยาะเย้ย
เห็นชาวบ้านน้ำท่วมก็สะใจ.... เราได้อะไร
ความสุข... แต่เป็นสุขบนทุกข์ของใครๆ มันก็ไม่ใช่สุขที่สมควร
เป็นสุขแบบปีศาจ แล้วเราก็จะกลายเป็นพวกเดียวกับเขาไป
ไปนั่งคิดว่า หากเขายังดีกับเรา เราจะสงสารเขามั๊ย
หากเขาขออภัยต่อเราอย่างถูกวิธีเราจะยังอภัยให้โอกาศเขามั๊ย
เปล่าเลย... ไม่เห็นต้องคิดอะไร ของล่วงไปแล้วทั้งสิ้น
อะไรจะเกิดมันก็เรื่องของเขา ถ้าเราเอาใจไปผูกก็มีแต่แค่สร้างความสะใจ
ของที่ไม่มี เพราะมันไม่มี หรือไม่ก็ยังไม่ถึงเวลา
ของที่มีอยู่ ก็ไม่ได้หมายความว่าจะอยู่ตลอดไป แค่คอยเวลาไป
ของที่ผ่านไปแล้วหากไม่กลับก็หายเลยไป หากจะกลับก็กลับมาเอง
ไม่ใช่เรื่องต้องผูกใจ แค่จำไว้เพื่อสอนใจตัวเอง
หากเราว่าเขาใจร้าย หักหลัง ไม่จริงใจอะไรต่างๆ
แล้วเรานั่งสะใจกับความทุกข์ของเขา ก็แสดงว่า
จิตใจเราต่ำพอๆ กับเขารึมากกว่า
แล้วเราจะยอมให้เขาผู้จากไปลากเราลงไปต่ำเฉกเช่นเขาหรือ
หากรับรู้เรื่องเจ็ปปวดของคนที่เคยทำร้ายเราด้วยความสะใจ
ก็ควรสมน้ำหน้าตัวเองที่โดนเขาลากจิตใจให้กลายเป็น
พวกคนต่ำๆ แบบเขานั่นแหละ
หากรู้สึกตัวได้แบบนั้น แล้วยังคิดอะไรไม่ได้ก็
อิทังเม... เข้าไว้ เข้าจะได้ไม่กวนใจเรา แง่บๆ

Create Date : 24 ธันวาคม 2552		5 comments
Last Update : 24 ธันวาคม 2552 17:18:40 น.
Counter : 1315 Pageviews.
Share Tweet