รักที่ซู้ดด....

ช่วงนี้เอื้อเป็นเด็กดีน่ารักมากมาย หลังจากที่ก่อนหน้านี้องค์ลง งอแง พูดไม่รู้เรื่องเป็นพัก ๆ หวังว่าคงไม่ใช่เป็นช่วงโปรโมชั่นเท่านั้นนะ -"-

เมื่อวานแม่ไปรับเอื้อช้าไป 10 นาที เหลือเอื้ออยู่คนเดียวกับคุณครู เอื้อโวยวายทำไมคุณแม่มารับช้า เพื่อนไปกันหมดแล้ว และบลา ๆ ๆ ๆ แม่ก็อธิบายว่า เพื่อนแม่มาหาที่บ้าน แล้วออกมารับเอื้อด้วยกัน ทำให้ช้านิดหน่อย เขาชื่อเจเน็ท เป็นคนอังกฤษ เดี๋ยวเอื้อทักทายเจเน็ตด้วยนะ เอื้อหยุดบ่น แต่ถามเรื่องเจเน็ตแทน อืมม ผ่านไปที --"

ปกติเอื้อจะเขินมากเวลาเจอคนแปลกหน้า แต่จากที่สังเกตุดู เอื้อจะเป็นกับคนไทย แต่ถ้าคนอังกฤษ เอื้อกลับเป็นคนละคน พอเจอเจเน็ต เอื้อก็ทักทาย "Hello!" ขึ้นรถได้ เอื้อก็รัดเข็มขัดนิรภัยเอง (ปกติขึ้นรถเรา แม่ต้องทำให้ -"-)
เจเน็ตถาม "What's your name?"
เอื้อ "Vijak"
เจเน็ต "My name is Janet. Did you enjoy in the school?"
เอื้อ "Yes"
เจเน็ต "Do you have homework?"
เอื้อ "I don't know"
และ บลา ๆ ๆ ๆ

เอื้อตอบเจเน็ตทุกคำถาม ต่างจากตอนปีใหม่พาเอื้อไปทำบุญ พอเจอคนไทย พระไทย พูดกับเอื้อ เอื้อก็เอาแต่เดินหนี ไม่พูดไม่คุยอะไรทั้งนั้น ตอนนั้นทำเอาคุณพ่อเอื้อหัวเสียเลยทีเดียว!!!

หลังจากแยกกับเจเน็ต ระหว่างเดินเข้าบ้านแม่โชว์แผลที่นิ้วให้เอื้อดู ผลจากที่ดึงหนังที่นิ้ว แล้วเป็นแผลเล็ก ๆ เอื้อจากที่เดินสบายมีแม่หิ้วกระเป๋านักเรียนให้ เอื้อรีบคว้ากระเป๋านักเรียนไปจากแม่ พร้อมกับบอกว่าเอื้อถือเอง คุณแม่จะได้ไม่เจ็บ พอถึงบ้านปกติแม่ต้องเดินอ้อมไปเข้าหลังบ้าน เพราะไม่มีกุญแจหน้าบ้าน (คุณพ่อเอื้อเอาไป) ส่วนเอื้อยืนรอหน้าบ้านอย่างสบาย แต่วันนี้พอแม่ถามว่า "จะให้แม่เดินไปเปิดประตู หรือเอื้อจะ" (ยังพูดไม่ทันจบ) เอื้อตอบอย่างฉะฉาน "เอื้อไปเอง คุณแม่รออยู่ตรงนี้นะ" แล้วก็รีบวิ่งไปอย่างเร็ว นี่ขนาดแผลเท่ามดนะเนี้ย!!!

ปิดท้ายด้วยรูปน้ำตานองหน้า หลังจากดูโดราเอม่อนแล้วโศก (ฉากที่ต้องแยกจากกันอะไรทำนองนี้)

Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2554 Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2554 19:40:41 น. Counter : 833 Pageviews.		5 comments
Share Tweet