จดหมายจากพ่อ - ต้นฉบับประกวดบันทึกชีวิต ( ตอนจบ) (ตอนฉันได้รับโทรศัพท์แจ้งข่าวเรื่องผลการประกวด ฉันโทรไปบอกพ่อถึงเรื่องนี้ พ่อหัวเราะหึหึและบอกเพียงว่า ระวังมันจะเป็นโทรศัพท์หลอกให้ไปซื้อเครื่องใช้ไฟฟ้าแบบที่คนอื่นเขาโดนกัน.... แปลว่าพ่อไม่เชื่อว่าลูกสาวจะได้รางวัล ... อืม ฉันเองก็ยังไม่เชื่อเลย... )จดหมายจากพ่อ ทุกวันที่เดินกลับบ้าน ฉันจะก้มลงมองตู้จม.แทบทุกครั้ง ด้วยหวังลมๆแล้งๆว่าเผื่อมีใครเขียนจดหมายมาหาฉัน หรือจะเป็นแค่ จดหมายขยะ (junk mail )ก็ยังดี หัวค่ำวันหนึ่งฉันพบจดหมายจ่าหน้าถึงสิริพันธุ์สองฉบับ ฉบับหนึ่งมาจากพี่ชายคนโตที่รู้ใจน้องสาว พี่มักตัดคอลัมน์น่าสนใจจากเมืองไทยมาให้คนไกลบ้านอ่านสม่ำเสมอ ส่วนอีกฉบับ มองปราดเดียวก็รู้ว่าส่งมาจากพ่อ ลายมือของพ่อเป็นเอกลักษณ์ เพียงไม้เอกตัวเดียว บางทีฉันอาจบอกได้ว่าไม้เอกอันไหน พ่อเขียน ฉันเดินตัวลอยๆ ถือจดหมายไปวางไว้ที่โต๊ะ ยังไม่อ่านทันทีทันใด เพราะของสำคัญอย่างนี้ต้องมีพิธีรีตองกันหน่อย ความสำคัญไม่ใช่เพียงจดหมายจากพ่อที่ข้ามน้ำข้ามทวีปมาหา แต่มันเป็นจดหมายฉบับแรกในชีวิตของฉันที่ได้รับจากพ่อ ฉันแกะซองจดหมายอย่างประณีตบรรจง บางครั้งพิธีการเล็กๆน้อยๆก็เพิ่มความขลังได้อย่างประหลาด จดหมายฉบับก่อนที่ฉันเขียนถึงพ่อ ฉันโอดครวญถึงใบกระเพราว่าที่นี่ขายแพงและกลิ่นไม่หอมเหมือนใบกระเพราบ้านเรา ฉันจึงลอบมองดูในซองว่าพ่อจะแนบใบกระเพรามากับจดหมายด้วยหรือไม่ ฉันโล่งใจที่พ่อไม่ได้ทำอย่างนั้น เพราะหากมีใบกระเพราแนบมา ซึ่งหมายถึงมันลอดสายตาด่านศุลกากรมาได้ อีกไม่นานฉันคงเขียนจดหมายตอบและรบเร้าพ่อในครั้งต่อไปว่า พ่อจ๋า ครั้งหน้าขอใบโหระพาด้วยนะจ๊ะ วิธีการเขียนของพ่อบ่งบอกลักษณะนิสัยของผู้เขียนชัดเจน ตัวหนังสือเท่ากันและเป็นระเบียบเหมือนพิมพ์ดีด ย่อหน้าตรงเป๊ะไม่ผิดแม้องศา มีตัวเลขไทยสีแดงกำกับตรงตำแหน่งเดียวกันทุกแผ่น และเว้นช่องไฟด้านซ้ายของกระดาษตรงแหนว ราวกับเอาไม้บรรทัดมานาบกับกระดาษเวลาเขียน แต่ภาษาที่พ่อใช้ในจดหมาย ตรงกันข้าม พ่อออกตัวว่าชีวิตประจำวันของพ่อเหมือนตารางสอนที่ซ้ำซากจำเจ แต่เมื่อมันบอกเล่าผ่านลายมือของพ่อ ทุกวรรคตอนดูจะน่าตื่นเต้นไปเสียหมด เคยมีคนเล่าขานให้ฟังว่าสมัยหนุ่มๆ พ่อเป็นนักเขียนจดหมายตัวยง เขียนหาเพื่อนทีหนึ่งแทบจะใช้กระดาษหมดทั้งอำเภอ และคนรับจะแบ่งปันให้คนรอบข้างอ่านกันครื้นเครง ฉันเขียนได้ไม่เก่งเท่าครึ่งหนึ่งของพ่อ แต่ฉันคงรับมรดก ‘คนชอบเขียน’ จากพ่อมาพอสมควร พ่อบอกเล่าเหตุการณ์ทั่วไปที่เกิดขึ้นในเมืองไทยให้ฟังแบบย่อ เหมือนอ่านสรุปข่าวฉบับครอบครัว โดยเฉพาะเรื่องเกี่ยวกับในหลวงที่พ่อประทับใจและซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณอย่างหาที่สุดมิได้ ฉันอ่านจดหมายของพ่อซ้ำๆ เหมือนว่าเป็นบทอาขยานจากพ่อ อ่านช้าๆ ... เพราะพ่อบอกมาในจดหมายว่าใช้เวลาเขียนหลายวัน เขียนๆหยุดๆ เขียนๆไปปวดหลังก็หยุดเขียนไปวันหนึ่ง แล้วค่อยมาเขียนใหม่ บางทีก็ต้องระดมความคิดว่าจะเขียนอะไรถึงลูกสาวดี ฉันรู้ดีว่าจดหมายห้าหน้านี้ พ่อใช้เวลาเขียนนาน อาจต้องปวดหลังหลายรอบพร้อมๆกับปวดหัวนิดหน่อย ฉันเลยอ่านช้าๆให้สมกับที่พ่อละเมียดเขียน ถึงฉันจะอยู่ในโลกการสื่อสารไร้พรมแดนที่ปัจจุบันสามารถส่งอีเมล์ถึงกันได้เพียงปลายนิ้วพรมลงบนแป้นคอมพิวเตอร์ แต่ฉันก็ยังลุ่มหลงเสน่ห์ของการส่งจดหมายแบบดั้งเดิมที่เต็มไปด้วยการรอคอย ความหวัง และความตั้งใจ บางทีอาจไม่ใช่เพียงเนื้อความในจดหมายที่เรารอคอย แต่เรายินดีที่จะชื่นชมความสุขเล็กๆน้อยๆที่รายรอบระหว่างการเดินทางของจดหมายนั้นต่างหาก ฉันยอมเป็นโรคถุงลมโป่งพองสักสองสามวัน หากว่าการสูดเอาตัวหนังสือของพ่อเข้าไปพองในปอดแล้วจะสามารถหายใจออกมาเป็นความปิติ บรรทัดสุดท้ายก่อนถึงลายเซ็นของพ่อ เขียนไว้สั้นๆว่า “ รัก” ฉันอมยิ้ม... รู้สึกเหมือนเป็นถุงลมโป่งพองอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันไปพองที่หัวใจ เป็นหนึ่งในไม่กี่ครั้งที่บุรุษท่านนี้จะเปิดเผยคำนี้ให้ลูกสาวรับรู้ คล้ายว่าพ่อจะภูมิใจที่ได้แสดงออกทางการกระทำมากกว่า แม้มันอาจตีความได้ว่าเป็นเพียงคำลงท้ายสามัญเหมือนคำว่า Love, ในภาษาอังกฤษ แต่ฉันทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ และตีขลุมเอาง่ายๆว่าเป็นความในใจจากพ่อ ที่ความหมายของมันมีค่าเป็นทศนิยมไม่รู้จบ   Create Date : 02 กันยายน 2552 6 comments Last Update : 2 กันยายน 2552 9:58:20 น. Counter : 865 Pageviews. Share Tweet

คุณพ่อคงภูมิใจยิ่งกว่าภูมิใจกับลูกสาวคนนี้นัก ถึงจะแอบหยอกว่าโดนหลอกก็เถอะ วันศุกร์อย่าลืมถ่ายรูปตอนรับรางวัลมาให้ดูด้วยนะจ๊ะ แล้วจะว่างมาให้ข้าพเจ้าเลี้ยงยินดีเมื่อไหร่ก็บอกมา เตรียมตัวเสียตังค์อยู่ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับเวลาเคอร์ฟิวด้วยรึเปล่า? หรือจะเป็นการดี พาคุณพ่อมาชมคุณพระช่วยสำแดงสดตอนพ.ย. ข้าพเจ้าก็จะยิ่งเป็นเกียรติรับใช้เป็นอย่างยิ่ง Congratulations!   โดย: psyche IP: 204.114.196.11 2 กันยายน 2552 13:40:35 น.

สวัสดีครับรักแรกคลิก มาอ่านบันทึกสั้นๆที่เขียนถึงจดหมายของพ่อ ทำให้พ่อพเยียคิดถึงพ่อตัวเอง ซึ่งช่วงหนึ่งก็เคยเขียนจดหมายโต้ตอบกับพ่อ ทุกวันนี้ถึงพ่อจะจากไปแล้ว แต่ก็ยังเก็บจดหมายของพ่อไว้หลายฉบับ ตอนทีพ่อพเยียบวชในวัยหนุ่ม พ่อเคยเขียนกลอนเล่าเรื่องบวชไว้ให้ อ่านทีไรก็คิดถึงพ่อทุกที เสียดายที่พ่อพเยียเขียนโคลงกลอนไม่เป็นเหมือนพ่อ   โดย: พ่อพเยีย 4 กันยายน 2552 8:28:05 น.

โดย: พ่อพเยีย 4 กันยายน 2552 8:41:44 น.

คุณ psyche คะ อยากเอาตัวไปหา แต่ช่วงนี้ยุ่งขิงมาก ไว้ให้เป็น'ยุ่งข่า ' ก่อนแล้วจะไปเลื้อยเป็นกระชายใกล้ๆพี่นะคะ พ่อพเยีย ขอบคุณสำหรับคอมเมนต์ค่ะ   โดย: รักแรกคลิก IP: 204.136.218.8 8 กันยายน 2552 13:04:44 น.

ดีใจด้วยจ๊ะที่ได้รางวัลที่มีค่า เรื่องที่ได้มันแสดงให้เห็นว่าอ้อยใจพ่อและพ่อใส่ใจอ้อยมากเช่นกัน ขอให้มีความสุขมากๆนะ จะร่วมเป็นแรงใจ เพื่อให้มีงานเขียนดีๆมาให้อ่านต่อไป   โดย: นุ IP: 117.47.159.71 2 ตุลาคม 2552 12:02:35 น.

ดีใจด้วยนะจ๊ะ อ้อย   โดย: จอย IP: 117.121.211.99 26 ตุลาคม 2552 19:01:48 น.