ผู้เขียนเป็นมุสลิม หรือเปล่าคะ?

ถ้าเป็นมุสลิม ก็ขออภัยด้วย ที่ต้องนำข้อมูล มาเสริมต่อในเรื่องที่อาจจะรู้ดีอยู่แล้ว


แต่ถ้าไม่ใช่...ขออธิบายต่อจากสาวมุสลิมถึงเหตุผลว่าทำไมคนต่างศาสนิกจึงกินไม่ได้


อันที่จริงแล้ว...เนื้อสัตว์ที่เชือดเพื่อบริจาคเป็นทานในวันอีดอิดิ้ลอัฎฮา นั้น มีหลักในการแจกเนื้อสัตว์ ซึ่งดิฉันอธิบายให้ละเอียดไม่ได้ว่า มีอะไรบ้าง ประมาณสิบกว่าข้อ
ใจความหลักสำคัญคือ ในผู้มีสิทธิ์รับ..ทาน..ส่วนนี้คือเป็นมุสลิม นั่นคือ จะทำให้ความตั้งใจในการทำทานทีเชือดสัตว์นั้น ของเขาสมบูรณ์


คุณจะรับประทานลงไหม?

ถ้าต้องรู้ว่า การรับทานของคุณทำให้การทำบุญทำทานของเขาไม่สมบูรณ์


ดิฉันเป็นมุสลิม..แต่ไม่เคร่งเครียด และมีเพื่อนต่างศาสนาเป็นส่วนใหญ่ ที่บ้านจะแก้ไขปัญหานี้โดย กันเฉพาะส่วนไว้สำหรับกินเลี้ยงซึ่งใครก็กินได้

แต่ส่วนที่ต้องแจกจ่าย จะให้สำหรับมุสลิมเท่านั้น



โปรดเข้าใจ แยกแยะ เพราะเรื่องบางเรื่องละเอียดอ่อน

ขอบคุณสำหรับพื้นที่ค่ะ

Adija : ขอบคุณครับสำหรับความรู้เสริม
มัซฮับแปลว่าสำนักคิดจึงไม่ใช่สำนักแนวทางปฏิบัติ
แค่เนื้อมื้อเดียวไม่ได้ทำให้ผม
เลี้ยงชีวิตไปได้ตลอดกาลหรอก
ดังนั้นมุมมองผมจากประสพการณ์ชีวิตที่คุณได้อ่านนั้น
ผมไม่ได้มองที่ตรงกรุบานเลย
แต่ผมมองที่คุณภาพคน
กรณีเนื้อกรุบานเป็นเพียงประตูที่
เขาเปิดให้เห็นถึงสำนักคิดของเขาได้

บางครั้งการคิดยึดติดกับสิ่งใดมากจนเกินไปก็อาจทำให้เราไม่เข้าถึงนิพพานได้

ถูกของคุณในความหมายเรื่องมัรฮับ

แต่ฉันเป็นลูกมุสลิมประเภท..ไม่ยึดติดแนวทางใดแนวทางหนึ่ง

มีเพียง หน้าที่ต่อพระเจ้า และ หน้าที่ต่อมนุษย์เท่านั้น ที่ต้องรักษามิให้บกพร่อง

ถ้าคุณใส่ใจในรายละเอียด ส่วนของกุรอานตามที่ได้ยกตัวอย่างอ้างอิงความเห็นข้างต้นแล้ว ....

ความหมายของอัลกาฟิรูน คงบอกอะไรกับคุณได้บ้าง


ประเด็นที่ดิฉันกระโดดลงมาแสดงความคิดเห็นก็ด้วยเหตุผลเพราะ มีแต่บทความของคุณ ซึ่งในส่วนท้ายก็ระบุไว้ชัดเจนว่า เป็นเพียงมุมมองของคุณ และคนในที่ผ่านมาเห็นอย่างฉันก็คง...นิ่งเฉยเสียมิได้


มวลการสรรเสริญเป็นสิทธิ์ของพระเจ้าแต่เพียงผู้เดียว

ขออภัยหากได้กระทำการล่วงเกินใด ๆ


โชคดีค่ะ

หลายครั้งที่เราโยนไปว่าเป็นพระประสงค์
เราก็อาจจะกลายเป็นการ์เฟร์ซินดิค
รึไม่ก็เป็นพวกมั๊วตาซินละห์
ไปได้เช่นกันนะครับ

เหตุที่มัซฮับทั้งสี่ อยู่ยั้งยืนยงได้
ก็เพราะเป็นตรรกะที่มีสิ่งรองรับ
ทั้งเหตุผลที่เราอาจจะเข้าใจ และยังไปไม่ถึง
แต่สิ่งหนึ่งที่เหมือนกันคือการให้น้ำหนักที่
อาจจะออ่นไปด้านแล้วหนักอีกด้าน
เช่นมาลากีเลี้ยงหมาได้ แต่ล้างน้ำดินเจ็ดครั้งทุกกรณี
ขณะที่ซาฟาอีไม่ได้ แต่ล้างน้ำดินเฉพาะกรณีเปียก
หากเราไม่เข้าใจว่าทำไมอิม่ามท่านจึงตัดสินเช่นนั้น
เราก็ยังจะจำเป็นต้องตามไปก่อนโดยไม่จำเป็นต้องขัดแย้ง
ไม่ใช่ไปเอาแต่ด้านออ่นตามใจตนเสียอย่างเดียว
หรือต่อเติมแต่ด้านแข็งจนเกินเลย
หากคำว่าไม่ติดยึดมัซฮับของคุณอยู่ในแนวทางนี้ก็ยินดีด้วยครับ

เรื่องอัลการ์ฟิรูนนั้น
อย่างที่คุณว่า คนเรามีตำแหน่งที่ตั้งทางสังคมที่ต่าง
และมีหน้าที่ต้องรับผิดชอบ ดังนั้นในความต่างนั้นๆ
หากสิ่งใดไม่ต้องตา ก็ไม่ได้แปลว่าจะใช่เช่นนั้นเสมอไป
ผมจึงเชื่อว่า ผู้พยายามรักษาความจริงย่อมไม่เป็นศัตรูถาวร
แต่ผู้บิดเบือนย่อมไม่สามารถให้ความไว้วางใจใดๆได้

เรื่องกรุบานที่ว่าคนต่างศาสนากินได้
ก็ลองอ่านจากตรงนี้ได้ครับ
//www.mureed.com/article/Gurubaan-27-10-2009.doc
แต่จะให้ผมไปฟันธงเลยว่าได้รึไม่นั้นผมคงไม่ทำ
และคนที่ว่าไม่ได้ก็ต้องมีเหตุผลรองรับของตนเองเช่นกัน
เพียงแต่เมื่อเจ้าของเนื้อที่นับถือกันเหมือน พี่น้อง แม่ลูก
เขาเชิญ ซึ่งเขาก็ว่าเมื่อปรุงสุกแล้วกินได้ ก็จบตามนั้น

ทั้งหมดนั้นไม่ได้คิดเป็นการล่วงเกินอะไรเลยครับ
แลกเปลี่ยนความรู้กันและเปิดมุมมองกัน
ยิ่งมากยิ่งลึกก็ยิ่งดีจริงม๊ะ

โชคดีเช่นกันครับ