ผู้หญิงชุดดำ
ผู้หญิงชุดดำ
ขนหัวลุก
ใบหนาด
"ดนยา" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกเมื่อพบยมทูตล่าวิญญาณ
"ดักแด้" เป็นน้องสาวคนเล็กของฉัน เธอน่ารัก กำลังเรียนปีสามอยู่มหาวิทยาลัยแถวรังสิต เรามาเช่าหอพักอยู่ด้วยกันในย่านนั้น เพราะฉันเองก็ทำงานอยู่ฟิวเจอร์ พาร์ค
บางวันแด้เลิกเรียนแล้วก็จะไปหาฉันที่ทำงานเพื่อกินข้าวเมื่อค่ำ ก่อนกลับหอพักด้วยกัน ฉันรักและเป็นห่วงเธอมากๆ ดีนะที่แด้เป็นเด็กว่านอนสอนง่าย ตั้งใจเรียน เพื่อนๆ เธอก็เป็นเด็กดีทั้งนั้น ไม่เที่ยวเตร่หรือชักชวนไปในทางเสียหาย เหลือแต่ห่วงในเรื่องความปลอดภัย
ฉันมักกลัวตลอดเวลาว่าน้องจะประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ หรือจะเป็นเพียงลางสังหรณ์ก็ได้
ค่ำวันหนึ่ง แด้ไปหาฉันที่ทำงานเหมือนเคย...ขณะกินอาหารเพลินๆ ฉันเห็นผู้หญิงแต่งชุดดำเดินผ่านหน้าต่างร้าน ฉันรู้สึกว่าเธอแปลกพิกล การเดินเหมือนลอยและมองแด้พร้อมกับยิ้มที่ทำให้ฉันขนลุก เย็นวาบ...แด้มองตามสายตาฉันแล้วถามว่ามองเห็นอะไรเหรอ ทำไมถึงทำหน้าอย่างนั้น? ฉันถามกลับว่าเห็นผู้หญิงที่แต่งชุดดำมั้ย? แด้บอกว่าไม่ทันสังเกต
เรื่องนี้ผ่านไป เรากินข้าวต่อจนอิ่มเรียบร้อย...ฉันลืมสิ่งที่เห็นไปแล้ว!
แต่อะไรนั่น? ขณะที่นั่งแท็กซี่เข้าซอยหอพัก ฉันเห็นผู้หญิงชุดดำนั่นอีกแล้ว! เธอยืนอยู่กลางแสงไฟถนน ยืนเหมือนรอเราอยู่โดยเฉพาะ พอรถเราผ่านเธอก็ยิ้มให้แบบเดิม คือคล้ายจะเยาะนิดๆ
ฉันพยายามนึกว่าเธอเป็นใคร ถ้าเป็นเรื่องบังเอิญ ทำไมเธอทำท่าคล้ายรู้จักเราดีล่ะ
"แด้! พี่เห็นผู้หญิงในชุดดำนั่นอีกแล้วนะ ผอมๆ ผมยาวแค่บ่า แด้เคยรู้จักใครลักษณะนี้มั้ย?"
น้องสาวทำหน้างง...นอกจากเพื่อนที่มหาวิทยาลัยแล้ว เธอไม่รู้จักใครสักคน! ฉันอดนึกถึงเรื่องร้ายๆ ไม่ได้ มันเหมือนผู้หญิงคนนั้นมาดักรอแด้อย่างหมายมั่นปั้นมือ นี่ถ้าไม่รู้จักนิสัยน้องตัวเองดีพอ ก็ต้องคิดว่าแด้ไปแย่งแฟนใคร แล้วผู้หญิงคนนั้นมาดักสาดน้ำกรดแน่ๆ
วันรุ่งขึ้น แด้บอกฉันแต่เช้าว่าจะไปหาตอนเย็นเหมือนเดิม จะไปเดินซื้อของกับเพื่อน แต่ตังค์หมด ช่วยกดเงินเตรียมไว้ให้หน่อย สักห้าร้อยก็พอ ราวสี่โมงเย็นจะเข้าไปเอา
...สี่โมงเย็นผ่านไปจนห้าโมงก็แล้ว หกโมงก็แล้ว แด้ก็ยังไม่มา! ฉันชะแง้หา คิดว่าเธอคงเปลี่ยนแผน...แต่แล้วก็เหมือนฟ้าผ่าลงกลางใจของฉัน!
เพื่อนของแด้โทร.มาแจ้งข่าวร้าย ว่าแด้ถูกรถชนอย่างจัง หัวฟาดพื้น เลือดออกปากออกจมูก ตอนนี้อยู่ในห้องไอซียู! ฉันทิ้งทุกอย่างรีบไปหาน้องทันที ใจคอสั่นไปหมด ฉันกลัวเหลือเกิน...
ขณะที่นั่งเฝ้าอาการของน้องอยู่หน้าห้องไอซียู โดยมีเพื่อนๆ ของแด้มาอออยู่เต็มไปหมด ฉันก็เห็นผู้หญิงชุดดำคนนั้นอีกค่ะ! เธอเดินผ่านหน้าฉันไป และเหลียวมาสบตากับฉันยิ้มๆ ฉันผวาทั้งตัวลุกตาเธอ แต่สิ่งที่เหลือเชื่อก็เกิดขึ้น...เธอละลายหายไปในอากาศต่อหน้าต่อตาฉัน!
คราวนี้ฉันรู้แล้ว หญิงคนนั้นเหมือนยมทูตที่มารับแด้นั่นเอง! เธอมาบอกข่าวร้ายหรือจะมาเอาชีวิตของน้องที่ฉันรักสุดใจ
ฉัน ร้องไห้โฮแทบจะโวยวาย เพื่อนๆ แด้ตกใจกันใหญ่...ฉันเล่าให้พวกเขาฟัง จากนั้นก็วิงวอนร้องขอกับลมกับแล้งว่าอย่าเอาน้องฉันไปเลย เอาฉันไปแทนเถอะ!
เพื่อนแด้คนหนึ่งได้สติ และพาฉันมาที่ศาลหน้าโรงพยาบาล จุดธูปบอกกล่าวสิ่งศักดิ์สิทธิ์ และขอชีวิตแด้จากผู้หญิงคนนั้น...ฉันจะทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อต่อชีวิตให้ น้อง
เพื่อนอีกคนแนะนำว่าให้บนสิ...บนว่าถ้าแด้ฟื้นและรอดชีวิต ฉันจะกินมังสวิรัติ ไม่ทำร้ายและทำลายทุกชีวิตในโลกนี้ ฉันรีบขอว่าต่อไปนี้ฉันจะไม่กินสัตว์ใดๆ ไม่ว่าจะเป็นสัตว์เล็กสัตว์ใหญ่ เพื่ออุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรของแด้
ฉันเป็นคนชอบกินเนื้อมาก ไม่ชอบกินผักเลย แต่วินาทีนั้นฉันปวารณาตัวจะไม่กินเนื้อสัตว์ไปตลอดชีวิต ยกส่วนกุศลทั้งหมดให้ผู้หญิงชุดดำที่ฉันเห็น!
ปาฏิหาริย์มีจริง! แด้หายจากอาการบาดเจ็บและดีวันดีคืนอย่างรวดเร็ว...แค่เพียงเดือนเดียวเธอก็กลับไปเรียนได้ตามปกติ
ทุก วันนี้ฉันกับแด้เป็นมังสวิรัติค่ะ! ฉันสวดมนต์อุทิศส่วนบุญให้ผู้หญิงชุดดำคนนั้นมาตลอด ผลพลอยได้อีกอย่างคือ เราสองคนพี่น้องสุขภาพดีขึ้นมาก รู้สึกสะอาดทั้งร่างกายและจิตใจ...ฉันแน่ใจว่าเป็นเพราะผลบุญนี่เองค่ะ!
//www.khaosod.co.th/view_news.php?newsid=TUROamIyd3hPREkzTVRFMU1nPT0=§ionid=TURNd013PT0=&day=TWpBd09TMHhNUzB5Tnc9PQ==
ผู้ติดตามบล็อก : 111 คน [
