หรือจะโสดจนสามสิบ (ฉบับนิยาย) ตอนที่ 9

ภายในรถไฟฟ้า ซึ่งกำลังแล่นด้วยความเร็วหวานเย็น

ชายหนุ่มเชยๆ คนหนึ่งยืนเกาะเสาแบบยักษวันโพธิ์ อยู่เคียงข้างสาวน้อยร่างบางที่เอาสองนิ้วเกาะเสาไว้อย่างเนียมอาย คล้ายไม่คุ้นเคย

''คุณเร ไม่จับเสาดี ๆ สิครับ เดี๋ยวก็ล้มหรอกครับ'' นายโจ กล่าวกับสาวน้อยร่างกุ้งแห้ง ที่จริงๆ แล้วแค่ลมพัดก็อาจล้มได้

''บ้า นี้ไม่ใช่ผับอยู่ๆ จะให้จับเสา''เร กล่าวทำหน้ายียวน

''ตามใจ แต่ถ้าล้มมาล่ะอย่าโทษว่าผมไม่เตือนล่ะกัน'' ไม่ทันขาดคำ รถไฟฟ้าก็โค้งแบบโตเกียวdrift อย่างไม่ทันตั้งตัว นิ้วน้อย ๆ ของเรทีคีบเสา ก็เอาไม่อยู่

เธอเซถลาพาร่างบาง ๆ ของเธอเข้าไปหาชายหนุ่มอย่างไม่ตั้งใจ

หรือนี้จะเป็นฉากหนึ่งแบบที่หนังรักเกาหลีเค้าชอบทำกัน

ปึก!!! เรจังถลาเข้าหาอ้อมอกของโจอย่างพอเหมาะ ทว่าเธอตั้งศอกมาแบบจาพนม ทำเอาทิ่มเข้ายอดอกนายโจอย่างจัง ถ้าเป็นหนังจีนโดนท่านี้เข้าไปคงถึงกระอักเลือดได้

"โอ๊ยยย คุณนายยยยย เอาศอกออกไปที'' โจกล่าวโอดโอย

''โทษที แหะ ๆ'' เรค่อยๆ เอาเก็บศอกก่อนจะใช้มือหนึ่งจับเสาประคองตัวยืนตรงอีกครั้ง

''ทีนี้แม่คุณจะจับเสาได้รึยัง'' ชายหนุ่มกล่าว

''จับลาวแทนล่ะกัน'' เรจัง เอื้อมมือไปจับไหล่ชายหนุ่มพร้อมยิ้มขำ ๆ

''ไม่ใช่ลาวเฟ้ย''


ณ ห้างสยามพารากอนด้า

''ยังเจ็บอยู่รึเปล่า'' เรกล่าว

''ไม่ไหวจะทน'' ชายหนุ่มทำหน้าเคือง

''เอาน่าอย่าบ่น เอางี้ล่ะกันฉันจะชดใช้ค่าเสียหายให้'' คำกล่าวหญิงสาวทำเอาชายหนุ่มมีสีหน้าสนใจขึ้นมาทันที

''ชดใช้เป็นอะไร''

''ก็เป็นให้นายเลี้ยงข้าวฉันไง'' หญิงสาวกล่าวเสียงใส ลันล้า

''บ้านคุณสิครับ... เธอแหละต้องเลี้ยงฉัน'' ชายหนุ่มกล่าวเสียงสูง ก่อนที่เรจังจะยักไหล่แล้วตอบสับกลับว่า

''พูดแบบนี้ไปกินโคลนเลยดีกว่า เธอคิดว่ามีกี่คนจะโชคดีได้กินข้าวกับดารากันยะ''

''โหหห แม่คุณ... งั้นผมกลับล่ะ'' ชายหนุ่มทำมือทำไม้ คล้ายจะโบกลา

''ชิ ตามสบาย'' เรจังกล่าว

''ได้....งั้นไปล่ะ'' ชายหนุ่มกล่าว แบบมึน ๆ ...นี่มันจะไม่รั้งตูสักนิดเหรอ

''ก็ไปดิ''

''ไปจริงๆ นะ''.....ไม่รั้งจริงเหรอเจ้

''เออออ ลีลาจังวะ เอาเป็นว่ามื้อนี้ฉันเลี้ยงขอโทษคุณเอง และถ้าเมื่อไรฉันได้ออกทีวีแล้วดังอีกรอบ ตอนนั้นเธอค่อยมาเลี้ยงฉันล่ะกัน''


ณ ร้านอาหารญี่ปุ่น

ชายหนุ่มกำลังกินอย่างขมักเขม้น สวาปามข้าวแกงกะหรี่ญี่ปุ่นหมูทอดเบื้องหน้าอย่างหฤหรรษ

''ว่าแต่เร ทำไมคุณถึงชวนผมมากินข้าวล่ะ'' ชายหนุ่มถาม ขณะที่หญิงสาวค่อยๆ ตักแกงในจานของเธอมาซดเบา ๆ

''ไม่มีอะไร ฉันแค่รู้สึกว่า เธอเป็นคนที่กินอะไรแล้วมันดูอร่อยไปหมด บางทีมากินกับคนแบบเธอมันรู้สึกว่าอาหารอร่อยขึ้น''

ชายหนุ่มทำหน้าเหมือนพอใจในคำตอบนั้น หรือว่าจะเป็นว่าไม่ได้สนใจคำตอบก็ได้ เขายังคงกิน กิน และกินต่อไป

เรจัง ยามนั้นได้แต่มองชายเบื้องหน้าแล้วคิดในใจ

''จริงๆ แล้ว ตั้งแต่เขาทิ้งฉันไป ฉันก็ไม่เคยกินอะไรอร่อยมานานแล้ว จนกระทั้งเจอเธอ เพราะอะไรกันนะ.....''

Create Date : 24 ตุลาคม 2553		3 comments
Last Update : 24 ตุลาคม 2553 22:49:19 น.
Counter : 1000 Pageviews.
Share Tweet