หากทำผิดต่อใคร ก็จงเอามีดจ่อคอตัวเองเสีย

ครั้งนึงในชีิวิต
ผมก็เคยทำผิดต่อผู้หญิงคนนึง
เป็นเพราะผมหักห้ามอารมณ์ตามเพศของผมไม่ได้
คนที่เคยฟังสถานะการณ์แบบผม เขาต่างก็บอกว่า
ผมไปคิดอะไรมากมาย เป็นใครๆเขาอาจจะทำยิ่งกว่านี้
เพียงแต่ ใครๆที่ว่านั้นไม่ใช่ผม ผมเลยไม่ต้องเหมือนใครๆ
หลังจากเหตุการนั้น ผมกลัว ผมละอาย
เอาแต่คอยหลบหน้า หนีเธอตลอด
...
ครอบครัวผม พ่อแม่หย่ากัน เวลาใครถาม
ผมก็อายกลัวไม่เท่าเทียม
คอยแต่ปัดๆ โกหกมาตลอด
...
ทำงานใหม่ๆ ทำงานพลาด
ผมปัดไล่บี้ให้กลายเป็นความผิดคนอื่นมาตลอด
จนรุ่นพี่คนนึงถามว่า
"ถ้าผิดแล้วบริษัทเค้าฆ่าผมได้มั๊ย อย่างมากก็ออก"
...
ผมฉุก... จากนั้นมา
ในการงาน "ผมครับ กำลังพยายามหาทางแก้ไข"
แทนที่จะไ้ด้คำตำหนิ
ผมกลับได้คำแนะนำหลั่งไหลมาจนต้องหัดคัดกรอง
...
ในคำถามเรื่องพ่อแม่ "ครับท่านอยู่กันไม่ได้ หย่ากันแล้วครับ"
แทนที่จะไ้ด้คำดูถูก กลับได้ยินคำพูดว่า อือเก่งนะ และความเห็นใจ
....
กับเธอคนนั้นที่สุดผมก็ทนแบกความรู้สึกผิดต่อไปไมไ่ด้
แล้วกลับไปขอโทษเธอ ให้จุดยืนและสถานะตัวเองกับเธอ
และผิดคาด เธออภัย และทุกวันนี้ถึงเราจะคุยกันน้อยลง
แต่ก็ไม่ได้รู้สึกแย่เหมือนเมื่อก่อน
...
ผมเคยบอกแฟนเก่าว่า ถ้ายังคบคนนั้นไม่ต้องมาคุยกับผมอีก
แล้วเธอก็เลือกไปกับเขาโดยไปขอโทษกับพระเจ้าของเธอแทน
ทั้งที่จริงๆ ถ้าเธอเลิกกับเขาแล้วกลับมาขอโทษ เรื่องก็จบ
เด็กหนีออกจากบ้านไม่กล้ากลับบ้าน เพราะกลัวพ่อแม่ว่า
แล้วเธอก็เลือกมาทุรนทุรายขายตัว ทั้งที่จริงๆกลับไปขอลุแก่โทษ มันก็จบ
คนเรามักหนีปัญหาหนึ่้งไปสร้างอีกปัญหาที่ผูกพันหนักขึ้นๆ
โดยไม่จบสิ้นเพราะคิดว่ามันง่ายกว่า
ละสิ่งที่เรารู้กัน "ความรับผิดชอบ"
อย่างที่ผมเคยพูด
"คนเราไม่มีทางผิดหรอกตราบเท่าที่ยังไม่ละความรับผิดชอบ"

เป็นความจริงที่ต้องยอมรับว่า ใช่
เวลาเราทำผิดต่อใครเรามักไม่ทันคิด
แล้วคนหลายคนก็มักแกล้งหาเรื่องลืมไปซะ
หรือไม่ก็ไปสร้างเหตุผลมาประกอบอีกว่าตัวเองถูก
เพียงเพราะเรากลัว กลัวว่าตัวเองผิด กลัวการถูกลงโทษ
มันเลยโทษโน่นนี่นั้่น จนสุดท้ายในจุดลมหายใจสุดท้ายของชีวิต
เราก็กลับตัวไม่ทัน สิ่งทีผิดนั้นก็ยังปักเป็นป้ายคาหลุมศพ
พระพุทธเจ้าตรัสว่าคนพาลคือ คนที่ผิดแล้วไม่ขอโทษ
กับคนที่เมื่อเขาขอโทษโดยวิธีเหมาะแล้ว ไม่ยอมยกโทษให้
และเชื่อเถอะคนที่ควรคบ หรือคนที่รักคุณจริง
แน่นอนเขาอาจจะมีอารมณ์โมโหได้
แต่เค้าไม่คาดโทษคุณไปตลอดชีวิตหรอก
ผลการขอลุแก่โทษอาจจะไม่เลวร้ายขนาดที่คุณคิด
เพราะอย่างน้อยคุณยังเหลือเกียรติและัศักดิ์ศรีความดีอยู่บ้าง

หลายๆคนบอกเพราะเราขาดความ"กล้า"
แต่หากเรารู้แล้วว่าชีวิตมีอะไรมากกว่าแค่เท่าที่เห็น
อะไรคือหนทางแห่่งการมีชีิวตแบบสบายๆ
มีคนยึดนโยบายตะวันตกบอกว่า
"สิ่งที่เขาภูมิใจที่สุดคือการได้ทำสิ่งที่คนอื่นคิดว่าเขาทำไมไ่ด้"
แต่ผมที่เกาะยึดนโยบายแบบผมบอกว่า
"สิ่งที่ผมภูมิใจที่สุดคือการได้ทำสิ่งที่ผมคิดว่าตัวเองทำไมไ่ด้"
เพราะผมกำลังชนะตัวเอง
ก็แทนที่จะเอามีดไล่จี้ใครๆว่าอย่าพูดเรื่องผิดของตน
เป็นเอามีดมาจ่อคอตัวเองแล้วพูดว่า
ถ้าชั้นไม่ไปขอลุแก่โทษ ชั้นขอตายดีกว่า
เพราะการมีชีวิตอย่างรู้สึกตัวว่าผิด มันแย่กว่าตายมากมาย
ผมทำมันมาแล้วผมตอบได้ว่า
นี่เป็นองค์ประกอบอย่างนึงที่ทำให้ชีวิตของเรา
อยู่สบายและอยู่โดยไร้ความระแวง

Create Date : 11 ธันวาคม 2552		1 comments
Last Update : 11 ธันวาคม 2552 18:36:42 น.
Counter : 628 Pageviews.
Share Tweet