ตกกะไดพลอยโจนโดนปลาตอดที่ค่าเฟ่
ช่วงหนึ่งของชีวิต
รุ่นพี่เคยไปติดนักร้องคาเฟ่ทำให้ต้อง
กลับไปวนเวียนไปกันบ่อยๆ
เป็นเรื่องทางการตลาดปรกติ
เมื่อคนหนึ่งในกลุ่มติดกับ
ก็จะมีตัวแถมโดนยัดเยียดมาด้วย
ผมจึงโดนยัดอีกคนมาทีี หะๆ ซึ่งเธอก็รู้ตัว
ทางออกของผมคือ
กินเหล้านั่งคุยกันดีกว่า
จุดเด่นของเหล้าคือการขุดอารมณ์เบื้องลึก
เธอจึงเริ่มไหลเช่น
"ตัดใจเริ่มมาทำแบบนี้เพราะต้องหาเงินเลี้ยงลูก"
แล้วไปมีได้ไงละ
"ก็แขกมอม เมาจากที่ร้านเนี่ยแหละ ก็เลยพลาด"
(อ้าวไหนว่า มีลูกก่อนมาทำไง เมานะอยากได้ดริ๊งมากกว่ามั๊งงง)
"แขกที่มาเที่ยวแบบนี้หาความจริงใจไม่ได้ซักคน"
(ก็แล้วเรามานั่งกินฟรีๆ รึเปล่าละ กินของตูอยู่นะเนี่ย แง่บๆ)
และอีกหลากเรื่องราวที่มักขัดแย้งในตัวเองเสมอๆ
ซึ่งมักสรุปว่า ผู้ชายเลว สังคมโหดร้าย แต่เธอทำดีแล้ว
..
แต่ชอบใจตรงประโยคหนึ่งของเธอว่า
"หนูก็เหมือนปลา คนมาเที่ยวก็เหมือนนักตกปลา"
ยังไงเหรอ
"ก็รู้ว่ายังไงก็ต้องเสร็จ ก็ขอตอดเหยื่อให้มากที่สุด"
เออ เพิ่งเห็นด้วยจริงๆนะเนี่ย
กำลังคิดตามก็มีเสียงต่อ
"พี่ๆ ได้รอบหนูร้องแล้ว อย่าลืมมาลัยนะ ไม่ค่อยได้เลยสงสารลูกหนูเหอะ"
ผมได้แต่ยิ้มแหะๆ
อือก็ตอดซะจนอืดและเหี่ยวขนาดนี้
ยังคิดไม่ได้ซักที่ว่า
พรานล่าปลาที่ไหนมันจะอยากตกอีกฟระ
ผมเลยต้องตกกะไดพลอยโจนโดนปลาตอดไปด้วย
ความจริงในแง่นักเที่ยว
ผมกำเงินแค่1,000 ผมก็ได้ฟันแล้ว
เพิ่มจำนวนเงินก็อาจจะได้คุณภาพเพิ่ม
ก็ได้ระบายความใคร่ทางกาม
แถมบริการดีกว่าด้วย
แต่ผู้ชายเราก็ยังอดล่าไม่ได้
ปลาบางตัวจึงดีใจคิดว่าตัวเองหนังเหนียวไม่โดนเคี้ยว
หารู้ไม่ว่า่แมวล่าหนูก็อาจจะแค่ไว้ฟัดเล่นๆ
กินไปกลัวติดเชื้อ และมันคาวด้วย
เราส่วนน้อยจึงอาจจะพึงใจโยนเศษอาหาร
ให้ปลาในบ่อโดยไม่ต้องเกี่ยวเบ็ด
แล้วอาจจะนั่งหัวเราะริมบ่อ
อ้อ เนี่ยนะจริงใจ แง่บๆ
| Create Date : 18 กรกฎาคม 2552 |
| Last Update : 18 กรกฎาคม 2552 17:25:26 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 735 Pageviews. |
|
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
