เพื่อนของสมภาร
เพื่อนของสมภาร
ขนหัวลุก
ใบหนาด
"บุญมาก" เล่าเรื่องขนหัวลุกจากวัดป่าหนองหิน มหาสารคาม
เมื่อวันเสาร์ที่ 21 มีนาคม ผมกับภรรยาเดินทางจากโคราชไปเยี่ยมญาติที่มหาสารคามตามคำเชิญที่ว่าจะมีการ หล่อพระพุทธรูปกลางแจ้งที่วัดป่าหนองหิน ต.โคกก่อ อ.เมือง...ผมได้รับฟังเรื่องแปลกประหลาด ชวนขนหัวลุกที่นั่นเอง
เราพักที่โรงแรมตักสิลา ซึ่งถือว่าเป็นโรงแรมดีที่สุดของจังหวัดนี้
เช้าวันอาทิตย์ญาติก็นำรถปิกอัพมารับผมกับภรรยา แนะนำให้รู้จักกับสุภาพสตรีที่อุตส่าห์ขับรถยนต์มารับชื่อคุณหอมหวล แล้วคณะเราก็รีบเดินทางไปวัดป่าหนองหิน ซึ่งอยู่ห่างออกไปราวสิบกว่ากิโลเมตรทันที
ตอนแรก ผมนึกว่าจะมีแต่พวกเรากับชาวบ้านไม่กี่สิบคนเท่านั้น แต่ที่ไหนได้...พอเข้าเขตวัดที่ดูเผินๆ คล้ายป่าโปร่ง ก็เห็นรถยนต์หลากหลายสารพัดสี ทั้งรถเก๋ง รถตู้ รถปิกอัพรวมทั้งมอเตอร์ไซค์ จอดเรียงรายกันละลานตา แถมล้นออกมาจนถึงทางเข้า จึงถามญาติว่าเป็นเพราะอะไร? คำตอบที่ได้ยินทำให้อัศจรรย์ใจเอาการ!
วัดป่าแห่งนี้มีท่านสมภารชื่อ ท่านพระครูชัชวาลย์ จตุตมโล เป็นพระที่จำพรรษาอยู่รูปเดียวมาหลายปีแล้ว
เมื่อเข้าไปถึงศาลาที่มีแขกคนที่มาทำบุญมากมาย พระวัดอื่นๆ ได้รับนิมนต์มาร่วมพิธีสำคัญนี้ มองเห็นพระพุทธรูปปางมารวิชัยที่จะทำพิธีเทปูน แม้ว่าจะเห็นเพียงแบบพิมพ์ภายนอกก็บอกตัวเองว่างามนัก จนต้องยกมือไหว้แม้จะยังไม่เป็นองค์พระสมบูรณ์แบบก็ตาม
ได้ทราบ นามว่า "หลวงพ่อบวรมงคล" หน้าตักกว้างราวสองเมตร มีกองทรายและหินพร้อมที่จะผสมปูนสำหรับส่งขึ้นไปเทจากทางพระอุระเบื้องขวา ขององค์พระ
ญาติแนะนำให้นมัสการพระอาจารย์เจ้าอาวาส แม้ว่าจะอายุเลยหกสิบไปแล้วก็ยังดูสดชื่น เปล่งปลั่งและอิ่มเอิบด้วยธรรมะของพระบรมศาสดา
ทราบว่าท่านเคยเป็นอาจารย์จากกาฬสินธุ์ แล้วย้ายมาอยู่มหาสารคามเมื่อประมาณ 20 ปีก่อน ครั้นอายุราว 57-58 ก็เกิดเลื่อมใสพระธรรมคำสั่งสอนของพระบรมศาสดา จึงลางานออกบวชเป็นสาวกของพระชินศรี ครั้นครบพรรษาแล้วก็ซาบซึ้งในความสงบสุขแท้จริงในเพศบรรพชิต ไม่ต้องการสึกหาลาบวชกลับคืนสู่เพศอันต่ำช้าเศร้าหมองอีกต่อไป
เวลาประมาณ 13-14 ปีย่อมเป็นเครื่องพิสูจน์ว่า หลวงพ่อชัชวาลย์ของชาวบ้านโดยทั่วไปครองผ้าเหลืองโดยความบริสุทธิ์ผุดผ่อง ปราศจาก มลทินใดๆ โดยสิ้นเชิง
ก่อนหน้านั้นเคยมีภิกษุมาจำพรรษาและกลายเป็นสมภารเจ้าวัด 2 รูปด้วยกัน!
รูปแรกนั้นมองเผินๆ ก็ดูจะเคร่งครัดในศีล 227 ข้อเป็นอันดี แต่ไม่ช้าไม่นานชาวบ้านก็จับได้ว่าชอบเสพสุรายาเมาเป็นนิจศีล จึงโดนขับไล่ออกจากวัดไป ส่วนรูปต่อมาก็กระทำตนเป็นผู้วิเศษ หรืออวดอุตริมนุสธรรม มีการพ่นน้ำหมากขากน้ำมนต์ ทำเครื่องรางของขลังให้ชาวบ้านบูชา หรือทำปลัดขิกบ้าง กุมารทองบ้าง เพื่อขายเอาเงินเข้ากระเป๋า
จนกระทั่งมาถึงหลวงพ่อองค์ปัจจุบัน...
ชาว บ้านพูดกันว่า บริเวณนั้นเคยเป็นป่าช้าเก่า ศาลาวัดและกุฏิเก่าแก่ของเจ้าอาวาสก็ล้วนแต่ตั้งอยู่ใกล้เคียงกับบริเวณเมรุ เผาศพ โดยเฉพาะด้านหน้าที่ดูเป็นป่าโปร่ง ความจริงก็คือหลุมฝังศพของชาวบ้านในละแวกนั้นเอง
ทั้งการเผาศพและฝังศพเพิ่งจะเลิกราไปสู่ "วัดบ้าน" เมื่อราว 4-5 ปีมานี้เอง!
พระรูป ไหนละเมิดศีล ไม่ดำรงตนอยู่ในสมณสารูปโดยเคร่งครัด ก็จะถูกภูตผีต่างๆ เล่นงานเอาจนร้องเอะอะโวยวายกลางดึก จนถูกชาวบ้านขับไล่ในที่สุด
หลวงพ่อชัชวาลย์เล่าให้พวกเราฟังในศาลาสร้างใหม่ ดูโล่งๆ และค่อนข้างอบอ้าว เพราะยังไม่มีไฟฟ้าใช้ ได้ข่าวว่าตรุษสงกรานต์นี้จะมีคหบดีจากจังหวัดมาต่อสายไฟ หรืออย่างน้อยก็บริจาคเครื่องปั่นไฟให้ ญาติโยมที่มาทำบุญกุศลจะได้ไม่ต้องเดือดร้อนมากนัก
เรื่องที่หลวงพ่อเล่าก็คือ เมื่อตอนมาอยู่ที่วัดป่าหนองหินใหม่ๆ ได้ขุดศพมากมายขึ้นมากระทำพิธีฌาปนกิจ เพื่อบำเพ็ญกุศลให้ตามประเพณี ปรากฏว่ามีศพทุกเพศทุกวัย แม้แต่เด็กๆ ก็มีเกือบสิบศพ...
ผมเหลียวมองความเปล่าเปลี่ยววังเวงเหมือนอยู่ในป่า ทั้งๆ ที่แขก เหรื่อทยอยกันกลับหลังจากเทปูน "เอาบุญ" คนละถังสองถังแล้ว เหลืออยู่ไม่ถึงสิบคน...
ถ้ากลางคืนจะเย็นยะเยือกน่าขนลุกขนพองปานใดหนอ?
"ถึงจะจำวัดอยู่คนเดียวอาตมาก็ไม่เหงาหรอกโยม" หลวงพ่อชัชวาลย์บอกกล่าว เมื่อผมนมัสการถาม "ตอนกลางคืนอาตมาจำวัดอยู่กุฏิเก่าด้านหลัง...ที่ศาลานี่ก็ครึกครื้นเกือบ ทั้งคืน เพราะมีเด็กๆ เกือบสิบคนมาวิ่งเล่นกันสนุกสนาน เป็นเพื่อนอาตมาทุกคืนแหละโยม"
ใครไม่กลัวผีก็แล้วไป แต่สำหรับผมต้องยอมรับตรงๆ ว่า ขนหัวลุกครับ!
//www.matichon.co.th/khaosod/view_news.php?newsid=TUROamIyd3hPRE13TURNMU1nPT0=§ionid=TURNd013PT0=&day=TWpBd09TMHdNeTB6TUE9PQ==
ผู้ติดตามบล็อก : 111 คน [
