เรื่องราวของ Inconnue de la Seine ที่เป็นแรงบันดาลใจให้กับนักเขียน/นักสร้างภาพยนตร์
ในเวลาต่อมาอีกหลายปี ในปี 1960
เมื่อ
Asmund Laerdal ผู้ผลิตของเล่นชาวนอร์เวย์
ต้องเลือกใบหน้าสำหรับการฝึกอบรมการทำ
CPR นางแบบที่ท่านเลือกมาใช้คือ
Inconnue de la Seine สตรีนิรนามของแม่น้ำ Seine
Asmund Laerdal ได้รับการติดต่อจาก
นายแพทย์
Peter Safar ชาวออสเตรียผู้บุกเบิกเทคนิคการทำ CPR
ทั้งนี้ เพื่อช่วยในการฝึกอบรมสำหรับเทคนิคใหม่ที่คิดค้นขึ้นมา
เพราะท่านเกือบจะสูญเสีย Tore ลูกชายของตนเองจากการจมน้ำ
ทำให้ Asmund Laerdal รู้สึกอิน(ชื่นชอบประทับใจ)มากกับเหตุการณ์ดังกล่าวนี้
เลยอยากเผยแพร่เทคนิคและวิธีการที่สร้างสรรค์นี้
และท่านระลึกถึงหน้ากาก Inconnue de la Seine
ที่ปู่ของท่านวางประดับฝาบ้านไว้
Asmund Laerdal จึงได้ออกแบบตุ๊กตาหญิงขนาดเท่าคนจริง
และตกแต่งใบหน้าจากหน้ากากแห่งความตายที่โด่งดัง Inconnue de la Seine
ตุ๊กตานี้มีชื่อเรียกว่า
Resusci Anne เป็นหนึ่งในผลิตภัณฑ์ทางการแพทย์ที่รู้จักกันเป็นอย่างดีของ Asmund Laerdal
และมีการใช้กันอย่างกว้างขวางทั่วโลก
เพื่อใช้ในการฝึกอบรมนักศึกษาแพทย์และพยาบาล
ถึงวิธีการเทคนิคการช่วยชีวิตแบบปากต่อปากกระตุ้นให้คนหายใจ
ทำให้มีการเรียก Inconnue de la Seine ว่า
สตรีสาวที่ถูกคนจูบมากที่สุดในโลก
ในการเลือกใบหน้าโดยใช้หน้ากากของเธอ Inconnue de la Seine
Asmund Laerdal ได้บอกเหตุผลว่า
" Resusci Anne
คือ อนุสรณ์ของสตรีที่ไม่มีใครรู้จัก
เธอจมน้ำตายในแม่น้ำ Seine
เพราะเธอไร้ชื่อไร้นาม และยังคงเป็นเรื่องลึกลับ
เราไม่สามารถเข้าถึงความในใจของเธอ
และทำให้เธอมีมลทินใด ๆ ได้
เราได้แต่ใฝ่ฝันถึงเธอ "
เอกสารรายงานของธุรกิจ
Laerdal
ตู้กตาสตรีที่ใช้ฝึกการทำ CPRแต่อีกหลายทศวรรษที่ผ่านมา
มักจะมีคำถามเกี่ยวกับความถูกต้องของใบหน้านี้
ว่าเป็นหน้ากากแห่งความตาย
ของสตรีสาวที่จมน้ำตายจริงหรือ
หรือถอดแบบมาจากหน้าคนที่ยังมีชิวิต
หน้าคนที่มีชีวิตชีวาและมีอาการเบื่อหน่ายบ้างเล็กน้อย
" มันน่าแปลกใจมาก ที่ได้เห็นใบหน้าอันเงียบสงบเช่นนี้
ศพทุกรายที่จมน้ำตายและฆ่าตัวตาย ตามทีเราเคยชันสูตรพลิกศพ
พวกนี้ไม่เคยดูสงบ มักจะกำลังบวมฉึ่ง หรือดูไม่ได้เลย "
Pascal Jacquin หัวหน้าตำรวจทางน้ำ
Brigade Fluviale ณ ปารีส
ที่มีหน้าที่รับผิดชอบในการเคลื่อนย้ายศพที่จมน้ำออกจากแม่น้ำ Seine
โดย Pascal Jacquin เคยเห็นศพที่จมน้ำตายมากกว่าคนอื่น ๆ อีกจำนวนมากในปารีส์
การตายเพราะจมน้ำเป็นเรื่องที่ทรมาน
และแม้แต่การฆ่าตัวตายเอง
ก็ต้องต่อสู้ดิ้นรนเพื่อมีชีวิตรอดจนถึงวินาทีสุดท้าย
ณ ช่วงเวลาสุดท้ายเป็นเรื่องของความหวาดกลัว ความเจ็บปวด
และความกังขาต่าง ๆ นานา มีความขัดข้องหมองใจ
พฤติกรรมเหล่านี้มักจะถูกตรึงตราอยู่บนใบหน้าของผู้ตาย
แต่สำหรับ สตรีรายนี้กลับตรงกันข้ามเลย
เธอมีใบหน้าที่ไร้ตำหนิ เธอดูเหมือนนอนหลับ
และฝันถึงเรื่องราวที่แสนงดงามในอดีต
Pascal Jacquin ได้ตั้งข้อสังเกตเรื่องนี้ไว้
และเมื่อสำนักข่าว
BBC ได้ปรึกษาขอความเห็นจากผู้เชี่ยวชาญหลายท่าน
พวกท่านต่างได้แสดงความคิดเห็นพ้องต้องกันว่า
Inconnue มีหน้าตาบ่งบอกว่ามีสุขภาพดี
เกินกว่าที่จะเป็นหน้ากากที่ถอดมาจากซากศพ
Michel Lorenzi เจ้าของโรงงานหล่อรูปปะติมากรรมในปารีส
เชื่อว่า หน้ากากนี้ถูกถอดแบบจากคนที่ยังมีชีวิตอยู่
" มันยากมาก ที่คนจะคงรอยยิ้มไว้ได้
ขณะที่มีการหล่อปูนปาสเตอร์เพื่อถอดแบบใบหน้า
ผมคิดว่า เธอมีความเป็นมืออาชีพอย่างมากเลย
เธอเป็นนางแบบที่เยี่ยมมากเลย "
" เรื่องราวที่เราหลงรักและชื่นชอบ
มีความไม่ชัดเจนและลึกลับ
ทุกอย่างจะจบสิ้นลงทันที
ที่เราทราบชื่อเสียงเรียงนาม
ตำนานของบุคคลนิรนาม "
Louise Welsh
น่าจะหมายความรวมถึง
ศพทหารนิรนามในหลายประเทศ
ที่ทุกวันนี้ยังไม่ยอมมีชาติใด
นำกระดูกขึ้นมาตรวจสอบ DNA
เพื่อยืนยันว่าเป็นญาติพี่น้องกับใครบ้าง
เรียบเรียง/ที่มาhttps://bit.ly/2CaLYb9https://bit.ly/2PYxm1y
The Inconnue de la Seine at the International Life Cast Museum, in Boston
เรื่องเล่าไร้สาระ
ในยุคอดีตหลายปีที่ผ่านมาแล้ว
ศพจมน้ำตายในแม่น้ำลำคลอง
มักจะโผล่ขึ้นมาหลังจากนั้นราว 2 วัน
และมักจะล่องลอยไปตามสายน้ำ
ก่อนที่จะติดตลิ่ง สิ่งกีดขวาง หรือเสาสะพาน
ทำให้ในแต่ละท้องที่ของท้องถิ่นในไทย
มักจะตั้งเจ้าหน้าที่ไว้ประจำการเคลื่อนย้ายศพ
หรือตกลงกับพวกอาสามูลนิธิต่าง ๆ ในเรื่องศพลอยน้ำมา
ด้วยการขอให้เขี่ยศพไปให้ไกล ๆ จากท้องที่ที่ต้องรับผิดชอบ
ในการสืบสวนสอบสวนและชันสูตรพลิกศพ
เพราะมักจะต้องเสียเวลาตั้งคณะกรรมการสืบสวนสอบสวน
เพื่อชันสูตรพลิกศพหาสาเหตุการตายว่าเพราะเหตุใด
รวมทั้งการหาพยานหลักฐานต่าง ๆ มากมาย
แถวบ้านในอดีตจึงมักจะมีตำนานเล่าขาน
เพราะศพลอยน้ำมักจะมาจาก
ทางอำเภอสะเดาลอยมาทางคลองอู่ตะเภาก่อนเข้าหาดใหญ่
ก็มักจะมีพลเมืองดีเขี่ยให้พ้นออกไปจาก
เขตพื้นที่สอบสวนรายทางอำเภอหาดใหญ่
ให้ไปเข้าในเขตพื้นที่สอบสวนอำเภอบางกล่ำ(เดิมเป็นอำเภอหาดใหญ่)
ส่วนถ้าเป็นไปได้ที่อำเภอบางกล่ำเจอก่อน
ก็มักจะรีบเขี่ยศพให้กลับไปอำเภอหาดใหญ่
หรือเขี่ยศพให้ไหลลงไปในทะเลสาบสงขลา
ซึ่งจะกลายเป็นพื้นที่สอบสวนอำเภอเมืองสงขลา
เช่นเดียวกับที่คลองวง
คลองธรรมชาติที่กั้นระหว่างอำเภอหาดใหญ่กับอำเภอเมืองสงขลา
ในยุคอดีตก็มักจะมีการแย่งชิงกันเขี่ยศพให้พ้นจากพื้นที่สอบสวน
เวลาน้ำขึ้นน้ำลงศพก็มักจะไหลทวนน้ำตามน้ำในบางช่วงเวลา
แต่ปัจจุบันเครื่องไม้เครื่องมือถ่ายภาพของพลเมืองดีมีมาก
มักจะชอบถ่ายภาพต่าง ๆ แชร์กันในสื่อออนไลน์
รวมทั้งอาสาของมูลนิธิต่าง ๆ มีจำนวนมากแล้ว
ต่างจับตาสอดส่องและดูแลสิ่งแปลกปลอมกันเอง
การกระทำดังกล่าวจึงเริ่มลดน้อยลงกว่าเดิมมาก
พฤติกรรมดังกล่าวมีมาช้านานมากแล้วในเมืองไทย
ตามที่อาจารย์ด้านนิติเวชวิทยามักจะเล่าให้ฟัง
รวมทั้งหนังสือพิมพ์ต่าง ๆ มักจะเขียนเรื่องราว
แบบเล่าสู่กันฟังถึงการสืบสวนสอบสวนคดีศพลอยน้ำ
เพราะพื้นที่สุดท้ายที่เจอศพต้องรับผิดชอบ
ในการทำคดีให้ถึงที่สุดว่าลอยมาจากไหน
ตายเพราะสาเหตุใด ระยะเวลาการตาย
ติดต่อญาติพี่น้องได้หรือไม่ ใครเป็นคนพบศพคนแรก
ถ้าติดต่อญาติพี่น้องไม่ได้เลยก็ต้องสรุปสำนวนคดี
แล้วจำหน่ายคดีเป็นศพไร้ญาติ/ศพอนาถาต่อไป
https://subcodevs.com/