ความทรงจำเก่า ๆ ก่อนจะลืมเลือนหายไปกับกาลเวลา
Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2558
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
2 ธันวาคม 2558
 
All Blogs
 

รถไฟญี่ปุ่นสร้างทางรอดรางรถไฟให้เต่า

ญี่ปุ่นนับว่าเป็นหนึ่งในเป็นประเทศที่ปลอดภัยมากที่สุดสำหรับผู้คน
และตอนนี้ดูเหมือนว่าปลอดภัยอย่างมากสำหรับเต่าด้วย

The West Japan Railway Company กับ Suma Aqualife Park ใน Kobe
ได้ร่วมกันตั้งทีมเฉพาะกิจทำงานร่วมกันเพื่อทำให้การเดินรถไฟ/รางรถไฟ
ปลอดภัยกับเต่าที่เป็นสัตว์เลื้อยคลานท้องถิ่น จอมเชื่องช้าและมีขนาดเล็ก

The Suma Aqualife Park เป็นอุทยานทางทะเล
มีพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ/สถานที่พักผ่อนขนาดใหญ่ ใน Kobe
ที่มีนักท่องเที่ยวและครอบครัวต่างเดินทางมาท่องเที่ยวโดยรถไฟ
โดยเหตุที่พื้นที่สาธารณะแห่งนี้อยู่ใกล้กับมหาสมุทร
ทุก ๆ ปีในช่วงฤดูร้อน จะมีเต่าจำนวนมากติดอยู่ระหว่างรางรถไฟ/ประแจรถไฟ
ทำให้รถไฟเสียเวลา หรือมีเหตุร้ายกับเต่า ตลอดจนมีผลกระทบต่อการเดินรถไฟ

ปัญหาการเดินทางของเต่าจำนวนมากคือ
การติดขัดอยู่ระหว่างรางขณะที่พยายามปีนข้ามรางรถไฟ
หรือมักจะขัดติดอยู่ระหว่างรางคู่ที่เป็นประแจสับหลีกรางรถไฟ
เพราะสาเหตุที่เต่าปีนขึ้นมาไม่ได้
ทำให้พวกมันต้องค่อย ๆ ต้วมเตี้ยมคลานข้ามรางรถไฟ
หรือพยายามเบียดตัวออกมาจากรางรถไฟ
ทำให้บางครั้งพวกมันถูกรถไฟทับตาย
หรือกลไกประแจรถไฟบีบอัดจนตาย
มีผลต่อการเดินรถไฟหรือต้องหยุดรถไฟในบางครั้ง





ภาพเต่า(ด้านซ้ายมือ) ที่ติดอยู่ระหว่างรางรถไฟ บริเวณประแจรถไฟ
จะมีการติดตั้งระบบเซ็นเซอร์ทำให้หยุดสับรางรถไฟเป็นการชั่วคราว
จนกว่าตรวจพบสาเหตุว่ามีเต่าติดอยู่ระหว่างรางรถไฟหรือไม่


เพื่อสร้างความสุขให้ทั้งผู้คนบนรถไฟที่ใช้รางรถไฟ
กับเต่าที่ต้องใช้เส้นทางผ่านรางรถไฟ
รถไฟญี่ปุ่นจึงร่วมมือกับอุทยานทางทะเล
ทำการศึกษาพื้นที่บริเวณที่เกิดอุบัติเหตุกับเต่า
ตามประเภทการเกิดเหตุ จำนวนครั้งการเกิดเหตุ
แล้วเริ่มลงมือสร้างทางลอดใต้รางรถไฟใกล้บริเวณดังกล่าว
ผ่านกระบวนการทำงานแบบญี่ปุ่นที่ชอบใช้ระบบ PDCA/Kaizen
เพื่อแก้ปัญหานี้โดยสร้างเป็นเส้นทางให้เต่าคลานลอดใต้รางรถไฟ
กับติดตั้งตัวเซ็นเซอร์หยุดการทำงานประแจสับหลีกรางชั่วคราว
กรณีที่คาดว่ามีเต่าไปติดค้างอยู่ระหว่างรางสับหลีก
ทำให้ในช่วงปีนี้รถไฟสาย Wakayama
ใกล้กับบริเวณสถานีรถไฟ Goidō
ที่เคยเกิดเหตุร้ายกับเต่าหลายครั้งในรอบหลายปีที่ผ่านมา
ไม่มีรายงานว่าเกิดอุบัติเหตุกับเต่าเลย

ทางรอดรางรถไฟให้เต่าที่เริ่มเปิดให้ใช้งาน
ตั้งแต่เดือนเมษายนจนกระทั่งถึงเดือนสิงหาคม ปีนี้
ชาวบ้านรายงานว่าพบเห็นเต่าจำนวน 10 ตัว
ที่ใช้เส้นทางลอดใต้รางรถไฟที่ได้จัดสร้างขึ้นมานี้
นั่นคือ การที่เต่าจำนวน 10 ตัวปลอดภัย ไร้อุบัติเหตุ
เป็นไปตามเป้าหมายและ KPI ชี้วัดของโครงการ
จัดว่าคุ้มจริง ๆ กับการลงทุนลงแรงและเวลา
ดีกว่าการมาตามแก้ไขปัญหากันในวันหลัง



ช่วงทดลอง/ทดสอบก่อนเปิดใช้งานจริง


ถ้านานาชาติช่วยกันวางแผนและมีการจัดสร้างตามเส้นทาง
ที่บรรดาเต่าต้องเดินข้ามรางรถไฟเป็นประจำ
จะช่วยอนุรักษ์และรักษาชีวิตของเต่าได้จำนวนมากในอนาคต

รียบเรียง/ที่มา

//goo.gl/783bXW
//goo.gl/HB1Yid
//goo.gl/stkbtZ
//goo.gl/zpi2gD


Five Crazy Bridges for Animals



ของเมืองไทยที่สร้างสะพานให้ลิงข้าม
บริเวณเขาตังกวน อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา 
ที่มาของภาพนี้ //bit.ly/1FcDQ05


เรื่องเดิม สร้างถนน สะพาน อุโมงค์ ให้สัตว์ป่า //pantip.com/topic/33269824


เรื่องเล่าไร้สาระ

สมัยเด็ก ๆ กับเพื่อน ๆ ชอบวางฝาน้ำอัดลมบนรางรถไฟ
รอให้รถไฟวิ่งผ่านแล้วเหยียบให้แบนราบ
แล้วนำฝามาเจาะรูตรงกลางร้อยเชือกทำให้หมุนติ้ว ๆ
เพื่อเอามาตัดเชือกแข่งกันว่าใครจะตัดเชือกของใครขาดก่อน
แต่ส่วนมากฝาน้ำอัดลมมักจะหล่นออกจากรางรถไฟ
ก่อนที่รถไฟจะมาถึงเพราะรางสั่นสะเทือนมาก
พอ ๆ กับก้อนหินขนาดเล็กถึงใหญ่ที่วางบนรางรถไฟ

การวางก้อนหินเพื่อแข่งขันกันว่าของใครจะถูกรถไฟทับ
ก่อนรถไฟจะมาถึง มักจะหลบกันห่าง ๆ จากรางรถไฟ
เพราะถ้าก้อนหินที่ถูกรถไฟทับถูก
จะมีเศษหินปลิวกระเด็นกระดอนไปทั้งเร็วและแรง
แต่ก้อนหินส่วนมากแล้วมักจะตกจากรางรถไฟก่อน

เป็นการละเล่นแบบเด็ก ๆ ในสมัยก่อนยุคไร้ internet
โทรศัพท์บ้านต้องจองกันนานหลายปี
โทรศัพท์มือถือแพงทั้งเครื่อง/ค่าบริการ
กอปรกับอยู่ในช่วงระหว่างวัยอยากรู้อยากเห็น
คนที่เป็นแกนนำในการทำเรื่องแบบนี้
มักจะเป็นลูกหลานคนงานรถไฟ
แม้จะรู้ว่าไม่ควรทำเรื่องแบบนี้
เพราะได้รับการบอกเล่า/สอนมาก็ตาม



แม่แรงกระปุก มีถึงขนาดยกได้เป็น 100 ตัน


เคยถามเพื่อนที่เป็นพนักงานขับรถไฟ
เล่าว่าถ้ากิ่งไม้ขนาดเล็กหรือหินขนาดไม่ใหญ่มาก
รถไฟวิ่งทับผ่านสบายมากเลย
แต่ถ้าขนาดใหญ่มากหรือเกิดการปะทะอย่างรุนแรง
เช่น รถไฟชนกัน หรือ รถไฟชนรถยนต์ รถยนต์ชนรถไฟ
มักจะตกรางรถไฟแบบล้อหลุดจากรางรถไฟ

เคยไปดูพนักงานรถไฟยกตู้คนโดยสารรถไฟตกรางแถวสถานีห.ใ
ไม่ถึงขนาดล้มคว่ำนอนตะแคงข้างแต่อย่างใด
เพียงแต่มีล้อรถไฟหลุดออกมานอกรางรถไฟชุดหนึ่ง
เห็นใช้แม่แรงขนาดใหญ่วางเข้าใต้ตัวตู้คนโดยสารรถไฟจำนวน 4 ชุด
หัวท้าย 2 ชุด กับบริเวณที่ล้อรถไฟหลุดออกมา 2 ชุด
แล้วใช้แม่แรงกับชะแลงช่วยกันยกช่วยกันยกช่วยกันงัด
ก็เห็นยกรถไฟขึ้นมาได้ก่อนเลื่อนให้พ้นจากบริเวณที่ตกราง




ชะแลงแบบต่าง ๆ


ในระหว่างทำงานนั้น มีช่างคนหนึ่ง
วัยประมาณ 40 ปีเปรยขึ้นมาว่า

" เฮ้อ เมื่อคืนตั้ง 4 ที "

ทุกคนต่างหันไปมองแบบฉงน บางคนก็อมยิ้ม
สักพักแกพูดต่อว่า

" ตื่นขึ้นมาปัสสาวะ สงสัยจะเป็นเบาหวาน "


NB ต้องขออภัยที่หัวเรื่องใช้คำว่าทางรอด แทนคำว่า ทางลอด
เพราะต้องการสื่อนัยทางรอดตาย/ทางรอดชีวิตของเต่า
จากการใช้ทางลอดใต้รางรถไฟ กับ
การมีตัวเซ็นเซอร์หยุดการทำงานประแจสับหลีกรางรถไฟ
ที่รถไฟญี่ปุ่นกับอุทยานทางทะเลร่วมกันพัฒนาสร้างขึ้นมา




 

Create Date : 02 ธันวาคม 2558
4 comments
Last Update : 1 มีนาคม 2559 21:55:39 น.
Counter : 2605 Pageviews.

 

น่ารักอ่ะ ดึจริง

 

โดย: ลัลลลิลณ์ 2 ธันวาคม 2558 2:04:00 น.  

 

กำลังรอสะพานให้สัตว์แถว ทล 304 เดินอยู่ค่ะ แล้วจะไปถ่ายรูปมามั่ง

 

โดย: tuk-tuk@korat 2 ธันวาคม 2558 9:51:35 น.  

 

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
PZOBRIAN Book Blog ดู Blog
Mitsubachi Food Blog ดู Blog
ควายเฒ่า Literature Blog ดู Blog
patthanid Travel Blog ดู Blog
ravio Education Blog ดู Blog

ได้ความรู้เต็มๆ เลยค่ะ โหวตให้ค่ะ

 

โดย: อุ้มสี 2 ธันวาคม 2558 12:12:04 น.  

 

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ที่เห็นและเป็นมา Music Blog ดู Blog

ravio Education Blog ดู Blog

 

โดย: newyorknurse 7 ธันวาคม 2558 1:11:25 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


ravio
Location :
สงขลา Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 34 คน [?]




เกิดหาดใหญ่ วัยเด็กเรียนหนังสือโรงเรียน Catholic คณะ Salesian มีนักบุญประจำโรงเรียน Saint Bosco, Saint Savio ชอบอ่านหนังสือ godfather เกี่ยวกับ Mafio ของพวกซิซีเลียน เคยเล่นเกมส์ Mario แล้วได้คะแนนนำเลยนำสระโอมาต่อท้ายชื่อเป็น Ravio ได้กลิ่นอายแบบ Italino เคยเดินทางเข้ากรุงเทพฯ เพื่อเรียนวิชาชีพทำมาหากิน แต่ไม่ใช่วิชาที่ชื่นชอบมากนัก เรียนอยู่กว่าเจ็ดปี ต้องกลับมาทำงานเป็นกรรมกรที่บ้านเกิด จนเริ่มเกิดความหลงรักชีวิตบ้านนอก และวิถีชิวิตชุมชนท้องถิ่นที่ตนอยู่และไปร่วมวงเสวนา

เกิดเดือนมีนาคม แต่ลัคนาราศรีตุลย์ ชอบไปทุกเรื่อง สุดท้ายทำอะไรที่ได้เรื่องไม่กี่เรื่อง แต่ส่วนมากมักไม่ได้เรื่อง

ชอบขับรถยนต์ท่องเที่ยวชมภูเขา ป่าไม้ น้ำตก แต่ไม่ชอบทะเลหรือชายหาด เพราะรู้สึกอ้างว้าง โดดเดี่ยว เมื่อคิดถึงชีวิตตนเองที่มาเปรียบเทียบกับสองสิ่งสองอย่างนี้ รู้สึกว่ามนุษย์เป็นเพียงชีวิตที่เล็กน้อยมากที่มาอยู่อาศัยในโลกใบนี้

ชอบอ่านหนังสือ ท่องเที่ยวใน Internet ชอบเดินทางท่องเที่ยวแถว ในละแวกท้องถิ่นบ้านเกิด นาน ๆ ครั้งจะขึ้นไปเยี่ยมเพื่อนที่กรุงเทพฯ หรือไปหาซื้อหนังสือแถวสยามสแควร์ ถิ่นเก่าที่อยู่และที่เรียน






Friends' blogs
[Add ravio's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.