เด็กเอ่ย เด็กดี...

จ่าหัวอวยกันไป ช่วงนี้เอื้อเป็นเด็กดีม๊าก มาก!!! ไม่มีองค์ลงเหมือนแต่ก่อน อาจจะเพราะโตขึ้นมากแล้ว ดูอย่างเสื้อผ้าก็เล็กลงอย่างเห็นได้ชัด เสื้อจั้มเปอร์โรงเรียนเอวลอย ฟิตเปรี๊ยะ แต่แม่ก็ยังให้ใส่อยู่ (ใจร้ายไปป่ะ) เพราะยังใหม่อยู่เลยนี่หนา แต่ในที่สุดก็ตัดสินใจซื้อเพิ่ม แบบว่าสีเขียวเหมือนกัน มันลดราคาอยู่ แต่ไม่มีตราโรงเรียน แอบเห็นเด็กบางคนก็ใส่แบบไม่มีตราโรงเรียน ก็เลยซื้อไว้กันเหนียวเผื่อซักไม่ทัน จนก่อนเปิดเทอมที่ผ่านมาก็เลยซื้ออีกหนึ่งตัว เป็นของโรงเรียนเลย จ่ายไปขาด 1พี ครบ 9 ปอนด์ หรือถ้าคิดเป็นเงินไทยก็ตัวละ 450 บาท แต่โดยปกติจะไม่คิดเป็นเงินไทย เพราะคิดแล้วเครียด!!!

วันนี้ควักตัวสีเขียวที่ไม่มีตราโรงเรียนออกมาให้เอื้อใส่ คำแรกจากเอื้อ "ไม่มีตราโรงเรียนเหรอ?.... แต่เอื้อก็เห็นเพื่อนหลายคนใส่แบบนี้ บรูค เจสสิก้า" อืมห์ โล่งอกคิดว่าจะไม่ยอมใส่ซะแล้ว เห็นไหมเด็กดีขึ้นมากมาย อ่ะชมกันไป.... ^_^

ช่วงนี้้เป็นช่วงฝนฟ้ากระจายตกกันมาเป็นอาทิตย์แล้ว คือถ้าบ้านเรามันคงไม่ครึ้มกันทั้งวี้ทั้งวัน คงมีแดดบ้าง ฝนบ้าง แต่ที่นี่ส่วนใหญ่ ถ้าฝนฟ้ากระจาย ก็จะครึ้มกันทั้งวัน ทำให้แม่บ้านอย่างเราไม่สามารถซักผ้าได้.... นั่งดูพยากรณ์อากาศ (ที่ค่อนข้างจะเชื่อถือได้มาก)วันพฤหัสเลยถึงจะมีแดดเปรี้ยง คราวนี้ก็ถึงคราวแดดเปรี้ยงไปอีกหลายวัน เตรียมตัวซักผ้าได้เลย

ก่อนมามีคนเปรยถึงเรื่องอากาศเลวร้ายของอังกฤษให้ฟัง โดยส่วนตัวไม่คิดแบบนั้นเลย อาจจะเพราะเมืองนี้มีทุ่งหญ้าเขียวขจี (และแกะอีกมากมาย)ทั่วไปหมด ทำให้แม้ว่าอากาศจะครึ้มยังไง ก็ไม่รู้สึกหดหู่ สิ้นหวัง แต่ถ้าอยู่ลอนดอน ก็ไม่แน่เหมือนกัน

แถมช่วงมีแดดก็แดดเปรี้ยงแบบได้ใจกันเลย (เสื้อผ้าแห้งหมด วกเข้างานแม่บ้านอีก) จนช่วงนี้เอื้อก็กลายเป็นสีแทนอีกแล้ว กลับไทยคงมีคนเรียกว่า "เด็กดำ" (พ่อกับแม่ก็เรียกอยู่ เพราะเอื้อไม่สะทกสะท้านอะไรทั้งสิ้น) แต่ที่นี่สีนี้คือรุ่นพิมพ์นิยมเลยล่ะ

เข้าเรื่องเด็กดีอีกหน่อย ถ้าแม่บอกให้เอื้อทำอะไร เช่นล้างมือ เก็บของ กินข้าว เอื้อก็จะตอบ "Yes, Mum" แล้วก็ทำแบบว่าง่าย เห็นเอื้อตอบแบบนี้ อาจจะคิดว่าเอื้อพูดไทยได้อยู่เปล่า???

บ้านเรายังคงรักษาภาษาไทยไว้อย่างเหนียวแน่น แต่ก็ไม่รู้ว่าเอื้อจะคิดเป็นภาษาไทย หรือภาษาอังกฤษเหมือนกัน เพราะถ้าเอื้ออยู่ในช่วงวิกฤติเอื้อจะพูดเป็นอังกฤษก่อน เช่นแม่ทำขนมหกข้าง ๆ เอื้อ เอื้อก็หันมาพูดอย่างเร็วว่า "It's not my fault, it's your fault" หลังจากนั้นถึงจะพูดไทย แล้วถ้าเล่นของเล่นกันแล้วต้องพูดยาว ๆ เอื้อก็จะพูดเป็นภาษาอังกฤษ ส่วนถ้าแม่ตอบเป็นภาษาอังกฤษยาว ๆ เอื้อจะพูดว่า "คุณแม่พูดไทย" เลยไม่รู้ว่าอิแม่พูดอังกฤษแล้วเอื้อไม่รู้เรื่อง หรือว่าอิแม่นั้นแหละพูดไม่รู้เรื่อง?!?!?!?!!?

สิ่งที่เอื้อได้ตอนนี้คือเรื่องภาษา และแนวคิดแบบฝรั่ง ยกตัวอย่างง่าย ๆ เรียกเอื้อเด็กดำเอื้อก็ไม่ว่าอะไร แต่ถ้าเป็นบ้านเราคงมีเคืองกันล่ะ ส่วนเรื่องกล้าถาม กล้าตอบ กล้าในสิ่งที่ควร ก็รับกันมาเต็ม ๆ

แม่ได้ไปเข้าร่วมกิจกรรมกับโรงเรียนก็เห็นเอื้อยกมือตอบทุกครั้งที่ครูถาม (เด็กส่วนใหญ่เป็นแบบนี้) ซึ่งอาจจะได้ตอบบ้าง ไม่ได้บ้าง ก็แล้วแต่คุณครูจะเรียกให้ตอบ เพราะบางทีบ่อยเกินก็ให้คนอื่นตอบบ้าง หรือเดินไปถามคุณครู หรือขอนี้ นู้น นั้นเอง โดยไม่ต้องมาถามแม่ว่าเอื้อจะเอานี้ นั้นเลย...

ส่วนเรื่องมารยาทแบบไทยเรา ก็สอนกันไป ส่วนเขียน อ่านไทย ยังไม่ได้เริ่มอย่างจริงจังซักที วันก่อนแม่ถามเอื้อว่าท่อง ก ไก่ ให้แม่ฟังหน่อยครับ เอื้อตอบว่า "จำไม่ได้" TT เศร้ากันเลยทีเดียว เพราะก่อนมาท่องได้แล้ว

วันนี้เลยกะว่าจะงัดเอาสมุดคัด ก ไก่ ออกมาให้เอื้อคัดแล้ว ต้องปัดฝุ่นกันซักหน่อย....

หกปีผ่านไป แม่ก็หวังว่าเอื้อจะก้าวต่อไปอย่างมั่นใจ เข้าใจ สุขใจ และยอมรับได้ทุกอย่างทั้งดี และร้ายที่ผ่านเข้ามา......

แม่รักเอื้อครับ

Create Date : 16 พฤษภาคม 2554 Last Update : 16 พฤษภาคม 2554 16:31:49 น. Counter : 938 Pageviews.		2 comments
Share Tweet