Group Blog
All Blog
|
โจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 351 - "ตัวประหลาด" โจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 351 "ตัวประหลาด" โดย คุณ ต่อ toor36 ไม่จำกัดรูปแบบงานเขียน  -------------------------------------------------------- เจ้าของบล็อกคิดมาตลอดว่าตัวเองเป็นคนเรียบๆ ง่ายๆ มาตลอด ... ยิ่งพอไม่ได้ทำงานประจำ อยู่บ้าน ดูแลคุณนายแม่ผู้สูงวัย ทำงานบ้านต่างๆ นานา แล้ว ก็ยิ่งคิดว่าตัวเองแสนจะ “ธรรมดาๆ เบๆ (สิค) มากกกกกก” แต่พอได้อ่านงานตะพาบของท่านอื่นๆ มานั่งนึกๆว่า “ไอ้ที่เราว่าธรรมดาๆ เบๆ ... มันอาจจะประหลาดในสายตาคนอื่นได้นะ” เรื่องแรกคือเรื่อง “ดัดผม” ขออภัยที่รูปอาจจะไม่ค่อยชัดเพราะถ่ายมาจากรูปในอัลบั้มกาว และขออภัยที่หน้าแย่มาก แพทย์ยังเข้าไม่ถึงครับ ฮ่าๆๆๆ และอนุญาตเบลอหน้าคนอื่นๆนะครับ ส่วนใหญ่เป็นผู้บริหารขององค์กรครับ อิอิอิ     เมื่อเรียนจบมัธยมศึกษาปีที่ 6 แล้ว เจ้าของบล็อกเอ็นทรานซ์ติด คณะวิทยาศาสตร์ เอกเคมี มหาวิทยาลัยศรีนคริทรวิโรฒ วิทยาเขตพิษณุโลก (มหาวิทยาลัยนเรศวร) เมื่อเข้าเรียนที่ มหาวิทยาลัยศรีนคริทรวิโรฒ วิทยาเขตพิษณุโลก เจ้าของบล็อกก็มีความคิดว่าจะไปดัดผม ..... จำไม่ได้แล้วถึงเหตุผลที่จะไปดัดผม แต่จำได้ว่าเจ้าของบล็อกไปดัดผมที่ร้านเสริมสวยที่คุณนายแม่ไปทำเป็นประจำในวันเสาร์ - อาทิตย์ นึง ที่กลับมาจากพิษณุโลก .... ทรงแรกที่ได้มาคือ “เป็นเจ้าเงาะ ... หยิกทั้งหัว” ... เจ้าของบล็อกต้องไปแก้ทรงท่ร้านตัดผมที่เป็น Unisex ซึ่งสมัยตอนที่เจ้าของบล็อกจบ ม.6 ร้านตัดผมยังแยก ชาย - หญิง ชัดเจน ร้านตัดผมแบบ Unisex ยังเพิ่งจะเริ่มเป็นที่นิยม .... ช่างทำผมได้ไถด้านข้างและด้านหลังให้สูงจนขาว คลายเกลียวผมด้านบนที่หยิกขอดออกนิดหน่อย เจ้าของบล็อกคิดว่ามันเกร๋มากในตอนนั้น เมื่อเจ้าของบล็อกกลับไปเรียนหนังสือที่พิษณุโลกในวันจันทร์ถัดมา .......... เพื่อนๆในคณะต่างอึ้ง .... ตะลีง .... กันทั้งคณะ ..... เท่านั้นไม่พอ .... ยังมีเพื่อนต่างคณะแวะเวียนมาดูทรงผมของเจ้าของบล็อกกันอยู่เนืองๆ ... ไม่ช้าข่าวที่เจ้าของบล็อกดัดผมก็ดังไปทั่วมหาวิทยาลัย .... ต้องบอกก่อนว่า .... มหาวิทยาลัยศรีนคริทรวิโรฒ วิทยาเขตพิษณุโลก ถือได้ว่าเป็นมหาวิทยาลัยขนาดเล็ก มีแค่ 4 คณะ คือ คณะวิทยาศาสตร์ มนุษยศาสตร์ ศึกษาศาตร์ และสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา ซึ่งในแต่ละคณะนั้นมีนิสิตเรียนอยู่มากที่สุดไม่ถึง 300 – 400 คนครับ นิสิตส่วนใหญ่จะเป็นเด็กๆจากทางภาคเหนือ ภาคอื่นๆมีน้อยมาก ยิ่งนิสิตจากกรุงเทพฯ ยิ่งน้อยไปใหญ่ครับ แต่เจ้าของบล็อกไม่ได้คิดอะไรเลยนะครับ เพราะสนุกกับการใส่ Gel ฉีดสเปรย์ แสกขาวที ซ้ายที่ อย่างสนุกสนาน เรื่องมันมาเกิดเมื่อเปิดเทอม 2 ครับ รุ่นพี่ปี 4 คนหนึ่งที่เรียนเอกเดียวกับเจ้าของบล็อก ถูกคัดเลือกมาเป็นอาจารย์คนใหม่ ก็จะถูกให้ฝึกสอนโดยการเป็น Lab boy โดยที่เจ้าของบล็อกจะต้องเรียนหนักในห้อง Lab เคมีในเทอม 2 ด้วย .... ปัญหาคืออะไรเหรอครับ .... พี่ Lab boy ไว้ผมทรงเดียวกับเจ้าของบล็อกครับ เหมือนกันเด๊ะๆ .... ที่เป็นปัญหาคือ ..... พี่เค้าผมหยิกโดยธรรมชาติครับ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ ก็เลยมีเสียงอื้ออึงค่อนข้างหนาหูว่า .... เจ้าของบล็อกตั้งใจที่จะล้อเลียนพี่ Lab boy คือเจ้าของบล็อกไม่รู้ว่าเรื่องราวว่ามันเป็นมายังไงกันแน่ ไม่รู้ต้นตอของข่าว และไม่รู้ตัวคนปล่อยข่าว โชคดีที่เจ้าของบล็อกตัดสินใจลาออกจากมหาวิทยาลัยเพื่อมาเอ็นทรานซ์ใหม่ตั้งแต่ต้นๆเทอม 2 ครับ เพิ่งจะได้ทำ Lab กับพี่ Lab boy ครั้งหรือ สองครั้งเองครับ แล้วก็ไม่เคยได้คุยกับพี่ Lab boy ในเรื่องนี้ด้วยครับ เมื่อเจ้าของบล็อกมาเรียนที่ คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ก็ยังได้ติดต่อกับเพื่อนๆที่สนิทกันที่ยังเรียนอยู่ที่ คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนคริทรวิโรฒ วิทยาเขตพิษณุโลก (มหาวิทยาลัยนเรศวร) เพื่อนๆ เล่าให้ฟังว่าเรื่องเจ้าของบล็อกไปดัดผมหยิกมาก็ยังเป็น ตำนาน talk of the town ที่รุ่นพี่ๆ เล่าให้รุ่นน้องฟังมาอีกหลายปีทีเดียวครับ ฮ่าๆๆๆๆๆ เรื่องที่สอง สมัยตอนเรียนที่คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ นักศึกษาคณะนิติศาสตร์จะต้องหอบหนังสือเรียน สมุดจด และประมวลกฎหมายต่างๆ เพื่อประกอบการเรียนคุณคาบ ทุกวิชา และทุกวันที่ไปเรียน เพราะในการเรียนการสอนจะต้องมีการอธิบายองค์ประกอบของมาตราที่เรียน ทางที่ดีที่สุดคือ “จดลงไปในที่ว่างๆข้างๆมาตรานั้นๆ ในประมวลกฎหมายเลย เวลาอ่านหนังสือสอบเราจะต้องเปิดประมวลกฎหมายไปด้วยจะได้อ่านแล้วเข้าใจ บอกหรือยังครับว่า .... ประมวลกฎหมายไม่ได้มีแค่เล่มเดียวนะครับ นอกจากประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ บรรพ 1 – 6 แล้ว เรายังมีประมวลกฎหมายอาญา ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา ประมวลรัษฎากร และตัวบทกฎหมายต่างๆ อีกมากมายที่ใช้เรียนตั้งแต่ปีที่ 1 – 4 เพราะฉะนั้นในวันหนึ่งๆ สมมุติว่ามีเรียนแบบเต็มวันคือ 4 – 5 วิชา เราจะต้องแบกสมุดจด ตัวยบทกฎหมายต่างๆกัน 4 – 5 เล่ม เครื่องเขียน ของจำเป็นส่วนตัวอย่างอื่นๆ ติดตัวไปมหาวิทยาลัยด้วย เจ้าของบล็อกก็เอาสมุด – หนังสือทั้งหมด ใส่กระเป๋าสานที่ทำจากวัสดุธรรมชาติครับ ไม่แน่ใจว่าเป็นคนเดียวในชั้นปีในคณะหรือเปล่า แต่มั่นใจมากว่า ถือกระเป๋าสานที่ทำจากวัสดุธรรมชาติคนเดียวในกลุ่มแน่ๆ (คณะนิติศาสตร์จะแยกนักศึกษาแต่ละปีเป็นกลุ่มๆครับ มีประมาณ 20 กว่ากลุ่ม) และเจ้าของบล็อกก็ใช้กระเป๋าสานที่ทำจากวัสดุธรรมชาติมาตลอดจนเรียนจบนะครับ   เรื่องสุดท้าย เจ้าของบล็อกไม่ทานอาหารที่ต้องแกะ แทะ ปอก หรือทำวิธีการต่างๆ บนจานก่อนจะรับประทานนะครับ เช่น กุ้ง - ถ้าเป็นกุ้งแม่น้ำเผา เจ้าของบล็อกไม่กินแน่ๆครับ ต่อให้มีคนแกะให้ถ้าเลือกได้ก็ไม่กินครับ - ถ้ากุ้งแม่น้ำหรือกุ้งทะเลที่แกะเปลือกพร้อมกินแล้วอันนั้นเจ้าของบล็อกทานครับ ปู – เจ้าของบล็อกไม่แตะเลยครับ เนื้อปูที่มาทำกับข้าวก็ไม่ค่อยกินครับ หอย - ไม่ทานเลยครับ เนื้อสัตว์ติดกระดูก – ไม่ทานครับ ยกเว้นกระดูกหมูอ่อน ที่อ่อนมากๆ หรือส่วนที่เรียกว่ากระดูกวงเดือนทานได้ครับ แต่ไม่ค่อยโปรด ไม่มีเหตุผลใดๆเป็นพิเศษนะครับ มีเหตุผลเดียวเลยคือ ขี้เกียจ ครับ ฮ่าๆๆๆ เพื่อนๆจะมองว่า เจ้าของบล็อกเป็นตัวประหลาด ครับ อย่างเวลานัดกันไปทานกุ้งเผา เจ้าของบล็อกก็ไปกับเพื่อนโดยไม่มีเงื่อนไขใดๆนะครับ หารเท่าๆกันตลอด เจ้าของบล็อกไม่กินกุ้งเผา เพื่อนแกะให้ก็ไม่กิน แต่ก็ยังกินอาหารอื่นๆได้ ........     
หมิงเพิ่งไปดัดผมมาครับ
แต่อาจจะไม่หยิกเท่าทรงที่คุณบอลดัด ผมเองเคยดัดผมครั้งเดียวตอนเรียนมหาวิทยาลัย ตอนนั้นผู้หญิงข้าใครอย่าแตะกำลังดังครับ เลยดัดผมซะหน่อย 5555 คนเรียนกฎหมายความจำดีเป็นพิเศษ อันนี้จริงไหมครับคุณบอล เพราะต้องจำประมวลกฏหมายเยอะมาก อันนี้ผมทึ่งมาโดยตลอดครับ สะพายกระเป๋าใบใหญ่ ใส่ของได้เยอะ สะพายใบเดียวจบ สะดวกดีครับ อาหารที่ต้องแกะเปลือกกินยากจริงๆ ผมเองก็ไม่ค่อยกินครับ คณะวิจิตรศิลป์ มช . มีชื่อเสียงมาก ผมเองชอบไปเดินหอศิลป์ของคณะฯมากๆครับ  โดย: กะว่าก๋า
  วันที่: 9 พฤษภาคม 2567 เวลา:19:34:39 น.เรื่องแรก เข้าใจเลย มันเด่นจริงๆ แหละครับ กลายเป็นตำนานเลย
เรื่องที่สอง สำหรับบางคนอาจรู้สึกแปลก แต่กลุ่มผมย่ามพระก็เคยใช้มาแล้วครับ ดังนั้นเรื่องนี้สำหรับผม ผมรู้สึกธรรมดาๆ เรื่องสุดท้าย อาการขี้เกียจแกะมีกันได้ครับ โดย: คุณต่อ (toor36
 ) วันที่: 9 พฤษภาคม 2567 เวลา:21:51:27 น.ไม้ประหลาดเท่าไหร่ค่ะ น่าจะเป็นคนมั่น เป็นตัวของตัวเอง ดีแล้วค่ะ
โดย: mcayenne94
วันที่: 9 พฤษภาคม 2567 เวลา:22:04:40 น.อุ๊ยๆ อุ๊ย แก้มยุ้ย น่ารัก ผมหยิกหยักศกซะด้วย อิอิ
ดูจากทรงผมสุดฮอท แล้ว สมัยนั้น น้องบอล น่าจะต้องเป็นคู่แข่ง ดาวหรือเดือนคณะ แหงๆเลยเชียวครับ แฮร่ ยิ่งมาปะกันกับ พี่ Lab boy รูปหล่อ ไว้ทรงผม ทรงเดียวกันอีก นี่ถ้าน้องบอล ไม่ไปเอ็นใหม่ซะก่อนละก็ รุ่นพี่รุ่นน้อง น่าจะมีเรื่องเม้าส์กัน ตลอดเทอมแน่นอนเลยเชียว 555 แล้วก็ คนไม่ต้องทำงานประจำนี่ จัดเป็นคนมีบุญบารมีนะครับ อ.เต๊ะ สมัยก่อนนี่ ทำงานประจำ ชีวิตทุกข์ทรมาณมาก พอมาเป็น freelance เป็น อาจารย์พิเศษนี่ มีความสุขมากจริงๆเลยครับ ส่วนการหิ้ว กระเป๋าสาน ใส่หนังสือกฎหมายไปเรียนนี่ ต้องถือว่าเป็น ผู้นำแฟชั่น ของแทร่ 555 ของ อ.เต๊ะ ตอนไปเรียนถาปัดนี่ จน ต้องเอาเครื่องมือเขียนแบบ ใส่ถุงกระดาษหูหิ้ว โชคดีไป ถ้าวันไหนฝนตก ต้องวิ่งหลบชุลมุน เพราะ เดี๋ยวถุงจะขาด 555 ส่วนเรื่อง ไม่ชอบกิน กุ้งหอย ปูปลา กลัวมือเลอะนี่ ไปกินกับ อ.เต๊ะ ได้ ดีเลย อ.เต๊ะ จะรับจบให้ จะได้ไม่แย่งกันกินนะครับ 555   โดย: multiple
วันที่: 10 พฤษภาคม 2567 เวลา:9:28:59 น.ลายกระเบื้องของอิสลามิกสวยดีนะครับ
ผมว่ามีเอกลักษณ์มากๆเลยครับ จานกระเบื้องยิ่งสวย บางทีก็ไม่ค่อยอยากใช้จริงๆครับ 555 โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 10 พฤษภาคม 2567 เวลา:21:40:58 น.เรื่องระบบ ว๊ากนี่ อ.เต๊ะ เกลียดมาก ตอนเอ็นทรานซ์ ครั้งแรกนี่ ก่อนจะมาเรียน ถาปัด
อ.เต๊ะ เรียน จุฬา นะครับ ครุศิลป เป็นเล่นไป555 คณะนี้ขึ้นชื่อเรื่องรับน้องโหดเอามากๆ ไปเรียนจุฬานี่ อ.เต๊ะ ชอบทุกอย่าง ตั้งแต่ ร้านอร่อยแยะ สาวสวยมากมาย โดยเฉพาะ อักษร เท่านั้นไม่พอ พี่รหัส 3ชั้นปี นี่ สวยทุกคน อ.เต๊ะเป็น น้องรหัสหนุ่มน้อย ไข่แดงคนเดียว รุ่นพี่ก็คอยมาดูแลเทคแคร์ตลอด แต่ที่ไม่ชอบ คือ ประชุมเชียร์ ให้ร้องเพลงบูม นี่แหละ เอาแต่ พี่ว๊าก ขี้เมามาเก๊กหน้าดุ ตะโกนแหกปากขู่น้องๆ ทำไมไม่เอา รุ่นพี่สาวๆสวยๆ อึ๊มๆ ใส่ชุมเชียร์ลีดเดอร์สั้นๆ มาคุม มั่งรับรอง องเต๊ะ ซ้อมเชียร์ ขาดใจเลย อิอิ น้องบอล บอก เอ็งนี่มันหื่นแต่เด็ก ข้าชอบ เย้ย 555 เดี๋ยวนี้ประชุมเชียร์นี่ ไม่รู้เลิกหรือยังนะครับ ตอนที่ออกมาเอนทรานซ์ ถาปัดใหม่นี่ เพราะ ไม่อยากเป็นครู เค้าบอกเกลียดอะไร จะได้อย่างนั้น 555 เสียดายอยู่อย่างเดียวคือ ยังไม่ได้จีบรุ่นพี่รหัส 3 คนเลยอะครับ อึ๊ม ดูมๆมาก แฮร่ 555  โดย: multiple
วันที่: 11 พฤษภาคม 2567 เวลา:6:13:13 น.กุ้งเผาจานนั้นของโปรดเลยค่ะ
อุทัยอาหารปลาเยอะดี สด ๆ อร่อยด้วยค่ะ โดย: tuk-tuk@korat
 วันที่: 11 พฤษภาคม 2567 เวลา:12:57:31 น.ผู้ชายดัดผมตรงเป็นหยิกนี่ไม่ค่อยได้เห็นเลยครับ แต่คุณยายผมอะ ดัดหยิกประจำ อิอิ
ผมก็ผมหยักศก ตัดยากเหมือนกัน ตอนยาวกับตอนสั้นมันหยิกไม่เท่ากัน ผู้ใช้ตะกร้าสานที่มาก่อนกาล ดีครับ รักษ์โลก 555 กฎหมายอ่านเยอะท่องเยอะ พอเห็นผู้มีอำนาจฉีกกฎหมายเป็นว่าเล่นแล้วหงุดหงิดใจ โดย: ชีริว
 วันที่: 12 พฤษภาคม 2567 เวลา:14:29:11 น.สวัสดีมีสุขค่ะ
ขอไปกินข้าวด้วยนะคะ จะสั่งกุ้งเผาแยะๆเลยค่ะ ไม่มีน้องบอลแย่ง...55 โดย: ตะลีกีปัส
 วันที่: 13 พฤษภาคม 2567 เวลา:16:28:17 น.สวัสดีค่ะคุณบอล
555 ก็แปลกๆในหมู่เพื่อนล่ะนะคะ เราเป็นแบบนี้ เราชอบแบบนี้ ใครมองว่าแปลกก็ช่างเถอะค่ะ เราเป็นเรานะคะ ไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้ใครค่ะ ทรงผมออกจะน่ารักน่าหยิกน๊าาา  โดย: tanjira
 วันที่: 14 พฤษภาคม 2567 เวลา:6:45:52 น. |
ทนายอ้วน
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 157 คน [?] Friends Blog
|
||||||||||||
โอ้ ผมดัดนี่เท่สุดๆไปเลยครับ
ผมเคยดัดครับ แต่ดัดเกาหลี ปลายๆ ให้จัดทรงง่าย แต่ไม่ชอบครับ ปลายผมมันเสีย
กระเป๋าสายไปเรียนอย่างเท่ครับ แต่ดูแล้วดูใส่ของได้เยอะดีนะครับ ยิ่งคณะที่ต้องมีชีทอ่านเยอะๆ ดูเหมาะมาก
ไม่แกะเลยหรอครับ....ผมอ่ะ ถ้ามีคนแกะให้นี่กินครับ เพื่อนรู้หมดว่า ต้องแกะให้ผมกิน ไม่งั้นผมไม่กิน
จากบล๊อก
จริงๆ เด็กพิเศษเค้าน่ารักครับ ผมเคยเจอคนที่เค้าอารมณ์รุนแรง แต่เป็นเพราะคุณครูไปตะโกนด่าเค้าเสียงดังแล้วเค้าเดินหนี คุณครูก็เดินตามไปด่า เค้าเลยจิกหัวคุณครูเข้าให้
แต่ส่วนใหญ่น้องๆ น่ารัก แต่ชอบมีผู้ปกครองแปลกๆ ที่ไปก่อกวนเค้าคัรบ