ผีอินเตอร์ (1)
ผีอินเตอร์ (1)
ขนหัวลุก
ใบหนาด
อ้าว? ไหนตั้งชื่อว่า "ตำนานผีไทย" แถมกำลังเล่าเรื่องผีไทยอยู่ดีๆ เชียว แล้วไหงถึงกลายเป็นผีอินเตอร์ไปได้ล่ะวุ้ย? ผู้อ่านหลายท่านอาจจะข้องจิตขึ้นมาก็เป็นได้
ถือโอกาสบอกกล่าวเล่าสิบกันให้แจ่มแจ้งไปเลย ว่าเรื่องผีนี่เชื่อถือกันทุกชาติทุกภาษาก็ว่าได้ ส่วนมากมักจะเล่าขานกันปากต่อปาก เป็นนิทานบ้าง เป็นตำนานบ้าง หรือไม่ก็ยืนยันคอเป็นเอ็นว่าได้ยินปู่เล่าว่าเป็นเรื่องจริงร้อย เปอร์เซ็นต์ ปู่บอกว่าปู่ของแกก็ยืนยันยังงั้นเหมือนกัน ตอนที่เล่าให้ฟังน่ะ
จะเรียกว่าการเล่าเรื่องผีเป็นนิทานรอบกองไฟก็ยังได้!
แหม! ได้บรรยากาศชะมัดกับนิทานก่อนนอน ที่ชวนให้ขนลุกขนพองดีไม่หยอก จะบอกให้ เด็กๆ ลืมตาโพลงก่อนจะหลับตาปี๋ด้วยความสยดสยองเหลือกำลัง แล้วพานหลับผล็อยไปเลยเพราะทนง่วงนอนไม่ไหวน่ะ ไม่ใช่อะไร
ตอน นั้นยังไม่มีภาพยนตร์หรือละครทีวีอย่างสมัยนี้ ละครเวทีก็เพิ่งจะอุบัติขึ้นมา เรื่องผีแพร่หลายในหนังสือก่อน เพราะมีหลักฐานว่ามนุษย์เราคิดทำกระดาษได้เมื่อราวสองพันปีมาแล้ว...ตอนนี้ ยังเถียงกันไม่เสร็จว่าใครคิดกระดาษได้ก่อน ระหว่างจีนกับอียิปต์
ฝ่าย แรกยืนยันหนักแน่นมั่นคงว่า จีนว่ะ! พวกอั๊วเอาผ้าเก่าๆ มาต้มทำกระดาษใช้ในราชสำนักล้วนๆ มาตั้งดึกดำ บรรพ์แล้ว แต่มีไอ้คนผลิตกระดาษเกิดกระทำความผิดอุกฉกรรจ์ เลยหลบหนีไปพร้อมกับสูตรลับ ดุ่มดั้นข้ามป่าเขาไปสวามิภักดิ์กับกษัตริย์ไอยคุปต์ หรือฟาโรห์นั่นปะไร!
ชาว อียิปต์ได้ฟังก็อดหัวเราะมิได้ บอกว่าน้อยๆ หน่อยเพื่อนเอ๋ย กระดาษชนิดแรกของโลกน่ะทำจากต้นปาปิรุสที่ขึ้นดกดื่นอยู่ที่ริมแม่น้ำไน ล์เท่านั้น อ้อ! มีที่ซูดานอีกแห่งเดียวเองในโลกใบจ้อยๆ ลูกนี้น่ะ นอกนั้นปลูกต้นปาปิรุสไม่ขึ้นว่ะ ต่อให้เอาไปปลูกที่ไหน ทะนุถนอมปานไข่ในหินปานใด ต้นปาปิรุสก็ล้วนแต่ล้มตายแหงแก๋ทั้งนั้นเลย
แล้วจีนจะทำกระดาษเป็นชาติแรกก่อนชาวไอยคุปต์ได้ยังไง? ปัดโธ่!
เมื่อ การผลิตกระดาษแพร่หลายไปทั่วโลก ก็มีการบันทึกเรื่องราวหลากหลาย เกิดตำรับตำราวิชาความรู้ คำคมคารมปราชญ์ โดยเฉพาะพระธรรมคัมภีร์ทางศาสนาต่างๆ หลักฐานทางประวัติศาสตร์ ทฤษฎีทางการเมือง ฟุ้งเฟื่องเรื่องปรัชญาสารพัดสำนัก รวมทั้งนิทานพื้นบ้าน สารคดี เรื่องสั้นเรื่องยาวก็พรั่งพรูออกมาเป็นว่าเล่นแทบจะล้นโลก
เรื่องผีออกโรงตอนนี้เอง!
ไม่ว่าผีจีน ผีแขก ผีฝรั่งอั้งม้อ สารพัดสารพัน
ไทย เราได้อิทธิพลการเขียนอ่านมาจากฝรั่ง ที่พิมพ์หนังสือกันเป็นเรื่องเป็นราว ไม่นับที่จดจารึกไว้ในสมุดข่อยอันว่าด้วยตำราวิชาการต่างๆ เช่น วิชาแพทย์แผนโบราณ หรือวรรณคดีเก่าๆ ที่เรารู้จักกันดี เป็นต้น
หรือการเขียนในใบลาน ที่ส่วนหนึ่งก็คือคำสอนในพระพุทธศาสนา เรียกว่า "คัมภีร์" ที่พระท่านถือระหว่างเทศน์บนธรรมาสน์นั่นปะไรเล่า
จีน กับฝรั่งพิมพ์เรื่องสั้นเรื่องยาวให้แพร่หลาย ได้ซื้ออ่านกันทั่วถึง จนกระทั่งพิมพ์เรื่องเขย่าขวัญ หรือเรื่องราวของผีๆ สางๆ ออกมาเกือบร้อยปี ก่อนหน้าเราจะทำแบบนั้นมั่ง เมื่อความเจริญของประเทศทางตะวันตกหลั่งไหลเข้ามาในยุคต้นรัตนโกสินทร์
ถือว่าเป็นอิทธิพลของต่างชาติ เกี่ยวกับความเจริญทางด้านการพิมพ์ ที่ทำให้เกิดการอ่านเรื่องผีพ่วงตามเข้าไปด้วย
ทำไมถึงเรียกว่าผีอินเตอร์?
สาเหตุ เพราะคนไทยได้รู้จัก "เคาต์แดร๊กคิวล่า" ชายสูงศักดิ์ชาวโรมาเนีย อุปนิสัยน่าเกลียดน่ากลัวมาก เพราะพี่แกเล่นดูดดื่มเลือดมนุษย์เป็นอาหาร โดยเฉพาะเลือดสดๆ จากลำคอสาวๆสวยๆ (ที่เห็นในภาพยนตร์น่ะ) เป็นที่โปรดปรานของท่านเคาต์นักเชียว หาเลือดสาวไม่ได้จริงๆ ถึงจะยอมดูดเลือดผู้ชาย
นักวิทยาศาสตร์สมัยนี้ก็บ้าจี้ เชื่อว่าเคาต์แดร๊กคิวล่ามีตัวตนจริงๆ ถึงกับจะทำโคลนนิ่งกันแน่ะ
ผู้ เขียนเคาต์แดร๊กคิวล่าจนดังระเบิดโลกก็คือ แบรม สโต เกอร์ พิมพ์เมื่อไหร่ขายดีเมื่อนั้น สร้างหนังทีไรก็เรียกแฟนได้แน่นโรงเหมือนเรื่องแม่นากพระโขนงของเรา
ไหน จะเรื่องผีดิบ "แฟรงเก้นสไตน์" ที่เขย่าขวัญสั่นประสาทคนดูพอๆ กับเรื่อง "ดร.เจนกินส์กับมิสเตอร์ไฮด์" ของโรเบิร์ต หลุยส์ สตีเวนสัน หรือเรื่อง "ความพินาศของตระกูลอัสเชอร์" ของราชาเรื่องผี เอ็ดการ์ อัลลัน โป...อ่านทีไรเป็นขนหัวลุกตั้งทุกทีไป!
//www.khaosod.co.th/view_news.php?newsid=TUROamIyd3hPREk0TVRBMU1nPT0=§ionid=TURNd013PT0=&day=TWpBd09TMHhNQzB5T0E9PQ==
ผู้ติดตามบล็อก : 111 คน [
