Group Blog
 
 
มีนาคม 2553
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
26 มีนาคม 2553
 
All Blogs
 
วันวาเลนไทน์ สำคัญฉไหน?

Scary Halloween CostumesCouples Halloween CostumesHalloweeen CostumesTeen Halloween CostumesBallet CostumesChild Halloween CostumesAdult Fairy CostumesBest Halloween CostumesDisney Halloween CostumesLady Gaga Halloween CostumesCouples CostumesPebbles And Bam Bam CostumesUnique Halloween CostumesParty City Halloween CostumesPugs In Costumes2009 Halloween CostumesBuy Halloween CostumesStar Trek CostumesCheap Adult Halloween CostumesMascot CostumesDiscount Halloween CostumesWomens CostumesCouple Halloween CostumesChristmas CostumesHalloween Pet CostumesDisco CostumesVictorian CostumesSteampunk CostumesMens CostumesMasquerade Ball CostumesJeepers Creepers CostumesPrincess CostumesBelly Dancing Costumes80s CostumesMake Halloween CostumesWitch CostumesInappropriate Halloween CostumesStar Wars Halloween CostumesBelly Dancer CostumesJames Bond Party CostumesWoodland Fairy CostumesScooby Doo CostumesWomens Halloween CostumesReplica Star War CostumesPirate Wench CostumesHot Halloween CostumesMake Beetlejuice CostumesGreek Goddess CostumesQuick Halloween CostumesAuthentic Star Wars Costumes
วันที่ 14 กุมภา ผมเป็นอีกคนหนึ่งที่เหมือนคนทั่วไป
กุหลาบ ช็อคโกแลต คำบอกรัก
สามสิ่งนี้ต้องเวียนเข้ามาหาชีวิต ผมเพื่อให้คนคนหนึ่ งทุก ๆ
ปีในวันนี้

ก่อนวันที่ 14 กุมภา

ผมเดิน ออกจากบ้าน
ในมือมีผ้าเช็ดหน้าสีชมพูที่ต้องการเอาให้แฟนของผม
เธอ เป็นหญิงสวยมาก เป็นดาวคณะของมหาลัยของเรา

ก่อนผมจะออกไปพบเธอ เธอโทรมาหาผม
ผมจึงวางผ้าเช็ดหน้าที่ผมบรรจงพับไว้บนโต๊ะ

หลัง จากการพร่ำบอกรักกันด้วยถ้อยคำหวานหูเป็นเวลานาน ทีเดียว
ผมปรี่ออกจาก บ้านไปหาเธอ
โดยไม่ลืมผ้าเช็ดหน้าผืนนั้น

ผมเห็นพ่อของผมถือมัน ออกมา ในผ้าผืนนั้นมีรอยเลือด
"พ่อ ทำอะไรหนะ" ผมโพล่งถามด้วยความโมโห

พ่อหน้าซีด ทันที
" นายเหมียวหนะ มันโดนกัด พ่อเลยเอาผ้าไปเช็ดเลือด"
"พ่อรู้ ไหม ผมกำลังจะเอาไปให้แฟน"

พ่อเงียบ ผมเกลียดจริงๆ เวลาพ่อเงียบเมื่อจนกับปัญหา
ความโหโหสั่งผมให้ทำได้แม้กระทั่งจะตบหน้า พ่อ

พ่อเบือนหน้า
"พ่อ ขอโทษ มานี่....." พ่อยื่นมือมารับผ้าเช็ดหน้า
"พ่อจะเอาไปซักให้เอง"

ผม งอนพ่อถึงกับไม่ยอมคุยกับพ่อเป็นเวลานานพอควร ไม่ยอมลงจากบ้าน
เป็นเวลา เกือบทั้งสองวันที่ผมไม่เจอหน้า
ใคร หมกตัวอยู่กับห้อง มีเพียงแม่เท่านั้นที่คอยส่งข้าวให้ผม

ยามเมือ่ผมมองตาแม่ครั้งใดทุกครั้ง ดวงตาแม่จะแดงปรี่ด้วยน้ำตา
ผมเริ่มรู้สึกว่า บางทีผมอาจจะทำเกินไป

14 กุมภาพันธ์
ตั้งแต่ครั้งที่ผมเห็นแม่เสียใจ
ผมก็รู้สึกว่าผมทำอะไร ผิดไปหรือเปล่า
ผมยอมออกมาจากห้อง

ผมไม่เห็นพ่อ
เดินออกมา ที่บริเวณลานซักผ้า กาละมังยังมีผ้าที่ยังไม่ซักหลายผืน
ข้างๆ มีกองเลือดอยู่ และที่ราวตากผ้ามี
ผ้าเช็ดหน้าของผม ถึงจะล้างรอยเลือดไม่หมด
ก็ยังดีที่พ่อยังห่วงใยผม ยังแคร์ผมอยู่

พ่อ ผมอยากขอโทษครับ

หันหน้าจะกลับเข้าบ้าน ก็พบกับแม่ แม่ร้องไห้มาแต่ไกล
วิ่งมากอดผม
" พ่อเสียแล้วนะ "


ผมอึ้ง

แม่ลำดับ เหตุการณ์ และทำให้ผมทราบว่า
พ่อป่วยเป็นโรคทางเดินหายใจติดเชื้อ
รอย เลือดที่เห็นนั้นคือเลือดที่พ่อจาม
ออกมา พ่อมองไม่เห็น
"พ่อกำชับ แม่มาตอนที่ลูกโกรธว่า อย่าบอกลูกเด็ดขาดว่าพ่อป่วย "
"ทำไมล่ะครับ"
"พ่อ กลัวเราจะเสียใจ แล้วไม่ได้ออกไปเที่ยวกับแฟน"

ผมอึ้งเป็นครั้งที่สอง

"พ่อ บอกแม่ด้วยว่า ถ้าพ่อเสียวันนี้ อย่าเพิ่งบอกลูก
ให้ลูกไปเที่ยวกับแฟน ก่อน พ่อไม่อยากให้ลูกเป็นทุกข์ พลาด
โอกาสอย่างนี้เพราะพ่อคนเดียว
พ่อ บอกด้วยว่าพ่อซักผ้าเช็ดหน้าให้แล้ว มันไม่สะอาดหรอก
แต่พ่อบอกว่าพ่อ ของลูกทำ
ดีที่สุดแล้ว"


ผมกอดแม่ ร้องไห้
วันนี้จะเป็น วันวาเลนไทน์ที่อยู่ในความทรงจำตลอดไป

พ่อครับ ผมขอโทษ.......


Create Date : 26 มีนาคม 2553
Last Update : 26 มีนาคม 2553 15:03:31 น. 0 comments
Counter : 200 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

somkitjar
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]




Friends' blogs
[Add somkitjar's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.