ภัยแห่งสังสารวัฏนั้น น่ากลัวยิ่งกว่าภัยอื่นใด - อัสติสะ
Group Blog
 
All blogs
 
๔๗๗ - สิ่งปลอมปน



หนึ่งปีที่ผ่านมาไม่ได้เข้ามาเขียนบทความอะไรใหม่ ๆ เลย มันมีเรื่องราวยุ่งยากใจเกินกว่าจะทำให้เขียนอะไร ๆ ออกมาได้เหมือนที่ผ่าน ก็เลยตัดสินใจที่จะไม่เขียน จนกว่าจะรู้สึกดีกว่านี้
ผ่านช่วงปีใหม่มาสักระยะ ซึ่งก็คล้าย ๆ กับทุก ๆ ปี ความรู้สึกสบายใจเมื่อได้กลับบ้าน เจอพี่น้อง ญาติ ๆ ค่อย ๆ จางลง เมื่อต้องย้อนกลับมาทำงานยังเมืองหลวง ความรู้สึกนี้คงเป็นกันหลายคน สำหรับคนต่างจังหวัดที่เข้ามาทำงานในเมืองหลวงคงพอเข้าใจดี

หนึ่งปีที่ผ่านมา มีมรสุมงานเข้ามาอย่างที่ข้าพเจ้าไม่ได้เตรียมตัวรับมือมาก่อน มันหนักและสาหัสมากสำหรับคนอย่างข้าพเจ้า แต่สุดท้ายมันก็ผ่านมาได้ บทเรียนชีวิตที่ลำ้ค่าบทหนึ่งของชีวิต คนเราไม่รู้หรอกว่าตัวเองทำอะไรได้บ้าง จนกว่าเราจะลองทำมันดู

บางครั้งก็ท้อมาก และอยากหาบทบาทของชีวิตใหม่ ๆ ดูบ้าง แต่ก็ยังไปได้ไม่ไกล เพราะตัวเองก็ยังวนเวียนติดขัดอยู่ที่เดิม

เกือบเก้าปีที่ผ่านมาสำหรับธรรมะ และปีที่ผ่านมา เหมือนว่าข้าพเจ้าแพ้ไปอย่างราบเรียบ คงกลับเป็นเด็กอนุบาลใหม่อีกครั้งสำหรับธรรมะ ตัวสติ ปัญญา สมาธิ ดูถดถอยอย่างไม่น่าเป็น เราห่างจากการปฏิบัติ ห่างจากการอ่าน แต่ส่วนใหญ่จะเป็นการฟัง ห่างจากการคิดทบทวน ห่างจากเรื่องราวและไอเดียที่ดี มีสิ่งปลอมปนที่เข้ามารบกวนจิตใจและกาย ทำให้เราห่างเหินจากธรรมะไป

นี่คงเป็นไปตามกฎไตรลักษณ์ คือ มันไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนััตตา โดยเฉพาะสิ่งที่มากระทบ ความคิด ความรู้สึก เหมือนมันเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา หลายครั้งพยายามหยิบจับความรู้สึกดี และมีความสุข เพื่อให้อยู่กับใจนี้นาน ๆ แต่มันก็ค่อย ๆ จางหายไป ความทุกข์ยาก แม้เข้ามาในเวลาอันสั้น แต่ก็ดูยาวนานเหลือเกิน กฎธรรมดา ๆ สามข้อนี้ กลับอธิบายธรรมชาติขั้นพื้นฐานจนถึงขั้นสูงได้อย่างน่าประหลาด

บางทีสิ่งที่พวกเรากำลังค้นหาชั่วชีวิต ก็อาจจะเป็นกฎพื้นฐานของธรรมชาติ ซึ่งมันต้องเปลี่ยนแปลงเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลา แล้วแต่ใครจะทำใจยอมรับและอยู่กับมันอย่างเข้าใจมากที่สุด

เคยคิดว่าวันหนึ่งหากเราเข้าใจกฎและความลับของธรรมชาติอย่างลึกซึ้งที่สุด ธรรมชาติอาจจะผลักดันให้เราไปออกจากกรอบอ้างอิงของมัน และไปยังอีกกรอบอ้างอิงหนึ่ง ซึ่งเรายังไม่เข้าใจ คล้าย ๆ กับการวิวัฒนาการ ซึ่งจะมีโจทย์สำหรับชีวิตให้เราแก้ไขอยู่เสมอ

แต่ทุกวันนี้ที่เรายังอยู่ในกรอบที่ธรรมชาติสร้างขึ้นมา และอยู่ภายใต้กฎพื้นฐานสามอย่างนี้ มีสิ่งปลอมปนเข้ามารบกวนชีวิต จิตใจ ให้เราวนเวียนอยู่ในกรอบชีวิตเดิม ๆ และหาทางออกไม่เจอ คล้าย ๆ กับเราพายเรือในน้ำนิ่ง ไปตามทิศทางหนึ่ง แต่อยู่ดี ๆ ก็มีกระแสน้ำเชี่ยว มาจากหลายทิศหลายทาง ทำให้เราบังคับทางเสือ และประคองเรือได้ลำบาก

จนกระทั่งเมื่อมันกระแสน้ำสงบลง เราก็ยังคงนั่งอยู่บนเรือและบ่นกับตัวเองว่า “เราหลงทางเสียแล้ว “

Thank you image from //powerofthought.org/wp-content/uploads/2011/02/GlassBalls1.jpg


Create Date : 05 มกราคม 2559
Last Update : 5 มกราคม 2559 7:51:12 น. 1 comments
Counter : 733 Pageviews.

 
อัสติสะ Dharma Blog ดู Blog
ทักทายสวัสดีปีใหม่นะครับ
เหจุด้วยครับว่าธรรมะหลายๆครั้งต้องกลับมาตั้งหลักดีดีหรือที่เดิม
แต่ใช่ว่าเราจะทิ้งธรรมะ อาจจะเป็นเพราะภาวะบางอย่างที่ทำให้เซไปบ้าง...เป็นบ่อยเช่นกันครับ


โดย: ขุนเพชรขุนราม วันที่: 5 มกราคม 2559 เวลา:9:04:08 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

อัสติสะ
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]




ทุกข์ใดจะทุกข์เท่า การเกิด
ดับทุกข์สิ่งประเสริฐ แน่แท้
ทางสู่นิพพานเลิศ เที่ยงแท้ แน่นา
คือมรรคมีองค์แก้ ดับสิ้นทุกข์ทน






Google



New Comments
Friends' blogs
[Add อัสติสะ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.