หลังจากที่คุณย่า พูดหลายครั้งแล้วว่าให้ไปฉีดวัคซีนไข้หวัดใหญ่ทั้งคุณพ่อ แม่ และเอื้อ ในที่สุดเราก็ได้ไปหาหมอกันในวันอาทิตย์ที่ผ่านมา
ช่วงที่อยู่บนรถคุณพ่อบอกเอื้อว่าจะพาเอื้อไปให้หมอฟันดูด้วยว่าฟันที่บิ่นนี่ต้องทำอะไรรึเปล่า ตอนนั้นก็เห็นเอื้อเฉย ๆ
แต่พอถึงโรงพยาบาลเท่านั้นล่ะ เอื้อไม่ยอมเดินเข้าไปข้างใน ดึงมือแม่ไว้แล้วก็ชี้ไปที่รถ จะให้กลับบ้านอยู่ท่าเดียว
ที่สุดก็ให้คุณพ่อเอื้ออุ้มเข้าไป...
พอติดต่อเวชระเบียนเรียบร้อยแล้ว ก็เข้าไปในห้องตรวจสุขภาพ เพื่อชั่งน้ำหนัก วัดความดัน ส่วนเอื้อก็วัดไข้ โดยมีพยาบาลเอาแผ่นวัดไข้ มาแปะที่หน้าผากเอื้อ
เอื้อก็เริ่มร้องไห้ตั้งแต่ก้าวเข้าห้องตรวจสุขภาพเลย ผลมาจากที่คุณพ่อบอกเอื้อว่าจะพาเอื้อมาให้หมอฟันดูฟันที่บิ่น
แต่พอเอื้อรู้ว่าไม่ต้องเจอกับหมอฟัน เอื้อก็ยิ้มออกทันที นี่ขนาดยังไม่เคยเจอหมอฟันมาก่อนยังกลัวซะขนาดนี่ ไม่รู้ว่าถ้าไปเจอจริง ๆ จะเป็นอย่างไงบ้าง
สุดท้ายเอื้อไม่ต้องฉีด เพราะคุณหมอไม่แนะนำให้ฉีดในเด็กเล็ก
ส่วนคุณพ่อเอื้อ ก็ฉีดวัคซีนไวรัสตับอักเสบบีไป...
ส่วนแม่ก็เจาะเลือดเพื่อดูว่ามีภูมิ หรือเชื้อไวรัสตับอัเสบบีหรือเปล่า
เปลี่ยนเป้าหมายกันซะงั้น
แล้วเรา 3 คน ก็สวัสดีคุณหมอใจดี กลับบ้านอย่างสบายใจที่ได้เสียเงินแล้ว
เป้าหมายกะพาลูกไปฉีดยา คนถูกฉีดดันเป็นพ่อกับแม่ซ่ะนี่
วันหลังคุณพ่อจะไปบริจาคเลือด อย่าลืมพาลูกไปดูน่ะจะได้ให้ลูกคุ้นเข็มกับเลือด