คุณยายมหาภัย
คุณยายมหาภัย
ขนหัวลุก
ใบหนาด
"เชอรี่" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกจากผีในบ้าน
ญาติ ห่างๆ ของแม่ฉันย้ายมาอยู่ที่บ้านเราได้เกือบปีหนึ่งแล้ว ฉันเรียกแกว่าคุณยายอ๋อย แกมีศักดิ์เป็นน้าของแม่ค่ะ แต่ถ้าจะนับญาติกันจริงๆ ละก็ คงจะเวียนหัวน่าดูเพราะจับต้นชนปลายไม่ถูก...แล้วแกมาอยู่ที่บ้านนี้ได้ยัง ไงน่ะหรือคะ?
เรื่องมีอยู่ว่าวันหนึ่งแกร้องไห้มาหาแม่ บอกว่าทะเลาะกับน้องชาย น้องแท้ๆ เลยนะคะ และเขาก็ไล่แกออกจากบ้าน แกไม่มีที่อยู่...แม่ได้ฟังแล้วก็สงสารรีบโทรศัพท์ไปไกล่เกลี่ยทางโน้น แต่ว่าเรื่องมันกลับตาลปัตรเลยละค่ะ
คุณยายอ๋อยทำตัวแย่มากๆ ทั้งขี้ขโมย เล่นการพนันและชอบนินทาคนโน้นให้คนนี้ฟังเป็นงานอดิเรก และที่ร้ายที่สุดคือ เอาเรื่องในบ้านตัวเองไปโพนทะนาว่าร้ายเสียๆ หายๆ
ไม่ ว่าจะอย่างไรก็ตาม ท่าทางของคุณยายอ๋อยดูแล้วน่าสงสาร แกขออยู่ด้วยโดยจะอาศัยที่เรือนของคุณย่า ซึ่งทิ้งว่างอยู่เพราะคุณย่าเสียชีวิตไปเกือบสองปีแล้ว...พ่อกับแม่ฉัน ปรึกษากัน แล้วก็เวทนายอมให้คุณยายอ๋อยมาอยู่ อย่างน้อยบ้านนี้จะได้มีผู้หลักผู้ใหญ่มาคอยดูแล
ที่ไหนได้... ไม่กี่วันคุณยายคนนี้ก็แผลงฤทธิ์ ดุด่าว่ากล่าวคนรับใช้ของเราอย่างวางอำนาจ เดือดร้อนถึงแม่ฉันต้องมาเป็นกรรมการ และขอร้องคนใช้เก่าแก่ว่าอย่าลาออก
มิ น่าล่ะ! ฉันเพิ่งรู้สาเหตุที่น้องชายของคุณยายอ๋อย บอกว่า คุณยายอ๋อยนี่น่ะไม่มีใครคบด้วย และเตือนฉันให้ระวังว่าแกจะมาทำเรื่องวุ่นวาย
ในที่สุด คุณยายอ๋อยก็นั่งชูคอเป็นคุณนายอยู่ที่เรือนคุณย่า วันๆ ไม่ต้องทำอะไร...เอาแต่ขอเงินแม่ฉันใช้! บางทีแกยังมายืมเงินฉันเลยค่ะ คิดดู...ฉันเป็นแค่เด็กนักเรียนมัธยมต้น ได้ค่าขนมไม่กี่บาท แกยังจะมีหน้ามารีดมาไถ
เดชะบุญของพวกเราที่จู่ๆ คุณยายอ๋อยก็ล้มป่วย...
เดิม น่ะแกดูสบายดี จะมีก็แต่ข้อเข่าที่ปวดบวม และน้องชายพาไปหาหมอผ่าตัดเปลี่ยนข้อเข่ามาแล้ว จ่ายเงินไปตั้งเยอะ แต่คุณยายอ๋อยกลับหาว่าน้องชายแกล้ง พาไปให้หมอตัดเลาะเส้นเอ็นอะไรของแกก็ไม่รู้ ทำให้แกเดินไม่ได้ ต้องกลายเป็นคนพิการ!
ตอนนี้ก็ถึงคราวแม่พาแกไปหาหมอบ้าง...หมอตรวจไม่พบอะไร นอกจากเบาหวานกับมีอาการสมองเสื่อม
จาก คนที่อวบอ้วนกลายเป็นผ่ายผอมอย่างน่ากลัว...ผอมกงโก้เหมือนมัมมี่ ผมเผ้าขาวโพลนโกร๋นบาง หน้าเหี่ยว ตาลึก มีอาการประสาทหลอน ชอบเห็นโน่นเห็นนี่ เล่นเอาฉันกลัวแทบตาย...บางทีแกชี้ให้ฉันมองไปที่หน้าต่างห้องนอนฉัน บอกว่าดูซิ! มีเด็กหัวจุกโผล่มายิ้มให้! ไม่รู้ว่าแกล้งให้ฉันกลัวผีหรือแกประสาทหลอนจริง?
เดือนก่อนฉัน เพิ่งสอบเสร็จ แม่ขอให้ฉันไปนอนกับคุณยายอ๋อยเพราะกลัวแกจะเป็นอะไรไปในตอนกลางคืน ฉันต้องพาแกเข้าห้องน้ำและอยู่เป็นเพื่อน ไม่ให้แกเตลิดเปิดเปิงเวลาเกิดประสาทหลอนขึ้นมา
แม่เก็บมีดเก็บไม้จากห้องแกเกลี้ยงเลยค่ะ เพราะกลัวแกจะหลอนแล้วทำร้ายฉัน!
ทั้งๆ ที่เกลียดแต่ฉันก็เวทนาแกไม่น้อย ฉันเต็มใจอยู่ดูแลแกในยามค่ำมืดดึกดื่น...แต่สิ่งที่แกทำกับฉันนี่ซิคะ ฉันรับไม่ได้เลยจริงๆ
ใน ตอนแรกๆ แกชมฉันใหญ่ว่าฉันใจดี ขอบอกขอบใจที่ดูแล โอ๊ย! ลูบหน้าลูบหลังอยู่นั่นแล้ว บอกว่าถ้ามีมรดกละก็จะยกให้ฉันคนเดียวเลยละ! ทว่าตอนหลังๆ แกก็เริ่มวาดลวดลาย ไม่รู้จริงหรือแกล้งกันแน่?
ตอนดึกๆ แกจะทำละเมอเป็นเสียงคนแก่ พูดยานคาง ขอส่วนบุญโดยโอดโอยครวญครางเสียงโหยหวน ฟังแล้วขนลุกค่ะ!
คืน หนึ่ง ฉันนอนหลับอยู่ดีๆ ก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในความมืดสลัว แล้วฉันก็ตกใจแทบตายเมื่อมีใบหน้าขาววอกเหี่ยวย่น มาจ่ออยู่ห่างจากหน้าฉันแค่คืบ มันน่ากลัวเหลือเกิน ดวงตาเหลือกขาว ตาดำขึ้นไปอยู่ข้างบน ปากเหี่ยวกำลังอ้ากว้าง แลบลิ้นออกมายาวเฟื้อย...แกยกมือทำท่าจะบีบคอฉัน
ฉันร้องกรี๊ด แล้วผุดลุกขึ้นหนีไปเปิดไฟ ใจน่ะรู้ว่าเป็นยายอ๋อย แต่แกทำไมต้องแกล้งฉันขนาดนี้? แกหัวเราะแล้วเดินไปนอนต่อเฉยเลย
ไม่ไหวแล้วค่ะ ฉันเล่าให้แม่ฟังและไม่ยอมไปอยู่เฝ้าแกอีก...ไม่ยอมเด็ดขาด!
หลัง จากนั้นไม่นาน แกก็ทำตัววุ่นวายจนพ่อฉันยื่นคำขาดให้แม่พาแกไปที่บ้านน้องชายตามเดิม ให้เขาดูแลกันเอง เราไม่ยุ่งไม่เกี่ยวด้วยแล้ว
คุณยายอ๋อยเสีย ชีวิตเมื่ออาทิตย์ที่แล้วนี่เอง แกตายคาบ้านน้องชาย! แหม...ดีนะที่ไม่ใช่บ้านเรา แต่ทุกวันนี้ฉันกลัวผีมาก กลัวว่าลืมตาขึ้นมากลางดึกจะเห็นใบหน้าขาวๆ มาเหลือกตา แลบลิ้นให้ดูน่ะซีคะ!
//www.matichon.co.th/khaosod/view_news.php?newsid=TUROamIyd3hPREF6TURRMU1nPT0=§ionid=TURNd013PT0=&day=TWpBd09TMHdOQzB3TXc9PQ==
วันที่: 3 เมษายน 2552 เวลา:19:21:17 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 111 คน [
