เฮ่อ... หลวงพี่นักทำโทร...
คนงานลาไปบวชพรรษานึง ซึ่งคนจะทำบุญอะนะใครจะกล้าขัด แถมตอนอยู่กันผัวเมียคู่นี้ก็กัดกันซะเหลือหลาย เวลางานรึไม่งานเมียก็คอยตามหนีบผัว เกาะชนิิดที่อย่างกับเอาโซ่ล่ามกันไว้ ผัวมานั่งบ่นประจำ เหนื่อย เบื่อ ฝ่ายเมียพูดแต่ "ทำไมไม่เข้าใจเค้าบ้าง" แต่มันบอก "ทำไมไม่เห็นใจผมบ้าง.. โอ้ว...อยากหนีไปให้ไกลสุดหล้า" เมื่อสบจังหวะเลยบอกพ่อแม่ว่า ขอซักพรรษาไปเลยแล้วกัน (กะว่าจะได้โล่งจากเมียแน่ๆ)
เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก... หลังจากเมียเขากลับจากไปเยี่ยมมหลวงพี่ที่วัดมา ผมเจอหน้าเลยถาม "หลวงพี่เ็ป็นไงบ้างละ" เธอตอบ "จะซื้อโทรศัพท์ใหม่แล้วค๊ะ ของเดิมไม่ชัด" ผมจึงว่า "อือ หลวงพี่อยู่วัดบ้านป่าน่ะ สัญญาณคงไม่ค่อยดี อย่าเสียเงินเลย" เธอตอบ.... "เปล่าค๊ะหลวงพี่บอกเครื่องหนูไม่ค่อยชัด แถมเก่าแล้ว หลวงพี่จะซื้อให้ใหม่" ผมถามด้วยความสงสัย "อ่าว...หลวงพี่บวชอยู่ไม่ใช่เหรอโทรได้ไง" น้องนั่นตอบมาทันที "ไม่โทรไรละพี่ เช้าสายบ่ายดึก ถี่ยิบยิ่งกว่ายาหมอ" "หงะ....ได้ไง" เธอยิงต่อ "ก็คนเค้าหวานอ่ะเนาะ.. โทรมาออ้นตลอดเลย" (ไรว้า ก่อนบวชมันบอกเบื่ออยากหนีเมีย พอทีงิเมยจ๋า แสดดดด) ผมได้แต่ตอบปลงๆว่า "อือ สงสัยหลวงพี่ไม่ต้องเรียนนักธรรมตรี ก็บรรลุนักทำโทร(ศัพท์ซะแระ แง่บๆ)"
Create Date : 22 สิงหาคม 2553 |
Last Update : 22 สิงหาคม 2553 11:59:24 น. |
|
0 comments
|
Counter : 539 Pageviews. |
|
|
|
|
| |