รักทุกคน...
เอื้อเป็นเด็กมีนิสัยขี้แกล้ง เช่นแม่บอกว่าอย่าเอานิ้วแหย่พัดลมนะลูก เอื้อก็จะเดินไปที่พัดลม แล้วมองมาที่แม่ จากนั้นก็ทำชี้นิ้วไปที่พัดลมแบบให้ใกล้ที่สุด พอแม่บอกว่า "ไม่แหย่นะ" ก็วิ่งออกมา แล้วหัวเหราะคิกคัก จะทำแบบนี้จนกว่าแม่จะไม่สนใจ
หรือไม่ก็...ถ้าไปเดินเล่นกันก็จะทำท่าโก่งโคงทำเหมือนจะนอนลงบนพื้นถนน พอแม่บอกว่า "ไม่ ๆ ๆ" ก็ลุกขึ้น แล้วก็หัวเราะคิกคัก แล้วก็ทำอีก แบบว่าไม่ทำจริงหรอกนะ แต่แกล้งทำไป กลัวว่าแม่จะเหงาหน่ะ...
หรือไม่ก็ลากที่ตักผงที่เป็นเหล็กให้ครูดกับถนนเสียงดัง "ครื้ด ๆ ๆ" จนแม่ต้องรีบวิ่งไปจับมือไว้ เพราะกลัวชาวบ้านชาวช่องเขาจะสรรเสริญกัน แต่เอื้อกลับหัวเราะชอบใจ พอแม่เผลอ ๆ ก็ทำอีก แล้วก็หัวเราะชอบใจ ที่เห็นแม่ทำท่าตกใจ
จนเป็นที่รู้กันว่าสนุกเขาล่ะ
และเอื้อก็ไม่ใช่เด็กช่างประจบ แต่ที่เป็นสุดสวาทของคุณปู่ คุณย่า ก็เพราะว่า ถ้าคุณปู่กับคุณย่านั่งอยู่ใกล้ ๆ กันก็จะโอบกอดทั้งปู่กับย่า หรือถ้าพ่อกับแม่เดินมาพร้อม ๆ กัน มือนึงโอบขาคุณพ่อ อีกมือนึงโอบขาแม่ แบบว่ากลัวคนใดคนหนึ่งจะน้อยใจ...
หรือจะขึ้นไปนอนก็จะต้องให้ทุกคนเดินมาส่งถึงห้องนอน ไม่งั้นไม่ยอมขึ้นถ้าไม่มาส่งให้ครบทุกคน....
และนี่ล่ะ "รักทุกคนของเอื้อ"...
เอ๋ นิสัยเหมือนพ่อเปล่าหว่า ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ
แหมทุกคนรัก ก็ต้องรักทุกคนกลับเป็นธรรมดาจริงไหมจ๊ะน้องเอื้อๆ