Bloggang.com : ร่มไม้เย็น : 53 .. ยึดติด

53 .. ยึดติด

เขียนโดย… พระไพศาล วิสาโล / รินใจ

จากกระทู้ Dhamma Talk เว็บ tamdee.net

‘สุด’… ได้เลขท้าย 3 ตัวมาจากหลวงพ่อ เลยแทงไป 15 บาท ปรากฏว่าถูกเผง ได้มา 600 บาท เขาดีใจมาก เที่ยวอวดใครต่อใครในหมู่บ้านว่าถูกหวย แต่พอรู้ว่า ‘คอน’ ซึ่งเป็นเพื่อนบ้าน ก็แทงหวย 3 ตัว ถูกเหมือนกัน แต่ได้เงินมากกว่าคือ 2,000 บาท เพราะแทงมากกว่า ‘สุด’ เลยยิ้มไม่ออก หงอยไปทั้งวัน แถมยังโมโหตัวเองที่แทงน้อยไป

‘ใจ’ ไปเที่ยวไนท์บาซ่า เห็นผ้าพื้นเมืองลายงาม ราคา 500 บาท แต่เธอต่อได้ 350 บาท จึงคว้าผ้าผืนนั้นกลับโรงแรมด้วยความดีใจ แต่พอรู้ว่า ‘ไก่’ เพื่อนร่วมห้องก็ซื้อผ้าแบบเดียวกันมา แต่ได้ราคาถูกกว่าคือ 300 บาท ‘ใจ’ ก็หุบยิ้มทันที ไม่รู้สึกโปรดปรานผ้าของตนอีกต่อไป

แม้เราจะมี “โชค” หรือได้ของดีที่ถูกใจ แต่หากไปเปรียบเทียบกับของคนอื่นเมื่อใด สุขก็อาจกลายเป็นทุกข์ทันที หากรู้ว่าคนอื่นได้มากกว่า ได้ของดีกว่า หรือได้ของที่ถูกกว่า ส่วนของดีที่เราได้มา กลับด้อยคุณค่าไปถนัดใจ บางครั้งอาจทำให้เราทุกข์กว่าตอนที่ยังไม่ได้ของนั้นมาด้วยซ้ำ

ที่จริงไม่ต้องไปเทียบกับของคนอื่นก็ได้ เพียงแค่เห็นของรุ่นใหม่วางขายหรือโฆษณาตามสื่อต่าง ๆ ก็เกิดความไม่พอใจในของเดิมที่มีอยู่ทันที ทั้ง ๆ ที่มันก็ยังใช้ได้ดี ไม่มีปัญหาอะไรรบกวนใจ ยกเว้นข้อเดียวคือ มันสู้ของใหม่ที่วางขายไม่ได้ ทั้ง ๆ ที่มีของดีอยู่กับตัว แต่คนเราแทนที่จะพอใจกลับรู้สึกเป็นทุกข์ เพียงเพราะใจไปจดจ่ออยู่กับสิ่งดีกว่า (หรือมากกว่า) ที่ตัวเองยังไม่มี

แต่เมื่อใดก็ตามที่ของชิ้นนั้น เกิดมีอันเป็นไป เช่นทำตกหล่นหรือถูกขโมยไป เราก็จะกลับมาเห็นคุณค่าของมัน และนึกเสียใจที่เสียมันไป จะกินจะนอนก็ยังนึกถึงมันด้วยความเสียดาย ทั้งหมดนี้ไม่ได้เกิดขึ้นในกรณีที่เป็นสิ่งของเท่านั้น แต่ยังเกิดกับกรณีที่เป็นคนด้วย เช่น คนรัก หรือแม้แต่พ่อแม่และลูก

ผู้คนจำนวนมาก ไม่เห็นคุณค่าหรือมีความสุขกับคนใกล้ชิด เพราะไปนึกเปรียบเทียบคนอื่นว่าเขามีพ่อแม่ คนรัก หรือลูกที่ดีกว่าเรา แต่วันใดที่เราเสียเขาไป เราถึงจะกลับมาเห็นคุณค่าของเขา และเศร้าโศกเสียใจจนถึงกับกินไม่ได้นอนไม่หลับเลยทีเดียว เฝ้าหวนคำนึงถึงวันคืนเก่า ๆ ที่เขาเคยอยู่กับเรา

คนเรามักทุกข์ เพราะจดจ่ออยู่กับสิ่งที่ยังไม่มี หรืออาลัยในสิ่งที่สูญเสียไป พูดให้ครอบคลุมกว่านั้นก็คือ ทุกข์เพราะใจยังติดยึดอยู่กับอนาคตและอดีต อนาคตและอดีตที่ว่ามิได้หมายถึงสิ่งดี ๆ ที่ยังไม่มีหรือที่เสียไปเท่านั้น แต่ยังรวมถึงสิ่งไม่พึงปรารถนาที่(คาดว่า)รออยู่ข้างหน้า เช่นอุปสรรค และสิ่งไม่พึงปรารถนาที่พานพบ เช่น คำต่อว่า หรือการกระทำที่น่ารังเกียจ

คำตำหนิติเตียน ไม่ว่าจะรุนแรงแค่ไหน แต่ก็ทำอะไรเราไม่ได้ หากเราไม่เก็บเอามาคิดซ้ำคิดซาก คำพูดเหล่านั้นผ่านพ้นไปนานแล้ว แต่ที่ยังบาดใจเราอยู่ก็เพราะ เราไม่ยอมปล่อยวางมันต่างหาก ยิ่งคิดคำนึงถึงมันมากเท่าไร ก็ยิ่งซ้ำเติมตัวเองมากเท่านั้น

การเอาเปรียบ กลั่นแกล้ง ทรยศ หักหลัง ก็เช่นกัน แม้เป็นอดีตไปนานแล้ว แต่เราก็ยังทุกข์อยู่กับเหตุการณ์ดังกล่าว ไม่ใช่เพราะเขายังทำเช่นนั้นกับเราอยู่ แต่เป็นเพราะเราชอบย้อนภาพอดีตกลับมาฉายซ้ำในใจ อย่างไม่ยอมเลิกรา ย้อนแต่ละทีก็เหมือนกับกรีดแผล ลงไปที่ใจ หยุดย้อนอดีตเมื่อใด ใจก็หายเจ็บเมื่อนั้น

อดีตเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว ส่วนอนาคตยังมาไม่ถึง แต่จะมาถึงหรือไม่ ไม่มีใครรู้ได้ แต่บ่อยครั้งเรากลับยึดมั่นสำคัญหมายอย่างเป็นจริงเป็นจังว่า มันจะต้องเกิดขึ้นแน่ เท่านั้นยังไม่พอ ถ้าเป็นเรื่องแง่ลบด้วยแล้ว เรามักจะวาดภาพไปในทางเลวร้าย แล้วก็ยึดมันเอาไว้ไม่ให้คลาดไปจากใจ ทั้ง ๆ ที่ยิ่งคิดก็ยิ่งทุกข์

ชายผู้หนึ่งเดินขึ้นตึกไปหาหมอ เพื่อฟังผลตรวจโรค พอหมอบอกว่าพบก้อนมะเร็งระยะที่สองในปอดของเขา เขาก็ถึงกับทรุด เข่าอ่อนเดินไม่ได้ กลับถึงบ้านก็กินไม่ได้ นอนไม่หลับ ซึมไปเป็นเดือน ส่วนหญิงผู้หนึ่ง ป่วยกระเสาะกระแสอยู่นานหลายสัปดาห์ แล้ววันหนึ่งหมอก็บอกว่า เธอเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายที่ตับ จะอยู่ได้ไม่เกิน 3 เดือน ปรากฏว่าผ่านไปแค่ 12 วัน เธอก็สิ้นใจ

ทั้งสองกรณี ไม่ได้ทรุดฮวบเพราะโรคมะเร็งเล่นงาน แต่เป็นเพราะใจเสีย ทันทีที่ได้ยินข่าวร้าย ใจก็นึกภาพอนาคตของตัวเองไปในทางเลวร้าย ยิ่งผู้ป่วยรายที่สองด้วยแล้ว เธอนึกไปถึงวันตายของตัวเองเลยทีเดียว แถมยังปรุงแต่งไปในทางที่มืดมน เท่านั้นไม่พอ เธอยังหมกมุ่นกับภาพดังกล่าวไม่หยุดหย่อน ทั้ง ๆ ที่มันยังไม่เกิดขึ้น ผลก็คือถูกความทุกข์ท่วมทับจนมิอาจทานทนต่อไปได้

บ่อยครั้งเราเป็นทุกข์เพราะเรื่องที่ยังมาไม่ถึง การสอบไม่ติดหรือตกงาน โดยตัวมันเอง ไม่ก่อปัญหาแก่เรามากเท่ากับใจที่ปรุงแต่งไปล่วงหน้าว่า นับแต่นี้ไปชีวิตจะลำบากยากแค้นเพียงใด แล้วจะอยู่ดูโลกนี้ต่อไปได้อย่างไร แต่เมื่อเวลาผ่านไปก็อาจพบว่า ที่แท้เราตีตนก่อนไข้ไปเอง เพราะปัญหาต่าง ๆ ที่ตามมา ไม่ได้หนักหนาสาหัสอย่างที่คิด สามารถแก้ไขให้ลุล่วงไปได้ในที่สุด

อย่างไรก็ตาม เราไม่ได้ปรุงแต่งเหตุการณ์ที่ยังมาไม่ถึงเท่านั้นกับสิ่งที่เกิดขึ้นเฉพาะหน้า บางครั้งเราก็ปรุงแต่งให้เลวร้ายเกินจริง เช่น อยู่รีสอร์ตคนเดียวกลางดึก ได้ยินเสียงผิดปกติ ก็ปรุงแต่งไปทันทีว่าถูกผีหลอก หรือไม่ก็มีคนจะมาทำร้าย เห็นคู่รักกำลังคุยอย่างสนิทสนมกับชายหนุ่มในร้านอาหาร ก็คิดไปทันทีว่าเธอกำลังนอกใจ

การคิดปรุงแต่งที่คลาดเคลื่อนจากความเป็นจริงนั้น เป็นเรื่องธรรมดาของมนุษย์ แต่เมื่อใดที่เราหลงยึดว่ามันเป็นเรื่องจริง เราก็กำลังก่อทุกข์ให้กับตัวเอง แถมยังสามารถสร้างปัญหาให้แก่คนอื่นได้ด้วย

วัยรุ่นนั่งกินอาหารอยู่หน้าร้าน เผอิญขี้นกหล่นใส่หัว แต่เขากลับคิดว่าเจ้าของร้านถ่มน้ำลายใส่หัว จึงทะเลาะกับเจ้าของร้านอย่างรุนแรง สักพักก็ออกจากร้านแล้วกลับมาพร้อมกับพวกอีกหลายคน ควักปืนออกมายิงกราด ถูกภรรยาเจ้าของร้านซึ่งกำลังท้อง 5 เดือนตายคาที่ กลายเป็นฆาตกรที่ถูกตำรวจหมายหัวทันที

การยึดติดสิ่งที่ปรุงแต่งขึ้นเอง เป็นที่มาอีกประการหนึ่งของความทุกข์ ทีแรกเราเป็นฝ่ายปรุงแต่งมันขึ้นมา แต่เผลอเมื่อใดมันก็กลับมาเป็นนายเรา สามารถผลักใจของเราไปสู่ความทุกข์ และชักนำชีวิตของเราไปในทางเสื่อมได้ง่ายๆ กี่ครั้งกี่หนที่เราทำร้ายตัวเองและทำร้ายซึ่งกันและกัน เพียงเพราะหลงเชื่อความคิดที่เราปรุงแต่งขึ้นมา

พูดอย่างนี้ไม่ได้หมายความว่าสิ่งที่ไม่ได้ปรุงแต่งขึ้นมาเอง แต่เป็นความจริงแท้ๆ จะไม่ก่อปัญหา ปฏิเสธไม่ได้ว่าหลายสิ่งหลายอย่างที่สร้างความทุกข์แก่เรา เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ อยู่ในขณะนี้ เช่น รถเสีย เงินไม่พอใช้ ทะเลาะกับคนรัก ลูกคบเพื่อนไม่ดี งานไม่ก้าวหน้า แต่ถ้าเรามัวแต่นึกถึงเรื่องเหล่านี้อยู่ตลอดเวลา ไม่ว่าจะทำอะไร ก็กวาดเอาปัญหาต่าง ๆ มาครุ่นคิดด้วย ทั้ง ๆ ที่ไม่เกี่ยวกันเลย เช่น กำลังทำงานอยู่ ก็ไปกังวลถึงรถ ถึงลูก ถึงพ่อแม่ แล้วยังห่วงคู่รักอีก อย่างนี้แล้วจะไม่ทุกข์ได้อย่างไร

ปัญหาเป็นเรื่องที่ต้องแก้ ไม่ได้มีไว้ให้กลุ้ม แต่เมื่อใดที่เรากวาดเอาปัญหาต่าง ๆ มาทับถมจิตใจทั้ง ๆ ที่ยังไม่ถึงเวลา(หรือไม่ใช่เวลา)ที่จะแก้ไข ก็เตรียมตัวกลุ้มได้เลย นี้เป็นการยึดติดอีกแบบหนึ่ง

อันที่จริงแม้มีปัญหาแค่เรื่องเดียว แต่ถ้าหมกมุ่นอยู่กับมันตลอดเวลา ก็ทำให้คลั่งได้ ทั้ง ๆ ที่เป็นเรื่องเล็กแต่ก็กลายเป็นเรื่องใหญ่ได้ง่าย ๆ เช่น หมกมุ่นกับสิวไม่กี่เม็ดบนใบหน้าวันแล้ววันเล่า ก็อาจทำให้เจ็บป่วยหรือถึงกับทำร้ายตัวเองได้

การยึดเอาปัญหาต่าง ๆ มาทับถมใจ บางครั้งก็ไปไกลถึงขนาดไปกวาดเอาปัญหาของคนอื่นมาเป็นของเราเสียเอง เช่น เพื่อนมาปรึกษาปัญหาชีวิต ก็เลยเอาปัญหาของเขามาเป็นของตนด้วย จนกินไม่ได้นอนไม่หลับ เท่านั้นยังไม่พอบางคนถึงกับแบกปัญหาของประเทศมาไว้กับตัว เลยเป็นเดือนเป็นแค้นกับสถานการณ์บ้านเมือง ทะเลาะกับใครไปทั่วที่คิดต่างจากตน สุดท้ายก็เลยกลายเป็นส่วนหนึ่งของปัญหาบ้านเมืองไป

การยึดติดที่ลึกไปกว่านั้นคือ การยึดติดในตัวตน สาเหตุที่เราทะเลาะกับคนที่คิดไม่เหมือนเรา ก็เพราะเรายึดติดในความคิดของเรา ความสำคัญมั่นหมายว่านี้เป็น “ความคิดของฉัน” สะท้อนถึงความยึดติดในตัวตน หรือที่ท่านพุทธทาสเรียกว่า ยึดติดใน “ตัวกู ของกู” นอกจากความคิดแล้ว เรายังยึดติดสิ่งต่าง ๆ อีกมากมายว่า เป็นตัวฉันของฉัน อาทิ สิ่งของ บุคคล ชุมชน ประเทศ ศาสนา มีอะไรมากระทบกับสิ่งนั้น ก็เท่ากับว่ากระทบ “ตัวฉัน” ด่าว่ารถของฉัน ก็เท่ากับด่าฉันด้วย วิจารณ์ศาสนาของฉันก็เท่ากับวิจารณ์ฉันด้วย

เป็น เพราะเหตุนี้ เมื่อสิ่งของสูญหาย คนรักจากไป เราจึงอดหวนนึกถึงไม่ได้ เพราะใจยังยึดว่าเป็นของฉันอยู่ จึงยังมีเยื่อใยที่ดึงให้ใจย้อนระลึกถึงอยู่เสมอ เวลาให้ของแก่ใครไป ความยึดติดในของชิ้นนั้นก็ยังมีอยู่ จึงเฝ้าดูว่าเขาจะใช้ของชิ้นนั้นหรือไม่ ถ้าไม่ใช้ ก็รู้สึกเป็นทุกข์ที่เขาไม่ได้ใช้ของ “ของฉัน” ญาติโยมหลายคนจึงไม่สบายใจที่พระไม่ได้ฉันอาหารที่ตนถวาย

ยึดติดในตัวตนอีกอย่างคือ การยึดมั่นสำคัญหมายว่า ฉันเก่ง ฉันหล่อ ฉันเป็น ส.ส. ฯลฯ ไปไหนก็ อดตัวพองไม่ได้ อยากแสดงบารมีให้ใครรู้ว่า “นี่กูนะ” อยู่ที่ใดก็ต้องการให้คนชื่นชม สรรเสริญ เคารพ นบไหว้ แต่ถ้าไม่ได้รับการปฏิบัติดังกล่าว ก็จะโมโหขุ่นเคือง จนอาจคำรามว่า “รู้ไหมว่า กูเป็นใคร ?” ยิ่งเจอคำวิจารณ์ด้วยแล้ว ยิ่งทนไม่ได้เข้าไปใหญ่

การยึดติดใน “ตัวกู ของกู หรือนี่กูนะ” เป็นรากเหง้าแห่งความทุกข์นานัปการ นำไปสู่การกระทบกระทั่งขัดแย้งและทำร้ายกัน ขณะเดียวกันก็ทำให้เกิดความเครียดบีบคั้นภายในเมื่อประสบกับสิ่งที่ไม่พึงปรารถนา ใช่แต่เท่านั้นแม้ได้สิ่งที่พึงปรารถนา ก็ยังทุกข์เพราะได้ไม่สมใจ หรือทุกข์ที่คนอื่นได้มากกว่า

ที่น่าแปลกก็คือ เราไม่ได้ยึดเอาแค่สิ่งดี ๆ ที่ถูกใจ ว่าเป็นตัวกูของกูเท่านั้น สิ่งที่ไม่ดี ไม่ถูกใจ เราก็ยังยึดเป็นตัวกูของกู อีกเช่นกัน เช่น ความเจ็บปวด เมื่อเกิดกับกาย แทนที่จะเห็นว่า กายปวดเท่านั้น กลับไปยึดเอาว่า “ฉันปวด” ความปวดเป็นของฉัน เมื่อความโกรธเกิดขึ้นกับใจ ก็ยึดมั่นสำคัญหมายว่า “ฉันโกรธ” ความโกรธเป็นของฉัน ความยึดมั่นดังกล่าวรุนแรงชนิดที่ใจไม่ยอมไปไหน มัวจดจ่อวนเวียนอยู่กับความปวด หรือความโกรธนั้น ๆ อย่างเดียว

ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะ ความเผลอของใจ รู้ทั้งรู้ว่ายึดแล้วทุกข์ แต่ก็ยังยึดเพราะขาดสติ ถ้าใจมีสติ ก็จะไม่เผลอยึดต่อไป ความปวดความโกรธยังมีอยู่ก็จริง แต่คราวนี้มันทำอะไรจิตใจไม่ได้ เพราะใจไม่โดดเข้าไปให้ความปวดความโกรธเผาลน เหมือนกองไฟที่ยังลุกไหม้อยู่ แต่ตราบใดที่เราไม่โดดเข้าไปในกองไฟ หากถอยออกมาห่าง ๆ เป็นแค่ผู้สังเกตเฉย ๆ ไฟก็ทำอะไรเราไม่ได้

สติช่วยให้ใจแยกออกมาอยู่ห่าง ๆ จากความเจ็บปวดและอารมณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น กลายเป็น “ผู้ดู” มิใช่ “ผู้ปวด” หรือ “ผู้โกรธ” จากความยึดติดกลายเป็นการปล่อยวาง การปล่อยวางดังกล่าว คือหัวใจของการเป็นอิสระจากความทุกข์ทั้งหลาย เพราะกล่าวอย่างถึงที่สุดแล้ว ความทุกข์ทั้งมวลเกิดจากความยึดติด ยึดติดอดีตกับอนาคต ยึดติดสิ่งที่ปรุงแต่งขึ้นเอง ยึดติดปัญหาต่าง ๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต รวมทั้งยึดเอาปัญหาต่าง ๆ มาเป็นของตน ที่สำคัญคือการยึดติดในตัวตน เมื่อใดที่ปล่อยวางจากความยึดติดดังกล่าวได้ ความทุกข์ก็ไม่อาจทำอะไรเราได้อีกต่อไป

สติช่วยให้เรารู้ตัว เมื่อเผลอไปอาลัยอาวรณ์ในอดีตหรือวิตกกังวลกับอนาคต พาจิตกลับมาอยู่กับปัจจุบัน เมื่อรู้ตัวว่าเผลอไปจมอยู่กับเหตุร้ายที่ผ่านไป แล้วคอยทักท้วงใจไม่ให้หลงเชื่อความคิดปรุงแต่ง เพราะตระหนักว่าความจริงอาจไม่เป็นอย่างที่คิด ในยามที่เผลอกวาดเอาปัญหาต่าง ๆ มาทับถมใจจนหนักอึ้ง สติช่วยให้เราแก้ปัญหาเป็นเปลาะ ๆ เป็นเรื่อง ๆ ไม่เอาปัญหาใดมาครุ่นคิดหากยังไม่ถึงเวลา (หรือไม่ใช่เวลา)ที่จะแก้ เวลาพักผ่อน ก็พักผ่อนเต็มที่ เมื่อถึงเวลาแก้ปัญหา ก็ใช้ปัญญาอย่างเต็มที่ ไม่มามัวตีโพยตีพาย หรือน้อยเนื้อต่ำใจว่า “ทำไมถึงต้องเป็นฉัน?”

ความทุกข์นั้นไม่ได้อยู่ที่ว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับเรา แต่อยู่ที่ว่าเรามีท่าทีหรือรู้สึกอย่างไรกับมันต่างหาก แม้ปัญหาจะหนัก แต่ถ้าเริ่มต้นจากการยอมรับมันว่าเป็นความจริงที่เกิดขึ้นแล้ว ไม่ปฏิเสธผลักไสมันหรือก่นด่าชะตากรรม ตั้งสติให้ได้แล้วหาทางแก้ไขมัน แต่ขณะที่มันยังไม่หายไปไหน ก็ต้องเรียนรู้ที่จะอยู่กับมัน ไม่หวนนึกถึงอดีตอันผาสุก หรือปรุงแต่งอนาคตไปในทางเลวร้าย ขณะเดียวกันก็ไม่หมกมุ่นอยู่กับปัญหา หากปล่อยวางมันบ้าง ความสุขก็หาได้ไม่ยาก

นายทหารผู้หนึ่งไปเฝ้าสมเด็จพระสังฆราชเจ้ากรมหลวงวชิรญาณวงศ์ ในฐานที่ทรง เคยเป็นอุปัชฌาย์ของตนมาก่อน พอไปถึง ประโยคแรกที่กราบทูลก็คือ “หนักครับ ช่วงนี้แย่มากเลยครับ” ว่าแล้วเขาก็ทูลเล่าปัญหาต่าง ๆ ที่รุมเร้าเข้ามาในชีวิต สมเด็จพระสังฆราชเจ้าทรงฟังอยู่นาน แทนที่จะตรัสแนะนำหรือปลอบใจ พระองค์กลับรับสั่งให้เขานั่งคุกเข่า ยื่นมือสองข้าง แล้วพระองค์ก็เอากระดาษแผ่นหนึ่งวางบนฝ่ามือของเขา “นั่งอยู่นี่แหละ อย่าไปไหนจนกว่าข้าจะกลับมา” รับสั่งเสร็จ พระองค์ก็เสด็จเข้าไปในตำหนัก

นายทหารนั่งในท่านั้นอยู่นาน จาก 10 นาทีเป็น 20 นาที สมเด็จพระสังฆราชก็ยังไม่เสด็จออกมา เขาเริ่มเหนื่อย มือและขาเริ่มสั่น กระดาษชิ้นเล็ก ๆ หนักขึ้นเรื่อย ๆ จนประคองแทบไม่ไหว พอสมเด็จพระสังฆราชเจ้าเสด็จกลับมา ก็ทรงถามว่า “เป็นไง?” คำตอบของเขาคือ “หนักครับ พระเดชพระคุณ เมื่อยจนจะทนไม่ไหว”

“อ้าว ทำไมไม่วางมันลงเสียละ?” สมเด็จรับสั่ง “ก็ไปยอมให้มันอยู่อย่างนั้น มันก็หนักอยู่ยังงั้นนะซี มันจะเป็นอื่นไปได้ยังไง”

กระดาษที่เบาหวิว แต่หากถือไว้นาน ๆ ไม่ยอมปล่อย ก็กลายเป็นของหนักไปได้
แต่ปัญหาถึงจะใหญ่โตเพียงใด ถ้าไม่ยึดถือเอาไว้ ก็ไม่ทำให้เราทุกข์ได้
ใช่หรือไม่ว่าหินก้อนใหญ่จะกลายเป็นของหนักและสร้างทุกข์ให้แก่เรา
ก็ต่อเมื่อเราแบกมันเอาไว้เท่านั้น

เมื่อมีสติรักษาใจ รู้เท่าทันความคิด ไม่เผลอยึดติดจนจิตหนักอึ้ง แม้งานจะยาก อุปสรรคจะเยอะ ก็ยังเป็นสุขอยู่ได้

ธรรมสวัสดี

ร่มไม้เย็น ค่ะ

Create Date : 08 มิถุนายน 2552

Last Update : 21 เมษายน 2556 21:41:40 น.

146 comments

Counter : 6837 Pageviews.

โดย: veerar

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:0:19:18 น.

เพราะยึด จึงติด..

ไม่ยึด ก็ไม่ติด..

ติดกับสิ่งที่ไม่แน่นอน แสนลำบาก..

ล่องล่อย และ พัดเพ ไปกับมัน..

มันเปลี่ยนแปลงไปตามวิถีของมัน..

แต่ใจที่ยึดติดนั่นเอง ต้องหมองหม่น..

เหมือนเด็กน้อย..

ร้องให้งอแง..

เมื่อเห็นไอซ์ครีมละลาย..

โลกนี้ มีสิ่งใดที่ควรยึดติดบ้าง?

คำตอบคือ..

ไม่มีเลย...

ทุกอย่างย่อมเปลี่ยนแปลง..

และเสื่อมสลาย..

ผิวสาวย่อมเหี่ยวย่น..

ถันอันเคยชูขันก็หย่อนยาน..

การพยายามทำให้สิ่งที่ไม่แน่นอน..

ให้คงอยู่ ตามสภาพเดิมอันเป็นที่พึงใจของเรา..

แสนลำบาก..

และแพงด้วย...

***************

โปรดได้รับความขอบคุณ..

จากผม..

ทีมพากย์ คันยิกๆ..

ให้เสียงภาษาพม่า..

ความอยากในใจของเรานั่นแล..

เป็นกาวใช้ยึดติดอย่างดี..

ราตรีสวัสดิ์ครับ..

ป้ากุ๊ก..

โดย: ต๊าย ตาย!!!...นี่มัน.. (อสัญแดหวา

) วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:0:40:54 น.

เข้ามาแล้วอยากได้ซะแท่ง สองแท่งจ้งเลยค่ะ

อรุณสวัสดิ์เช้าวันจันทร์ค่ะ

โดย: ดาวไร้ตะวัน

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:3:45:58 น.

สวัสดีค่เะ คุณป้ากุ๊กไก่

วันนี้แวะมาเยี่ยมดึกมาหน่อย
ไว้พรุ่งนี้จะมาอ่านนะคะ

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

โดย: ข้ามขอบฟ้า

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:5:44:45 น.

ถูกต้องและเป็นจริงทุกอย่างค่ะป้ากุ๊กไก่ ไม่ว่าจะเป็นการปรุงแต่งจิตล่วงหน้า หรือคิดหมกมุ่นกับสิ่งที่ผ่านมาล้วนสร้่างทุกข์ทั้งสิ้น แต่หลายครั้งก็ยังเผลอไปเกาะหนึบกับความรู้สึกเหล่านี้ คงต้องฝึกจิตให้หลุดจากพันธนาการอย่างช้าๆ แต่การได้มาหาป้ากุ๊กไก่ก็ทำให้เปลี่ยนวิธีคิดได้เยอะนะคะ สุขสันต์วันจันทร์ค่ะ

โดย: แม่ปุ้มปุ้ย

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:6:00:18 น.

สวัสดีครับป้ากุ๊กไก่

ผมจำได้ว่าได้อ่านงานเขียนชุดนี้ของพระไพศาลและรินใจ
ในช่วงปีใหม่ของปีหรือสองปีที่แล้ว
งานชุดนี้มีหลายเล่ม
และทุกเล่มน่าอ่านด้วยกันหมดทั้งสิ้น

เป็นชุดหนังสือที่มีบทความชวนคิดมีแง่มุมที่ดีมากมายเลยครับ

โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:6:20:30 น.

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]

สวัสดีเช้าวันจันทร์วันใหม่๊
วันสบาย ๆ ที่สดใสค่ะป้ากุ๊กไก่

โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:6:42:55 น.

แวะมาทักทายค่ะ

โดย: จากเพื่อนถึงเพื่อน

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:6:46:12 น.

แวะมาอ่าน
แวะมาคิดถึงป้ากุ๊กค่ะ

โดย: อุ้มสี

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:6:56:49 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณป้ากุ๊กไก่ขา
เมื่อคืนนู๋ดาวไปงานบวช ตจว.พึ่งกลับมา
ง่วงและเพลียมากเลยสลบไปเลย...คริคริ
เลยไม่ได้เป็ฯดาวเจิมเลยยยยยย

เช้านี้หอบความคิดถึงมาฝากคุณป้าค่ะ

โดย: Nudao or Daoja (satineesh

) วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:6:57:45 น.

วันนี้อัพบล็อกแล้วครับ

ลองมารู้จักความลับที่ไม่ลับ และการสำนึกผิดของใครบางคนใน..."ผู้สำนึกผิด"นะครับ...

โดย: ลุงแว่น

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:8:22:09 น.

สวัสดีค่ะ...คุณป้าขา

วันนี้ธัญมีของฝากเหมือนที่เคยผ่านมาค่ะ
ห่างหายไปซะหลายวันแต่ไม่เคยลืมนะคะ
ว่าเคยทำอะไรบ้างในแต่ละวันที่มาหา
...

ธัญย้ายบ้านค่ะคุณป้า..แล้วขอเน็ตใหม่ค่ะ
ขอก่อนย้าย 1 อาทิตย์นะคะ..แต่ยังไม่ทันใจอยู่ดี
ต้องนั่งรออีก 1 อาทิตย์ค่ะ กว่าจะได้ ...
ตอนไปขอบอกว่า 3-5 วันเท่านั้น..ไม่น่าเลย
ทำเอาแทบลงแดงเลยค่ะคุณป้า
ก่อนหน้านั้นก็คอมโดนไวรัส..ก็เป็นอาทิตย์นะคะ
แต่ธัญต้องเก็บของเลยไม่เหงาเท่าไรหรอกค่ะ
แต่พอย้ายมาก็ต้องรออีกนี่แหละค่ะ..ทำให้โกรธ
...

ธัญอ่านบทความแล้วเป็นจริงในทุกๆเรื่องเลยนะคะ
ธัญก็เจอมาแทบทุกเรื่องแล้วค่ะ..เลยซาบซึ้งดีค่ะ
บางทีตัวเรานี่แหละค่ะ..ทำร้ายตัวเองทั้งนั้น
ทั้งๆที่รู้แต่มันก็อดไม่ได้หรอกนะคะคุณป้า
ธัญรู้แต่บางทีนะคะ..บางทีก็ทำได้..บางทีก็ไม่ได้ค่ะ
เลยทำให้ทุกข์ค่ะ..พยายามอยู่ค่ะ..ปล่อยวางๆๆๆๆๆ

โดย: tanjira

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:8:39:06 น.

สวัสดีค่ะ

โดย: a_music

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:9:01:34 น.

สวัสดีเช้าวันจันทร์คร่าคุณป้า มีความสุขมากๆนะคะ

โดย: กัญจนา

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:9:02:48 น.

สวัสดีวันจันทร์เจ้าค่ะป้ากุ๊ก....

ขอให้มีความสุข มาก มาก เด้อ คร่า เด้อ....

ขอบคุณสำหรับบทความดี ดี ค่ะ

โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:10:25:22 น.

แม่อ้วนหายจ้อยไม่ทันไร บ้านป้ากุ๊ก รวยโพดๆ ทองเพียบๆ

โดย: แม่อ้วนคนสวย

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:10:37:20 น.

แวะมาอ่านเรื่องดีดีค่ะ

ยึดติดมากก็หนักมาก หนักทั้งกาย หนักทั้งใจ เฮ่อ...

ยังไม่พร้อมสู้งานเท่าไหร่เลยค่ะ เหอๆ

โดย: ตุ๊กติ๊ก (biotech_girl

) วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:10:58:54 น.

สวัสดีค่ะป้ากุ๊กไก่ เห็นภาพประกอบแล้วตาลุกวาวเลยค่ะ 555
คนเรามีทั้งกิเลศและความโลภนะคะ
อ่านข้อคิดวันนี้แล้ว เป็นเรื่องสามัญของคนทุกคนนะคะ
เก็บทุกอย่างมาคิดและกังวลไปกับสิ่งที่เก็บเสมอ
เรื่องปล่อยวางจึงดูเป็นเรื่องไกลตัวไปบ่อยๆ
ได้อ่านแล้วก็ทำให้คิดว่า บางครั้งเราต้องปล่อยวางลงบ้าง
เพื่อไม่ให้จิตตกมากไปกว่าเดิม

โดย: แป๋วภูเก็ต

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:11:06:34 น.

เรื่องนี้โดนจริง ๆ เลยป้ากุ๊กไก่ รัชชี่งี้เป็นบ่อยไอ้อาการยึดติดนี่

เรื่องเปรียบเทียบก็เช่นกัน จริงค่ะ คนเราเป็นทุกข์เพราะการเปรียบเทียบ แต่เราควรจะคิดว่าชีวิตแต่ละคนมัน balance ในตัวของมันเอง ไม่มีใครมีครบทุกอย่างที่อยากได้

มีประโยคที่ว่า"เราชอบเห็นว่าสนามหญ้าหน้าบ้านคนอื่น สวยกว่าหน้าบ้านตัวเอง" คงพออธิบายได้

มีอาจารย์มหาวิทยาลัยคนหนึ่งที่เคยสอนรัชชี่ บอกว่า "เวลาผมทุกข์ ผมจะไปเดินตามสลัม และที่นั่นได้สอนอะไรผมหลายอย่าง"

ตอบจากบล็อก
ดิน น้ำ ลม ไฟ ยังไม่ค่อยได้ดู แต่พอไปดูทีไรก็ยังไม่โดนค่ะ

ทริปมาเลเซีย เหมาจ่ายรวมหมดค่ะ ค่าอาหาร ค่าที่พัก ทุกอย่าง ถึงว่าที่พักอันนี้มันเกินความคาดหวังค่ะ

ชวนป้ากุ๊กไก่ไปเยี่ยมบล็อกคุณ Mega-Batt ค่ะ จากบล็อกภาษาอังกฤษอันก่อน คุณ Mega-Batt เลยได้แรงบันดาลใจมาเขียนภาษาปะกิตบ้าง

กลางวันนี้ทานข้าวบ่ายสองเหมือนเดิมหรือเปล่า วันนี้รัชชี่ตุนอาหารไว้เรียบร้อย เดี๋ยวทานข้างบนค่ะ

โดย: รัชชี่ (รัชชี่

) วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:11:34:34 น.

แวะมาทักทายกันวันจันทร์จ้า ขอบคุณที่ไปเยี่ยมเยียนกันนะคะ
ป้ากุ๊กไก่ที่น่ารัก

โดย: หอมกร

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:12:22:41 น.

คุณป้ากุ๊กไก่ กุ๊ก กุ๊ก กะลุ๊ก กุ๊ก คะ
งานที่ป้าอิ่มทำอยู่
เป็นงานที่แก่งแย่ง แข่งขันสูง
และทำให้เราต้องเปรียบเทียบ ทะเยอทะยาน
งานของป้าอิ่ม ทำให้เราคิดเพียงแต่ ชัยชนะ
บางครั้งจิตตกบ่อยๆ

ก่อนที่จะมีคุณสา... ป้าอิ่มไม่เคยปลงได้เลย
รู้สึกชีวิตต้องแข่งขันตลอด
แพ้ไม่เป็น
ยอมไม่ได้
เขาทำได้ เราก็ต้องทำได้
เขาได้ 1 เราต้อง 2

แต่พอมีคุณสา....
จริงๆแล้ว ในใจจริงป้าอิ่มก็ยังเป็เช่นเดิม
เพียงแต่ ยังมีคนคอยกระตุก ว่า
อย่าได้ อย่าอยาก อย่าแข่ง
อะไรที่ไม่ใช่ เราเคี่ยวเข็นแทบตาย มันก็ไม่ใช่
แต่ถ้ามันใช่ มันก็ใช่ ไม่ต้องดิ้นรน
กระตุก แล้วป้าอิ่มจึงนิ่งได้บ้าง

และ ตอนนี้
อิมฤทัย รู้ว่า ยังมี คุณป้ากุ๊กไก่ กุ๊ก กุ๊ก กะลุ๊ก กุ๊ก อีกคน
ที่มีแต่สิ่งที่ดี
มีข้อคิด ดี ดี
ขอบคุณนะคะ
ขอบคุณด้วยหัวใจ
เพราะวันนี้ อิ่มฤทัยกำลังมีความรู้สึก เปรียบเทียบ กะคนอื่น
แต่ ตอนนี้ ไม่แล้ว
ขอบคุณมากๆค่ะ

โดย: ฟ้าทลายโจร (ป้าอิ่ม

) วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:13:22:51 น.

ป้ากุ๊ก...ขา

อวยพรให้ปอ ป้า ตื่นมาเจอกะตังค์กองโตอย่างนี้
ท่าจะดี...นะคะ จะได้เอาไปทำบุญให้จั๊งหนับเลย..อิ อิ

แต่ถ้าให้เอาไว้ใช้เอง...มะอาว..อ่ะ...ค่ะ
มันมากเกินความจำเป็น กะเด๋วคุณโจรมาหา
คนบ้าทรัพย์สินมาเยี่ยม..ปวดเศียรแย่เลย...อิ อิ

วันนี้..กราบรบกวนป้ากุ๊กที่หลังไมค์...ด้วย..ค่ะ

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:16:11:06 น.

หวัดดีตอนเย็นครับป้ากุกไก่

วันนี้มีแต่เงินๆทองนะครับ

อิอิ กิเลสอย่างดีเลย

โดย: biomechanic

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:16:24:18 น.

โอ้โห..เข้าใจเอารูปมาประกอบนะคะ

ทองอร่ามไปทั้งบ้าน

ไม่ยึดติด คงยากหน่อยละค่ะ .อิอิ

มาบอกป้ากุ๊กไก่ว่า...ผลโหวตน้ำตกออกมาแล้วค่า..

โดย: นักล่าน้ำตก

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:17:55:37 น.

ป้ากุ๊กฯคะ สำหรับร้านกาแฟร้านนี้หากวันหน้าไป อาจจะได้พบกันนะคะ อิอิ นุ้ยชักจะติดใจน่ะค่ะ เดี๋ยวไว้อัพชุดที่ 2 ให้ชมค่ะ อิอิ

โดย: ดอกไม้หน้าฝน

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:18:28:34 น.

สวัสดีค่ะแวะมาอ่านข้อคิดดีๆ...ค่ะ

โดย: ไหมพรมสีสวย

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:19:22:43 น.

ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเราจริงๆเลยนะครับ
ถ้าเราไม่เอาตัวเราไปเปรียบเทียบกับใครเราก็คงพอใจในสิ่งที่เรามี สิ่งที่เราทำไป

บทเตือนสติท่อนนี้ขอท่องจำใส่สมองไว้เลยครับ

"กระดาษที่เบาหวิว แต่หากถือไว้นาน ๆ ไม่ยอมปล่อย ก็กลายเป็นของหนักไปได้
แต่ปัญหาถึงจะใหญ่โตเพียงใด ถ้าไม่ยึดถือเอาไว้ ก็ไม่ทำให้เราทุกข์ได้
ใช่หรือไม่ว่าหินก้อนใหญ่จะกลายเป็นของหนักและสร้างทุกข์ให้แก่เรา
ก็ต่อเมื่อเราแบกมันเอาไว้เท่านั้น"

โดย: ลุงแอ๊ด

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:20:30:03 น.

สวัสดีค่ะ ป้ากุ๊ก
ไม่ยึดติดค่ะ ยึดแล้วเด๋ว แกะไม่ออก

มาส่งป้ากุ๊กเข้านอนค่ะ
ฝันดี ราตรีสวัสดิ์
สุขภาพแข็งแรงนะคะ

โดย: พ่อระนาด

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:21:01:02 น.

สวัสดีค่ะ คุณป้ากุ๊ก

โรสแวะมา ธรรมะ สวัสดีด้วยคนค่ะ

ส่งคุณป้าเข้านอนนะคะ ฝันดีนะคะ

โดย: นายกุหลาบ

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:21:12:35 น.

สวัสดีค่ะ มารายงานตัวแล้วค่ะ
ช่วงนี้หายหน้าหายตาไปบ้าง
เพราะติดภารกิจตามล่าหาฝันค่ะ
คือต้องเตรียมตัวสอบ ป.โท ต้นเดือนหน้านี้ค่ะ
เลยหายจ้อยไป แต่ยังคิดถึงเหมือนเดิมค่ะ
ไว้เสร็จภารกิจเมื่อไร จะแวะมาเยี่ยมบ่อยๆ
อย่าเพิ่งเบื่อกันก่อนนะค้า

รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

โดย: นริวรา

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:21:51:43 น.

แวะมาส่งป้ากุ๊กไก่เข้านอนค่ะ ฝันดีนะคะ

โดย: แม่น้องแปงแปง

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:21:58:30 น.

ป้ากุ๊กไก่มาให้ข้อคิดดีมากเลยค่ะ

เมื่อคืนกำลังเสียใจที่เพื่อนที่เราไว้ใจ ลบชื่อเราออกจากรายชื่อเพื่อน
วันนี้เพื่อนอีกคนที่เป็นเพื่อนสนิทก็ไม่คุยด้วย โดยไม่ยอมบอกสาเหตุ

ยิ่งไกลบ้านยิ่งเหงามากเลย
แต่ไม่กล้าอัพบล็อก เพราะเค้าตามมาอ่านต้องรู้แน่นอน

เป็นคนที่ให้ใจเพื่อนหมดค่ะ
แต่กลับเป็นว่าเค้าระแวงเรา ไม่ไว้ใจเรา
อีกคนก็ไม่เข้าใจเรา แบบที่เราเป็น ก็เลยเสียใจ

แต่พยายามจะไม่คิดมากค่ะ
เพราะเรียนอีกไม่กี่เดือนก็จบแล้วค่ะ

ขอบคุณป้ามากๆอีกครั้งค่ะ

โดย: ชะเอมหวาน

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:22:31:01 น.

ส่งเสียง test ไปทางเมลล์นะคะ

ไม่รู้ตกลง mp3 มันจะ work มั้ยเนี่ย

โดย: รัชชี่ (รัชชี่

) วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:22:52:38 น.

สวัสดีค่าป้ากุ๊ก น้ำแวะมาเยี่ยมค่า อิอิ

โดย: น้ำเองคะพี่น้อง!!

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:23:08:00 น.

เราชอบเปรียบเทียบ แข่งขันกันเสมอ

มาฉุกใจกะเรื่อง

"การเอาเปรียบ กลั่นแกล้ง ทรยศ หักหลัง ก็เช่นกัน แม้เป็นอดีตไปนานแล้ว แต่เราก็ยังทุกข์อยู่กับเหตุการณ์ดังกล่าว ไม่ใช่เพราะเขายังทำเช่นนั้นกับเราอยู่ แต่เป็นเพราะเราชอบย้อนภาพอดีตกลับมาฉายซ้ำในใจ อย่างไม่ยอมเลิกรา ย้อนแต่ละทีก็เหมือนกับกรีดแผล ลงไปที่ใจ หยุดย้อนอดีตเมื่อใด ใจก็หายเจ็บเมื่อนั้น"

ต้องอ่านซ้ำหลายรอบ เพราะชอบยึดติดกะอดีตอยู่เสมอ

ขอบคุณสำหรับข้อคิดฉุดใจนะครับ ป้ากุ๊กไก่

โดย: วันที่ท้องฟ้าแจ่มใส

วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:1:09:14 น.

หวัดดีค่ะ คุณป้ากุ๊กไก่

แวะมาอ่านค่ะ
ยึดติดมากก็ทุกข์มาก

คุณป้ากุ๊กไก่สบายดีนะคะ

โดย: ข้ามขอบฟ้า

วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:3:24:15 น.

สวัสดีค่ะ ป้ากุ๊กไก่
แวะมาสวัสดีทักทายก่อนไปเรียนค่ะ

คิดถึงนะคะ

โดย: ดาวไร้ตะวัน

วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:5:55:46 น.

สวัสดีค่ะ ป้ากุ๊กไก่
แวะมาสวัสดีทักทายก่อนไปเรียนค่ะ

คิดถึงนะคะ

โดย: ดาวไร้ตะวัน

วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:5:55:59 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะ ป้ากุ๊กขา
นู๋ดาว เตรียมแฮมเบอร์เกอร์ไว้ให้ทานค่ะ
คุณป้าจะทานอาหารแบบเด็กๆแบบนี้มั้ยน๊อ?

มีความสุขมากๆนะคะ

โดย: Nudao or Daoja (satineesh

) วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:7:02:33 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะ...ป้ากุ๊ก

ได้รับหลังไมค์ด้วยความดีใจและขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่ง

ปอ ป้า ได้ลองทำดู หลายขั้นหลายตอน จนในที่สุดได้ความกระจ่างแจ้งใจเป็นอย่างดีแล้วค่ะ

ตอนนี้ก็เลยขอเรียนเชิญป้ากุ๊ก ไปทัศนาผลงานของปอ ป้าได้ ณ บัดนาว...อิ อิ

กราบขอบพระคุณในความกรุณาของป้ากุ๊กเป็นอย่างยิ่ง..อีกครั้งหนึ่ง..ค่ะ

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:8:03:16 น.

สวัสดียามเช้าครับป้ากุ๊กไก่

ภาพอาจจะน่ากลัวสักนิด
แต่ก็เป็นภาพที่ผมฮามากครับ 5555

หมิงหมิงยิ่งโต
ยิ่งซนครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:8:03:37 น.

สวัสดีค่ะ..คุณป้า

ธัญมาส่งความคิดถึงให้คุณป้าค่ะ
คุณป้ามีความสุขมากๆนะคะ

โดย: tanjira

วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:9:26:28 น.

แวะมากราบผู้ใหญ่ค่ะ

รักษาสุขภาพนะคะป้า

โดย: ลั่นทมขาว

วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:10:33:17 น.

สวัสดีค่ะป้ากุ๊กไก่

อ่านแล้วใช่เลยค่ะ
หลายต่อหลายเรื่องที่ "ทุกข์" เกิดขึ้น
จากอดีตที่เรากำมันไว้ไม่ยอมปล่อย
และจากอนาคตที่เรากังวลทั้ง ๆ ที่ยังมาไม่ถึง
เลยทำให้เรารู้สึกว่าตอนนี้ไม่มีความสุขเลย
.
.
แวะมาเรียนเชิญป้ากุ๊กไก่ไปงานอ่านเขียนเล่น ๆ ตามเคยค่ะ

โดย: Paulo

วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:11:42:16 น.

สวัสดีค่ะคุณป้าร่มไม้
ขอบคุณมากค่ะที่เข้าไปที่บล้อกจิ๋มมิได้ขาด ถึงแม้ว่าจิ๋มจะไม่ค่อยได้มาตอบคุณป้าเพราะด้วยหลายเหตุ
เข้ามาวันนี้ ภาพสวยมากค่ะมีแต่สิ่งที่ถ้าเป็นเจ้าของได้จะดี
แต่พออ่านเรื่องที่คุณป้านำมาลงแล้วถึงรู้ว่า ความอยากได้ของเราหนักจริงๆ

โดย: busabap

วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:13:04:51 น.

สวัสดีค่าป้ากุ๊ก เอามาฝากค่ะ

ทานอาหารเที่ยงเรียบร้อย ตบท้ายด้วยของหวานอีกที
อิ่มแปล่เลยค่ะ คนเราก็เท่านี้
กินอิ่มนอนอุ่น แค่นี้ก็ดีเท่าไหร่แล้วเนอะ

โดย: ตุ๊กติ๊กค่ะ (biotech_girl

) วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:13:05:14 น.

มาดามไม่ได้ออกกำลังกายแล้วล่ะครับป้ากุ๊กไก่ หุหุหุ
แค่ลำพังเลี้ยงหมิงหมิงก็หมดพลังแล้วครับ 5555

ทุกวันนี้ทั้งผมทั้งมาดาม
พอหมิงหมิงหลับ
เราก็สลบแล้วครับ 5555

บล็อกบางวันยังเล่นไม่ไหวเลยครับ

ของเล่นหมิงหมิงชิ้นนี้คือหูของตระกร้าผ้า
ของหมิงหมิงนั่นเองครับ

แยกชิ้นส่วนเป็นที่เรียบร้อยครับ 55555

โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:13:26:15 น.

สวัสดีครับ ป้ากุ๊กไก่

อ่านแล้ว เหมือนถูกถีบ จริงๆครับ

เรื่องดีๆอย่างนี้ ผมเชื่อว่า หลายคนรู้ แต่ลืม จำได้ หมายรู้ สักพักพอกิเลสเข้ามา อ้าวลืมอีกแล้ว

ผมว่าคนเรา เดินสายกลางอย่างพระพุทธเจ้าท่านสอน น่าจะดีที่สุด

แต่ก่อนนี้ ผมไม่เคยไปเชคสุขภาพ ก็ว่าไม่เป็นไร เมื่อวันก่อน มีอาการปวดหัว เป็นๆหายๆ ก็เลยสงสัยว่าจะเป็นมะเร็งสมอง ขั้นเริ่มต้น ซะละมั้ง แฟนก็บอกว่าน่าจะไปเชคนะ

ผมก็ไปเชค หลังจากเอกซเรย์ปอด ตรวจคลื่นสมอง ตรวจฉี่ ดูดเลือดไปดู เสร็จแล้ว หมอบอกว่า คุณไม่เป็นอะไรหรอก เพียงแต่ ไขมันตัวที่ไม่ดี มันมากไปหน่อย มีอยู่ 270 ซึ่งปกติเขามีกันแค่ 200 เท่านั้น ให้ผมลดหวาน ลดเค็ม ให้ออกกำลังกาย ผมก็โล่งใจ

กลับมาบ้านบอกแฟนว่าเป็นอย่างนั้น แฟนตกใจแทบชอค เพราะ วันก่อนของเขา แค่ 260 ก็มีอาการหูดับ ต้องนอน โรงพยาบาลตั้งหลายวัน และเสี่ยงที่จะมีลิ่มเลือด บล้อคเลือดเข้าหัวใจด้วย ตายโดยไม่ต้องสั่งเสียใคร

ผมบอกไม่เป้นไรหรอก ตาย ไว้ 2 วันเผา แฟนบอกไม่ได้ ต้องไว้หลายวัน รีบเผายังไม่หายคิดถึง อ้าว

คิดล่วงหน้ามากก็เป็นทุกข์จริงๆครับ อ่านเรื่องที่ป้าเอามาบอก ผมเบาขึ้นเยอะเลย วางๆซะมั่ง ดีจริงๆครับ

โดย: คนตาพิการ

วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:14:00:16 น.

ทักทายกัน...วันสีชมพูจร้าป้ากุ๊ก...

ช่วงนี้ฝนตกบ่อย รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ...

โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง

วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:14:45:53 น.

แวะมาทักทายกันในวันอังคารแสนสุขใจนะคะป้ากุ๊กไก่

โดย: หอมกร

วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:14:54:31 น.

หวัดดีค่ะคุณป้า
แวะมาฝากข้อความไว้ก่อนนะคะ
อาจจะไม่ได้เข้ามาอีกนาน

จะเข้ามาอ่านอีกรอบค่ะ
คิดถึงคุณป้านะคะ

โดย: ต้นอ้อท้าลม

วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:14:59:02 น.

จากบล็อกค่ะ

..................

นักล่าที่ 8

ป้ากุ๊กไก่คะ...ถ้าให้ตอบตามประสานักธรณี เอ๊ย ทรพีวิทยาอย่างจขบ.

ก็ต้องบอกว่า หินปูน มันมีคุณสมบัติที่ทำให้ตะไคร่น้ำไม่เกาะนั่นแหละค่ะ จะมีความมันวาวอยู่ตลอด สีก็ออกจะดำๆ...

น้ำตกหินปูนโดยทั่วไป ก็จะเป็นหินปูนที่ผาน้ำตก

แต่ถ้าเป็นก้อนหินด้านล่างน้ำตก มันก็มักเป็นก้อนหินธรรมดา ที่ตะไคร่น้ำขึ้นได้ตามปกติ

เผอิญว่า...ไอ้ก้อนหินทั้งหลายแหล่ของน้ำตกสี่ขีด ไม่ว่าก้อนเล็กก้อนน้อย มันดันเป็นหินปูนทั้งหมด

มันก็เลย...ทำให้ไม่ลื่นค่ะ..

...ตอบแบบนักทรพีวิยาจริงๆค่ะ.....

โดย: นักล่าน้ำตก IP: 58.8.85.210 วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:17:52:31 น.

อ้อ..มาขอแอดด้วยนะคะ

ขอบคุณป้ากุ๊กฯที่น่ารักมากค่ะ...

โดย: นักล่าน้ำตก

วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:18:15:17 น.

โดย: veerar

วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:19:16:16 น.

ขอบคุณป้ากุ๊กไก่ครับที่เป็นห่วงทานข้าวกลางวันเผื่อผม
แต่ป้ากุ๊กไก่ทานน้อยไป ผมเลยรู้สึกไม่อิ่ม

โดย: ลุงแอ๊ด

วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:19:41:14 น.

test 2 มาแล้วนะคะ

เดี๋ยวคืนนี้ดู "หยกลายเมฆ" ต่อ เดี๋ยวจะพยายามนอนเร็ว เพราะพรุ่งนี้เราล้อรถตู้หมุนตอน 7.30 น. ต้องเอารถไปจอดก่อน

โดย: รัชชี่ IP: 58.10.161.164 วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:19:53:05 น.

กลับมาถึงวันนี้ตอนบ่ายค่ะ

ถึงบ้านก็ยุ่งเหยิงไปหมดโดยเฉพาะเจ้าหลายชายตัวเล็ก ติดแม่ยังกะตังเมไม่ยอมเอาใคร ก็ต้องเหนื่อยหลอกล่อกันยกใหญ่ทั้งน้าทั้งตายายหัวหมุนกันไปหมดค่ะ ตอนนี้หลับแล้วค่ะป้า

ออกจากบ้านไปตั้งแต่วันศุกร์ ขับรถไปนอนหาดใหญ่ 1 คืน ไปนอนที่อุทยานแห่งชาติเขาสกอีก 2 คืนและกลับมานอนที่หาดใหญ่อีกคืนถึงจะกลับบ้าน เที่ยวคราวนี้แบบพักผ่อน คือไปนอนที่รีสอร์ท"ภูผาและลำธาร" ไม่ไปไหนเลย นอนชมธรรมชาติที่นั่น อากาศดี และเงียบสงบค่ะ

กลับบ้านก็ได้รับแต่ข่าวไม่ค่อยดี เกี่ยวกับสถานการณ์ ก่อนไปก็ระเบิดที่บ้านแม่แล้ว ครูสาวบาดเจ็บไปสองคนค่ะ ระเบิดใกล้กับสวนมะพร้าวของแม่ค่ะ แต่อยู่ไกลจากบ้านพักค่ะ

ยังต้องไปเยี่ยมเพื่อนอีกหลายคนขอบคุณป้ากุ๊กไก่ที่แวะไปดูแลบ้านให้ทุกวันค่ะ ป้านอนหลับฝันดีนะคะ

โดย: ซองขาวเบอร์ 9

วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:20:41:28 น.

สวัสดีตอนค่ำค่ะป้ากุ๊ก
แวะมาส่งเข้านอนค่ะ

ปล. อกหักรายวันอีกแล้วค่ะ แงๆ

โดย: ดอกไม้หน้าฝน

วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:21:05:46 น.

คืนนี้ป้ากุ๊กอย่านอนดึกนะคะ

โดย: แม่ปุ้มปุ้ย

วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:21:41:18 น.

สวัสดีครับผม
ยาวมากแต่จะ save ไว้ค่อย ๆ อ่าน

โดย: อัสติสะ

วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:21:56:32 น.

ปิ่นโตมาส่งแล้วค้า วันนี้มี
เบอร์เกอร์ลูกครึ่ง ไทย ญี่ปุ่น อเมริกัน ไข่น้ำหมูสับ

ช่วงนี้แพรยังตามแก่รูปเก่าที่หายไปอยู่เลยช้าส่งปิ่นโตไปนิด ^_^

และวันนี้แพรส่งมา 2 เมนู ให้ทานในช่วงที่ไม่อยู่ค่ะ
พอดีสามีต้องไปราชการ ต่างจังหวัด 1 อาทิตย์ ไม่อยากให้แพรอยู่คนเดียว
เลยพาไปด้วย แต่คงไม่ได้เทียวใหน คงอยู่แต่ในที่พัก
แพรไม่มีโนต๊บุคก็คงไม่ได้อัพบล็อก 1 อาทิตย์เต็มๆ
แต่คงยืมมือถือสามีมาแอบเยี่ยมเยีนเพื่อนๆบ้างค่ะ

ยังคิดว่าจะแอบเอากระทะไฟฟ้าไปด้วย แอบทำอาหารกินเองใน รร. ^_^
และว่าจะพกเข็ม ด้วย เศษผ้าไปเย็บพลางๆ

พรุ่งนี้เตรียมจัดกระเป๋า เดินทางอีกวันตอนเช้า
คงจะยุ่งๆนิดๆ ไม่แน่ใจว่าพรุ่งนี้จะได้แวะเข้ามาใหม
วันนี้เลยรีมมาบองก่อนค่ะ และฝากบ้านไว้ด้วยนะคะ
เผื่อไม่ได้แวะเข้ามาดูบ้านค่ะ

ถ้าได้สามีว่าได้พาไปเที่ยวจะเก็บภาพมาฝากนะคะ

ปล. แพรถามเพิ่มนิดค่ะ ว่าที่ลงชื่อรับเมนูอัพเดทไว้ รับทุกเมนู หรือบางเมนูคะ หรือบางชาติ
เผื่อมีเมนูที่ไม่ชอบค่ะ

โดย: praewa cute

วันที่: 10 มิถุนายน 2552 เวลา:1:21:36 น.

สวัสดีค่ะคุณป้ากุ๊ก
เคยอ่านค่ะ ที่บ้านมีหนังสือของพระไพศาล อยู่2-3เล่ม
อ่านธรรมะก่อนนอนแทบทุกคืน ทั้งเอมและเฟย์ด้วย แม่เราจัดสรรวางไว้ให้หยิบอ่านที่หัวเตียงได้เลยค่ะ หยิบอ่านตามวัย อิ อิ

ที่หยิบยกมาให้อ่านกันนั้นช่วยเตือนใจดีนะคะ แล้วยังเตือนความจำอีกด้วยค่ะ ขอบคุณมากๆค่ะ

โดย: จันทร์ไพลิน

วันที่: 10 มิถุนายน 2552 เวลา:6:36:08 น.

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]

เช้าวันพุธกลางสัปดาห์
ทักทายกันด้วยวันฟ้าใสค่ะป้ากุ๊กไก่

โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว

วันที่: 10 มิถุนายน 2552 เวลา:6:45:47 น.

หวัดดีตอนเช้าค่ะ ป้ากุ๊กไก่

คิดถึงนะคะ

โดย: ดาวไร้ตะวัน

วันที่: 10 มิถุนายน 2552 เวลา:6:47:47 น.

สวัสดีค่ะป้ากุ๊กไก่่
แวะมาอีกรอบ
อ่านคอมเม้นป้าหลายรอบเลย
ซึ้งจังค่ะ..น้ำตาไหลอีกแล้ว ฮือๆๆ

ขอบคุณมากๆๆๆนะคะ
แวะมาขอเป็นหลานทางบล็อกอีกคนนะคะ

โดย: ชะเอมหวาน

วันที่: 10 มิถุนายน 2552 เวลา:6:52:32 น.

สวัสดียามเช้าครับป้ากุ๊กไก่

หมิงหมิงรอยายกุ๊กไก่มอบพรอันเป็นมงคลให้ที่บล้อกนะครับ
วันนี้ครบขวบเต็มแล้วครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 10 มิถุนายน 2552 เวลา:8:10:23 น.

สวัสดีค่ะ...คุณป้าขา

ธัญมาส่งความรักและความคิดถึงให้นะคะ
คุณป้ามีความสุขและสดชื่นมากๆนะคะ

โดย: tanjira

วันที่: 10 มิถุนายน 2552 เวลา:10:01:49 น.

สวัสดียามสยมากๆ ค่ะ
มาขออาศัยร่มไม้เย็นพักพิงใจหน่อยนะคะ

โดย: ตุ๊กติ๊ก (biotech_girl

) วันที่: 10 มิถุนายน 2552 เวลา:10:21:48 น.

สวัสดีค่ะป้ากุ๊กไก่ ขอให้ป้ามีสุขภาพแข็งแรงนะคะ

โดย: แป๋วภูเก็ต

วันที่: 10 มิถุนายน 2552 เวลา:10:37:55 น.

ขอบคุณค่ะป้ากุ๊กไก่ อุตส่าห์ไปแวะชมแป๊วที่บล็อกด้วย จริงๆตอนนี้หุ่นก็ลดลงมาเท่ากับตอนเริ่มท้องน้องแปงแปงแล้วค่ะ คือที่ 63 ถือว่าพอใจระดับนึงแล้วค่ะ น.น.ขึ้นไป 25 โล ตอนท้อง แล้วก็ลงมานิ่งที่ 71 เป็นเวลา 2 ปีมาแล้วเท่ากับอายุน้องแปงแปงค่ะ พอเริ่มมาไดเอทกะเค้าจริงจังที่บล็อกแกงค์นี่ใช้เวลาแค่ 3 เดือนกว่า ลงไป 8 โลนี่แป๊วถือว่าเกินความคาดหมายไปแล้วค่ะ ไม่คิดว่าจะทำได้ด้วยซ้ำ แต่อยากให้ลงไปอีกค่ะ ตอนแต่งงาน น.น.ที่ 57 ค่ะ ยังมีเสื้อผ้าอีกหลายตัวที่อยากใส่ได้ ตอนนี้ก็เก็บเอาเสื้อผ้าเก่าๆในลังมาใช้ค่ะ เสียดายของดีๆทั้งนั้น ตั้งเป้าไว้ที่ 55 ค่ะ เผื่อความอยาก(กิน)ของตัวเองอีก 2 โลไงคะ จะได้ให้อ้วนได้ไม่เกิน 2 โล คือไม่เกิน 57 อ่ะค่่ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ ยังไงก็สู้ไม่ถอยค่ะ มาได้ไกลขนาดนี้แล้ว

รักษาสุขภาพด้วยนะคะป้ากุ๊กไก่ ฝนตกทู๊กวันเลย

โดย: แม่น้องแปงแปง

วันที่: 10 มิถุนายน 2552 เวลา:13:25:49 น.

สวัสดีค่ะป้ากุ๊กไก่

วันนี้มีน้ำตกตะไคร่น้ำอีกแล้วอะค่ะ (คาใจ)

ถ้าว่าง เชิญแวะไปเที่ยวนะคะ

โดย: นักล่าน้ำตก IP: 58.8.89.190 วันที่: 10 มิถุนายน 2552 เวลา:14:31:12 น.

สวัสดีตอนบ่ายค่ะป้ากุ๊ก
เมื่อเช้ามึนๆพอได้ไปคลิกๆดูต้นไม้ดอกไม้ อาการดีขึ้นทันที
สงสัยนุ้ยจะเสพติดดอกไม้แล้วล่ะค่ะ อิอิ...

โดย: ดอกไม้หน้าฝน

วันที่: 10 มิถุนายน 2552 เวลา:14:47:04 น.

สวัสดีครับ ป้ากุ๊กไก่

ขอบคุณที่แวะมาทักทายครับ

เห็นด้วยกับบทความข้างต้นครับ การเปรียบเทียบมักจะทำให้ชีวิตมีกิเลสและมีทุกข์ เราควรพอใจในสิ่งที่เรามีอยู่ครับ

ขอบคุณสำหรับบทความดีๆ นะครับ แล้วผมจะแวะมาอ่านเรื่องราวดีๆ อีกนะครับ

โดย: Mega-Batt

วันที่: 10 มิถุนายน 2552 เวลา:18:03:13 น.

ไม่ได้แวะมาเยี่ยมป้ากุ๊กไก่ซะนานเลย พอเข้าบล๊อคมาก็ได้อ่านข้อคิดดี ๆ อีกแล้ว ขอบคุณมากที่นำมาเผื่อแผ่นะคะ ชอบมากเลยค่ะ

โดย: haiku

วันที่: 10 มิถุนายน 2552 เวลา:20:42:19 น.

ลืมบอกป้ากุ๊กไก่ว่าผมเห็นภาพเหรียญทองกลมๆภาพแรกแล้ว
นึกถึง ช็อกโกแลต สมัยก่อน

โดย: ลุงแอ๊ด

วันที่: 10 มิถุนายน 2552 เวลา:21:10:12 น.

ช่วงนี้ก็ยังยุ่งเลยค่ะป้ากุ๊กไก่ เหนื่อยกับเจ้าตัวเล็ก แต่พรุ่งนี้ก็กลับกันแล้วค่ะ เหลือแต่ลูกสาวที่อยู่เยอรมัน เพราะต้องคอยนัดหมอฟันอีกสองครั้งค่ะ

ช่วงนี้เหตุการณ์ไม่ค่อยดีเลยค่ะ ที่บ้านก็มีข่าวไม่ค่อยดี เมื้อกี้เขาก็โทรฯเข้ามาเตือนว่า ช่วงเช้าออกไปตลาดให้ระมัดระวัง ก็ไม่รู้ว่าจะระวังยังไง คนอยู่กับคนที่คอยจ้องทำร้าย เราอยู่ที่แจ้ง เขาอยู่ที่ลับ ก็ต้องอาศัยดวงกันล่ะค่ะ
วันที่ลูกสาวสองคนกลับมาเยี่ยมบ้าน (วันที่4 มิย.) ที่บ้านแม่ก็มีระเบิด ครูสาวสองคนก็บาดเจ็บ และก่อนหน้านั้นสักสองอาทิตย์ก็วางระเบิดเพลิงกันให้ป่วน

ลูกๆก็เป็นห่วงอยากให้พ่อแม่ย้ายเข้าไปอยู่ในกรุงเทพฯ ไปอยู่ใกล้ลูก แต่ก็ยากน่ะป้า อายุขนาดเราเ เคยอยู่แต่บ้านนอก จะไปไหนมาไหนก็สะดวกสะบาย จะให้ไปอยู่กรุง คงจะปรับตัวลำบาก สามีแม่บอกว่าถ้าเอาเขาไปอยู่กท.ก็เหมือนเอาไปเข้าคุก พูดซะหน้ากลัว แต่ก็มีส่วนจริงอยู่บ้าง เพราะเราอยู่กรุงไปไหนไม่เป็นค่ะป้า ต้องอาศัยลูก แล้วลูกเขาก็มีภาระทั้งนั้น มันก็เหมือนเอาเราไปขังไว้ค่ะ กว่าจะปรับตัวได้ ยังนึกภาพไม่ออกค่ะ

แม่เองไม่มีปัญหาแต่สามีแม่เขาเป็นคนปรับตัวยากค่ะ ก็ต้องแล้วแต่ดวงถ้าเหตุการณ์แย่มากๆก็คงต้องอพยพค่ะป้า

วันนี้คุยแต่เรื่องเครียดเดี๋ยวป้าจะเครียดตาม จริงๆเราก็ยังอยู่ได้ไม่จลาจลจนบ้านเมืองลุกเป็นไฟค่ะ ยังใช้ชีวิตประจำวันได้อยู่ เพียงแต่ต้องระมัดระวังเพิ่มขึ้น และเก็บตัวมากขึ้นค่ะ คุณภาพชีวิตของเราก็หายไปบ้างค่ะ

ป้าหลับฝันดีและรักษาสุขภาพนะค คิดถึงป้าเช่นกันค่ะ

โดย: ซองขาวเบอร์ 9

วันที่: 10 มิถุนายน 2552 เวลา:21:37:22 น.

ป้ากุ๊กไก่ยังไม่นอนเหรอคะ
วันนี้ตอนเย็นจิตตกสุดๆเลยค่ะเพราะโดนตำหนิในเรื่องที่เราไม่ได้เป็นต้นเหตุโดยตรง ซึ่งเป็นเรื่องที่ผ่านมาแรมเดือนและคิดว่าจบไปแล้ว เศร้าจัง...จะพยายามให้มันตกตะกอนให้เร็วที่สุดค่ะ

โดย: แม่ปุ้มปุ้ย

วันที่: 10 มิถุนายน 2552 เวลา:22:15:33 น.

สวัสดียามดึกครับป้ากุ๊กไก่

เจ้าของวันเกิด
หลับปุ๋ยๆไปตั้งแต่ทุ่มครึ่งครับ

ขอบคุณป้ากุ๊กไก่มากๆเลยครับ
สำหรับพรอันประเสริฐและความรู้สึกดีดีที่มอบให้กับหมิงหมิงเสมอมาครับ

ขอบคุณครับ

โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 10 มิถุนายน 2552 เวลา:22:55:12 น.

สวัสดีค่ะคุณป้ากุ๊กไก่

เป็นเรื่องราวที่ดีมากเลยค่ะ บางครั้งก็พบเจอกับตัวเองเหมือนกันค่ะ กับคำว่ายึดติด ต้องพยายามค่ะ อ่านแล้วก็ได้แนวคิดที่ดีค่ะ ขอบคุณมากนะคะ

และขอขอบคุณคุณป้ากุ๊กไก่มากนะคะที่แวะไปอวยพรวันเกิดให้ค่ะ ขอให้คุณป้ากุ๊กไก่มีความสุขมากๆ มีสุขภาพแข็งแรงตลอดไปค่ะ

โดย: กิ่งลีลาวดี

วันที่: 10 มิถุนายน 2552 เวลา:23:30:33 น.

โดย: veerar

วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:0:56:13 น.

อรุรสวัสดิ์ค่ะป้ากุ๊กไก่
แวะมาขอกำลังใจค่ะ

โดย: แม่ปุ้มปุ้ย

วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:5:55:30 น.

สวัสดีเช้าวันสีส้มพฤหัสบดี
พร้อมความสุข และรอยยิ้มสดใสค่ะป้ากุ๊กไก่

โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว

วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:6:39:47 น.

ตอนนี้หนูยึดติดอยู่กับลูกมากไปแน่ๆ เลยค่ะ

โดย: แม่กะหล่ำ (pingky

) วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:8:59:33 น.

สวัสดีค่ะ คนไร้เพื่อนก็เหมือนต้นไม้ยืนต้นเดียวดาย

ขอให้มีความสุขในทุกๆ วันนะคะ

โดย: ตุ๊กติก..^^* (biotech_girl

) วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:9:59:03 น.

สวัสดีคร่าคุณป้า มีความสุขทุกวันนะคะ

โดย: กัญจนา

วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:10:17:48 น.

มาทักทายตอนเช้าค่ะ แต่ตอนนี้มันสายแล้วอ่ะค่ะป้ากุ๊กไก่ กว่าจะทำไรเสร็จได้มานั่งอยู่หน้าเนตก็สายละ

โดย: แม่น้องแปงแปง

วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:10:39:57 น.

สวัสดีค่ะคุณป้าร่มไม้
มาทักทายวันขมุกขมัวค่ะ
คุณป้าสะบายดีนะคะ
มีความสุขมากๆค่ะ

โดย: busabap

วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:11:31:30 น.

ทักทายกัน...วันสีส้มจร้าป้ากุ๊กจ๋า...

ขอให้มีความสุขมาก มาก น๊า...

ขอบคุณข้อคิดธรรมะดี ดี ค่ะป้ากุ๊ก จริงเนาะ ถ้ายึดติดมาก มันก็จะมารุมเร้าทำร้ายจิตใจเรา คำพูดไม่ดีที่ผ่านมาแล้ว ถ้าเราไม่ปล่อยมันไป มันก็วกวนเข้ามากวนจิตใจอยู่นั่นหละ ทั้ง ๆ ที่มันผ่านมาแล้ว ปล่อยวางดีสุด แต่บางทีปล่อยแล้วมันวางไม่ได้นี่สิ อิอิ...

โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง

วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:11:59:50 น.

หวัดดีค่ะป้ากุ๊กไก่

วันนี้อัพบล็อกใหม่แล้ว

แต่บรรยากาศออกจะหดหู่กว่าที่เคยๆนะคะ...

โดย: นักล่าน้ำตก

วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:12:10:08 น.

สวัสดียามบ่ายคะป้ากุ๊กไก่
อ่านช่วงแรกของบทความก็โดนใจซะแร้ว เพราะเป็นแบบนี้ประจำ เวลาไปซื้อของมา แล้วเพื่อนก็ซื้อเหมือนกันแต่ได้ถูกกว่า หลัง ๆ เลยไปซื้อพร้อมกะเพื่อนเลย หุหุ

โดย: ตะไคร้หอม

วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:14:29:46 น.

มาเยี่ยมตอนยังอยู่ office ค่ะ วันนี้ไม่มีรำกระบอง เพราะผู้สอนติดประชุม เลยอด แม้ว่าฝนไม่ตก

เมื่อคืนหลับตั้งแต่ 3 ทุ่มต้น ๆ ค่ะหลังดู "พระจันทร์สีรุ้ง" ไปแว้บนึง สงสัยร่างกายเริ่มตั้งนาฬิกาประจำตัว เมื่อเช้ารู้สึกตัวประมาณ 6 โมงเช้า (ก่อนเวลานาฬิกาปลุก 6.20)

ดู ๆ ชักเครียดฉากจินตหราเจอกับบี้

โดย: รัชชี่ (รัชชี่

) วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:17:48:41 น.

สวัสดีครับป้ากุ๊กไก่

วันนี้แวะมาตอนค่ำเลยครับ
โดนทั้งงาน ทั้งภารกิจมากมาย
เล่นเอาไม่ได้แตะบล้อกเลยครับ หุหุหุ

โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:18:31:46 น.

ปัญหาถึงจะใหญ่โตเพียงใด ถ้าไม่ยึดถือเอาไว้ ก็ไม่ทำให้เราทุกข์ได้

สาธุค่ะ

สบายดีนะค๊า คุณป้ากุ๊กไก่

โดย: กิ่งไม้ไทย

วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:19:48:11 น.

สวัสดีตอนค่ำค่ะป้ากุ๊กไก่

ปุ้มจะแวะมาบอกว่าวันนี้ใจฟูกลับมาเหมือนเดิมแล้วค่ะ ยิ่งได้ย้อนกลับไปอ่านข้อเขียนด้านบน ก็พบว่ามันเป็นความจริงซะเหลือเกิน โดยเฉพาะประโยคยี้เลยค่ะป้า

"คำตำหนิติเตียน ไม่ว่าจะรุนแรงแค่ไหน แต่ก็ทำอะไรเราไม่ได้ หากเราไม่เก็บเอามาคิดซ้ำคิดซาก คำพูดเหล่านั้นผ่านพ้นไปนานแล้ว แต่ที่ยังบาดใจเราอยู่ก็เพราะ เราไม่ยอมปล่อยวางมันต่างหาก ยิ่งคิดคำนึงถึงมันมากเท่าไร ก็ยิ่งซ้ำเติมตัวเองมากเท่านั้น"

โดย: แม่ปุ้มปุ้ย

วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:20:27:05 น.

ไม่ยึดมั่นถือมั่น ช่างยากจัง
ไม่อย่างนั้น คงไม่มีทุกข์
จะพยายามต่อไปค่ะ ....

=======

แต่เริ่มหันไปยึดมั่นถือมั่นกับต้นไม้แทนคนแล้วล่ะ อิอิ

โดย: ดอกไม้หน้าฝน

วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:20:37:45 น.

จริงค่ะ ป้ากุ๊ก

การมีสติ ไม่ยึดมั่นติดมั่น ปล่อยวางซะบ้าง

ทำให้ใจเราเป็นสุขขึ้นอีกเยอะ

ม่าส่งป้ากุ๊กเข้านอนค่ะ

โดย: นายกุหลาบ

วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:21:36:12 น.

มาส่งป้ากุ๊กไก่ให้นอนหลับฝันดีค่ะ

โดย: แป๋วภูเก็ต

วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:22:35:54 น.

สวัสดีค่ะ ป้ากุ๊กไก่
แวะมาเยี่ยมค่ะ
ชอบวันศุกร์จังเลยค่ะ เสาร์-อาทิตย์จะได้อยู่บ้าน

โดย: ข้ามขอบฟ้า

วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:4:20:21 น.

สุขสันต์เช้าวันศุกร์ค่ะ

คิดถึงป้ากุ๊กไก่นะคะ

โดย: ดาวไร้ตะวัน

วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:5:43:19 น.

มาชวนมิตรสหายไปเดินป่าที่เขาค้อกันครับ

แต่เป็นเขาค้อเมื่อปี 2520 คือเมื่อ 30กว่าปีก่อน

ตั้งแต่สมัยที่ยังไม่มีรีสอร์ท ไม่มีถนน ไม่มีไฟฟ้า....

มีแต่เสียงปืน และเสียงระเบิด ป่าดิบ และความตาย

แต่ก็มีความงดงามเกินบรรยายของธรรมชาติซ่อนตัวอยู่...

แน่ว่าจะต้องมีอย่างอื่นที่ใครก็คาดไม่ถึงซ่อนอยู่ด้วย

ถ้าอยากรู้ว่าอะไร... คงต้องตามไปอ่านเสียแล้วครับ...

โดย: ลุงแว่น

วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:5:52:53 น.

ชีวิตมิอาจเลือกได้ทั้งหมด
แต่เลือกได้แค่สิ่งที่เหมาะสมกับเราเท่านั้น
เช้าวันศุกร์สวัสดีค่ะป้ากุ๊กไก่

โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว

วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:6:52:52 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณป้าขา

นู๋ดาวมาแว๊วว

หอบความคิดถึงมาให้

อย่างมากมาย

มีเมนูอร่อยมาฝากด้วย

ขอให้คุณป้ามีความสุขมากๆนะคะ

โดย: Nudao or Daoja (satineesh

) วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:7:21:03 น.

สวัสดียามเช้าครับป้ากุ๊กไก่

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:7:39:45 น.

สวัสดีค่ะ...คุณป้าขา

ธัญมีอาหารเช้ามาฝากค่ะ
คุณป้ามีความสุขและสดชื่นมากๆนะคะ

โดย: tanjira

วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:8:31:43 น.

สวัสดีค่ะป้ากุ๊กไก่..
พระท่านว่า เพราะยึดติด...
เราจึงพากันเวียนว่ายตายเกิด.....

ขอให้ป้ากุ๊กไก่สุขภาพแข็งแรงค่ะ

โดย: ชีวิตมีลีลา

วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:14:02:13 น.

สุขสดชื่นแจ่มใสในวันหยุดสุดสัปดาห์นะคะป้ากุ๊กไก่ที่รัก

โดย: หอมกร

วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:14:07:26 น.

ขำ คุณป้ากุ๊กไก่ กุ๊ก กุ๊ก กะลุ๊ก กุ๊ก
เดี๋ยวจะไปอ่านนิยายฟ้าดื้อปะทะคุณสา... ให้สามีฟัง
ฮาค่ะ ฮา

คิดถึงนะคะ

โดย: ฟ้าทลายโจร (ป้าอิ่ม

) วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:14:26:37 น.

อ่านแล้วก็คิดได้ทุกทีเลยค่ะ
แต่พอนานๆไปมักจะลืม

เรื่องของตามสมัยไม่นิยมเลยค่ะ
ต้องรอให้เสียจนซ่อมไม่ได้นั่นแหละถึงจะซื้อใหม่ค่ะ

ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ
จะบอกว่าตัวหนังสือใหญ่และอ่านง่ายดีค่ะ

โดย: Fullgold

วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:15:42:28 น.

หมิงหมิงชอบเล่นรีโมทมากครับป้ากุ๊กไก่
ไม่ว่าใครดูอยู่
เป็นถูกดึงเอามากดเล่นครับ 55555

แสบมากๆครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:16:36:51 น.

สวัสดีตอนเย็นค่ะป้ากุ๊กไก่

ดีใจเป็นที่สุดที่ถึงวันศุกร์ซะที อาทิตย์นี้คงไม่ได้ไปไหนกันค่ะเพราะวันอาทิตย์ต้ิองรอไปรับแม่ที่สถานีรถไฟ อาจจะตระเวนในเมือง หรือชะแว้บไปสวนสาธารณะสักแป๊บค่ะ เดี๋ยวนี้เค้าเริ่มชินกับการได้ไปเที่ยววันเสาร์ อาทิตย์ บางทีก็มีทวงทั้งคนโตและคนเล็ก ป้ากุ๊กล่ะคะ ไปไหนรึปล่าว

โดย: แม่ปุ้มปุ้ย

วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:16:43:22 น.

วันนี้ปลี่ยนบรรยากาศจากน้ำตก ไปทะเลค่ะ

มาบอก เผื่อป้ากุ๊กฯสนใจ...

โดย: นักล่าน้ำตก

วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:17:37:29 น.

สวัสดีค่ะป้ากุ๊กขา..ที่นี่ฝนตกไม่หนักค่ะ
พรุ่งนี้ไม่ใช่วันหยุด ต้องทำงานอีกวัน แง...
ไม่อยากทำเลย ขี้เกียจ เหอๆ

โดย: ตุ๊กติ๊ก (biotech_girl

) วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:18:15:03 น.

นู๋อัพบล็อกแร้วนะคะ มามะตามไปดูเร้ว..

โดย: rd_lam

วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:18:50:36 น.

เย็นนี้ทางนี้ฝนตกเหมือนกันค่ะ แต่ไม่มาก ไม่แรง และไม่นานเท่าไหร่ เลยทำให้รถไม่ติดเท่าไหร่

เมื่อกี้แวะโลตัส ทางผ่านค่ะ ไปเดินดู mp3 อันที่รัชชี่อยากได้ ของหมด เลยไม่เป็นไร ไว้ไปดูที่อื่น วันนี้เอาอันนั้นไปคืนน้องที่ office แล้วค่ะ

รูปขยะ รัชชี่เห็นก็น่าตกใจมาก งงว่าแล้วบ้านสองข้างทางเขาทนได้ยังไง เวลาไปเที่ยวตามป่าเขา แล้วเห็นคนทิ้งขยะ เห็นแล้วหงุดหงิดทุกที ถ้ารัชชี่ไม่เจอถังขยะ กระเป๋ารัชชี่นี่แหละคือถังขยะชั่วคราวที่ใส่ไปก่อน แล้วเราเจอถังขยะที่อื่นจริง ๆ แล้วค่อยทิ้ง

เคยขับรถแล้วเจอรถคันหน้าเปิดกระจกโยนขยะทิ้งถนน โอ้โฮ สุดยอด ไม่รู้จะพูดว่ายังไง

หลังไมค์นะคะ

โดย: รัชชี่ (รัชชี่

) วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:19:32:37 น.

หวัดดีตอนเย็นคะ วันนี้เหนื่อยหรือเปล่าค่ะ
เอากำลังใจมาส่งให้นะคะ

โดย: ดาวไร้ตะวัน

วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:19:32:45 น.

สวัสดีตอนหัวค่ำค่ะป้ากุ๊กฯ
พรุ่งนี้มะรืนนี้ นุ้ยคงชาร์ตแบตตัวเองด้วยเหล่าพันธุ์ไม้ในบ้าน และไปเดินเล่นร้านต้นไม้ตามเคยค่ะ
เพราะความรักของนุ้ยคือต้นไม้ เท่านั้น...
อาจจะฟังดูเศร้าๆ (ไหม) แต่คงมีแค่ต้นไม้ที่จริงใจกับเราค่ะ
ที่ให้เรารักและดูแลเค้า และเค้าก็แค่เติบโตงดงามให้ดอกออกผล ไม่ต้องพูดหรือทำอะไร แค่รอเราอยู่ตรงนั้นเราก็ชื่นใจ

---- ถึงเมื่อวานจะท้อ แต่วันนี้จะไม่ถอยไปไหน
ขอบคุณสำหรับกำลังใจดีดีค่ะ ป้ากุ๊กฯ

ปล. ภาพในบล๊อคเป็นภาพถ่ายย้อนแสงช่วงแสงสุดท้ายของวันค่ะ ^ ^

โดย: ดอกไม้หน้าฝน

วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:20:02:12 น.

เสาร์-อาทิตย์นี้คงไม่ได้ไปไหนครับป้ากุ๊กไก่
ออกนอกบ้านทีเปลืองตังค์จริงๆ

Have a nice weekend! Pictures, Images and Photos

โดย: ลุงแอ๊ด

วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:20:56:09 น.

โดย: veerar

วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:21:44:14 น.

สวัสดีค่ะ ป้ากุ๊กไก่
กิ่งไม้ไทย ถอดเทปเองค่ะ ท่านเป็นพระอาจารย์ที่กิ่งไม้ไทยเคารพนับถือมากๆค่ะ ฟังแล้วเห็นว่าดี ชอบมาก เลยแบ่งปันผู้อื่นค่ะ
ตอนสอง ก็มาแล้วนะคะ ไปอ่านได้นะคะ
โมทนาบุญกับธรรมะ ที่ป้ากุ๊กไก่ นำมาแบ่งปันกันเสมอมาเช่นกันค่ะ

โดย: กิ่งไม้ไทย

วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:22:11:23 น.

หวัดดีค่ะ..ป้ากุ๊กไก่

เมื่อวานไม่ได้เข้ามาเยี่ยม นั่งถักกระเป๋าให้ลูกสาว จะมีเวลาว่างช่วงเย็นๆ ค่ำๆ ถ้ามาเล่นบล๊อกนานก็จะไม่มีเวลาถักเลยค่ะ เดี๋ยวไม่เสร็จมีเวลาไม่มาก เขาก็จะกลับต้นเดือนหน้าแล้วนี่ก็เข้ากลางเดือนแล้วค่ะ ปลายเดือนก็จะขึ้นกท.อีกค่ะ

เรื่องย้ายไปอยู่ใกล้ๆลูกอย่างที่ป้าว่าให้ลูกได้มีโอกาสดูแลเราบ้างมันก็ดี ตัวแม่ก็ไม่มีอะไรขัดข้อง ใจอยากอยู่ใกล้ลูกอยู่แล้ว แต่คุณสามีซิยากหน่อย ผู้ชายมักคิดว่าอยู่กับลูกต้องอาศัยลูกไม่ยอมค่ะ เขาว่าคอยอีกสามสี่ปีค่อยว่ากันเอาไว้ไม่ไหวแล้วจริงๆจึงจะยอมให้ลูกเอาไปดูแลค่ะ

แม่ก็เลยต้องอยู่ดูแลเขาคุณสามีของแม่ไม่ชอบอยู่คนเดียวต้องมีแม่อยู่ด้วยตลอดไม่ว่าไปไหนก็ต้องไปกันสองคนค่ะ ดูแลกันมา 36ปีแล้วค่ะป้า ก็เลยเหมือนเป็นคู่หูกัน ห่างกันไม่ได้ แม่ว่าคู่เวรคู่กรรมค่ะ เพราะเราสองคนก็มีกระทบกระทั่งกันบ้าง บางวันก็งอนกันไม่พูดกันทั้งวัน บางวันก็อารมณ์ดีพูดเล่นหยอกล้อกันอีก ตลกดีค่ะป้า แม่ถึงว่าคู่เวรคู่กรรม ถึงจะทะเลาะหรืองอนกัน มันก็ขาดกันไม่ได้แหละค่ะ

แม่อยากถามข่าวคุณแม่ของป้าด้วยค่ะ ท่านสบายดีนะคะป้าโชคดีจังได้ดูแลท่าน แม่เองไม่มีโอกาสนี้เลยค่ะ คิดย้อนไปว่าถ้าได้โอกาสแบบนี้แม่จะทุ่มเทสุดๆค่ะ เพราะตั้งแต่แต่งงานออกมา คิดถึงพ่อแม่ที่สุด เวลาทะเลาะกะสามี คนแรกที่คิดถึงคือคุณแม่ค่ะ นอนร้องไห้เลย

ส่งป้ากุ๊กไก่เข้านอนนะคะ หลับฝันดีน่ะป้า

โดย: ซองขาวเบอร์ 9

วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:22:20:55 น.

สวัสดีค่ะป้ากุ๊กไก่ ก่อนอื่นต้องขอขอบพระคุณสำหรับรูปเด็กแข่งหมากรุกที่เอาไปฝากนะคะ
ลูกเห็นก็สงสัยและถาม ก็เลยบอกว่าเค้าแข่งขันกัน
เค้าก็เริ่มมองๆ เพราะตอนนี้เค้ากำลังหัดเล่นหมากรุก
แต่ฝีมือยังสู้ใครไม่ค่อยได้ค่ะ
เค้าจะชอบทำนู่นทำนี่ แล้วไม่ค่อยจริงจัง อย่างรูบิค
เค้าก็พอใจสถิติเวลาของเค้าเท่านี้ ปีหน้าคงไม่ไปแข่งแน่ๆ เลยค่ะ
ป้าแป๋วกะอิลุงกำลังหาทางให้เค้าเล่นอะไรสักอย่าง
ให้จริงๆ จังๆ สักที คือตอนนี้เค้าสนใจอะไรก็ส่งเสริมไปเรื่อยๆ
เพียงแต่ว่าเค้าไม่ค่อยสม่ำเสมอกับการเล่นตรงนั้นอ่ะค่ะ
พอทำได้ในระดับหนึ่งก็หยุดทันที...
ลองมาหลายอย่างแล้วค่ะ ตั้งแต่ปิงปอง บาส แบตมินตัน
ฟุตบอล ปาดาท(ปาลูกดอก) รูบิคและตอนนี้ก็หมากรุก
คือไม่ว่าเค้าจะสนใจอะไร เราก็พยายามส่งเสริมหาอุปกรณ์
และฝึกฝนกัน
ก็ยังไม่เจอสิ่งที่เค้าชอบจริงๆ สักทีเลยค่ะ
กำลังคิดว่าจะให้เล่นรูบิคจริงจัง หรือไม่ก็หมากรุกไปเลย
ไม่อยากให้เปลี่ยนเยอะเกินไปอ่ะค่ะ

ส่วนเรื่องที่ถามว่าแป๋วแพ้ท้องหรือเปล่า ก็บอกว่าไม่ค่อยแพ้ค่ะ
มีช่วงท้องอ่อนๆ ที่จะเวียนหัว ง่วงนอน และอยากกินของเปรี้ยวๆ
เป็นระยะที่ลุ้นว่าลูกเป็นหญิงแน่ๆ 555 แต่พอรู้ว่าชาย
ก็เลิกแพ้ทันที 555 ตอนนี้น้ำหนักขึ้นดี สุขภาพลูกกับแม่ก็แข็งแรงดีค่ะ
เดี๋ยวสิ้นเดือนนี้ก็ไปตรวจอีกที และต่อไปก็เป็นสองอาทิตย์ครั้งค่ะ

ร้านยิ้มยิ้ม ลูกชิ้นปลาจะหนืดๆ เด้งดึ่งและไม่ค่อยคาวค่ะ
เค้าทำวันต่อวัน และได้เยอะกว่าร้านอื่นๆ แถมไม่แพงเท่าไรด้วยค่ะ
ร้านนี้ไปกินหลายครั้งแล้ว ตั้งแต่ร้านแรกในซอยบ้านน้ำเค็ม
จนเค้าถูกสึนามิทำลายไป ก็มาสร้างใหม่ริมถนนเพชรเกษม ก็ตามมากินเรื่อยๆ ค่ะ อาหารรสชาติดีทีเดียวที่สำคัญราคาไม่แพงค่ะ

อาทิตย์นี้ไม่มีโปรแกรมไปเที่ยวไหนเลยค่ะป้ากุ๊กไก่
ต้องช่วยอิลุงปริ้นซ์แบบ สักวันอังคารอิลุงเค้าต้องเอาแบบ
ไปขออนุญาตก่อสร้างที่เกาะพะงัน ส่วนแป๋วต้องดูแลลูกเองสองวัน
ถ้าจะเที่ยวก็คงต้องรออาทิตย์หน้าค่ะ อันที่จริงรอวันที่โรงเรียนลูก
คุณครูไปดูงาน จะพาเด็กๆ ไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์เหมืองแร่อีกค่ะ
พอดีเค้าเปิดวันธรรมดา ปิดเสาร์อาทิตย์ เลยไม่ได้ไปเที่ยวสักที
ถ้าได้ไปคงได้อัพเดทว่าพิพิธภัณฑ์เสร็จแล้วน่าสนใจแค่ไหนค่ะ
เห็นว่าทัวร์โรงเรียนจองไปเต็มถึงสิ้นปีเลย
แต่โรงเรียนลูกยังไม่ได้จองเลยค่ะ

นอนหลับฝันดีนะคะ

โดย: แป๋วภูเก็ต

วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:22:22:48 น.

ฝันดีราตรีสวัสดิ์ค่ะ ป้ากุ๊กไก่ ขอบคุณนะคะสำหรับคำแนะนำที่บล็อก เรื่องการรักษาพยาบาล จำเป็นต้องประหยัดค่ะ เพราะสามีรับราชการ เลยใช้สิทธิ์จ่ายตรง และมีประวัติการรักษาอยู่ที่นี่มาตั้งแต่เล็กๆแล้วค่ะ ถ้าไม่ป่วยแบบฉุกเฉินก็ไม่เข้าเอกชนค่ะ ถ้าเป็นลูกโอเคเลยค่ะ แต่ตัวเองอยาก save ค่าใช้จ่ายด้วยค่ะ

โดย: แม่น้องแปงแปง

วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:22:38:06 น.

HAPPY DAY…HAPPY TIME….EVERYBODY….YEH ! ! !....

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:1:02:02 น.

deep sleep ครับป้ากุ๊ก
พักนี้ผมวุ่นวายกับภารกิจมากมาย
เฮ้อ...แต่ก็ต้องสู้แระครับ....
เนอะ

โดย: peeradol33189

วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:1:11:26 น.

สวัสดียามเช้าวันเสาร์ค่ะ คุณป้ากุ๊กไก่

แวะมาเยี่ยมเยียน
อ่านธรรมะดีดีค่ะ

คนเราชอบนำสิ่งที่ยังมาไม่ถึง มาใส่ใจนะคะ เหมือนคนที่ชอบไปดูดวงดูอนาคตล่วงหน้า แล้วนำมากลุ้มใจ ...

ขอคุณป้ากุ๊กไก่ มีความสุขมากมากนะคะ

โดย: อิ่ม_Aim

วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:4:53:08 น.

หวัดดีเช้าวันหยุดค่ะ มีความสุขกับวันหยุดพักผ่อนนะคะ

คิดถึงป้ากุ๊กไก่นะคะ

โดย: ดาวไร้ตะวัน

วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:7:48:17 น.

สวัสดียามเช้าครับป้ากุ๊กไก่

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:7:58:59 น.

สวัสดีค่ะ...คุณป้าขา

ธัญมีอาหารตามาฝากค่ะ
ถ้าเป็นจริงได้ก็ดีนะคะ
เราจะได้นั่งล้อมวง 555!!!
...

วันนี้ธัญไม่ไปไหนหรอกค่ะ
สาวน้อยกลับบ้านค่ะ..ไปเอากล้องถ่ายรูป
มาใช้เรียนค่ะคุณป้า..ธัญเลยเหงาเลยค่ะ
ไม่มีใครมาเรียก " แม่จ๋าๆๆ "อยู่ข้างๆ

วันหยุดพักผ่อนแบบนี้..
ขอให้คุณป้ามีความสุขมากๆนะคะ

โดย: tanjira

วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:8:51:26 น.

ช่วงนี้งานยุ่งมากเลยค่ะ มีประชุมบ่อยด้วย กลับถึงบ้านก็เลยไม่ทำอะไรนอกจากดูทีวีกะนอนค่ะ
ป้ากุ๊กไก่สบายดีนะคะ

โดย: ตะไคร้หอม

วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:9:30:58 น.

สวัสดีค่ะคุณป้าร่มไม้
วันนี้วันหยุดสมาชิกคุณป้ามารวมพลละเปล่าคะ ลูกหลานน่ะค่ะ
คุณป้าสะบายดีละเปล่าค่ะ และคุณแม่ของคุณป้าด้วยขอให้มีร่างกายแข็งแรงนะคะ
ฝนที่บ้านจิ๋มตกแบบลมเพลมพัดน่ะค่ะพัดมาตกหน่อยแล้วก็ไป
แต่ลมแรงค่ะ ไม่ชอบลมแรงเลยมันแรงจนเป็นพายุเลยค่ะ

โดย: busabap

วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:11:20:32 น.

คิถึงป้ากุ๊กๆๆๆๆๆ

โดย: แม่อ้วนคนสวย

วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:11:23:47 น.

มิใช่โชคลาภ...มิใช่ทุกขลาภ
แต่เป็นเพราะ "บ่วง" ร้อยรัด มัด "กรรม" กันและกัน

ปลายแปรงคิดเสมอว่าการไม่มีลูกคือลาภอันประเสิรฐ
เพราะ ลูกคือ "ห่วง" เป็น "บ่วง" ร้อยมัด
สุขอันใดอันเกิดจากการดูแล ทุกข์ตามติดมาดังเงาตามทัน

แม้มิใช่ลูกตน กรรมอันผูกพันกัน ยังตามติดให้มาบรรจบพบกัน

สุข-ทุกข์ มิต่างจาก เกิด-ดับ ดั่งว่า

โดย: ปลายแปรง

วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:12:07:32 น.

มิส มิส มิส ค่ะ

โดย: loveandloveyingben

วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:18:17:20 น.

วันนี้รัชชี่ไปช็อปปิ้งมาแล้วค่ะ ตกลงได้ recorder จริง ๆ ค่ะ ของ Sony คือตอนแรกรัชชี่ก็ไปดูเจ้า mp3 แล้วถามเขาว่าอัดได้มั้ย เขาบอกไม่ได้ ฟังเพลง ฟัง mp3 ได้อย่างเดียว

เขาเลยแนะนำ recorder คือเน้นฟังก์ชั่นการอัดมาก่อนเพื่อน

คือถ้าเทียบกับ mp3 รุ่นที่มี record ตัวนี้จะอัดได้ดีกว่า แล้วที่สำคัญ มีฟังก์ชั่น ฟัง mp3 กะ วิทยุ ด้วย รัชชี่ก็เลยเอาตัวนี้เลย

ตอนนี้รัชชี่สนใจหนังสืออยู่ 3 เล่ม ซึ่งรัชชี่มีอยู่ คือ กล่องบุญ 4 (ตอน Life box), เที่ยวสบายสไตล์ติ๊ก (แคชเมียร์ ลักดา) , อัจฉริยสร้างสุข ของ หนูดี (วนิษา เรซ) รู้จักชื่อนี้มั้ยคะ เพิ่งซื้อเมื่อวานสด ๆ ร้อน ๆ

ทั้ง 3 เล่มถือว่าเป็นหนังสือใหม่หมดเลย

โดย: รัชชี่ (รัชชี่

) วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:20:42:36 น.

ซึ้งค่ัะ

โดย: prae IP: 125.27.82.236 วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:21:29:18 น.

เข้าบ้านนี้แล้วร่มเย็นดีจริงๆ

ขอให้ป้ากุ๊ก นอนหลับฝันดีนะคะ

ตื่นมาสดใส สุขภาพดีค่ะ..จุ๊บๆ

โดย: นักล่าน้ำตก

วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:22:33:39 น.

แวะมาส่งคุณป้าร่มเย็นเข้านอนค่ะ
ฝันดีนะคะ

โดย: Fullgold

วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:22:56:24 น.

ปอ ป้า..มาส่งป้ากุ๊ก..เข้านอน...ค่ะ

...ขอให้นอนหลับฝันดี...
...ตื่นขึ้นมาด้วยความสดชื่น...แจ่มใส...
...พบแต่สิ่งที่ดีงาม...ทำการสิ่งใด...
..สำเร็จสมความมุ่งหมายทุกประการ...

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 14 มิถุนายน 2552 เวลา:0:26:34 น.

โดย: veerar

วันที่: 14 มิถุนายน 2552 เวลา:0:44:53 น.

คุณป้าขา..

ต้องขออภัยค่ะ

เพจไม่เสร็จอ่ะ

มานผิดพลาดทางเทกนิกอย่างแรงเลยค่ะ

ต้องกราบขออภัยค่ะคุณป้า ..

เด๋วดาวจ๋าจะไปซ่อมเพจก่อนนะคะ

โดย: satineesh

วันที่: 14 มิถุนายน 2552 เวลา:0:55:52 น.

ฮือๆๆๆ........
เพจซ่อมยังไงก็ไม่แสดงผล

นู๋ดาวกราบขออภัยคุณป้าอย่างสูงค่ะ
เด๋วนู๋ดาวจะส่งให้คุณวันดูอีกค่ะ

วันนี้คงไม่ได้อัพบล็อกแล้วค่ะ...

ฮือๆๆๆ

โดย: satineesh

วันที่: 14 มิถุนายน 2552 เวลา:1:11:06 น.

หวัดดีค่ะป้ากุ๊กไก่ เมื่อคืนฝนตกทั้งคืนเลยค่ะ
ทางโน้นฝนตกบ้างหรือเปล่าค่ะ
คิดถึงนะคะ

โดย: ดาวไร้ตะวัน

วันที่: 14 มิถุนายน 2552 เวลา:6:10:10 น.

สวัสดียามเช้าครับป้ากุ๊กไก่

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 14 มิถุนายน 2552 เวลา:6:54:14 น.

ขอโทษนะคะป้ากุ๊กไก่ขา
มินวาง code รูปภาพผิดอ่ะค่ะ
ถ้ามันเกะกะที่ ป้ากุ๊กไก่ลบออกเลยนะคะ
ขอโทษจริง ๆ ค่ะ

ปล. ป้ากุ๊กไก่ต้องลบออกแล้วอ่ะค่ะ เพราะมันทำให้
page ของป้ากุ๊กไก่เปลี่ยนไป

โดย: มินทิวา

วันที่: 14 มิถุนายน 2552 เวลา:6:59:56 น.

เช้านี้แดดแรงเลยค่ะ ไม่รู้สึกว่ามันคือฤดูฝนเลยเพราะร้อนตับโผล่ทุกวัน ดีตรงที่ตากผ้าแล้วหอมแดดและปลวกไม่มาเดินสวนสนามในบ้านด้วย บ้านป้ากุ๊กไก่ฝนตกมั๊ยคะ

โดย: แม่ปุ้มปุ้ย

วันที่: 14 มิถุนายน 2552 เวลา:7:35:56 น.

สวัสดีค่ะคุณป้าร่มไม้
วันนี้วันอาทิตย์ มีแดดแต่เช้าเลยค่ะ
แหมคนมีงานทำไม่ว่างานอะไรย่อมดีกว่าคนไม่มีงานทำนะคะ
บางคนกอดเข่าเจ่าจุก นอนขดอยู่บนเตียงไม่ยอมทำอะไรแม้แค่บริหารสายตาตัวเอง เอาแต่นอน เพราะไม่รู้จะทำอะไร
จิ๋มว่างานประจำวันของแต่ละคนมีจนเวลา 24 ชมไม่พอทำเลยล่ะถ้าคิดจะทำจริงๆแบบคุณป้า
ทำไม่รู้จักเสร็จซะที ไม่ว่าคนนั้นจะมีจนอย่างไร
แต่ถ้าวันวันไม่รู้จะทำอะไรต่อให้มีจนอย่างไรเค้าก็ไม่มีอะไรทำอยู่ดีล่ะค่ะ
คุณป้าเหนื่อยก็พักบ้าง ปล่อยไปบ้างทำที่จำเป็นและกำลัง
เอ..ขอโทษนะคะคุณป้าจิ๋มถ้าจะสอนหนังสือสังฆราชไปซะแล้ว
อยากให้คุณป้าผ่อนคลายบ้างเท่านั้นแหละค่ะ
รักษาสุขภาพนะคะ มีความสุขมากๆค่ะ

โดย: busabap

วันที่: 14 มิถุนายน 2552 เวลา:8:39:26 น.