|
|
๔๗๕ - กลแห่งมาร ตอนที่ ๒
เสียงแซ่ซ้องชื่นชม วีรกรรมของชายนักเดินทางโด่งดังไปทั่วเมือง เหตุเกิดขึ้นเพียงจุดเล็ก ๆ เพียงแต่ว่าหญิงสาวที่เขาช่วยชีวิตไว้นั้น หาใช่ชาวบ้านคนธรรมดาไม่ แต่เป็นองค์หญิงรัชทายาทองค์เดียวของพระราชาคนปัจจุบัน ซึ่งกำลังจะสละราชสมบัติอยู่อีกในเวลาไม่นาน ทั้งลาภ ยศ เงิน ทอง ความมั่งมี วิ่งเข้าหาชายนักเดินทางอย่างไม่เคยมีมาก่อน
เขาไม่เคยได้รับความสะดวกสบายทางกายมากมายเท่านี้มาก่อน ทั้งอาหารก็มีพร้อมสรรพทุกมื้อ พระราชาเสวยอาหารเช่นไร เขาก็มีได้สิทธิ์ในการกินอาหารนั้นเช่นกัน ตกกลางคืนก็มีสาวสวยมาฟ้อนรำ ดีดสีเครื่องดนตรีที่ไพเราะกว่าเสียงสวรรค์ใด ๆ
เพียงแต่ทุกสิ่งทุกอย่างทุกเหตุการณ์นั้น ล้วนแต่ตกอยู่ภายใต้เกมของเทพบุตรตนนั้นวางหมากไว้สิ้น หากทว่าความสุขทางกามคุณที่บำรุงปรนเปรอก็ยังไม่หมดเสียเพียงเท่านี้ เพราะยังมีอำนาจที่ผู้คนใฝ่ฝันรอเป็นของรางวัลแก่ชายนักเดินทางอยู่
ในช่วงหัวค่ำของคืนวันหนึ่ง หลังจากจบพิธีต้อนรับอย่างอลังการมาทั้งวัน พระราชาเชิญชายนักเดินทางมาเจรจาโดยลำพัง
ข้ารู้สึกขอบใจเจ้ามาก ที่ช่วยชีวิตเจ้าหญิงลูกสาวข้าเอาไว้ ไม่เช่นนั้น บัลลังนี้คงหมดทายาทสืบต่อเป็นแน่ ลูกสาวข้าพูดถึงความกล้าหาญของเจ้าไม่หยุด นางเป็นหนี้ชีวิตเจ้าอย่างมาก รวมทั้งข้าด้วย... พระราชาตรัส
เกล้ากระหม่อม เป็นเพียงนักเดินทาง ที่หวังไปดินแดนนิพพาน และบังเอิญผ่านมา การได้ช่วยธิดาของท่านก็นับว่าเป็นการทำบุญของกระหม่อมแล้ว ชายนักเดินทางพูด
เฮ้อ...ตั่งแต่ที่ข้าเลี้ยงดูลูกสาวคนนี้จนเติบใหญ่เป็นสติเพศที่งดงาม องค์หญิงข้าคนนี้ก็มีบุรุษมากมายมาหมายปอง แต่องค์หญิงข้าคนนี้ก็ไม่ได้มองแม้เพียงสายตา แตกต่างกับเจ้าที่เป็นดั่งเจ้าชีวิตของนาง ข้าเองก็ถูกวิงวอนจากธิดาข้าให้ช่วยรั้งเจ้าให้อาศัยอยู่ในเมืองนี้ตลอดไป หากต้องการทรัพย์สินหรือสิ่งใด ข้าจะมอบให้ พระราชาตรัส ทำให้ชายนักเดินทางรู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก การปฏิเสธคำของกษัตริย์ โดยไม่มีเหตุผล หรือไม่มีทางออกนั้น ไม่ต่างอะไรกับการฆ่าตัวตายโดยสิ้นเชิง
เกล้ากระหม่อม ไม่อาจรับได้ ชายนักเดินทางทำท่าทางครุ่นคิดสักครู่ ก่อนปฏิเสธ
เหตุใดเจ้าจึงปฏิเสธ ธรรมดาคนมากมายต้องการความสุขสบายและทรัพย์สมบัติ ทำไมเจ้าจึงคิดต่างจากคนอื่น หรือว่ามีสิ่งอื่นที่มีค่ามากกว่ารอเจ้าอยู่ พระราชาตรัสถาม
เกล้ากระหม่อมเป็นนักเดินทาง เมื่อเริ่มเดินทางแล้ว ก็ต้องไปให้ถึงปลายทาง ไม่อาจหยุดที่หนึ่งที่ใดได้นาน... ชายนักเดินทางตอบ
ข้าให้เวลาเจ้าคิดอีก ๗ วัน แล้วข้าจะมารับคำตอบ พระราชาตัดบท ด้วยแววตาที่เป็นเชิงข่มขู่ ลมถอนหายใจออกมาจากจมูกและช่องปากของชายนักเดินทางอยู่หลายรอบ เขารู้สึกมีความทุกข์ สถานที่แห่งนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับกับดัก ที่หลอกล่อให้มนุษย์หลงเข้ามา ใครมีความยินดีเพลิดเพลินก็หลงติดกับเช่นนั้น
เขาเองก็ไม่แน่ใจว่าเจ้าหญิงที่เขาช่วยชีวิตเขานั้นมีความรักในตัวเขามากขนาดนั้น หรือมันเป็นเพียงอารมณ์ชั่ววูบที่ปกปิดอารมณ์ที่แท้จริงไว้ ธรรมดานิสัยของผู้หญิงก็ยากจะคาดเดา แม้ว่าจะเดาถูกแต่หากไม่พิจารณาดี ๆ ก็อาจหลงกลมาหานั้นได้ อย่างไม่ยากเย็น
ตลอดเวลา ๗ วัน เจ้าหญิงได้เข้ามาดูเอง และพูดคุยกับชายนักเดินทางทุกวัน ประหนึ่งเป็นการเกลี้ยกล่อม แต่จิตใจเบื้องลึกของชายนักเดินทางกลับรู้สึกรำคาญมากกว่าสิ่งใด แต่ก็ไม่อาจจะหาคำพูดใด ๆ เพื่อปฏิเสธองค์หญิงได้ในตอนนี้
ฝ่ายเทพบุตรตนนั้น รับรู้ด้วยญาณว่า แผนการของเขากำลังดำเนินไปด้วยดี ก็มีความคิดที่จะแสดงผลงานกับเสนามาร
ท่านเสนา บัดนี้ชายผู้นั้นต้องกลลวงของข้าแล้ว ลาภ ยศ สรรเสริญ แม้แต่ผู้หญิง บุรุษผู้นี้จะได้รับการปรนเปรอจนลืมการเดินทางไปเลยทีเดียว
ฮึ ๆ ... เสนามารหัวเราะเบา ๆ สร้างความประหลาดใจให้กับเทพบุตรตนนั้น
กลลวงของข้ามีช่องโหว่อย่างไรหรือท่าน เทวบุตรตนนั้นเอ่ยถาม
เปล่าเลย เพียงแต่การกระทำของท่าน จะเป็นการเสริมบารมีให้แก่บุรุษผู้นั้นโดยเสียเปล่า เสนามารพูด
ธรรมดาสัตว์โลก ย่อมมีปรารถนา สุข ลาภ สรรเสริญ ยศ รวมถึงรูปอันพึงพอใจ หากบุรุษผู้นั้นไม่ปรารถนา อย่างน้อย เขาก็จักต้องรักตัวกลัวตายตามสัญชาตญาณแห่งสัตว์ทั่วไป หากพ้นวันที่ ๗ บุรุษผู้นั้นไม่รับทำตามคำตรัสของพระราชา เขาก็จะต้องตายในวันรุ่งขึ้น
ท่านเอย จงระวังหน่อย หากท่านกระทำให้บุรุษผู้นี้ ถึงแก่ชีวิตด้วยอำนาจแห่งฤทธิ์เมื่อไหร่ ตัวท่านก็จะต้องจุติจากภพนี้ไปอุบัติยังอเวจีมหานรกทันที เพราะเหตุแห่งปาณาติบาต เสนามารกล่าวเตือน
ข้าพเจ้าทราบดีท่าน เพียงแต่ข้าจะสร้างกลให้บุรุษผู้นั้นเพียงยอมจำนน หากน้ำจิตน้ำใจของบุรุษผู้นั้น สามารถสละได้แม้เพียงชีวิตตน ข้าจะยอมรับความพ่ายแพ้ และจะไม่ก่อกวนการเดินทางของบุรุษผู้นั้นอีกต่อไป เทวบุตรผู้นั้นพูดรับคำ แล้วเสนามารก็หายตัวจากไป
จบ ตอนที่ ๒
ขอบคุณรูปภาพจาก '//www.oknation.net/blog/home/user_data/file_data/201205/14/140973938.jpg' มากมายครับ
| Create Date : 16 ตุลาคม 2557 |
| Last Update : 16 ตุลาคม 2557 9:21:09 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 528 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]
|
ทุกข์ใดจะทุกข์เท่า การเกิด
ดับทุกข์สิ่งประเสริฐ แน่แท้
ทางสู่นิพพานเลิศ เที่ยงแท้ แน่นา
คือมรรคมีองค์แก้ ดับสิ้นทุกข์ทน
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
