เด็กวัยสองขวบนั้นเริ่มเป็นตัวของตัวเองมากขึ้น เลยถูกมองว่าเป็นเด็กดื้อ
เอื้อก็เหมือนเด็กทั่วไปที่มีดื้อบ้าง ซนบ้างตามวัย
แต่เอื้อก็ยังยอมทำตามที่แม่บอก(บ้าง) เช่น
แม่ : เอื้อกินนมเสร็จแล้ว เอาขวดนมไปวางไว้บนโต๊ะ แล้วปิดขวดด้วยนะครับ แล้วก็อย่าทำนมหก เลอะเทอะนะครับ (จากนั้นก็เดินไปทำธุระส่วนตัว)
5 นาทีผ่านไป...
แม่เดินกลับมาหาเอื้อ
เอื้อกำลังนั่งเล่นรถอยู่ ขวดนมปิดฝาเอียงกระเท่เร่ วางอยู่บนโต๊ะ
ส่วนนมหกเลอะที่นอนรึเปล่าอันนี้ตอบยาก เพราะถ้าหกก็จับไม่ได้
แม่บอกครั้งที่ 2 เอื้อก็ยังคงทำตามเหมือนเดิม (ของแท้ต้องฝาขวดกระเท่เร่)
และก็ที่เอื้อไม่ยอมทำ
แม่ : เอื้อเล่นของเล่นแล้ว เก็บลงตะกร้าให้เรียบร้อยด้วยนะครับ
เวลาผ่านไป...
แม่นั่งเก็บของเล่นลงตะกร้า...
แม่บอกครั้งที่...นับไม่ถ้วน...
เอื้อมาช่วยเก็บบ้าง แต่ไม่ยอมเก็บเอง (แม่ยังคงต้องเก็บให้เหมือนเดิม)
วันนี้มีภาพเอื้อหลับ แบบหลุด ๆ มาให้ดูกัน
ท่าทางน้องเอื้อหลับสนิทเลยค่ะ สงสัยจะเล่นจนเหนื่อย