The Blog To Love @ First Click - - ความเหงาไม่เคยทำร้ายใคร มีแต่เจ้าของหัวใจที่ทำร้ายตน-- รักแรกคลิก
จากไดอารี่ยุคแอน แฟรงค์ สู่ไดอารี่ยุค Blog สาธารณะ




...ความสุขของคนชอบเขียน คือการเขียน...

สมัยเรียนมัธยมปลาย ฉันมีเพื่อนสนิทที่โรงเรียนเป็นมิตรทางจดหมาย เราเขียนจดหมายถึงกันราวกับเป็นอาชีพเสริม แม้ว่าพอถึงวันจันทร์เราก็เจอกัน และนั่งใกล้กันอีก ถ้าเอาตัวหนังสือในจดหมายที่เรากระหน่ำเขียนมาวางต่อกัน มันอาจยาวเท่าเส้นประกลางถนน จากเบตง ไปถึงแม่สายนั่นเทียว

พออีเมล์เข้ามามีบทบาท และเรารู้จักใช้ icon หน้ากลมๆเหลืองๆแลบลิ้นส่งความรู้สึกถึงกัน แทนการใช้ลิ้นเลียแสตมป์ติดหน้าซองจดหมายแบบเมื่อก่อน ฉันก็ยังหวงแหนความรู้สึกที่มีต่อการเขียนจดหมาย หรือโปสการ์ดแบบเก่าอยู่นั่นเอง

นอกเหนือจากจดหมาย หรืออีเมล์ ไดอารี่ก็เป็นทางออกหนึ่งที่ช่วยให้ฉันพูดคุยกับตัวหนังสือผ่านการเขียนได้

ตลอดชีวิตของฉัน ไดอารี่ที่ฉันเขียนไม่เคยมีใครได้อ่าน...

พอได้เห็นขนบใหม่ของการสื่อสารที่เรียกว่า บลอก ฉันจึงอดแปลกใจไม่ได้

รายงานภาคนิพนธ์ชิ้นหนึ่งที่ฉันเลือกทำสมัยเรียนหนังสือคือ หัวข้อการวิเคราะห์และเปรียบเทียบสภาพสังคมกับอิทธิพลสื่อว่าเหตุใดขนบการเขียนไดอารี่ที่เน้นเก็บไว้อ่านส่วนตัว จึงกลายมาเป็นไดอารี่สาธารณะหรือที่รู้จักกันในนาม บลอก อย่างปัจจุบัน

รายงานของฉันถึงขั้นวิเคราะห์ไดอารี่ของแอน แฟรงค์ที่เขียนอย่างหลบๆซ่อนๆ เปรียบเทียบกับ Blog ยอดฮิตที่มีการบันทึกสถิติด้วยว่ามีคนเข้ามาอ่านแล้วกี่ครั้ง ซึ่งมันเป็นปรากฏการณ์ของยุคสมัยที่น่าสนใจ

เมื่อใครต่อใครต่างมีบลอก ฉันซึ่งชอบเขียนอีเมล์เล่าโน่นเล่านี่ให้เพื่อนและคนสนิทอ่านจึงไม่พ้นถูกคะยั้นคะยอให้สร้างบลอกกับเขาด้วย

ฉันไม่รู้ว่าทำไมคนที่ชอบอะไรแปลกใหม่อย่างฉันจึงเอ้อระเหยและเนือยนายกับการมีบลอกเหมือนคนอื่น

มันอาจเป็นเพราะฉันไม่ชอบตามกระแส

หรือเพราะฉันรู้สึกว่า เวลาฉันเขียนอีเมล์ ฉันอยู่ในสถานะ 'ผู้เลือก' ว่าจะส่งให้ใครอ่าน

ขณะที่ถ้าฉันเขียนบลอก ผู้อ่านจะทำหน้าที่เลือกว่าจะอ่านหรือไม่อ่าน บลอกไหน

แต่แล้ว วันดีคืนดี ฉันก็ลุกขึ้นมาสร้างบลอกของตัวเอง ทั้งที่ตอนเรียนหนังสือฉันต้องสร้างบลอกสำหรับการศึกษาเพื่อประกอบรายวิชาที่เรียนอยู่เนืองๆ

หรือบางที ฉันอาจกลัวอยู่ลึกๆว่า ถ้าลองได้มีบลอกเป็นของตัวเอง แล้วฉันอาจเสพติดการเขียนชนิด คำไม่ว่าง พยางค์ไม่เว้น

เหมือนกับที่ฉันกำลังเป็นอยู่ ณ ตอนนี้ก็ได้



Create Date : 18 พฤษภาคม 2552
Last Update : 18 พฤษภาคม 2552 16:59:08 น. 3 comments
Counter : 1651 Pageviews.

 
เขียนได้น่าอ่านอย่างนี้นี่เอง ถึงมีคนคะยั้นคะยอให้เขียน

เราว่าไดอารี่ออนไลน์เป็นเหมือนไดอารี่ที่บันทึกเรื่องที่สามารถให้คนอื่นรู้ได้จริงๆ แต่ถ้าต้องการความเป็นส่วนตัว ยังไงการเขียนในสมุดแล้วเก็บใส่ลิ้นชักล็อคกุญแจก็ดีกว่าเป็นไหนๆค่ะ ^^


โดย: nanida วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:17:13:56 น.  

 
บทความของคุณเขียนได้น่าอ่านจริงๆ ค่ะ

ตามความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ
ไดอารี่ออนไลน์
เป็นการแลกเปลี่ยนประสบการณ์ในชีวิตประจำวัน
แต่ก็ต้องมีขอบเขตในเรื่องต่างๆ อยู่บ้าง


โดย: ตะวันเจ้าขา วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:1:10:51 น.  

 
คนเขียนมีความสุข คนตามอ่านก็สนุกนะจ๊ะ :-)


โดย: จอย IP: 117.121.211.98, 117.121.208.2 วันที่: 3 มิถุนายน 2552 เวลา:13:47:36 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Love At First Click
Location :
ชลบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 20 คน [?]




An ordinary woman who loves to write and who loves to know what love is.
Group Blog
 
 
พฤษภาคม 2552
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
18 พฤษภาคม 2552
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Love At First Click's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.