| All Blog
|
เจ้าชายหิ่งห้อยกับเจ้าหญิงแสงจันทร์ บทที่ 5  จะใจเย็นๆพี่สาวเราค่อยพูดจาดีๆกัน ไหน! ใครเป็นพี่สาวนาย ระเราค่อยมาพูดจากันดีๆก่อนก็ด้าย.. ใครมันจะใจเย็นอยู่ไหว! นี่แน!รองเท้าผ้าใบสีชมพู เหยียบกดลงไปบนยอดอก จนชายหนุ่มร่างบางร้องอู้..นอนแผ่หลาอยู่อย่างนั้น แม่สาวผิวสีแทน ผู้มีจมูกโด่งเชิดสูง ฉายแววว่าเป็นคนเอาแต่ใจ แถมรั้นอย่างร้ายกาจ ดวงตาคู่นั้นใส่บิ๊กอายสีฟ้า ต่อขนตาปลอมและเขียนขอบตาคม เหมือนคนเป็นพ่อไม่มีผิดเพี้ยน สิ่งนี้เองที่ทำให้บุญส่งมองเธออย่างไม่คุ้นเคยมาแต่ทีแรก มาบัดนี้เขากระจ่างชัดแล้ว จนเกือบลืมหายใจ เพราะมันเหมือนตาของเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ที่เขาเคยเล่น เคยผูกพันด้วยในอดีต เธอนั่นเอง เด็กหญิงเมื่อสิบกว่าปีก่อน เขาจำได้แล้ว เธอโตขึ้นมากเลยรึนี้ มุมปากก่อรอยยิ้มขึ้นเล็กน้อย แนนนี่ เธอคือเด็กหญิง ที่เขาเคยผูกพันมาด้วยในอดีต เป็นคนกันเองแท้ๆ แต่กาลเวลามันผ่านมานานมากเสียจน เขาเองก็เกือบลืม และเธอเองก็คงจะลืมเขาไปแล้วเช่นกัน ลูกสาวของอาอภิรักษ์ โตขึ้นมากขนาดนี้ และสวยมากด้วย ยิ้มอะไร!? อยากโดนใช่มั้ยชี้นิ้วดิกๆ ร้องเสียงแหลมปรี๊ด ขู่เข็ญสารพัด บุญส่งได้แต่อึกอักในลำคอ เรื่องราวในอดีตมันคงแค่ผ่านมาผ่านไป แนนนี่ เธอจะจำเขาได้หรือหรือไม่ได้ มันไม่สำคัญอีกแล้ว แต่วินาทีนี้ ความเข้าใจผิดเรื่องเขากับพ่อของเธอ มันเป็นเรื่องใหญ่เสียแล้ว จากคิดว่า แค่ประเดี๋ยวประด๋าว นานไปก็ลืม เลยไม่คิดจะแก้ต่างให้ตนเองในตอนนั้น ไม่นึกว่าหญิงสาวจะปักใจเชื่อเอาจนเลยเถิดขนาดนี้ แม้จะโดนขู่ฮึมๆ เอาไม้ขู่ลงมาไม่ให้ขยับตัว แต่สองตากลับอดไม่ได้ ที่จะมองเรียวขาสวยๆคู่นั้น กล้ามเนื้อได้สัดส่วน ไร้เส้นเลือดขอดให้มีตำหนิ ผิวสีแทนเนียนตา ไปจรดโคนขา บุญส่งต้องมองอย่างลึกล่ำ สลับกับไม้เบสบอล แนนนี่ เธอช่างมีช่วงขาที่เพรียวระหงเสียจริง เวลานี้หนุ่มส่งดอกไม้ ได้แต่หงายเก๋งศิโรราบอยู่ใต้อำนาจไม้เบสบอล หรืออยู่ใต้เรียวขากันแน่ มองอะไร!?นางแบบสาวต้องสะดุ้งเฮือก รีบละมือข้างหนึ่งมาอุบหว่างขาเอาไว้ทันที มองดูชุดที่ตนเองใส่ตอนนี้ เสื้อเกาะอกรัดรูป โชว์ผิวผ่องเหนือเนินออก เสื้อกั๊กลายเสือดาว เข็มขัดก็ลายเสือ กะว่าวันนี้จะมาบู๊เต็มที่ แต่คิดผิดถนัดเรื่องยีนส์สั้นจู๋ ที่ดึงลงยังไงมันก็ไม่พ้นโคนขา ได้แต่ตัดใจ ทำเสียง หึ!แบบดุๆเขม้นตาใส่ กับเจ้าคนที่ทำให้อดีตนักเลงสาวมัธยมต้องมาออกลายวันนี้ บุญส่งได้แต่ทำหน้าเหวอ ตั้งแต่สึกจากพระ พึ่งมาเห็นอะไรตื่นตาขนาดนี้ ความอายมันเริ่มแผ่ซ่านอาบผิวหน้า นี่ละน้า ที่คนโลกภายนอก เขาชอบด่ากันว่าลามกจกเปรตตายละหว่า นี่เขากำลังจะกลายเป็นเปรต รีบเบียนหน้า หลับตาปี๋ทันที คนลามก! ผะผมป่าวน้า!ทิดสึกใหม่ได้เห็นโลกก็คราวนี้ ขืนทำตาลอกแลกอีกละก้อฉันทุบนายแน่หน้านิ่วสุดจะแค่นเสียงด่าจริงๆ โมเดลสาวยิ่งไม่อาจละมือ จากสิ่งสงวนได้ จะขยับร่นหนีจากจุดเสี่ยง แต่ก็ทำไม่ได้ เท้าข้างหนึ่งต้องเหยียบยันอกคนข้างล่างเอาไว้ ได้แต่กัดฟันกรอด ยื่นไม้เบสบอลขู่ฟ่อ มาใกล้หน้าคนนอนราบกับพื้น คำรามลั่นว่าอย่านะ! อย่านะ! ห้ามลืมตาขึ้นมาเด็ดขาด! ไม่งั้นจะเอาไม้ทิ่มตาให้บอดเลย ไม่เชื่อคอยดู อะ เออ ปะป่าวนะครับแอบเหล่ตามานิดนึ่ง มุมมองข้างล่างนี้ ต่อกระโปรงยีนส์ผืนเท่ากระแบะมือ มันช่างสุ่มเสี่ยงต่อสายตาเหลือเกิน กลัวจะเห็นสิ่งนั้นอีก ส่ายหน้าแล้วปฏิเสธลั่น ว่าเปล่ามองเนื้อในจริงๆ แต่หญิงสาวไม่คิดเช่นนั้น คดีเก่ากำลังชำระ คดีใหม่ก็ดันมาเกิดขึ้นอีก เธอต้องชำระความให้ถึงที่สุด บุญส่งต้องตกอยู่ในสภาพทำอะไรไม่ได้เลย นอกจากเป็นเบี้ยล่างให้เธอ อ๋อ ใช่แน่นางแบบสาวในชุดเสือกั๊กลายเสือดาวพร้อมลุย กระหึมเสียงคำรามลั่น ต่อเหยื่อที่พึ่งตะปบได้ นายต้องเป็นพวกโรคจิต ที่ชอบแอบอยู่ตามใต้สะพานลอย ตามห้องน้ำสาธารณะ คอยถ้ำมองใต้กระโปรงนักศึกษาสาวใช่มั้ย บอกมา! บุญส่งได้แต่ร้องจ๊ากกับข้อหาฉกรรจ์ คนสวยคนนี้ถ้าจะสติเพี้ยนด้วยแน่ มองอย่างเดียวไม่พอ ยังถ่ายคลิปอีกด้วยใช่มั้ย แล้วตอนนี้นายกำลังคิดอกุศลกับชั้น กะจะเป็น ปาปารัสซี แอบถ่ายใต้กระโปรงดาราดัง เอาภาพไปขายใช่มั้ย คนโรคจิต คนนิสัยไม่ดี ชั้นจะเป็นตัวแทนหญิงสาวทุกคนกำจัดนายเอง ย๊าก! เหวี่ยงไม้ลงไป บุญส่งเอียงคอทัน ไม้กระแทกดินดังปึ๊ก! หลบได้อย่างหวุดหวิด และเอามือคว้าไม้เอาไว้ได้ หากเขาดันร่างขึ้นไป ไม่ให้เธอเอาเท้ามาหมิ่นเกียรติ์ขนาดนี้ น้ำหนักตัวคนแค่สี่สิบกว่ากิโลกรัม คงหงายหลังล้มตึงไม่เป็นท่าแน่ แต่พื้นด้านหลังเธอเป็นลูกหินขนาดเขื่องทั้งนั้น คงได้รับบาดเจ็บไปบ้างแน่ เลยได้แต่นอนแผ่หลาอยู่อย่างนี้ เออ..ไม่ใช่อย่างน้านอยากจะบอกว่าเธอคิดเอาเองเออเองทั้งนั้น แบมือโชว์โทรศัพท์โนเกียรุ่นเก่าแก่ที่สุด หน้าจอเหลืองอ๋อย มันถ่ายภาพถ่ายคลิปอะไรไม่ได้อยู่แล้วให้เธอดู ว่าจะไม่มองแล้ว แต่มุมมองตรงนี้มันบังคับจริงๆก็หล่อนเล่นมายืนถ่างขา คร่อมร่างเขาเอาไว้ กระโปรงยีนส์ก็สั้นเหลือกำลังลาก จะไม่ให้เห็นได้ไง อย่าขยับตัวนะ อย่านะ ไม่งั้นแม่ทุบจริงๆด้วย กลัวแล้วจ้า.. ไม่ให้คนนอนหงายกับพื้นขยับตัวได้ หากแต่ปลายไม้สั่นตามมือเจ้าของ ดวงตาคู่วาวด้วยความโกรธคู่นั้น เหมือนบุญส่งจะคิดไปเอง ว่าเธอกำลังมีน้ำตารื้นออกมาความรู้สึกทั้งโกรธ ทั้งน้อยใจ มันระคนกัน บุญส่งได้แต่ฉงนมองใบหน้างามนั้น เธอกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ นายคงไม่รู้หรอกว่าพ่อฉันไม่ยอมเข้าบ้านมากี่ปีแล้ว หายหน้าหายตาไปยังกะตายจากกัน เมียกับลูกข้างหลังต้องเที่ยวออกตามหา นึกว่าเขาจะเป็นจะตาย หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ ผลสุดท้ายกับรู้ว่าเขาทิ้งลูกเมียไว้ข้างหลัง แล้วมาอยู่กับผู้ชาย!ไม้ก็จะเงื้อแล้วเงื้ออีกจะตีลงมา คนอยู่ข้างล่างได้แต่ใจหายวาบเอาวาบเอา หล่อนทั้งโกรธทั้งร้องไห้เอาจริงๆ ใบหน้ายับยู้ยี้ แทบไม่เหลือเค้าว่าสวยเลย ถึงใครจะต่อว่าเขาเป็นพวกวิปริตผิดเพศสะอื้นไปพูดไปเป็นกะเทยควาย ไม่เจียมหนังหน้า แต่เขาก็เป็นพ่อที่ดี เป็นสามีทีดี ฉันกับแม่ยอมรับเรื่องนี้มานานแล้ว และได้แต่เฝ้ารอให้เขากลับมาเอง แต่นานเท่าไหร่ก็ไม่กลับมาเสียที ก็เพราะมีคนอย่างนายมาคอยดึงไว้นี่เอง นายคงปรนเปรอพ่อฉันด้วยเซ็กส์สินะ เขาถึงไม่ยอมกลับเสียที เพราะคนอย่างนาย บ้านฉันถึงแตก! พวกคนเลว! ไร้ยางอายที่สุด!หล่อนนึกหาคำด่าอย่างแรงที่สุดแล้ว ความกดดันเรื่องขาดพ่อมานาน ทำให้เธอระเบิดออกมา น้ำตาแห่งความโกรธมันพรั่งพรูอาบลงสองแก้ม ชายหนุ่มไม่รู้จับต้นสายปลายเหตุยังไงถูก ได้แต่พยายามยื่นปลายนิ้วแหย่ดันปลายไม้ให้ห่างจากใบหน้า ตอนนี้หล่อนคงยังชั่งใจ ว่าจะหวดเขาด้วยไม้เบสบอลดีไหม อะเออ มันคงเป็นความเข้าใจผิดครั้งมโหฬารแน่ ผมไม่ได้เป็นอย่างที่คุณคิดนะ ยังจะเถียง!อยากโดนใช่มั้ย!หล่อนวีนลั่น ไม้เบสบอล มันช่างลอยวนอยู่แต่ใบหน้า ลูกตามันกรอกตามจนเมื่อย อึ๋ย..ยย..มะมะไม่เถียงแล้วคร้าบ ฮึ่ม!ใบหน้าทรงงาม แยกเขี้ยวออกมาจนจะงอกเป็นนางยักษ์ไปแล้ว บุญส่งจำได้ว่า แนนนี่ ในอดีตเป็นเด็กหญิง ที่เรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้ เป็นเพราะเขาหรือ ที่แย่งพ่อของเธอมาจนกลายเป็นเด็กมีปัญหา เป็นคนเจ้าอารมณ์ขนาดนี้ แถมยังนิสัยชอบใช้แต่กำลังเข้าทุบตี ไม่ฟังเหตุฟังผลเอาเสียเลย เหมือนกับเจ๊โรส หรือที่ชื่ออภิรักษ์ ผู้พ่อไม่มีผิด พ่อกับลูกมีอารมณ์เดือดดาลคล้ายๆกันเลยบุญส่งคิด นายปอกลอกพ่อฉัน ถลุงเอาจนเขาหมดตัวบุญส่งได้แต่เบียนหน้า ว่าไปกันใหญ่แล้วพอไม่มีเงินให้ นายก็บังคับให้กระเทยแก่คนหนึ่งทำงานหนัก เพื่อหาเงินมาให้นายเที่ยวเตร่กลางคืน ถ้าทายไม่ผิดนายต้องติดพนันบอลด้วยแน่ๆคนสวยสติเพี้ยน ยิ่งคิดไปเองเป็นตุเป็นตะ หากเป็นเมื่อก่อน ตอนใส่ผ้าเหลือง เขาคงเทศน์ให้เธอกลับใจเหมือนพระพุทธองค์เทศน์ให้องคุลีมาลย์เป็นคนดีไปแล้ว แพนตี้สีชมพูลายลูกไม้สวยหวาน มีโผล่ให้เห็นวับแวบ เธอยืนตระหง่านจนลืมปิดป้องอยู่หลายครั้ง ทิดสึกใหม่ได้แต่หลับตาปี๋ เอามือบังตาไม่กล้ามอง ถ้าเป็นเมื่อก่อนเขาต้องอาบัติต้องลาสิกขาแน่ อารมณ์พลุ่งพล่านของสาวฮอตอย่างแนนนี่ มันไปไกลจนสุด กู่แล้ว บอกมาไอ้คุณตัวคำหลังนี้ เธออุปาทานคิดไปเองเสียมากกว่า บุญส่งได้แต่แอบผ่อนลมหายใจแขม่วท้อง เป็นเรื่องน่าปวดหัวชะมัด ผู้หญิงคนนี้นายจะยอมปล่อยพ่อฉันไปเสียดีๆ ออกไปจากชีวิตเขา หรือจะให้มีเลือดก่อนยื่นไม้เขี่ยคางได้รูป ทำเสียงหัวเราะดุๆในลำคอ วันนี้สะใจเหลือเกิน ได้จัดการศัตรูคู่อาฆาต หากเป็นผู้ชายทั่วไปเธอคงไม่กล้าทำขนาดนี้แน่ แต่กลับผู้ชายตัวเล็ก ใบหน้าอ่อนใสราวกับผู้หญิง หล่อนไม่ยักกลัวสักนิด นึกย่ามใจจะขู่ยังไงก็ขู่ได้อย่าคิดนะว่า หน้าตาดีแล้วฉันจะใจอ่อนยอมให้หล่อนหัวเราะพองคอ ใช้ไม้พลิกใบหน้าอ่อนไปมาไอ้หน้าสวยๆผิวขาวๆของนาย หากต้องมีรอยแผลเป็นละก้อ ฮึ่ม..ชาตินี้อย่าหวัง เอาไปหลอกกระเทยแก่ที่ไหนได้อีกเลย หล่อนช่างปรุงแต่งเรื่องได้เป็นตุเป็นตะเสียจริง บุญส่งได้แต่บ่นในใจ พูดอะไรออกไปตอนนี้ คงไม่มีประโยชน์แน่ ได้แต่พึ่งตนเอง เอาตัวรอดออกจากสถานการณ์คับขัน อันน่าหวาดเสียวขนาดนี้ให้ได้เสียก่อนยอมแพ้แล้วจ้า ยอมแล้ว..ควักผ้าเช็ดหน้าสีขาวมาโบก อย่างยอมศิโรราบจริงๆยอมแพ้จริงๆมาเอาพ่อของพี่สาวคืนไปเลยสงครามยุติ แนนนี่รู้สึกเหมือนตนเป็นผู้ชนะ ดี..หล่อนทำเสียงหนักๆในลำคอ ลดท่อนไม้ลง ดวงตาคู่คมด้วยอายไลน์เนอร์จ้องมา ริมฝีปากเข้มด้วยลิปสติกขยับเน้นคำฉะฉานนายจะต้อง กลับไปเก็บข้าวของออกจากห้องพักของพ่อฉันให้หมด แล้วต่อจากนี้ เชิญเฉดหัวตนเองออกไปจากชีวิตพ่อฉันทันที แต่..หล่อนตวัดหน้ามาตะคอกเข้าให้ ไม่ต้องมีแต่! ดุจริงๆ บุญส่งต้องยอมรับเลย แก้ตัวไปตอนนี้ คงไม่เป็นผลแน่ ต้องเป่าลมออกปากดังฟู่ เหลือบตาแอบค้อนให้นิดนึ่ง ดูคุณเธอไม่มีเหตุผลเอาเสียเลย ตอนเด็กก็เห็นเป็นคนเรียบร้อยดีอยู่หรอก แต่โตมากลับเป็นคนละเรื่อง เขาคงรักผู้หญิงแบบนี้ไม่ลงแน่ มันต้องอ่อนโยน และสงวนท่าทีแบบพี่ญาดาเท่านั้น ถึงจะเรียกว่าผู้หญิง คิดได้ดังนี้ค่อยยันตัวลุกขึ้นนั่ง หัวหูเสื้อผ้ามีแต่เศษหญ้า ต้องรีบปัดๆ นัยน์ตาก็เหลือบดูร่างสูงระหง หล่อนยังคงยืนถือไม้คุมเชิงอยู่ นิสัยเสียอย่างนี้ เห็นทีเขาจะต้องสั่งสอนให้บทเรียนเจ้าหล่อนเสียบ้าง รอยยิ้มที่มุมปากฉายออกมาทัน ใด ยิ้มอะไร!?ทะลึ่งตาเข้าใส่ ชี้ไม้ขู่ใส่อีกปะป่าวจ้า.. ภาพแบบนี้เขาจำได้ ว่าหล่อนช่างเหมือนพวกกุ๊ยอันธพาลประจำซอย ที่ชอบหาเรื่องต่อยตีชาวบ้านไม่มีผิด วันนี้เขาเห็นทีต้องให้บทเรียนอันธพาลสาวเสียแล้ว สะบัดแขนเสื้อดังพรึบ พลันดอกกุหลาบแสนสวยก็มาอยู่ในมือ หนุ่มตาตี่หน้าขาวยิ้มอย่างมีเลศนัย หญิงสาวต้องเบิกตากว้าง ขากรรไกรค้างทันทีที่เห็น กุหลาบสีแดงสด เปล่งประกายความสวยงามเสียจนหญิงสาวคนใดในโลก ก็ไม่อาจจะทนเฉยความงามของมันไปได้ นิ้วมือสั่นๆชี้มา นะนายไปเอามันมาจากตอนไหน?ยังกะเล่นมายากลเลย หึๆ..หนุ่มหน้าตี๋หัวเราะอย่างผู้มีไพ่ตายเหนือกว่า หันจมูกไปคลอเคลียกลีบกุหลาบ แล้วไล้ผิวแก้มของตนอย่างยั่วยวนคนดู หากไม่ยึดอาชีพนักส่งดอกไม้ละก็ เขาคงหันไปยึดอาชีพนักแสดงมายากล ที่สามารถเรียกความสุขจากผู้คนได้มากเช่นกัน ช่อกุหลาบสีแดงสด มีประกายระยิบระยับเมื่อโดนแสง มันคือความวิเศษสุดซึ่งเขาเพียรสร้างมานานปี ที่ยามนี้เขาพร้อมแล้วที่จะเปิดเผยมันสู่สายตาชาวโลก แนนนี่ต้องกลืนน้ำลายฝืดลงคอ มือแทบปล่อยอาวุธในมือทิ้ง เพราะไม่เคยเห็นกุหลาบที่ไหน จะมีสีสันเหมือนสีทับทิม แดงเหมือนเลือดนกและเป็นประกายราวกับอัญมณีมีชีวิตขนาดนี้ นะนาย นั่น นั่นมันดอกกุหลาบประดิษฐ์ใช่มั้ย?นั่นไม่ใช่กุหลาบของจริงใช่มั้ยในที่สุดก็ทนไม่ได้ เธอขับเสียงออกมาอย่างยากเย็น หนุ่มส่งดอกไม้ ได้ทีหัวเราะในลำคอ ไม่มีผู้หญิงคนไหนจะไม่หลงใหลมันกามเทพแดงอันแสนเสน่หา ได้เวลาลูกต้องช่วยพ่อแล้วนะริมฝีปากกระซิบกับกลีบกุหลาบ พูดอ่อมแอ่มอะไรของนายผู้หญิงหน้าบูดเพราะเห็นของอยากได้อยู่ในมือคนอื่น ปะป่าวจ้าหนุ่มตัวเล็กยังคงยิ้มได้ทุกสถานการณ์ คิวเรียวต้องคดหากันอย่างแรง ไม่รู้ว่าเจ้าหนุ่มส่งดอกไม้จะมาไม้ไหน แต่เรดโรสสีเข้มจัด เหมือนทับทิมสีเลือดนก มันช่างสวยงามเกินห้ามใจริงๆนิ้วมือเรียวเผลอเอามาแตะริมฝีปากอย่างไม่ตั้งใจเอามาให้ฉัน แล้วฉันจะปล่อยนายไปหล่อนเสียงอ่อนลง บุญส่งต้องทำเป็นหน้าเหวอ กระพริบตาปริบๆชี้นิ้วใส่ อะอ้าว จากโจรทำร้ายร่างกายจะกลายเป็นโจรชิงทรัพย์แล้วรึครับ เอ!..นายเปี๊ยกนี้ดวงตาโตคู่นั้น แสดงอาการไม่พอใจอย่างแรง ส่อให้เห็นว่าเป็นคนที่เติบโตมาอย่างมีปัญหาจริง แต่ถึงยังไงก็ไม่ควร ทำก้าวร้าวขนาดนี้ เด็กเรียบ ร้อยในอดีตไม่มีอีกแล้วสำหรับเขา ฉันบอกให้เอามาก็เอามาสิ พูดไม่รู้เรื่องรึไง กุหลาบสวยๆมันต้องเหมาะกับคนสวยอย่างชั้นเท่านั้นเข้าใจมั้ย คะคับเข้าใจคับ ในที่สุดก็ติดกับ คนมีเล่ห์แอบมีหัวเราะนิดๆ ค่อยส่งกุหลาบไป หล่อนรีบก้าวขามาคว้าหมับ แล้วก้าวถอยหลังไปอย่างมีสายตาระแวง ขยับปากพูดบางอย่างในลำคอหมุบหมิบ แต่ใจนึ่งก็อดชื่นชมของสวยงามตรงหน้าไม่ได้ นิ้วมือแตะไล้กลีบสีแดงดั่งทับทิมสีเลือดนก มองอย่างแสนสนเท่ห์ เพราะมันคือของจริงไม่ใช่ของประดิษฐ์ขึ้นมา มองใบหน้าเจ้าหนุ่มส่งดอกไม้ กับกุหลาบช่อนี้อย่างอดแปลกใจ ยกมาแตะจมูกดอมดม กลิ่นหอมแสนรัญจวนเหมือนหัวน้ำหอมชั้นดี เริ่มซึมซาบเข้าสู่ประสาทสัมผัส หัวใจเต้นแรงถี่ขึ้น เกิดความรู้สึกร้อนผ่าวทั่วทั้งผิวหน้า ไม่รู้ตัวเลยว่าสองมือลูบไล้ เสียดสีไปทั่วท้องแขน ขนกายลุกชัน เป็นความรู้สึกเร่าร้อนแผ่ซานไปทั่วทุกผิวกายอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน แต่ก่อนจะถลำไปมากกว่านี้ นางแบบสาวก็ต้องร้องเอะ!สะดุ้งวาบ ไม่รู้ว่าตนเองยืนอยู่ที่ไหน กำลังทำอะไรอยู่ ไม้เบสบอลในมือก็พลอยอันตธานไปเสียแล้ว หันซ้ายหันขวา เจอเจ้าคนส่งดอกไม้คนเดิม กำลังพยายามสตาร์ทรถสกู๊ดเตอร์อยู่ เท้าถีบคันสตาร์ท เสียงดังแครก!แครก! อยู่ตลอดเวลา นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับฉันเนี้ยหล่อนตะเบ็งเสียงออกมาสะลั่น สติเริ่มกลับมาแล้ว ชั่วเวลาแค่ไม่กี่วินาทีเท่านั้นเอง ที่หล่อนตกอยู่ใต้มนต์สะกดของกามเทพแดงแล้วไม้ ไม้ของฉันนายเอาไปไว้ที่ไหนหันซ้ายหันขวา เจออีกที ที่กองขยะ กองพูนเท่าภูเขาย่อมๆ กับน้ำเน่าอันแสนโสโครก มันถูกเหวี่ยงทิ้งไปตรงนั้นอย่างจงใจแน่ ซึ่งคนออย่างหล่อนได้แต่ร้องยี้..ไม่กล้าแม้แต่จะไปเสียดใกล้ นะนายวางยาฉัน ชายหนุ่มในชุดทักซิโด้ เอาแต่ขย่มถีบขา สตาร์ทเครื่องยนต์สกู๊ดเตอร์ ดังแครกๆๆๆจนหัวสั่นหัวคลอน โดยไม่สนใจผู้หญิงข้างหลังสักนิด ไม่ไหว ตายสนิทสกู๊ดเตอร์คันน้อยไม่ตอบสนองคนขับเสียแล้ว นายวางยาฉัน!..หล่อนยิ่งตะเบ็งเสียง เจ๊งบ๊ง เจ้าพิงค์โรสของเจ๊ โธ..แล้วเราจะเอากุหลาบไปส่งให้ลูกค้ายังไงละนี้ แถวนี้ไม่มีมอเตอรไซด์รับจ้างผ่านสะด้วย มือเสยผม กุมขมับจนผมเกือบเสียทรง ก็พอดีหันไปมองรถเก๋งสปอร์ตของเสือสาว พลันความคิดดีๆก็เกิดขึ้น หอบเอากุหลาบทั้งหมดอย่างทนุถนอม เดินตรงไปเปิดประตูรถ ก่อนจะเข้าไปนั่งนิ่งสนิทอยู่ในนั้น กรี๊ด..ดด..!! นายกล้าดียังไงมานั่งรถของฉันออกไปนะกรากเข้าไปเปิดประตู จะลากคนออกมา แต่ก็โดนกุหลาบแดงจ่อลนจมูกเข้าอย่างจังเบอ ครานี้ นักตัดแต่งพันธุกรรมดอกไม้ จึงเผยแววตาแรก แห่งความไม่พอใจออกมา กุหลาบในมือ มันคืออาวุธของเขา ไม่มีมนุษย์คนไหน จะไม่พอใจที่โดนหยามศักดิ์ศรีโดยการเหยียบอกหรอก แนน เธอเป็นคนนิสัยแย่มาก ตอนเด็กเธอไม่ใช่คนแบบนี้นี่ ฉันรู้สึกเสียใจ ที่เราต้องมาเจอกันอีกครั้งในสภาพแบบนี้ เธอบังคับให้ฉันต้องทำ และนี้เป็นการลงโทษที่เธอเหยียดหยามฉัน เธอ จะต้องขับรถนำฉันไปส่งให้ถึงที่หมาย.. คำพูดของเจ้าชายในดงสลัม ไม่ถึงหูเธอเสียแล้ว สองหูอืออึง ในสายตาของหญิงสาว เห็นแต่ใบหน้าขาวใส ของชายหนุ่มเป็นประกายระยิบระยับ คิ้วเข้มได้รูป ตากลมโตสดใส ปากเล็กจมูกหน่อย แต่ก็แฝงเสน่ห์ของความเป็นชายอย่างครบถ้วนสมบูรณ์ ไม่ว่าจะเพ็งพิศมุมไหน ก็ช่างถูกตาต้องใจเสียเหลือเกิน แม่เสือสาวเมื่อครู่ ต้องยืนบิดอายง้วน รีบเอาฝ่ามืออังสองแก้มอันร้อนผ่าว คล้ายกำลังเจอรักแรกพบ อา..หล่อจัง..เธอกำลังตกอยู่ในภวังค์ รู้แล้ว รีบไปรถสิบุญส่งพูดอย่างสั้นห้วน ผิดกับตอนเมื่อครู่ไปเป็นคนละคน หน้านิ่วด้วยอารมณ์เสียของเขา คล้ายซุปเปอร์สตาร์ผู้ไม่เคยแคร์แฟนคลับ พอจะสะบัดหน้าไป มือเรียวเล็กของนางแบบสาว ก็รีบคว้าข้อมือของชายหนุ่มเอาไว้ คุกเข่าลงอย่างยอมศิโรราบ ดึงมือมาสัมผัสผิวแก้มอันร้อนผ่าวของตน ฤทธิ์ของกามเทพแดงช่างทำให้เสือสาว กลายเป็นแมวน้อยเชื่องมือไปเสียแล้ว อา..พ่อคนชื่อเชยของฉัน รู้ไหมที่วันแรกที่ฉันได้พบกับเธอ ที่งานเดินแบบ ฉันตกหลุมรักเธอเสียแล้ว คนอะไรก็ไม่รุ น่ารักจริงๆ แต่พอมารู้ความจริงว่าบุญส่งเป็นเด็กในอ๊อฟชั่นของพ่อ ในใจฉันแทบแตกสลาย มันมีแต่ความรู้สึกเสียใจและเสียดาย ทำไมต้องเป็นเธอด้วยบุญส่ง ทำไมต้องมีอะไรกับพ่อจ๋าของฉันด้วย ทำไม?ผู้ชายดีๆในโลกนี้มันช่างหาทำยายากนัก เอา เอาเข้าไป เฮ้อ..ได้ยินคำจากปากมันช่างน่าสลดจริงๆเอ๊า ไปขับรถสิเขาเขาบัญชาเสียงห้วนจ้า..ที่ร้ากหญิงสาวรีบกุลีกุจอ เข้าไปประจำที่นั่งคนขับ คำพูดเหมือเพ้อเจ้อ ของนางแบบสาว บุญส่งไม่ได้ใส่ใจนัก เพราะต้องคอยประคบประหงม ช่อดอกไม้ทั้ง ๕ บนตัก โดยเฉพาะช่อดอกไม้สีเหลือง ที่จะมอบให้แด่คนพิเศษของเขา รอยยิ้มที่เกิดใหม่ที่มุมปากอย่างเป็นสุข มันเกิดขึ้นทันทีเมื่อนึกถึง ญาดา หญิงอันเป็นที่รักยิ่งของเขาเท่านั้น รถเคลื่อนตัวออกไป จากช้ากลายเป็นเร็ว ไปตามถนน ผ่านย่านชุมชน เลี้ยวลัดไปตามซอกซอย ตามคำสั่งของชายหนุ่ม เหมือนผู้โดยสารสั่งโชเฟอร์แท็กซี่ จนรถมาถึงหน้าหมู่บ้านจัดสรรแห่งหนึ่ง นัยน์ตาเยิ้มของหล่อนพลันเบิกขึ้น เท้าแตะเบรกทันที เอี๊ยด..!!..ดด นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้นกับฉันเนี้ย! ฉันต้องเป็นฝ่ายมาเอาเรื่องนายไม่ใช่เรอะ!?แนนนี่พึ่งตั้งสติได้ หันมาแยกเขี้ยวขู่ฟ่ออีก ฤทธิ์กามแดงคงหมดลงแล้ว ถึงที่หมายพอดี ขอบใจนะชายหนุ่มในชุดสวย ประคองช่อดอกไม้ ก้าวลงจากรถไปอย่างอารมณ์ดี เดินทิ้งห่างไปหลายช่วงตัวแล้ว เห็นตัวเล็กๆแต่ก้าวขาเร็วเหลือเกิน เป้าหมายคือหมู่บ้านจัดสรรข้างหน้า สองแขนหอบดอก ไม้พะรุงพะรัง แต่ก็ยังมีกะจิตกะใจ โบกมือเล็กๆกลับมาให้ หล่อนแทบจะกรี๊ดลั่น ดิ้นเร่าๆ ต้องขับรถตามทันที กะจะขับปาดหน้าแล้วลงไปตั๊นหน้าให้หายแค้น แต่แล้วก็ต้องติดด่านของพวกยามหน้าหมู่บ้านไม่ให้เข้า หล่อนต้องชั่งใจตนเอง ให้อยู่นิ่งๆหลังพวงมาลัย ดูเจ้าคู่อาฆาตเดินลอยนวลไปต่อหน้าต่อตา สิ่งที่เห็นต่อมาคือบ้านหลังหนึ่ง ไม่ห่างป้อมยามมากนัก ที่นั้นหล่อนเห็น คนจากบ้านหลังนั้น ทั้งชายหญิง เด็กเล็ก คนแก่ เดินออ ออกมาต้อนรับหนุ่มนักส่งดอกไม้ ส่งเสียงทักทายได้ยินมาถึงตรงนี้ หนึ่งในนั้นมีเด็กสาวนั่งรถเข็น โผล่ตามออกมา บุญส่งกับช่อดอกไม้บรรจงคุกเข่า เหมือนเจ้าชายคุกเข่าลง ถวายช่อดอกไม้ให้เจ้าหญิง แล้วสิ่งที่แนนนี่ ต้องตาโต ก็คือเจ้าตาตี่ หน้าขาว ขยับเข้าไปหอมแก้มเด็กสาวคนนั้นอย่างถือสนิทยิ่ง เด็กนั้นก็หอมตอบเช่นกัน ท่ามกลางรอยยิ้มของคนพวกนั้น เจอแล้วไอ้คนนอกใจ!มือทุบคอนโซลดังปัง!นายแอบมีผู้หญิงซุกไว้นี่เองแนนนี่ ผรุสวาทลั่น ขนาดพวกยามยังต้องสะดุ้ง หันมามอง หล่อนรีบเอาแว่นดำมาพรางตา ปิดกระจกรถ แล้วขับหนีออกไปอย่างรวดเร็ว เกือบชั่วโมง ที่บุญส่งหายเข้าไปบ้านหลังนั้น กลับออกมาอีกที โดยหอบช่อดอก ไม้ที่เหลือ มายืนรอรถจักรยานยนต์รับจ้างหน้าหมู่บ้าน ไม่ทันจะกวักมือเรียก เสียงแตรรถอันคุ้นหู ก็ดังขึ้นมาจากด้านหลัง ชนิดเจ้าตัวยังต้องสะดุ้งโหยง อดผวาไม่หาย พอหันกลับไปก็เจอ หญิงสาวร่างบาง ในชุดลายเสือ ยืนกอดอกแผ่นหลังพิงรถสปอร์ตคันเดิม นิ้วมือไกวดอกกุหลาบเล่น มาคราวนี้สวมแว่นดำเพื่อพรางหน้าแต่กระนั้น คนที่ผ่านไปมา ยังมองจนแทบเหลี่ยวหลังเดิน เพราะความสวยของนางแบบระดับแถวหน้าของเมืองไทย ขึ้นรถสิ จะไปส่งให้สายตาหลังแว่นดำนั้น เขาไม่มีทางเดาความรู้สึกได้แน่ บุญส่งต้องรีบปฏิเสธทันทีไม่ละขอบคุณรีบเดินจ้ำอ้าว เขารู้สึกผวากับผุ้หญิงอันตรายมากกว่า เธอรีบเข้ารถขับตามมาทันที กดแตรเบาๆเรียก นี่ นายจะไม่เป็นสุภาพบุรุษหน่อยเหรอ ผู้หญิงเค้าเรียกขึ้นรถนะ ขออยู่ห่างๆดีกว่า ทำไมละ นี่เราไม่ได้เป็นเพื่อนกันหรอกหรือคนหลังพวงมาลัย เปิดแว่นออก เผยแววตาอันเศร้าสร้อย ดวงตาทั้งสองแดงเรื่อ เธอส่งสายตาอย่างคนสำนึกผิดมา บุญส่งหันมาเห็นเข้าพอดีเลยหยุดเดิน จังหวะนี้เธอเลยรีบลงมาจากรถ มาเผชิญหน้ากันอีกครั้งความจริงฉันเป็นคนผิดเอง ไม่น่าด่วนปรักปรำเธอเลย ขอโทษนะฉันทำร้ายเธอเข้าแล้ว จะมาไม้ไหนอีกละเนี่ย บุญส่งได้แต่กรอกตาซ้ายขวา ไม่อยากมองหน้า รึว่าฤทธิ์ของกามเทพแดงยังอยู่ หล่อนเลยกลับมาอยู่ในโอวาทอีกครั้ง ไหนๆ เธอก็ทำงานให้พ่อฉันแล้ว ฉันเป็นลูกก็ควรช่วยงานของพ่อมั่งสิ เอ๊า เธอขึ้นรถมาสิจ๊ะ จะไปส่งให้เธอช่างบีบเสียงได้อ่อนหวานเสียงจริง ขอบคุณนะครับ เออ คุณแนนจะปฏิเสธก็กะไรอยู่ ผู้หญิงเป็นสิ่งมีชีวิต ที่เข้าใจยากจริงๆ อย่ากลัวไปเลยพ่อคนชื่อเชยของฉัน ฉันคนนี้ไม่ใช่ผู้หญิงหยาบช้า ที่จะทำร้ายคนซื่ออย่างเธอได้หรอกดวงตาที่มีแต่ความเศร้าสร้อยให้เห็น บุญส่งต้องสูดลมหายใจลึก เบิกตากว้าง แนนนี่ เธอช่างมีใบหน้าอันงดงาม ไม่แพ้ญาดาของเขาเลยสักนิด แต่ยังไงหัวใจของเขา คงอุทิศให้ใครไม่ได้อีกแล้ว ความจริงฉันเป็นคนผิดมาแต่แรกเอง ที่เข้าใจเธอผิด บุญส่งเธอจะยกโทษให้ฉันได้ไหมจ๊ะน้ำเสียงเจือยแจ้วของเธอ เหมือนทำให้โลกสดใส ทำให้ชายหนุ่มลดความหวาดระแวงลง มองใบหน้าอ่อนโยน ข้างในรถอย่างเป็นมิตรมากขึ้น ไม่เป็นไรครับ คุณแนนนี่ คิดได้ผมก็ดีใจแล้วเขาเป็นคนที่ยิ้มได้ง่ายเหมือนเด็ก ทำเอาเธอ รีบหยิบทิชชู มาซับน้ำตา มีเสียงซิกๆเล็กน้อยฉันนี่มันเลวจริงๆที่คิดอกุศลกับพ่อของตนเอง ท่านต้องไม่ทำเช่นนั้นแน่ และฉันก็มั่นใจด้วยว่า เธอ ต้องไม่เป็นอย่างที่กล่าวหา ยังไงวันนี้ฉันคิววางทั้งวัน ไม่มีถ่ายแบบ เดินแบบที่ไหน ยินดีและเต็มใจยิ่ง ที่จะขับรถไปส่งเธอ ส่งดอกไม้ให้ลูกค้าเพื่อเป็นการไถ่โทษ ที่ทำไม่ดีไว้ เขาเดินอ้อมไปเปิดประตูอีกข้าง นั่งอย่างสำรวม มองหญิงสาวผู้มากความสวยคนหนึ่งของวงการนางแบบเมืองไทย เด็กหญิงผู้เรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้ในอดีต คงยังไม่ตายไปจากความรู้สึกของเขา นายจะไม่บอกฉันเลยเหรอเรื่องเด็กเมื่อกี้เธอยิ้มละไมถามมา อ๋อ เด็กคนนั้น มันเป็นเช่นนี้ครับกามเทพแดงของเขา อาจให้ผลศักดิ์สิทธิ์เสียยิ่ง จนทำเอาคน ลืมความโกรธความเกลียดกันไปได้ แววตาซื่อใสเหมือนลูกแมวของแนนนี่มันยืนยันอย่างนั้น เมื่อหลายเดือนก่อน เด็กคนนี้ประสบอุบัติเหตุจากรถจักรยานยนต์ เพราะหลงผิดไปคบหากับพวกขับรถกวนเมืองหรือพวกเด็กแว้น จนต้องเสียขาไปข้างหนึ่ง กลาย เป็นคนพิการนั่งรถเข็น แต่เธอเสียขาไปข้างเดียว ทางคุณพ่อคุณแม่ของเธอ เล็งเห็นว่าน่าจะให้เธอใส่ขาเทียม เพื่อให้กลับมาเดินได้อีกครั้ง แม้จะมีเพียงขาจริงเพียงขาเดียวก็ตาม หากแต่การจะเดินได้นั้น เธอจะต้องทำกายภาพบำบัดทุกวัน เพื่อจะกลับมาเดินได้คล่องเสียก่อนจะออกไปสู่โลกภายนอก แต่เด็กคนนี้กลับกลัวที่จะกลับสู่โลกภายนอกอีกครั้ง จึงไม่ยอมใส่ขาเทียม ไม่ยอมทำกายภาพบำบัดอันใดทั้งสิ้น วันๆเอาแต่เก็บตัวอยู่แต่ในห้อง จนวันหนึ่งครอบครัวนี้ได้โทรศัพท์สั่งดอกไม้จากทางร้าน ผมจึงมาได้มารู้มาเห็น จึงอาสาช่วยพูดจาเกลี่ยกล่อมให้ ผมได้ยินมาว่า เธอชอบบอยแบรนด์จากเกาหลีมาก ห้องนอนทั้งห้อง มีโปสเตอร์ป๊อบสตาร์เกาหลีเต็มไปหมด ทั้งคลอเล็คชั่นของสะสมก็มีอยู่ครบเซ็ต เหรอ..น้ำเสียงของหล่อนเฉยชาไปทันทีแล้ว นายก็เลยอาศัยหน้าตาของนาย เกลี่ยกล่อม ให้เด็กยอมทำกายภาพบำบัด เป็นคนดีเหลือเกินนะ พ่อนักส่งดอกไม้จากน้ำเสียงอ่อนหวาน เริ่มดังแหลมเสียดแก้วหู ไม่ส่อแววเป็นมิตรเลย บุญส่งชักใจไม่ดี อาจเป็นเพราะตนคิดมากไปเองก็ได้ หัวเราะแก้เขอะเขินไปหนึ่งที แต่สายตาของนางเสือสาวหันมาจนสะดุ้งโหยง เด็กคนนี้ชอบผมมาก เธอมีความสุขทุกครั้งทีเห็นหน้าผม โอกาสนี้ผมจึงช่วยพูดจาเกลี่ยกล่อมอีกแรง และยังสัญญาอีกว่าทุกวันศุกร์ จะเอาดอกไม้มาเยี่ยมเธอ กุหลาบของผม จะช่วยคนป่วย ให้กลับมามีความสุขอีกครั้งเขาพยายามพูดอย่างรื่นเริงกลบเกลือนความรู้สึกหวิวๆภายใน อือม์ นายก็เป็นคนดีเหมือนกันนี้น้ำเสียงแข็งกระด้าง ในลำคอของหล่อน ตอบมา เริ่มขับรถเคลื่อนที่ไปทีละน้อย หนุ่มส่งดอกไม้เริ่มหายใจไม่ทั่งท้อง ไม่รู้ว่าหล่อนจะเอาเขาต้มไปยำทำแกงอะไรอีก เป็นเรื่องเล็กน้อยครับฮะๆไม่ใช่ เขาคล้ายได้ยินเสียงฟันหลายซี บดกระทบกัน ใบหน้าของผู้หญิงบ้าเมื่อครู่ เริ่มกลับมาแล้ว ความรู้สึกเสียววาบๆ นี่เขาโดนเธอหลอกเข้ามาในรถรึไงนี้ จะเปิดประตูรถลง ก็เจอเซ็นทรัลล็อกเข้าให้ ก้อ..คิ้วเรียวต้องคดหากันอย่างแรงไอ้ที่นายไปกอดไปหอมเด็กคนนั้นยังไงล่ะ! มันหมายความว่าไง!หล่อนจ้องมาและคาดคั้น บุญส่งเริ่มติดอ่างอีกแล้วตอบไม่ได้ใช่ไหม! นายกินเงินเดือนพ่อฉัน แต่แอบอู้งาน เข้าไปจู๋จี๋กับเด็กนั้น มันน่านักเล็บมือยาวๆรวนเข้าสีข้าง ตรงที่โดนเจ๊โรสหยิกมาเมื่อเช้านี่เอง บุญส่งรู้สึกเหมือนเนื้อตนเองถูกบิดอย่างแรง เวอ..ปะป่าวน้า มันไม่ใช่อย่างที่คิด อะโอ้ย! มาหยิกผมทำไม!แม่เสือสาวเล็บยาวเริ่มออกฤทธิ์นี่แน! คนชั่ว คนเลว โอะโอ้ย!เจ็บน้า!.. นายเป็นคนเลว ต้องหยิก! ต้องหยิกให้เนื้อหลุดเลย
|
แจ็ค ในสวนถั่ว
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?] ยินดีต้อนรับสู่บ้านของคนชอบคิดชอบเขียนครับ
|
|||||||||||||
