“ปาฏิหาริย์ไม่ใช่การเดินบนน้ำ หรือบินอยู่บนอากาศ แต่ปาฏิหาริย์คือการเดินอยู่บนผืนดินและมีความสุขในทุกย่างก้าว”

ติช นัท ฮันท์

333 .. บาปจากการพูด











บาปจากการพูด





เขียนโดย... cho presley จากกระทู้ 'พูดเท็จ-ส่อเสียด-หยาบคาย-เพ้อเจ้อ 4 อกุศลบาปทางวาจา' ในเว็บ bp.or.th





บาปจากการพูด หรือ บาปทางวาจา มีอยู่ 4 ประการ




พูดเท็จ = เอาเรื่องไม่จริงมาพูด

พูดส่อเสียด = พูดจาให้คนทะเลาะกัน โกรธกัน

พูดคำหยาบ = พูดจามีเจตนาให้คนอื่นโกรธ

พูดเพ้อเจ้อ = กล่าววาจาที่ไม่มีหลักฐาน





ขอเชิญตรวจสอบบาปทั้งสี่ ทีละข้อ




1. พูดเท็จ .. พระไตรปิฏกเขียนว่า 'เมื่อเขาไม่รู้ก็บอกว่ารู้บ้าง เมื่อรู้ก็บอกว่าไม่รู้บ้าง เมื่อไม่เห็นก็บอกว่าเห็นบ้าง เมื่อเห็นก็บอกว่าไม่เห็นบ้าง' .. เป็นผู้กล่าวเท็จ ทั้งที่รู้อยู่ เพราะเหตุตนบ้าง เพราะเหตุผู้อื่นบ้าง เพราะเหตุเห็นแต่สิ่งเล็กน้อยบ้าง’





ลักษณะ 7 ประการของการพูดเท็จ



ปด = โกหกจังๆ

ทนสาบาน = ทำผิดไม่ยอมรับ

ทำเล่ห์กระเท่ห์ = อวดอ้างสรรพคุณเกินจริงให้หลงเชื่อ

มารยา = แสร้งทำให้หลงเชื่อ

ทำเลศ = ให้ผู้อื่นตีความคลาดเคลื่อนเอาเอง

เสริมความ = พูดเรื่องมีมูลน้อย ให้เป็นเรื่องใหญ่ขึ้น

อำความ = ปกปิดเรื่องมากให้เป็นเรื่องเล็ก



การพูดเท็จ คือ เจตนาให้ฟังผิดไปจากความจริง รวมทั้งพูดให้ผู้อื่นหลงผิดด้วย .. บาปข้อนี้ ทำได้ง่าย .. บางคนทำเป็นอาจิณ โกหกเล็กๆน้อยๆ มาตั้งแต่เด็ก .. นานเข้าก็ติดเป็นนิสัย












2. พูดส่อเสียด .. พระไตรปิฏกเขียนว่า 'ได้ฟังข้างนี้ แล้วนำไปบอกข้างโน้น เพื่อทำลายพวกข้างนี้บ้าง หรือฟังข้างโน้นแล้วนำไปบอกข้างนี้ เพื่อทำลายข้างโน้นบ้าง' .. ยุพวกที่พร้อมเพรียงกัน ให้แตกกัน พอใจเมื่อคนแตกกัน ยินดีในความแตกกันของกลุ่ม ชื่นชมในพวกที่แตกกัน











3. พูดคำหยาบ .. พระไตรปิฏกเขียนว่า ‘กล่าววาจาที่เป็นคำหยาบอันเผ็ดร้อนแก่ผู้อื่น อันขัดใจผู้อื่น อันใกล้ความโกรธ ไม่เป็นไปเพื่อความสงบจิต’




ลักษณะ 8 ประการของการพูดคำหยาบ



ด่า = พูดว่ากล่าว

ประชด = พูดยกจนลอย

กระทบ = เปรียบเปรยให้เจ็บแค้นใจ

แดกดัน = เสียดสี

ล้อเลียน = พูดปมด้อย

สบถ = แช่ง

หยาบโลน = คำที่สังคมรังเกียจ

อาฆาต = พูดให้หวาดกลัว











4. พูดเพ้อเจ้อ
.. พระไตรปิฏกเขียนว่า ‘พูดในเวลาที่ไม่ควรพูด พูดเรื่องที่ไม่เป็นจริง พูดเรื่องไม่เป็นประโยชน์ พูดเรื่องไม่เป็นธรรม พูดเรื่องไม่เป็นวินัย กล่าววาจาไม่มีหลักฐาน ไม่มีที่อ้าง ไม่มีที่สุด ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ โดยกาลไม่สมควร’



ตัวอย่างที่มีให้กันทั่วไป เช่น อ่านข่าว Gossip ดารา แล้วนำมาเม้าท์กระจายให้ผู้อื่นฟัง นี่ละ พูดเพ้อเจ้อแล้ว .. เพราะเรานำมาพูดต่อโดยไม่มีหลักฐาน เรื่องจริงหรือไม่จริงก็ยังไม่รู้เลย อย่างนี้ เป็นบาปจากการพูดชนิดหนึ่ง.




สรุปแล้วการพูดก็สามารถสร้างบาปหรือสร้างบุญให้กับผู้พูดได้

เมื่อรู้อย่างนี้แล้วก็คงต้องระวังกันบ้าง

อย่าเผลอปล่อยวาจาง่ายๆแบบนกแก้วนกขุนทอง เพราะอาจจะได้บาปแบบไม่รู้ตัว





















ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ท



ธรรมสวัสดี



ร่มไม้เย็น ค่ะ





 

Create Date : 06 พฤษภาคม 2556
0 comments
Last Update : 18 พฤษภาคม 2556 16:52:44 น.
Counter : 7970 Pageviews.


ร่มไม้เย็น
Location :
นนทบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 127 คน [?]







เริ่มเขียน Blog เมื่อวันที่ 27 มิถุนายน พ.ศ.2551


เริ่มนับจำนวนผู้เข้าเยี่ยม เมื่อเวลา 18.15 น.



Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2556
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
6 พฤษภาคม 2556
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add ร่มไม้เย็น's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.