คนกรุงเทพมันไม่กลับบาปกรรม ไม่มีน้ำใจหรอก
วันหยุดรู้สึกพักนี้สับสน ดวงไมดี เลยชวนเด็กๆไปทำบุญชานเมือง พอขึ้นรถ
"พี่ๆหนูมากับพี่ พี่ต้องซื้อของฝากให้หนูไปกินด้วยนะ" "อือ" "พี่ๆ พี่ต้องเข้าใจนะหนูคนบ้านนอกเห็นอะไรก็อยากซื้อส่งให้ที่บ้านแม่ด้วย" "อื้อ"
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น พร้อมกับบทสทนาของเธอบางตอน "คนกรุงเทพมันไม่กลัวบาปกรรมหรอกไม่รับผิดชอบ เอาเด็กออกเหอะ เชื่อกู" ...ผมชำเลืองมอง... "ช่ายคนกรุงเทพมันไม่มีน้ำใจหรอก คนบ้านนอกดีกว่า มาหาพี่เดี๊ยวพี่แนะนำเสี่ยให้" ...ผมเริ่มเงี่ยหูฟัง... "เรื่องแต่งตัวอ่ะ เดี๊ยวพี่จับแต่งให้ ทาครีมให้ขาว ย้อมผมหน่อยใส่คอนแทคนิดส์ เดี๊ยวสวยกริ๊บเหมือนคนกรุงเทพแล้ว" ...ผมส่องกระจกมองตัวเอง... "รับรอง ได้เงินๆ รวยๆ มึงจะได้เป็นผู้ดีเหมือนคนกรุงเทพ" ...ผมขี้เกียจฟังหันกลับไปมองทางดีกว่า .... ขากลับ พวกเธอเลือกซื้อของให้ผมจ่ายเงินเสร็จเธอถาม "เออ พี่คนจังหวัดไหนอ่ะ แต่งตัวง่ายๆดี แถมเป็นคนดีมีน้ำใจ รู้ศาสนาดีด้วย" ผมตอบ... "อ๋อ บ้านคุณฑวดผมอยู่ข้างวัดสุทัศ หน้าศาลาว่าการกรุงเทพน่ะ"
....... Ps:) ไม่ได้ว่าคนบ้านนอกนะครับ แต่คนนะ คนที่เห็นแค่ภายนอก ไม่ว่า กรุงเทพ รึ ตจว ก็เหมือนๆกันนะแหละ.. โลภ และมักง่าย เพื่อความถูกต้องตามความต้องการด้านต่ำของตัวเองทั้งนั้น คน ตจว สมัยก่อนที่เข้ามา กทม ดีจะตาย เผื่อแผ่กันมาก สังคมไม่มีแต่ความหิวกระหายเหมือนสมัยนี้ แง่บๆ
Create Date : 15 ตุลาคม 2551 |
Last Update : 15 ตุลาคม 2551 9:38:58 น. |
|
2 comments
|
Counter : 745 Pageviews. |
|
|
|
|