'รามา' ในดวงใจ
สมัยก่อน ในตัวเมืองชลบุรีจะมีโรงหนังเด่นๆไม่กี่โรง ส่วนมากมักลงท้ายด้วยคำว่า รามา เช่น เพชรรามา เมืองชลรามา ตะวันออกรามา
ทำให้ฉันในวัยเด็กนึกทึกทักเอาเองว่า อะไรที่ลงท้ายว่า รามา รามา ต้องเป็นโรงหนังแน่ๆ
ครั้งหนึ่ง พ่อบอกว่า จะไปเยี่ยมญาติที่ รามา ( หมายถึง โรงพยาบาลรามาฯ กทม.)
ดญ. รักแรกคลิกที่คิดอะไรไร้สาระได้เป็นตุเป็นตะเสมอ เข้าใจผิดคิดว่าพ่อจะไปดูหนังกับญาติ เลยดีดดิ้นอยากเป็นตูบตามเกวียน* ขอติดสอยห้อยตามไปด้วยตามระเบียบ
( *สำนวน ตูบตามเกวียน นี้เป็นของพ่อ แผลงมาจากสำนวนเดิมว่า หมาตามเกวียน ใช้แซวฉันเวลาขอตามไปโน่นไปนี่ด้วย ซึ่งตูบตัวนี้ก็ไม่ได้ช่วยอะไรเป็นชิ้นเป็นอันนอกจากเป็นตัวเกะกะ)
ฉันมั่นใจว่านิสัยชอบดูหนังของพี่ๆและฉัน คงถ่ายทอดทางพันธุกรรมจากพ่อโดยไม่ต้องสงสัย
พ่อมีเรื่องเล่าคลาสสิกในชีวิตพ่อเกี่ยวกับโรงหนัง และการดูหนังมากมาย เมื่อมองย้อนกลับไปในช่วงชีวิตตัวเอง ฉันก็เพิ่งเจนใจว่าฉันก็มีเกร็ดชีวิตมันๆเกี่ยวกับการดูหนังไม่แพ้พ่อเหมือนกัน
ทักษะการชมภาพยนตร์ของฉันพัฒนาขึ้นตามวัยและถึงยุครุ่งโรจน์สูงสุดเมื่อมาเรียนหนังสือที่กรุงเทพฯ
ฉันรู้จักการชมภาพยนตร์แบบสียงในฟิล์มเป็นครั้งแรกที่กรุงเทพฯ และหลังจากนั้นก็เกิดจริตไม่อาจดูหนังแบบเสียงพากย์ได้อีกต่อไป
ฉันเริมริอ่านตีตั๋วดูหนังคนเดียว และเชี่ยวชาญการบริหารเวลาในการชมภาพยนตร์หลายเรื่องต่อกันโดยเวลาไม่ชน
โรงหนังที่เคี่ยวกรำวิชาให้ฉันคือโรงหนังในเครื่อง APEX ซึ่งโรงหนังสยาม ลิโด้ สกาล่า ล้วนเป็นแหล่งบ่มเพาะความทรงจำแสนดีให้ฉันเสมอมา
ไม่กี่วันที่ผ่านมา เพื่อนโทรมาแจ้งข่าวว่าโรงหนังสยามถูกลอบวางเพลิง และถล่มลงมาแล้ว
ความทรงจำเก่าๆ ของโรงหนังสยามฟื้นขึ้นมาเป็นริ้วๆ พร้อมก้อนสะอื้นที่ค่อยๆขึ้นมาประชุมตัวกันอยู่แถวปลายหลอดลม
 ภาพด้านหน้าของโรงหนังสยาม ( ขอบคุณภาพจาก google)
เบาะนุ่มๆ ม่านเก่าๆ บรรยากาศขรึมขลัง และกลิ่นแอร์คอนดิชั่นกึ่งอับ กึ่งหอมอ้นเป็นเอกลักษณ์เฉพาะ
การเลือกที่นั่งระบบแมนนวล ที่เจ้าหน้าที่ต้องใช้ปากกา ขีดกากบาทลงบนช่องที่ลูกค้าเลือก
ตั๋วหนังแบบกระดาษ ระบุหมายเลขที่นั่งด้วยลายเส้นปากกา ซึ่งความหวัดของลายมือเจ้าหน้าที่บนตั๋วจะแปรผกผันกับคิวผู้ซื้อตั๋วว่ายาวหรือสั้นแค่ไหน
พนักงานตรวจตั๋วในชุดสูทเหลืองภูมิฐาน ผู้มาพร้อมรอยยิ้มและไฟฉายคู่ใจ
ปิดเทอมครั้งหนึ่ง ฉันเคยบอกพ่อว่าวันนี้จะขอเข้ากรุงเทพฯมาพบรุ่นพี่ เมื่อมาถึงกรุงเทพฯฉันก็แวะโรงหนังสยาม ชม Shakespeare in love แล้วก็กลับชลบุรี
เปล่าฉันไม่ได้โกหก ... ก็เชคเสปียร์เป็นรุ่นพี่ในวงวิชาการของฉันจริงๆนี่นา เขาเขียนตำราให้ฉันอ่านนี่นะ...
ถ้าเอาจำนวนตั๋วทั้งหมดที่ฉันทำธุรกรรมร่วมกันกับโรงหนังสยามมาเรียงต่อกัน บางทีอาจต้องเช่าสนามฟุตบอลของเทศบาล หรือของโรงเรียนไหนสักแห่งเพื่อทำการทดลองนี้
แต่ถ้าจะเอาความทรงจำดีๆที่ฉันเคยมีต่อโรงหนังสยามมาวางต่อกัน หรือวางซ้อนกัน ฉันไม่แน่ใจว่าควรไปทำการทดลองที่ไหน ที่จะพอบรรจุความทรงจำของฉันได้
โดยไม่ล้นออกมา
ใครที่รักโรงหนังสยาม ตามไปอ่านความทรงจำของคนที่มีอารมณ์ร่วมคล้ายกันได้ในกระทู้นี้ค่ะ //www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A9274774/A9274774.html
Create Date : 21 พฤษภาคม 2553 |
Last Update : 21 พฤษภาคม 2553 13:04:33 น. |
|
19 comments
|
Counter : 3397 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ยิปซีฯ IP: 124.121.49.182 วันที่: 21 พฤษภาคม 2553 เวลา:13:37:57 น. |
|
|
|
โดย: cengorn วันที่: 21 พฤษภาคม 2553 เวลา:15:24:22 น. |
|
|
|
โดย: BeachBum วันที่: 21 พฤษภาคม 2553 เวลา:21:06:47 น. |
|
|
|
โดย: สวนโมกข์ IP: 167.67.140.51, 203.146.20.17 วันที่: 22 พฤษภาคม 2553 เวลา:0:54:14 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 พฤษภาคม 2553 เวลา:8:18:55 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 พฤษภาคม 2553 เวลา:7:25:04 น. |
|
|
|
โดย: addsiripun วันที่: 23 พฤษภาคม 2553 เวลา:13:05:32 น. |
|
|
|
โดย: รัชชี่ IP: 111.84.8.147 วันที่: 23 พฤษภาคม 2553 เวลา:14:41:34 น. |
|
|
|
โดย: ดาวส่องทาง วันที่: 23 พฤษภาคม 2553 เวลา:21:16:36 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 24 พฤษภาคม 2553 เวลา:7:53:03 น. |
|
|
|
โดย: สวนโมกข์ IP: 183.89.211.67 วันที่: 25 พฤษภาคม 2553 เวลา:1:03:44 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 25 พฤษภาคม 2553 เวลา:7:50:27 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 25 พฤษภาคม 2553 เวลา:13:46:42 น. |
|
|
|
โดย: สวนโมกข์ IP: 167.67.140.51, 203.146.20.17 วันที่: 25 พฤษภาคม 2553 เวลา:15:17:22 น. |
|
|
|
โดย: จั่น IP: 87.68.174.115 วันที่: 28 พฤษภาคม 2553 เวลา:1:54:30 น. |
|
|
|
โดย: จั่น IP: 87.68.174.115 วันที่: 28 พฤษภาคม 2553 เวลา:2:06:48 น. |
|
|
|
โดย: cengorn วันที่: 29 พฤษภาคม 2553 เวลา:18:43:44 น. |
|
|
|
โดย: koreaserie (loveyoupantip ) วันที่: 6 สิงหาคม 2554 เวลา:9:56:10 น. |
|
|
|
|
|
ช่างคิดดีแท้ ท่านพ่อ...
คิดถึงโรงหนังสยามเหมือนกันค่ะ
คิดถึงหนุ่มที่ชวนมาดูหนัง (แล้วเรา)หลอกจับมือ
เห็นภาพเลยระบบเลือกที่แมนนวล ใช่เลยๆ
ต้องทำใจให้ได้เนอะ ดญ รักแรกคลิก โฮๆๆ
((เห็นข่าว จ้องใบปิดหน้าโรง แล้วอยากวิ่งไปขอเก็บมาจัง มีใครมือไวไปยังหนอ))