มีนาคม 2554

 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
15
16
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
All Blog
เจ้าชายหิ่งห้อยกับเจ้าหญิงแสงจันทร์ บทที่ 13
ส่วนผสมของผงทองคำกับสารเคมีถูกเติมลงไปในกระถาง รากของกุหลาบซึมซับมันอย่างรวดเร็วส่งผลไปยังกลีบดอกให้แปรเปลี่ยนจากสีขาวเป็นสีเทาและเข้มขึ้นจนเป็นสีดำ นักเล่นกับสารเคมีมีพิษอย่างบุญส่งคอยลุ้นกุหลาบให้เปลี่ยนเป็นสีดำด้วยใจระทึกแล้วก็ต้องถอนใจอย่างผิวหวัง สีของมันเปลี่ยนเป็นสีเทากับสีดำที่ยังคงเป็นสีขาวก็ยังมีทำให้เป็นกุหลาบลายด่าง

ผมทองคำที่เติมลงไปในสารเคมียังไม่พอเขาต้องการมันเพิ่มอีก

มองไปยังถังปรอท เขาใช้สารเคมีตัวนี้ไปมาก ต้นกุหลาบเริ่มมีพิษ ผึ้งป่าอัฟริกันยังทนไม่ไหวเริ่มอพยพจากไปจนรังเริ่มร้าง ต้องมีความผิดพลาดในเรื่องของส่วนผสมของสารเคมีแน่ เวลานี้เขามีแต่ต้องเพิ่มทั้งผงทองคำกับสารปรอทให้มากขึ้นเพื่อเพิ่มสีดำ ดึงผ้าจีวรผืนเก่าที่หลวงพี่เป็นผู้บันทึกสูตรลับปลูกกุหลาบหลากสีให้เขา คิดยังไงเขาก็ไม่น่าทำผิดสูตร

“ดวง..นายกำลังจะทำอะไร”

หญิงสาวตามมาถึงในสวนที่เขาหวงห้าม ในมือถือถาดผลไม้

“ริน! ฉันบอกเธอแล้วใช่มั้ยว่าห้ามขึ้นมาบนนี้”

เขาหงุดหงิดที่เธอขัดคำสั่ง

“ก็ฉันจะเอากล้วยหอมกับโยเกิร์ตของโปรดของนายมาให้ไง ทำไมจะต้องโมโหด้วย”เธอขึ้นเสียง ความจริงมีแอบน้อยใจ มองไปยังดอกกุหลาบตรงหน้าของบุญส่ง อดนึกหวั่นไม่ได้“กุหลาบอะไรกันทำไมดูน่ากลัวจัง ดอกเดียวมีทั้งสีดำสีเทากับสีขาวไม่เห็นสวยสักนิด”

“มันเป็นกุหลาบสีขาวแต่ฉันจะให้มันเป็นกุหลาบดำ”

เขายิ้มเยาะส่ายหัวกับตัวเอง รินเหมือนไม่รู้จักชายตรงหน้า เขาดูหงิดหงิดง่ายมาก

“จะทำได้เหรอ จะให้กุหลาบเป็นสีดำ”

ฟังคำของเขาแล้วไม่อยากจะเชื่อ

“ในโลกนี้ไม่มีกุหลาบสีดำแต่ด้วยมายากลของฉันมันจะมี..”

พูดได้เเค่นั้น ร่างของเขาเกิดซวนเซ รู้สึกวิงเวียน พอเอามือป้ายเช็ดที่จมูกก็รู้ว่าเลือดกำเดากำลังไหลออกมา พิษปรอทกำลังเล่นงานเขาเช่นเดียวกับที่พวกผึ้งโดน หลวงพี่ที่สอนเขาปลูกกุหลาบพวกนี้เคยเตือนให้ระวังการใช้ปรอทอย่าให้มากเกิน มันจะมีอันตรายถึงชีวิต

กุหลาบขาวกำลังจะฆ่าเขาไปทีละน้อย

“แฟนธ่อมโรสแกกำลังจะฆ่าฉันหรือไง”

เสียงของเขาแทบแหบหาย รินเห็นสีหน้าของเขาซีดขาว เหงื่อซึมใบหน้า เห็นท่าไม่ดีรีบเข้ามาประคองกลับลงห้องไปทันทีแต่เจอโรสมายืนคอยท่าอยู่ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด เรื่องที่บุญส่งไปกับวิภา มันเข้าถึงหูของเธอแล้ว

“เดี๋ยวก่อนนะบุญส่ง เมื่อวานมีคนบอกเจ๊ว่าบุญส่งไปกับนังวิภา จะบอกความจริงกับเจ๊ได้หรือยังว่าทำไมเราต้องไปกับนังผู้หญิงคนนี้ด้วย”บทของการไต่สวนความผิดเรื่องชู้สาวเริ่มขึ้นทันที

“เมื่อวานสกู๊ดเตอร์ของผมมันพัง”

ความวิงเวียนเมื่อครู่ลดน้อยลง บุญส่งพอจะตั้งสติรับมือการไต่สวนของอดีตทนายอย่างโรสได้

“เจ๊ก็รู้ว่ามันเสียบ่อย น้าวิภาขับรถออกไปข้างนอกเผอิญทางเดียวกัน ผมก็เลยขอติดรถออกไปด้วยก็เท่านั้นเอง”ตอนพูดพยายามหลบตากลัวจะถูกจับโกหกได้ เส้นวาดคิ้วของโรสคดเข้าหาด้วยหงุดหงิดอย่างแรง หยิบเอาเสื้อทักซิโด้แล้วล้วงเอาธนบัตรเป็นปึ๊กใหญ่ที่เหลือจากการซื้อทองมาเป็นหลักฐานจับผิดคนโกหกให้ดู

“แล้วเงินในกระเป๋าเสื้อทักซิโด้พวกนี้ล่ะ เราไปเอามาจากไหน ยอมสารภาพมาเสียโดยดีว่านังวิภาหรือนังผู้หญิงคนไหนให้มา เราไปทำเรื่องไม่ดีมาใช่ไหมถึงได้เงินมามากขนาดนี้”

ไม่อยากจะคิดว่าบุญส่งจะหาเงินกับผู้หญิง โรสผิดหวังอย่างมาก

ผู้ร้ายปากแข็งโดนต้อนจนมุมทำท่าจะเป็นลม รินเข้ามาประคองและกล่าวปกป้องว่าบุญส่งกำลังป่วย ขอให้พูดเรื่องนี้กันวันหลัง บุญส่งลอบถอนใจอย่างโล่งอก เขาจำเป็นต้องโกหกและปิด บังความจริง โชคดีที่มีรินอยู่ด้วยเขาเลยรอดตัวไป จะให้บอกความจริงได้ไงว่าผู้หญิงที่ซื้อเขาด้วยเงินคือแนนนี่ลูกสาวของโรสเอง และนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกด้วย

ร่างอันอ่อนระทวยของชายหนุ่มถูกพาไปที่เตียง รินห่มผ้าให้ ก่อนที่เธอจะกลับไปเข้าห้องของตนเอง บุญส่งคว้าข้อมือของเธอรั้งเอาไว้ สายตาส่งความนัยบางอย่าง

“ริน ฉันไม่อยากนอนคนเดียว เธอนอนเป็นเพื่อนฉันได้ไหม”

“อย่าดีกว่านะพ่อเสือน้อย”

เธอหยิกแกมหยอกที่แก้มของเขา บุญส่งเหมือนเด็กชายที่ต้องการความรักจากคนเป็นแม่มาก เจ๊โรสเคยเตือนว่า บุญส่งเป็นคนเจ้าชู้เงียบเหมือนเสือซ่อนเล็บให้ระวังให้ดี นับวันที่ออกจากวัดยิ่งออกลายเจ้าชู้และก่อนที่บุญส่งจะไปหลวมตัวกับผู้หญิงอื่นจึงหวังให้เธอลงเอยกับเขา แต่ถึงเธอจะต้องแต่งงานกับเขาก็ไม่ได้หมายความว่าจะต้องเสียเนื้อตัวให้ฝ่ายชายก่อน

เขาดูอ่อนแอมากเหมือนคนป่วยที่ต้องการคนดูใจใกล้ชิด ริน ไม่อยากคิดมากอีก ตัดสินใจหอบเอาหมอนและผ้าห่มของตนมานอนด้วย เอาหมอนข้างกั้นแบ่งเขตบนเตียงเอาไว้ บุญส่งขอให้เธอแหวกม่าน เปิดหน้าต่างจนเห็นดาวบนท้องฟ้าอย่างชัดเจน หญิงสาวพอใจมากที่จะได้นอนดูดาวกับชายที่เธอรักถึงแม้วินาทีข้างหน้าอะไรจะเกิดขึ้นเมื่อเธอมานอนร่วมเตียงกับเขา เธอไม่คิดเสียใจอีกแล้ว

“ดาวคืนนี้สวยมากนะริน แม่ของฉันที่อยู่บนฟ้าคงมองลงมาเห็นฉันด้วยแน่”

เธอแอบยิ้ม ดวงหทัยของเธอก็มีมุมที่ดูน่ารักมากมาย

“นอนได้แล้วนะ พ่อคนขาดความอบอุ่นคืนนี้ฉันจะนอนเป็นเพื่อนจะได้ไม่เหงาอีก”


เช้าวันใหม่ หญิงสาวกับชายหนุ่มต่างเดินกุมมือกันออกมาจากห้อง มีเเต่สายตาหวานให้กัน โรสเตรียมอาหารเช้าให้ที่โต๊ะถึงกับแปลกใจแต่ก็ยิ้มได้ บุญส่งแต่งตัวได้เรียบร้อย ผมเผ้าถูกจัดทรงจนดูดีกว่าทุกวันคงจะเป็นเพราะรินช่วยดูแลให้แน่ เพียงไม่กี่วันบุญส่งกับรินดูสนิทกันเกินกว่าคำว่าเพื่อนแล้ว

ทีแรกไม่ทันมองแต่รินสวมชุดทักซิโด้ของบุญส่ง ปล่อยชายเสื้อยาวแทนกระโปรงแต่ก็ดูหมิ่นเหม่ต่อสายเมื่อเห็นเรียวขาขาวสวย รินเขินอายทั้งอมยิ้มรีบหลบหลังชายหนุ่ม หลบสายตาเมื่อถูกญาติผู้ใหญ่ของเขามองมา น้ำตาลใกล้มด ไฟใกล้น้ำมัน ชายหนุ่มหญิงสาวใกล้ชิดกันย่อมเกิดเรื่องขึ้น โรสวางแผนการไว้แล้วแต่เมื่อเวลานี้มาถึงจริงกลับเป็นฝ่ายตั้งสติไม่ได้เสียเอง

“นี่..หนูรินกับบุญส่งเมื่อคืน..”

แทบไม่กล้าจะคิด หญิงสาวรีบวิ่งเข้าห้องทันทีเพราะเขินอายอย่างมากที่จะบอกความจริงว่าเธอได้เสียหลับนอนกับดวงหทัยของเธอแล้ว ความใกล้ชิดมันทำให้เป็นเช่นนี้เอง


ในวันนั้นเอง ที่โรสพาหนุ่มสาวไปจดทะเบียนสมรส รินกอดทะเบียนแนบแน่นกับอก ในที่สุดเธอก็สมหวังได้เป็นภรรยาของเขาอย่างถูกต้องทั้งพฤตินัยและนิตินัย ต่อจากนี้จะมีพิธีแต่งงานหรือมั้ย เธอไม่สนใจอีกแล้ว

บุญส่งทวงถามเรื่องมรดกของตนจากโรสทันที ที่ยอมจดทะเบียนกับรินเพราะหวังมรดกที่จะได้ต่อจากนี้ กุหลาบสีดำต้องการทองคำอีกมาก เขาต้องการทุนมาซื้อทองคำอีกเพื่อพี่ญาดาและกุหลาบดำเขายอมทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้เงิน






Create Date : 14 มีนาคม 2554
Last Update : 14 มีนาคม 2554 18:17:54 น.
Counter : 651 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แจ็ค ในสวนถั่ว
Location :
เชียงใหม่  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]



ยินดีต้อนรับสู่บ้านของคนชอบคิดชอบเขียนครับ
New Comments