ช่วงนี้ขี้เกียจสุด ๆ คือทำอะไรทำได้นะ แต่พอจะอัพบล็อกก็หมดมุขกันซะอย่างงั้น ทำเอาแฟนนานุแฟนหายหมด เพราะไม่มีอะไรให้ติดตาม จริงๆ แล้วก็มีทริปช่วงปิดกลางเทอมหนึ่งที่ผ่านมาเขียนไปได้ครึ่ง ๆ กลาง ๆ ก็เลยไม่ได้ลงซะที ไม่รู้จะได้ลงไหมนี่?!?!?!
ชีวิตตอนนี้เอื้อก็คงมีความสุขที่สุด เมื่อเทียบกับคุณพ่อเอื้อที่กำลังเติมไฟกันอย่างแรง จนกลัวว่าจะเกรียมกันไปซะก่อน ก็พอนึกสภาพนักเรียน ป. เอก ออกอ่ะนะ คือถ้าไม่ใช่พวกเก่งมาก ก็ขยันมาก หรือทั้งสองอย่าง แต่คุณพ่อเอื้อนี่เป็นแบบไม่เข้าพวก คือเป็นพวกมากับดวงบวกความพยายามนิดหน่อย แต่คราวนี้คงไม่ใช่อย่างที่ผ่านมา -"- อืม....เห็นใจ ๆ แต่ยังไงก็ต้อง "จบ"!!!!!
ส่วนอิแม่ก็เหมือนเดิม เป็นฝ่ายเสบียง ดูแลบ้าน ดูแลเอื้อเป็นหลัก บางคนก็ถาม..."ทำได้ไงพี่ ไม่เบื่อเหรอ?" คำตอบ "ไม่มีเวลาให้เบื่อเลย" เพราะตื่นเช้าก็เข้าครัวทำอาหาร จัดการเอื้อไปโรงเรียน เก็บครัว เช็ดครัวกว่าจะเสร็จ 10 โมงแล้ว จากนั้นทำความสะอาดบ้าน ซัก-รีด ก็จะเที่ยงแล้ว ทำอะไรส่วนตัวบ้างอะไรบ้าง ก็จะบ่าย 3 ก็ถึงเวลาไปรับเอื้อแล้ว เอื้อกลับมาก็ยุ่งเรื่องอาหารเย็น สอนหนังสือบ้าง เล่นกันบ้าง ก็ถึงเวลานอน สรุปหนึ่งวันผ่านไป แบบไม่มีโหมดให้ได้เบื่อกันเลย!!!!!
แล้วเอื้อล่ะ เป็นไงบ้าง?? อย่างที่บอกไปแล้ว เอื้อมีความสุขกว่าใคร ส่วนเรื่องที่ไม่ชอบที่ไทยมานี่ก็ยังไม่ชอบอยู่เช่น ไม่ชอบตัดผม(หรือว่าแม่ตัดไม่หล่อ???) ครั้งก่อนเอื้อบอกให้โกนหัวให้เอื้อเลย เพราะเอื้อชอบกินม่ามา ยังไงก็หัวก็ล้าน (อันนี้แม่บอก ถ้ากินม่ามาจะทำให้ผมล่วง หัวล้าน ฮีก็เลยจะให้แม่โกนซะเลย) ส่วนตอนนี้ผมยาวแล้ว แม่จะตัดให้ก็บอกว่าจะตัดวันอื่น สัญญาว่าจะตัดวันอื่น แต่วันอื่นของเอื้อนี่ก็ไม่รู้วันไหนเหมือนกัน แม่บอกให้ระบุให้ชัดว่าวันที่เท่าไหร่ เอื้อก็ไม่ตอบ!?!?! แบบนี้เมื่อไหร่จะได้ตัด
อีกเรื่องคือเรื่องไม่ชอบไปโรงเรียนแม้ว่าจะไม่ร้องไห้ ครำครวญแบบที่ไทย แต่เกือบทุกเช้า ก็จะถามว่าวันนี้ไปโรงเรียนไหม? ถ้าคำตอบคือไป ก็จะทำหน้าเศร้า แต่ถึงเวลาไปโรงเรียนก็ยอมไปแต่โดยดี ไม่รู้ทำไมไม่ชอบไปโรงเรียนนักฮึ?!?!?!?!
ยิ่งตอนนี้ผลสำรวจ IQ เด็กไทยต่ำเตี้ย ก็ไม่รู้ว่าจริงเท็จ แค่ไหน ทำเอาคิดไปเองว่าหรือเอื้อเป็นหนึ่งในกลุ่มนี้ เฮ้อ....!!!!!
ถึงจะไม่ได้ฉลาดล้ำ ความจำไม่เลิศ แต่ปีกว่า ๆ ที่นี่ เอื้อก็พอจะมีใบประกาศจากโรงเรียนมาบ้าง
ใบแรกตอนอยู่ Reception Class รางวัล Special Award for working so hard and learning lots about symmetry
ใบที่สองอยู่ Year 1 รางวัล Star Award for woring very hard in numeracy and learning lots of new things
ตอนแรกก็แอบคิดว่าเขาคงแแจกทุกคน หรือไม่ก็เวียน ๆ กัน แต่พอปีนี้ได้ไปเห็นตอนที่โรงเรียนแจกถึงได้รู้ว่าเขาแจกชั้นละ 2-3 รางวัลเท่านั้น แล้วปีหนึ่งก็มีไม่กี่ครั้ง ดังนั้นก็ต้องเด่นจริง ๆ ล่ะ ^_^
ปิดท้ายด้วยเอื้อขาโจ๋!!!
แล้วก็จบกันดื้อ ๆ อย่างนี้ล่ะ --"
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
คิดถึงเหมือนเดิมคะ