นิทานกระต่ายบินกับปลาตีน
ป่าชายเลนอุดมปลาตีน
ส่วนปลาซาร์ดีนอยู่ในกระป๋อง
ไอ้เรามันตัวสำรอง
ต้องตกกระป๋อง ...เหมือนปลาซาร์ดีน
กาลครั้งหนึ่ง ไม่นานเท่าไร กระต่ายทะเลรู้จักเพื่อนใหม่แถวป่าชายเลน แม้ชื่อ 'ปลาตีน' จะไม่โสภานัก แต่เพื่อนใหม่อย่าง ปลาตีน กลับพึงพอใจในโชคชะตาของตน และบอกกับกระต่ายทะเลอย่างภูมิใจว่า
'ป่าชายเลนอุดมปลาตีน
ส่วนปลาซาร์ดีนอยู่ในกระป๋อง'
โชคดีแค่ไหน ที่ฉันเกิดมาไม่ต้องตกกระป๋อง - ปลาตีนบอกด้วยสีหน้าแช่มชื่น
กระต่ายทะเลทึ่งในการมองโลกแง่ดีของปลาตีน และรู้สึกคล้อยตามไปด้วยว่าเกิดมาเป็นปลาตีน ชางแสนโชคดีอะไรอย่างนี้
ปลาตีนและกระต่ายดำรงมิตรภาพและความสุขในชีวิตเรื่อยมา จนวันหนึ่ง กระต่ายทะเลผู้ซึ่งแหงนมองฟ้าหมองๆทุกวัน โพล่งถามปลาตีนขึ้นมาว่า
'ปลาตีน นายว่าบนฟ้ามีดวงจันทร์ไหม'
'ไม่รู้สิ แค่ฉันก้มหน้ามุดในทะเลโคลนก็มีความสุขแล้ว ฉันเลยไม่รู้จะแหงนหน้ามองฟ้าไปทำไม' ปลาตีนตอบ
'จริงเหรอ แต่พ่อฉันเคยบอกฉันว่า จงมองฟ้า แม้มันจะหมองนัก แล้วสักวันเจ้าจะเห็นดวงจันทร์' กระต่ายทะเลรำพึง
'มาลองมุดโคลนเล่นกับฉันไหม บางทีนายอาจจะเจอดวงจันทร์ใต้โคลนก็ได้นะ ใครจะรู้' ปลาตีนพูดเหมือนปลอบ พลางเอาหน้ามุดโคลนให้ดูเป็นตัวอย่าง
กระต่ายทะเลส่ายหัวอย่างระอา และยังมุ่งมั่นมองฟ้าต่อไป
กระต่ายทะเลไม่รู้เลยว่า ถ้าอดทนกว่านี้สักนิดเขาคงสมหวัง แม้เขาจะมุ่งมั่นกับความฝันจะเห็นดวงจันทร์สักครั้งแค่ไหนในทุกวัน
แต่พอตกเย็น กระต่ายทะเลก็ยอมแพ้ และตัดสินใจงีบเอาแรงและลุกขึ้นมาในตอนสาย เพื่อตั้งหน้าตั้งตา แหงนหน้ามองหาพระจันทร์ในวันใหม่ต่อไป
เมื่อหมดหวังกับการตามหาดวงจันทร์บนฟ้า กระต่ายทะเลก็หันมาสนใจปลาตีนสาว ที่ปลาตีนเพื่อนรักแนะนำให้รู้จัก
กระต่ายทะเลรู้จักอาการ หัวปักหัวปำ เป็นครั้งแรกเมื่อปลาตีนสาวท้าทายเขาว่าหากอยากเอาชนะใจเธอ เขาต้องหัดเอาหัวปักมุดโคลนให้ท่าสวยๆ อย่างสมาชิกปลาตีนให้ได้เสียก่อน
กระต่ายทะเลริรักปลาตีนสาวอย่างหัวปักหัวปำไม่รู้เหน็ดเหนื่อย จนเมื่อวันหนึ่งกระต่ายทะเลพบว่าถึงพยายามแค่ตาย ก็พิชิตใจเธอไม่ได้ ด้วยปลาตีนสาวให้เหตุผลเขาสั้นๆว่า เพราะเราต่างกันเกินไป
และเพราะกระต่ายทะเลเผลอแหงนหน้ามองฟ้าบ่อยๆ อันเป็นกิริยาที่วิสัยปลาตีนอย่างเธอรับไม่ได้
เมื่อพลาดหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่า กระต่ายทะเลผู้หมายจันทร์เพียงเงา และผู้ที่ปลาตีนสาวมองเขาเป็นเพียงเล็บก้อยขบ จึงตัดสินใจกรอกยา หวังปลิดชีพให้รู้แล้วรู้รอด
ภาพสุดท้ายที่ลางเลือนเต็มทน กระต่ายทะเลเห็นขวดยาธาตุน้ำขาวกระจายเกลื่อน
โอ ใครนะเอายาธาตุน้ำขาวมาวางใกล้ขวดยาเบื่อกระต่าย...
เมื่อเขาฟื้นขึ้นอีกครั้ง จึงพบว่าบัดนี้เขากลายเป็นกระต่ายบิน
กระต่ายบิน ลองบินทะยานขึ้นไปบนฟ้า เขาพอใจที่เดี๋ยวนี้ เขาไม่ต้องแหงนหน้ามองฟ้าเหมือนก่อน เพราะบัดนี้...ฟ้ากับเขาอยู่ในระดับเดียวกันแล้ว
กระต่ายบินสูงขึ้นไปเรื่อยๆ ความฝันเก่าๆที่หวังจะเจอดวงจันทร์สักครั้ง หล่นไประหว่างทาง
มาวันนี้ กระต่ายบินหวังสูงกว่านั้น กระต่ายบินหมายใจว่า
สักวัน เขาจะบินไปถึงดวงอาทิตย์ ...
ระหว่างทาง แม้กระต่ายบินไม่ต้องแหงนคอตั้งบ่าเหมือนแต่ก่อน ได้แต่บิน และ บิน แต่เขารู้สึกโหวงเหวงในใจอยู่บ้าง เมื่อชีวิตกระต่ายบินอย่างเขาเหน็ดเหนื่อยกว่าวิถีกระต่ายทะเลที่เขาเคยเป็น
วันหนึ่ง กระต่ายบินแวะลงมาพักเหนื่อยที่โขดหินริมทะเล และนึกถึงปลาตีนเพื่อนรักที่จากกันไปนาน เขาจึงบินไปเยี่ยมเพื่อนที่ป่าชายเลนแห่งเดิม
ปลาตีนเพื่อนรักมุดดินอยู่โน่นแล้ว กระต่ายบินทักทายและได้รอยยิ้มละไมกลับมาจากปลาตีน
กระต่ายนึก - - ทุกอย่างที่นี่ยังคงเดิม กระทั่งมิตรภาพจากเพื่อนเก่าที่กระต่ายบินเคยคิดว่ามันคงสลายไปแล้ว
กระต่ายบินบอกเล่าโครงการตามหาดวงอาทิตย์ให้ปลาตีนฟังอย่างภูมิใจ ปลาตีนฟังเพื่อนเล่าเงียบๆโดยไม่ออกความเห็นอะไร
กระต่ายบินซักขอความเห็นจากเพื่อนเป็นคำรบที่สอง ว่ามีความเห็นเกี่ยวกับโครงการของเขาอย่างไร ปลาตีนตอบเสียงอ่อยว่า
'ไม่รู้สิ แค่ฉันก้มหน้ามุดในทะเลโคลนก็มีความสุขแล้ว ฉันเลยไม่รู้ว่าจะค้นหาดวงอาทิตย์ไปทำไม' ปลาตีนตอบ และฮัมเพลงประจำชาติของมันเบาๆ
-- บนพื้นน้ำ มีเรือหาปลา
บนผืนฟ้า มีร่มชูชีพ
ต่างคน ต่างเส้นทาง
บ้างเชื่องช้า บ้างเร่งรีบ
เกิดมาเป็นปลาตีน
มุดโคลนเล่น แล้วก็งีบ - -
กระต่ายบินอึ้ง ประโยคสั้นๆของเพื่อนปลาตีนทำให้เขาสงสัยกับตัวเองว่า นั่นสินะ เขาจะอยากค้นหาดวงอาทิตย์ไปทำไม
วันนั้น กระต่ายบินนั่งเล่นอยู่กับปลาตีนจนเย็นย่ำ
และช่วงหัวค่ำของวันนั้นเอง เป็นครั้งแรกที่กระต่ายบินมองเห็นวัตถุทรงกลมเปล่งแสงนวลละไมบนฟ้า
ลักษณะคลับคล้ายคลับคลากับที่กระต่ายทะเลผู้พ่อของเขาเคยบอกไว้ว่า
มันคือดวงจันทร์...
| Create Date : 08 เมษายน 2553 |
| Last Update : 8 เมษายน 2553 17:01:12 น. |
|
31 comments
|
| Counter : 2898 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: กะว่าก๋า   วันที่: 9 เมษายน 2553 เวลา:8:17:00 น. |
|
|
|
| โดย: my small IP: 112.143.4.53 วันที่: 9 เมษายน 2553 เวลา:9:32:02 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 เมษายน 2553 เวลา:15:18:06 น. |
|
|
|
| โดย: BeachBum วันที่: 9 เมษายน 2553 เวลา:16:10:24 น. |
|
|
|
โดย: พลทหารไรอัน  วันที่: 9 เมษายน 2553 เวลา:16:41:38 น. |
|
|
|
| โดย: 1 IP: 167.67.140.51, 203.146.20.17 วันที่: 9 เมษายน 2553 เวลา:16:56:54 น. |
|
|
|
| โดย: ดาวส่องทาง วันที่: 9 เมษายน 2553 เวลา:23:12:20 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 เมษายน 2553 เวลา:5:30:44 น. |
|
|
|
| โดย: silly วันที่: 10 เมษายน 2553 เวลา:7:28:23 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 เมษายน 2553 เวลา:7:40:33 น. |
|
|
|
| โดย: 1 IP: 167.67.140.96, 203.146.20.17 วันที่: 12 เมษายน 2553 เวลา:7:54:54 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 เมษายน 2553 เวลา:8:08:02 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 เมษายน 2553 เวลา:11:14:12 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 13 เมษายน 2553 เวลา:7:56:21 น. |
|
|
|
| โดย: 1 IP: 183.89.104.68 วันที่: 13 เมษายน 2553 เวลา:12:58:08 น. |
|
|
|
| โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) วันที่: 13 เมษายน 2553 เวลา:16:54:49 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 เมษายน 2553 เวลา:7:55:08 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 15 เมษายน 2553 เวลา:8:05:37 น. |
|
|
|
| โดย: teansri วันที่: 18 เมษายน 2553 เวลา:6:58:12 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 เมษายน 2553 เวลา:7:38:31 น. |
|
|
|
| โดย: ณ ปลายฉัตร วันที่: 18 เมษายน 2553 เวลา:7:49:45 น. |
|
|
|
| โดย: cengorn วันที่: 18 เมษายน 2553 เวลา:13:15:32 น. |
|
|
|
| โดย: cengorn วันที่: 18 เมษายน 2553 เวลา:15:10:41 น. |
|
|
|
โดย: yyswim  วันที่: 18 เมษายน 2553 เวลา:15:41:22 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 19 เมษายน 2553 เวลา:11:21:07 น. |
|
|
|
| โดย: AccessError วันที่: 5 พฤษภาคม 2553 เวลา:4:19:27 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| | 1 | 2 | 3 |
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 20 คน [
กระต่าย กับ ปลาตีน
การค้นหาบางสิ่งบางอย่าง ที่เราคิดว่าสำคัญนักหนา
ก็ไม่ได้มีค่า มากไปกว่า การเข้าใจในสิ่งที่ตัวเองเป็น