วันที่ 3 ตุลาคม 2552
แม้ว่าฝนจะตกแค่ปรอย ๆ แต่ลมแรงมากทีเดียว แต่ถึงลมจะแรงแค่ไหนบ้านเราก็สู้ไม่ถอย รวมทั้งเอื้อด้วย เสื้อกันฝนแบบบาง ๆ ที่มีขายในร้านสะดวกซื้อที่บ้านเราเอาไม่อยู่เลยคุณเอ่ย ปลิวว่อนเลย ตอนที่ฟังคุณพ่อเอื้อบอกว่ามันใช้ไม่ได้ก็ยังไม่ค่อยเข้าใจ แต่พอลองใช้แล้วก็เห็นผลทันตา มันปลิวไปทุกทิศทุกทาง แทนที่จะกันฝนให้เรามันกับเป็นภาระที่ต้องคอยจับไม่ให้มันปลิว เฮ้อ!! กว่าจะถึงสถานีรถไฟคงได้ป่วยกันบ้างล่ะ แต่โชคยังดีที่คุณพ่อเอื้อเรียกแท็กซี่ได้ พอถึงสถานีรถไฟลมก็ยังคงแรงอยู่ อากาศเย็นบวกลมแรงนี่มันหนาวได้ใจจริง ๆ นึกถึงนี่ยังไม่ใช่ฤดูหนาว แล้วถ้าฤดูหนาวมันจะขนาดไหนกันนี่... T_T ใคร ๆ ก็บอกว่าเดี๋ยวก็ชิน ก็หวังว่าจะเป็นเช่นนั้นล่ะนะ เพราะนี่ขนาดแค่จะออกไปถ่ายรูปบรรยากาศรอบ ๆ ที่พัก ยังคิดแล้วคิดอีก - -"
วันนี้เราจะขึ้นรถไฟไปเมืองแมนเชสเตอร์ เป้าหมายคือพิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์ MOSI (Museum of science & industry) แค่เห็นชื่อก็พอเดาออกแล้วเนอะว่าเกี่ยวกับอะไร เราไปเดินดูแค่ 2 Hall คือเครื่องบิน กับรถไฟ หลังจากนั้นก็แวะช็อบปิ้งที่ห้างคนยาก "Primark" เพื่อซื้อชุดนักเรียนให้เอื้อ แต่ดันไม่มีขายที่นี่ เราเลยต้องไปที่ BHS (British Home Store) ที่ๆ โรงเรียนเอื้อแนะนำมา ซึ่งก็ไม่ผิดหวังเราได้เสื้อเชิ้ตสีขาว 3 ตัว กางเกงขายาวสีเทา 2 ตัว ถุงเท้าสีเทา 4 คู่ เบ็ดเสร็จ 15 ปอนด์ - -' ไม่รวมของที่ไม่จำเป็นแต่เอื้ออยากได้อีก ส่วนที่ Primark ก็ได้เสื้อหนาวให้เอื้อ 2 ตัว จริงๆ ต้องซื้อเยอะ ๆ ให้คุ้มค่ารถไฟ แต่พอดียังไม่คุ้นเคยขอแค่นี้ก่อนล่ะกัน พอมาส่งคุณปู่ คุณย่ากลับเมืองไทยค่อยช็อบอีกที
วันที่ 4 ตุลาคม 2552
เดินเที่ยวหมู่บ้านข้างมหา'ลัย และโรงเรียนเอื้อ อย่างที่บอกว่าที่นี่บรรยาการดีมั่ก มาก ทุ่งหญ้า ภูเขา ลำธาร ^o^ แม้แดดจะออก แต่ไม่มีความรู้สึกร้อนแม้แต่น้อย เหนื่อยยังไงก็ไม่มีเหงือ ดังนั้นจะเห็นได้ว่าเอื้อใส่ชุดคล้าย ๆ กันแม้ว่าจะเป็นคนละวัน ^_^
วันที่ 5 ตุลาคม 2552
วันนี้เอื้อต้องไปโรงเรียนวันแรก ก็เหมือนเดิมเริ่มต้นด้วยการร้องห่มร้องไห้ "เอื้อไม่ไปโรงเรียน" ก็ให้ร้องไห้ให้พอ พอสงบลงก็มาคุยกันด้วยเหตุด้วยผลว่าทำไมถึงไม่อยากไปโรงเรียน เอื้อตอบไม่ได้ ในที่สุดเอื้อก็แต่งตัวหล่อด้วยเสื้อเชิ้ตสีขาว กางเกงขายาวสีเทา ถุงเท้าเทา และร้องเท้าหนังสีดำ เอื้อยอมเดินไปโรงรียน พร้อมผู้ติดตามอีก 3 คือคุณปู่ คุณพ่อเอื้อ และแม่ โรงเรียนเข้า 8:55 น. เราไปถึงโรงเรียนประมาณ 8:50 น. พอถึงโรงเรียนคุณพ่อเอื้อก็ไปคุยกับเจ้าหน้าที่ ส่วนครูใหญ่ก็พาแม่กับเอื้อไปห้องเรียน reception class มีคุณครูประจำชั้นชื่อ..(เรียกยากมากแม่ยังไม่สามารถออกเสียงได้ - -" ) ขนาดคุณครูเองยังบอกว่าชื่อเขาออกเสียงยาก คุณครูให้เอื้อเลือกตำแหน่งแขวนของใช้ส่วนตัว เช่นเสื้อโค้ท กระเป๋า มีหลายรูปให้เลือก มีบ้าน มีหมีแพนด้า ต้นไม้ พระอาทิตย์ ฯ เอื้อเลือก "sun shine" (พระอาทิตย์ส่องแสง) แล้วแม่ก็แขวนเสื้อโค้ทไว้ให้ คุณครูประจำชั้นดูใจดีมาก แม่บอกคุณครูว่าเอื้อยังพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ คุณครูก็บอกว่า "เดี๋ยวก็จะได้เองค่ะ" เอื้อดูกลัว ๆ เกร็ง ๆ แต่ก่อนออกมาแม่เห็นคุณครูนั่งเล่านิทานให้เด็ก ๆ ฟัง หวังว่าวันแรกของเอื้อคงไปได้ดีนะลูกนะ
แม่น้องเอื้อเป็นยังไงบ้างเอ่ยช่วงนี้ ยุ่งๆ ไหมคะ คงยังมีหลายเรื่องให้ทำกัน
ช่วงนี้วากำลังยุ่งเลยค่ะ เลยขอมาลาพักบลอคสักพักนะคะ