BlogGang.com : : ravio : น้อย ตัวแทนประกันชีวิตที่รู้จัก

น้อย ตัวแทนประกันชีวิตที่รู้จัก

" ก๊อก ๆ ๆ "
เสียงเคาะประตูห้องนอนข้างหลังบ้านผมดังขึ้นในตอนหัวรุ่ง(ราวตี 5)
ซึ่งผมชอบไปนอนอ่านหนังสือเล่นจนบางครั้งหลับไปในห้องนี้เป็นประจำ
เพราะเงียบสงบดี มีแต่เสียงไก่เห่า กับ หมาขัน ในตอนเช้ามืดทุกวัน

" ทำไมหรือ " ผมถาม

" พี่น้อยตายแล้ว ตายมาสองวันแล้ว
เลขาพี่น้อยเพิ่งโทรศัพท์มาบอก "
เสียงแฟนผมบอกพร้อมกับร้องไห้

" ใจเย็น ๆ เดี๋ยวค่อยว่ากัน ว่าจะทำอย่างไรบ้าง "
ผมปลอบใจเธอพร้อมกับครุ่นคิดขึ้นมา
ภาพความหลังเก่า ๆ ค่อยโผล่ขึ้นมาจากความทรงจำ

โดยปกติคนทั่วไปเวลาทำประกันชีวิต
มักจะทำตามคำแนะนำของเพื่อนหรือคนรู้จัก
มากกว่าจะศึกษารายละเอียดจากกรมธรรม์
และพอจ่าย ๆ เงินไปสักพักก็อาจจะหยุดส่ง
หรือคนที่มาติดต่อทำกรมธรรม์เปลี่ยนอาชีพไป
เวลามีปัญหาก็ไม่รู้จะปรึกษาใครหรือทำอย่างไร
ทำให้มีศัพท์ในวงการเรียกกันเล่น ๆ ว่า กรมธรรม์กำพร้า

กรมธรรม์ส่วนใหญ่ของมนุษย์เงินเดือนแบบของผมกับแฟน
ก็มักจะทำกันเพื่อหักภาษีเงินได้ส่วนหนึ่ง
กับเป็นหลักประกันรักษาพยาบาล
มากกว่าการออมทรัพย์อย่างจริงจังเหมือนแนวคิดการออมเงิน
ผลก็คือ มีกรมธรรม์สองสามฉบับกลายเป็นกำพร้า
เพราะตัวแทนประกันย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดเลยขาดการติดต่อ

ต่อมาน้องที่ทำงานได้แนะนำน้อยให้มาดูแลแทน
แรก ๆ ผมก็ไม่ค่อยสนใจน้อยมากนัก
เพราะกรมธรรม์ที่ทำไว้ก็ไม่เคยเบิกค่ารักษาพยาบาลแต่อย่างใด
แต่แฟนผมกับสนิทสนมกับน้อยมากขึ้น
จนไปเที่ยวหาของกินและเดินเที่ยวห้างกันบ่อย ๆ
ส่วนผมก็ยุ่งกับงานประจำ
และถือว่าสาว ๆ คุยกันเลยไม่ค่อยไปด้วย
วันเกิดแก้วตาแก้วใจของผม
น้อยมักจะเอาของขวัญวันเกิดมาให้ทุกปี
แม้ว่าจะบอกว่าไม่ต้อง แกก็ไม่ยอมแต่อย่างใด

วันหนึ่งแฟนผมมาเล่าให้ฟังว่า

" พี่น้อย ต้องจ่ายเงินล้านกว่าบาท
ให้กับน้องชายคนละแม่
เพราะน้องชายมาบอกว่า พ่อป่วยหนัก
ต้องการเงินรักษาพยาบาลและไปใช้หนี้

สงสารพี่น้อยจัง
เพราะพ่อก็ไม่เคยดูแล
พ่อแม่หย่ากันตอนน้อยเกิด
ต่อมาแม่พี่น้อยเสียชีวิตตอนที่พี่น้อยยังเป้นเด็ก
ทำให้พี่น้อยต้องไปอยู่ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า
แกต้องดิ้นรนทำมาหากินมาโดยตลอด
จู่ ๆ ต้องจ่ายเงินหลักล้านให้พ่อแก
ที่ไม่เคยเลี้ยงดูแกมาแต่อย่างใดเลย "
(ยุคนั้น ทองคำบาทละ 5,000.-กว่าบาท
หรือซื้อทองคำได้ราว 200 บาท)

ผมก็อึ้งไปเพราะเป็นเรื่องของครอบครัว
กับเรื่องความกตัญญูที่ชอบพูดกันในหลักการศาสนาพุทธ
ในเรื่องพระคุณพ่อแม่มากมายเหลือล้นที่ให้เกิดมา
แต่พ่อแม่ที่ไม่ดูแลลูกและเลี้ยงดูลูกเลย
คนทางศาสนาพุทธไม่เคยบอกว่า ควรทำอย่างไรบ้าง
นึกถึง Steve Jobs ที่เคยพูดถึงเรื่องพ่อแม่ที่แท้จริงว่า

" ขอบคุณรังไข่ และสเปริมที่ให้ผมเกิดมา "
แกเลยดูแลพ่อแม่เลี้ยงของแกอย่างดี
มีช่วงหลังที่แกยอมคืนดีกับแม่แก
และสนิทสนมกับน้องสาวแกมาก

ส่วนกับพ่อที่แท้จริง Abdulfattah John Jandali
แกไม่เคยสนใจหรืออยากนับญาติด้วยแต่อย่างใด
ผมเคยเรียบเรียงเล่น ๆ ไว้ที่ https://goo.gl/XbiPwP

ต่อมาไม่นานนัก
ทราบข่าวว่า บ้านน้อยที่ซื้อไว้ที่หมู่บ้านเมืองทอง 2
แถวสายลพบุรีราเมศว์ร ทางไปพัทลุง-สงขลา
ถูกโจรสองคนเข้าปล้นบ้านตอนกลางคืน
แกร้องขอชีวิตกับขอให้อย่าทำร้ายแกอย่างเดียว
โจรจึงขอทรัพย์สินที่มีค่าออกไป
โดยไม่ทำอันตรายแกแต่อย่างใด
และตำรวจก็สืบสวนสอบสวนเรื่องนี้
สรุปว่าคนร้ายหลบหนีได้ตามระเบียบ
(ระเบียบ น่าจะเป็นคนรักหรือแฟนคนร้ายหลายคน
เพราะมักจะระบุว่าหลบหนีได้ตามระเบียบ)

น้อยกลัวเรื่องนี้มากจนต้องย้ายไปอยู่กับครอบครัวหนึ่ง
ที่กั้นบ้านเป็นบ้านแบ่งห้องให้เช่าในเมือง
แล้วน้อยเลยบอกขายบ้านดังกล่าวไปในราคาต่ำ
ใช้เวลาหลายปีเหมือนกันกว่าจะขายได้
เพราะบ้านทรุดโทรมมากแล้วเนื่องจากไม่มีคนดูแล
กับเวลาคนจะซื้อสอบถามประวัติบ้านจากบ้านข้างเคียง
ก็มักจะทราบเรื่องว่าเคยมีโจรงัดแงะกับปล้นบ้านนี้มาก่อน

ต่อมา น้อยก็ย้ายไปอยู่ที่อพาร์ทเมนส์
แล้วตายในห้องพักร่วมสองวันกว่าจะมีคนรู้เรื่อง
เพราะที่จอดรถยนต์สะดวกสบายกว่า
กับเกรงใจเจ้าของบ้านที่แบ่งห้องให้เช่า
เพราะไม่สะดวกในการเข้าออกกับการกลับบ้าน
ซึ่งเป็นเรื่องที่เข้าใจได้กับชีวิตคนในเมือง
เรื่องการหาที่จอดรถยนต์หายากต่างกับที่ทางแถวรอบนอก
ที่จะจอดรถยนต์กันสะเปะสะปะอย่างไรก็ได้

ต่อมา ผมก็ย้ายไปทำงานที่สถาบันการศึกษาเอกชน
และรู้จักสนิทสนมกับพี่แอ๋ว หัวหน้าฝ่ายการเงิน
แกเป็นลูกพี่ลูกน้องกับเจ้าของธุรกิจนี้
กิติศัพท์แกขึ้นชื่อเรื่องความเฮี๊ยบและเจ้าระเบียบ
ประเภทเงินสักสลึงก็ไม่ให้ตกหล่น
การขอเบิกเงินผ่านแกยากที่สุดจนเป็นที่รู้กัน
เพราะแกเคยทำงานที่ธนาคารบัวหลวงมาก่อน
แกคือ ป้อมปราการด่านหน้าก่อนเสนอเรื่องให้จ่ายเงินได้
และเป็นป้อมปราการด่านหลังสุดก่อนจะจ่ายเงินให้

แต่กับผมความที่เคยเดินบนถนนสายเดียวกัน
แต่คนละธนาคารและเคยพบปะเห็นหน้ากัน
เวลาไปกินข้าวเที่ยงแถวสายสองสายสาม
หรือเวลาจัดงานสถาบันการเงิน
มักจะพบปะกันแม้ว่าจะไม่เคยพูดคุยกันมาก่อน
ทำให้ผมมักจะได้รับอภิสิทธ์มากกว่าคนอื่น ๆ
เวลาขอเบิกเงินล่าช้า แกก็จะรอเก็บเงินเบิกให้กับผม
ทำให้คนอื่น ๆ ที่ร่วมงานมักจะสงสัยเรื่องนี้มาก
ผมก็มักจะบอกว่า " คนไฟลัมเดียวกัน คุยกันรู้เรื่อง "

พี่แอ๋วเล่าให้ผมฟังเองว่า
" สงสารน้อย
เคยทำงานกับพี่ ที่ธนาคารบัวหลวงด้วยกัน
น้อยดิ้นรนจนจบปริญญาตรีที่ มอ.
ตอนเรียนก็ต้องหางานพิเศษทำ
เพราะไม่มีใครส่งเสียให้เรียน
พอมาทำงานสักพักร่วมกับพี่
น้อยก็ย้ายไปทำเป็นตัวแทนขายประกัน
รายได้ดีกว่าธนาคารมาก
น้อยเป็นคนนิสัยดีมากตั้งแต่ตอนทำงาน "

ผมกับพี่แอ๋วคุยกันถูกคอและสนิทสนมมาก
แต่สุดท้ายมะเร็งปอดได้คร่าชีวิตแกไป
เพราะแฟนแกตอนวัยรุ่นติดบุหรี่มาก
สูบบุหรี่พ่นเต็มบ้านและตายเพราะบุหรี่

ผมไปเยี่ยมพี่แอ๋วช่วงหลัง ๆ
แกต้องกินยาระงับอาการปวด
และโรคมะเร็งเริ่มลามไปส่วนอื่น ๆ แล้ว
พี่แอ๋วต้องเข้าออกโรงพยาบาล มอ. หลายหน
โดยเจ้าของสถาบันการศึกษา
ก็ให้คนขับรถยนต์ตู้มารับส่งแกเป็นประจำ

ต่อมาไม่นาน
พี่แอ๋วหลังเริ่มเป็นแผลกดทับ
ผมเคยอ่านเจอว่า
แผ่นฟองพลาสติคที่กันของกระแทก
สามารถนำมาทำเบาะนอนได้
และช่วยรักษาแผลกดทับได้
แต่ถ้าซื้อของในโรงพยาบาลราคาหลักหมื่น
รวมทั้งลูก ๆ แกกับพี่สาวแก
ต่างก็ทำใจแล้วว่า พี่แอ๋วคงไม่รอดแน่

ผมเลยขอให้เพื่อนผมพี่เล็กที่เย็บเบาะโซฟาแถวบ้าน
แกเป็นมืออาชีพระดับแนวหน้าที่หาดใหญ่
สนิทกับผมเพราะตอนวัยรุ่นชอบไปนั่งตกปลาด้วยกัน
พี่เล็กช่วยเย็บเบาะให้พี่แอ๋วได้ใช้ช่วงหนึ่ง
ทำให้บรรเทาอาการแผลกดทับได้ช่วงหนึ่ง
ก่อนที่พี่แอ๋วจะเดินทางไปล่วงหน้าก่อนผม

มีช่วงหนึ่งที่ผมป่วยมากต้องเข้าออกโรงพยาบาลนับเป็นสิบ ๆ หน
น้อยก็มาดูแลสิทธิ์ต่าง ๆ ที่จะเบิกจากกรมธรรม์ได้
และยังช่วยพารับส่งไปโรงพยาบาล
แม้ว่าผมจะขอให้พี่ชายและหลานชายช่วยได้ก็ตาม
แต่แกบอกไม่เป็นไรถือว่า มาช่วยเหลือน้องสาวแก
ซึ่งแม้ว่าจะห้ามอย่างไรแกก็ไม่ยอมเลยในเรื่องนี้
จนต้องตามใจแกให้แกทำตามที่สบายใจก็แล้วกัน

ช่วงหลังผมมักจะคุยกับแฟนว่า
" เจอน้อยบ้างไหม "

ก็มักจะได้รับคำตอบว่า
" เจอบ้าง
แต่ Line บางทีตอบช้ามาก
สงสัยจะเข้าโรงพยาบาลอีกแล้ว
และแกก็ไม่ค่อยยอมบอกใครด้วย

เพราะที่ทำงานทุกแห่งก็มักจะชิงดีชิงเด่นกัน
กับลูกค้าพี่น้อยเยอะมากกว่าคนอื่น
เลยมีหลายคนที่ผลงานไม่เข้าเป้ามักจะไม่พอใจแก
และเป็นเรื่องธรรมดาของหน่วยงานทุกแห่ง "

แต่พอน้อยหายดีแล้ว ก็มักจะชวนแฟนผม
ไปกินข้าวกับเดินเที่ยวห้างด้วยกันเป็นประจำ

วันที่รดน้ำศพน้อยที่วัดเกาะเสือ
ผมกับแฟนก็ได้ร่วมกันเป็นเจ้าภาพ
ร่วมกับหัวหน้าสายของน้อย
และได้ทำตามคำสั่งเสียของแก
ที่เคยตกลงกับแฟนผมว่า
ฝากผีฝากไข้กันด้วย

และแล้วมีเรื่องเซ็งเปิดเกิดขึ้น
พ่อและน้องสาวคนละแม่แก
ขับรถยนต์จากอีสานลงมาถึงในวันรุ่งขึ้น
เพราะทางหน่วยงานของน้อยโทรศัพท์ไปบอก
มาถึงบอกให้เผาศพวันนั้นเลย
เพราะมาไกลและจะรีบกลับ

แต่ทางผมกับหัวหน้าสายน้อยไม่ยอม
เพราะถือว่าควรจะให้เพื่อนแกและคนรู้จักแกมาร่วมงานอีก 2 วัน
ทางพ่อและน้องสาวแกดูไม่ค่อยพอใจมากนัก
และน้องสาวคนละแม่แกก็มาเรียบ ๆ เคียง ๆ ว่า
แกมีทรัพย์สมบัติฝากไว้ที่ไหนอีกบ้าง
นอกจากรถยนต์ เงินฝากในสมุดบัญชีที่เจอในอพาร์ทเมนส์
ผมกับแฟนก็บอกไม่ทราบเพราะเป็นเรื่องส่วนตัวของน้อย
รับรู้แต่เรื่อง ฝากผีฝากไข้ ไม่เคยรับรู้เรื่องสมบัติของน้อย

หลังจากเผาศพน้อยเสร็จแล้ว
วันรุ่งขึ้น พ่อและน้องสาวน้อยก็รีบนำอังคารน้อยไปลอยน้ำ
แล้วขนทรัพย์สินที่ใส่รถยนต์ทั้งสองคันได้รีบกลับบ้านที่อีสานทันที
ขนาดทางหัวหน้าสายของน้อยยังไม่ทันรู้เรื่องเลย
และขาดการติดต่อไปเลยหลังจากเสร็จสิ้นงานศพน้อย

ก็คงเหมือนคำพูดของพระภิกษุท่านหนึ่ง
บางทีเจ้ากรรมนายเวรอาจจะมาในรูปของ
ลูกชาย ลูกสาว พ่อแม่ พี่น้อง ญาติ ๆ
นอกจากเพื่อน เจ้านาย เจ้าหนี้ ลูกหนี้
ให้ทำใจกับเรื่องเวรเรื่องกรรม

เขียนถึงน้อยด้วยความคิดถึง
คงเหมือนบทกวีที่เคยอ่านเจอนานแล้ว

เหมือนกับฉัน
เหมือนกับเธอ
เหมือนได้เจอเพื่อจากกัน
เหนือความจริงสิ่งสำคัญ
ได้พบกันก็เพียงพอ

เขียนขึ้นจากความทรงจำเก่า ๆ
ก่อนจะเลือนหายไปเหมือนใบไม้ปลิดปลิว

Create Date : 16 พฤศจิกายน 2560

Last Update : 16 พฤศจิกายน 2560 12:24:18 น.

3 comments

Counter : 1547 Pageviews.

เรื่องสมบัติเป็นอย่างนี้เสมอค่ะ

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 22 พฤศจิกายน 2560 เวลา:19:17:55 น.

สวัสดีปีใหม่ 2018 ค่ะคุณ ravio

ขอกราบอาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัย
โปรดดลบันดาลให้คุณ ravio ประสบแต่ความสุข
มีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรง
และสัมฤทธิ์ผลในทุกสิ่งอันพึงปรารถนานะคะ

โดย: Sweet_pills

วันที่: 31 ธันวาคม 2560 เวลา:23:11:26 น.

สวัสดีปีใหม่ 2561 ครับ

โดย: สองแผ่นดิน

วันที่: 16 มกราคม 2561 เวลา:16:08:58 น.